รักนี้ของยัยแวมไพร์จอมแสบ

บทที่1

   แสงแดดในยามเช้าซึ้งสดใสมากแตกต่างกับใบหน้าอันเเสนหมองคล่ำของฉัน   เมื่อคืนฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยเพราะวันนี้ต้องสอบ อ้อ!ฉันลืมเเนะนำตัวไปเลย
ฉันชื่อ เพรนเซล ไวท์ เรียกอีกอย่างคือ ไวท์ 
   "คุณหนูครับ รถพร้อมแล้วคับ"คนขับรถบอกกับฉัน
   "อ่อ ไปโรงเรียนกัน"
   "ครับ"
   เมื่อถึงโรงเรียน ฉันก็รีบวิ่งไปที่ห้องเรียนและไปนั่งประจำที่ของตัวเอง ฉันภาวนาให้ฉันสอบได้ทที่ดีๆด้วยเถิิ้ด
   "น้องๆค่ะพี่มาคุมสอบห้องนี้นะค่ะ พี่ชื่อ พาย นะค่ะ"พี่ที่คุมสอบห้องฉันบอกชื่อตัวเอง แต่ฉันรู้สึกไม่ถูกชะตากับยัยพี่นี่เลย ฉันเป็นอะไรนะ
   "สอบได้ค่ะ" ยัยพี่ที่ฉันไม่ถูกชะตาพูดขึ้นมา เสียงพี่แกเสียงแหลมมากเลยอ่ะ
   หลังจากสอบมาทั้งวัน ฉันก็มานั่งตรงม้าหินอ่อนกับเพื่อนของฉันที่ชื่อว่า มิ้ว
   "เห้ย! ไวท์ฉันลืมเลยว่าต้องรีบไปซื้่ออาหารหมาอ่ะ"มิ้วบอกกับฉันเหมือนกับว่าถ้าไม่ซื้อ หมามันจะตายยังไงยังงั้น
   "เออๆไปเหอะๆ"ฉันรีบบอกมัน เดี๋ยวหมามันตายเอา
   "จ้าๆไปแล้วนะ จุ๊บๆ"หลังจากมิ้วบอกฉันมันก็รีบวิ่งไป เอ้า!ล้มอีกยัยซุ่มว่ามเอ้ย!
หลังจากที่มิ้วไปฉันก็เดินไปที่รถและกลับบ้าน
   เมื่อถึงบ้านคุณแม่สุดที่รักของฉันก็มาหอมแก้มฉันเหมือนที่ทำเป็นประจำ แต่ทำไมวันนี้คุณแม่ยิ้มแปลกๆ
   "ลูกไวท์จ๊ะ"แม่พูดเพราะจัง ชักตะงิดตะงิดซะเเล้ว
   "ค่ะ?แม่"
   "แม่อยากให้ลูกเจอใครคนหนึ่งน่ะ"
   "ใครอ่ะค่ะ?"
   หลังจากที่ฉันพูดจบก็มีคนๆหนึ่งเดินออกมา คนๆนั้นทำไมหน้าตาคุ้นจังนะอ๋อไคท์นั้นเอง ไคท์เรียนห้องเดียวกับฉันน่ะ เขามีผมที่ดำสนิท ร่างกายที่สูงใหญ่ ปากอวบอิ่มได้รูป รวมๆแล้วเขาเป็นคนที่หล่อใช้ได้
   "ไวท์ เธอต้องแต่งงานกับฉัน"ไคท์บอกกับฉัน
   "ม่ายToT"ฉันเพิ่งอายุ20เองนะและที่สำคัญฉํนยังเวอร์จิ้นอยู่
หลังจากฉัที่นบอกไคท์ ฉันรู้สึกว่าภาพตรงหน้ามันเบลอมากเลย และ อยู่ดีๆฉันก็ทรงตัวไม่อยู่ แล้วก็สลบไป
    
    ###เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกนะค่ะ ถ้าพิมพ์ผิดหรือถ้าแต่งไม่ดีก็ขอโทษด้วยน้าค่ะ###