[SF/OS] story of #kookv

    แทฮยองเป็นคนขี้รำคาญ ซ้ำยังใช้คำว่ารำคาญได้สิ้นเปลืองที่สุดอีกต่างหาก

    “วี ไปซื้อน้ำกับกูหน่อย”

    “รำคาญ”

    ไม่มีคำตอบใดหลุดออกมาจากปากแทฮยองเป็นรอบที่สอง มือสองข้างค้ำกับโต๊ะดันตัวเองให้ลุกขึ้น จ้องไปยังเพื่อนที่เอ่ยชวนก่อนหน้า ‘มึงจะไปไม่ไป’ ไม่ต้องให้อีกคนพูดออกมาพวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าแทฮยองกำลัง ‘รำคาญ’ อีกแล้ว..

    อา— ให้ตาย การเดาความหมายคำว่ารำคาญของแทฮยองแต่ละครั้งมันกลายเป็นเรื่องปกติตั้งเเต่เมื่อไหร่กัน

    

    “แทฮยอง ผมรักพี่นะ”  

    กึก  

    “...น่ารำคาญ”   ปากกาในมือที่ชะงักจากการเขียนเมื่อครู่ถูกกำไว้แน่นเพราะแทฮยองกำลัง ‘เขิน’ 

_______________________________

เดี๋ยวกลับมาแก้บรรทัดกับขนาดตัวอักษรใหม่ค่ะ พอดีแต่งในมือถือ... ตอนแรกจะให้เป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบ แต่เนื้อหามันยาวมากเลยจะแบ่งเป็น sf ไม่เกิน 10 ตอน(มั้ง) ระหว่างนั้นก็จะแต่ง os มาไว้ด้วยค่ะ ดูรกๆหน่อย ขอโทษนะคะ