ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC]SW20XX Dark Tiger Subseries : longest road

    ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 20 : ฉันต้องการคุณ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 15
      0
      15 ส.ค. 57

              ที่นี่ที่ไหนกัน ทุกคนไปไหนกับหมด เฮ้ ทุกคน อย่าทิ้งฉันไป อย่าทิ้งฉันไป”

              สิบตรีอลิซาเบธ ร้องหาทุกคนในบรรยากาศอันมืดมิด แต่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่มีใครตอบรับเลย

                “หรือว่า หรือว่า ฉันตายแล้ว ไม่จริง ไม่จริง

                “ฉันไม่รู้หอกว่าเธอเป็นอะไร แต่ดูเหมือนว่าเธอจะสร้างปัญหาเกินเยียวยามากกว่าที่คิดซะอีก”

                “เสียงนี่มัน?”

                เธอหันไปมองก็พบเสือโคร่งตัวหนึ่ง เธอรู้จัก

                “จอห์น นายยังอยู่หรือนี่” เธอดีใจที่ได้เห็นสัตว์ภูติของเธอยังอยู่

                “ทำไมนายถึงไม่มาช่วยฉัน”

                “เพราะเธอไม่มีคุณสมบัติที่จะให้เราอยู่ดูแลเธอ คนที่ฉันยอมรับได้ต้องไม่ทำเรื่องงี่เง่ามากไปกว่านี้ ที่ผ่านมาฉันให้อภัยโยตลอด แต่เธอขี้ขลาดเกินไป ขี้ขลาดเกินกว่าที่ฉันจะรับ เธอคิดเอาแต่จะหนีปัญหาอย่างเดียว”

                “ฉันขอโทษ ฉันไม่ดีเองที่เป็นทหาร ไม่สิ เป็นแม่มดที่งี่เง่าที่สุด ขี้ขลาดที่สุด ทำอะไรไม่เคยสำเร็จสักอย่าง”

    ……

                เหล่าทีม Dark Tiger ได้สู้พลาง ขับรถพลาง

                “โธ่ว้อย พวกมันรุมโจมตีไม่หยุดหย่อยเลย” กิกเดลอารมณ์เสียอย่างมาก

                “แทบไม่เปิดช่องว่างให้จัดการได้สักตัว” ทอมกำลังตอบโต้ด้วยปืนกลของเขา

                “ไม่ใช่แค่บนบกเท่านั้น แต่บนฟ้าก็ด้วย” ริชเชลก็ยิงตอบโต้พวกภาคพื้นดินด้วยเช่นกัน

                ส่วน Mr. Dark Tiger ได้เร่งความเร็วออกห่างเพื่อที่จะไปจัดการนิวรอยด์รถตำรวจและสมุนมันอีกสักหน่อย เขาได้หยิบระเบิดเวลาที่ติดตัวเอาไว้ลกหนึ่ง เตรียมตั้งเวลาไว้ 5 วินาที เขาเร่งความเร็วประจันหน้ากับนิวรอยด์รถตำรวจ  เมื่อได้จังหวะเขารีบหักข้างไปทางด้านขวาหลบมันทันที และดูเหมือนว่านิวรอยด์มันก็สนใจเขาอยู่จึงหักเลี้ยวไล่ล่าเขาแทน

                เมื่อทั้งสองวิ่งไล่ล่าได้พักหนึ่ง Mr. Dark Tiger จึงกดปุ่มเขียวให้เวลาทำงานแล้ว แล้วโยนลงพื้น พร้อมกับคำนวณเวลาหักเลี้ยวออกไป ในจังหวะที่นิวรอยด์รถตำรวจวิ่งผ่านไปนั้นก็เกิดการระเบิดทันที นิวรอยด์รถตำรวจลอยขึ้นเหนือพื้นด้วยแรงระเบิดแล้วร่วงลงสู่พื้นดินอย่างรุนแรง และแหลกสลายในที่สุด

                “ระเบิดที่เหลืออยู่ในรถของเราซะด้วย ***เอ๊ย ถ้ามีปืนกลสักกระบอกก็ดี”

                ช่วงที่ Mr. Dark Tiger จอดรถดูผลงานตัวเองแล้วสบถ ทันใดนั้นนิวรอยด์สุนัขทั้งสองกระโดดกระโจน เขาจึงชักดาบคาตานะคู่ของเขาให้มันพุ่งเสียบเข้าดาบแล้วกระแทกพื้นสุดแรงเกิด

                “แค่นั่นก็พอแล้วมั๊ง?” เขายัคไหล่ขึ้นแล้วเก็บดาบของตัวเองก่อนที่จะขับมอเตอร์ไซด์ไปหาพวกเขา

    …….

                “เธอคิดว่าการที่ยอมรับว่าตัวเองงี่เง่า ไม่ได้เรื่องแล้วจะจบเพียงเท่านี้น่ะหรือ”  จอห์นตะคอกใส่

                ”แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรล่ะ?”

                “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสำหรับเธอต้องทำอย่างไร เอาอย่างงี้ ลองนึกถึงผลงานที่ทำสำเร็จสักอย่างขึ้นมาดูสิ”

                “เอ่อ ตอนที่ฉันผ่านการตรวจสอบสรรถนะ ได้เพื่อนใหม่ๆ ไม่ๆ แบบนั้นไม่ใช่แน่” สิบตรีอลิซาเบธพยายามนับนิ้วถึงความสำเร็จที่ทำ แต่สุดท้ายก็นึกไม่ออกเลยเอามือขยี้หัว

                “ลองนึกให้ออกสิ หรือจะให้ลองถามพวกพ่อมดที่อยู่ข้างเธอล่ะ”

                “พ่อมด พ่อมด จริงสิ ตอนนั้นฉันช่วยจัดการนิวรอยด์ได้ด้วยระเบิดของเขา เพราะฉันเองก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงใครอีกแล้ว” เธอนึกขึ้นได้สำเร็จ จนในที่สุด เธอนึกอะไรบางอย่างออกจึงคุกเข่าต่อหน้าสัตว์ภูติของเธอ

                “ขอร้องล่ะ จอห์นนายช่วยฉัน ไม่สิ ช่วยพวกเขาด้วย”

                “ฉันไม่มั่นใจและไม่เชื่อว่าเธอจะปกป้องสำเร็จ” จอห์นปฏิเสธ

                “ขอร้องล่ะ”

                “เธอไม่มีคุณสมบัติที่จะควบคุมฉัน”

                “แต่ฉันต้องการคุณ ต้องการคุณ อีกสักครั้งก็ยังดี!! ฉันเชื่อมั่นในความกล้าอีกครั้ง และฉันต้องช่วยเหลือเขาแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตของฉัน” สิบตรีอลิซาเบธ ตะโกนสุดเสียง

                “นี่เธอ เธอคิดว่าตัวเองจะตายเร็วขนาดนั้นหรือ นังโง่!” จอห์นตะคอกจนเธอสะดุ้งพร้อมกล่าวต่อเนื่อง

                “คิดว่ากำลังของเธอจะปกป้องพวกเขาแม้รู้ว่าจะต้องตาย นั่นเป็นความคิดที่ฆ่าตัวตายสุดๆ ถ้าเธออยากจะปกป้องเขา ทำไมถึงไม่คิดตะสู้สุดใจและรักษาชีวิตนกว่าภารกิจจะลุล่วงสำเร็จเล่า อย่างกังวลให้มาก ลุกขึ้นมา ลุกขึ้นมาเซ่ แล้วดึงความกล้าหาญคว้าความสำเร็จด้วยมือตัวเองซะ มานี่ มาหาข้า”

                สิบตรีอลิซาเบธกล่าวคำสั้นๆ ด้วยความยินดี “ขอบคุณมาก” เธอปาดน้ำตาแล้วยื่นมือ จอห์นยื่นอุ้งเท้าหน้าให้เธอสามารถทำพันธะสัญญาได้อีกครั้ง

    …….

                ทางด้านรถ SUV ที่วิ่งพลางสู้พลาง กิกเดลได้เห็นผลงานของ Mr. Dark Tiger

                “หวังว่าจำนวนเท่านั้คงจะฝ่าออกได้ล่ะนะ?” กิกเดลลองคำนวณปริมาณพวกมันดู

                “เหลือกล่องสุดท้ายแล้ว” ทอมบรรจุกระสุนปืนกลหนักด้วยความไม่สบายใจ

                “ยังเหลือรถบรรทุกน้ำมันที่กำลังวิ่งหาเราอีกนะ”ริชเชลมองด้านหลัง

                “จริงสิ เธอฟื้นหรือยัง?” ทอมสอบถาม

                ริชเชลสะบัดหัว

                “แม้เธอจะเป็นตัวถ่วงแค่ไหน แต่ชีวิตก็คือชีวิต ตายร้ายดีอย่างไรพวกเราก็จะส่งเธอกลับไปให้ได้” ทอมปลอบริชเชล

                “คงงั้นมั๊ง?” ริชเชลพยัคหน้าตกลง พร้อมกับถือแกนลอนน้ำมันมาถังหนึ่ง

                “จะทำอะไร?”

                “ฉันอยากจะทดลองเจ้านิวรอด์ตัวนั้นหน่อย”

                พูดเสร็จ เขาเปิดขวดน้ำมันแล้วเทน้ำมันไปตามพื้นถนนไปตามทางจนหมด แล้วหยิบขวดแอลกอฮอล์ราดพื้นจนเหลือเพียง 1:5แล้วยัดผ้าชุบแอลกอฮอล์ แล้วใช้เวทย์ประกายสายฟ้าจุดผ้าที่ชุบแอลกอฮอล์เพื่อทำเป็นโมโลตอฟ ค็อกเทล แล้วขว้างไปบนถนนที่แอ่งแอลกอฮอล์และน้ำมันจนติดไฟอย่างรวดเร็ว นิวรอยด์รถบรรทุกน้ำมันที่วิ่งตามมาก็ฝ่าเข้ากองไฟทันที

                Mr. Dark Tiger ที่กำลังจะวิ่งตามสมทบก็ได้เห็นเปลวเพลิงบนถนนแล้วรีบเร่งความเร็วตามรถ SUV ไปทันที

    ……

                หลังจากทั้งสองได้ดูผลงานที่เกิดขึ้น

                “วิธีนี้จะได้ผลหรือวะ?”

                “ถ้าคิดว่าเป็นรถน้ำมันล่ะก็

                ทันใดนั้นรถนิวรอยด์บรรทุกน้ำมันก็ได้ฝ่าเปลวเพลิงออกมา แม้ผิวจะถูกไฟไหม้ไปบางส่วนแต่ความเร็วก็ไม่ลดละ สักพักได้แปลงร่างขึ้นมา ทั้งสองที่ได้เห็นก็นึกอะไรขึ้นมา

                “แย่ล่ะสิ มันเปิดโหมดระเบิดพลีชีพ” ทอมอุทาน

                “***แล้ว!” ริชเชลตกใจสุดขีด

                “กะจะระเบิดพลีชีพอย่างงั้นหรือ”  Mr. Dark Tiger แทบไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น แต่ก็พยายามเร่งความเร็วเพื่อช่วยเหลือพวกนั้น

                “ชิ! ช่วยไม่ได้”

                ทอมหยิบปืนกลหนักขึ้นมาเตรียมยิงนิวรอยด์รถบรรทุกน้ำมัน ทันใดนั้นมีระเบิดเวลาปลิวผ่านหน้าพวกเขาออกนอกถนน ไปไกลจนกระทั่งไปติดหน้านิวรอยด์รถบรรทุกน้ำมัน และเกิดการระเบิดเป็นชิ้นๆ ทั้งสองรีบกางเวทย์โล่ป้องกันหลังรถ SUV เมื่อสิ้นการระเบิด ทั้งคู่จึงหันไปมองด้านหลัง และตกใจกับภาพที่เห็น

                “ทุกคน ขอโทษนะที่ทำให้เดือดร้อน”

                “อลิซาเบธ!!” ทั้งสองอุทานด้วยความดีใจ

                “เธอฟื้นแล้ว เธอฟื้นแล้ว” ริชเชลดีใจสุดๆ

                “ไม่ใช่แค่นั้น แต่เธอได้สัตว์ภูติคืนมาแล้ว” ทอมดีใจด้วยเช่นกัน

                Mr. Dark Tiger ได้มาถึงหลังรถ SUV ก็ได้กล่าวแบบปกติ “ในที่สุด เธอก็ทำได้ แต่ของจริงจะหลังจากนี้ต่างหาก”

    ……

                ในช่วงรถ SUV ที่จอด สิบตรีอลิซาเบธได้สวมสไตรเกอร์ยูนิตเตรียมพร้อมบนหลังคารถ โดยมีแผนว่าจะใช้ความเร็วของรถในการค่อยๆ ประคองเธอให้บินขึ้นได้ช้าๆ คล้ายๆ เล่นว่าว

                “ฉันขอเวลาสตาร์ทเครื่องสักครู่นะ แต่วิธีนี้จะดีจริงหรือ?” อลิซาเบธนอนราบบนหลังคารถเตรียมสตาร์ทเครื่อง

                “เอานี่ กระเป๋าระเบิดเวลา ตอนนี้เหลืออยู่เอ่อ…4 ลูกเอาไปเลยโดยไม่ต้องคืนละกัน” ทอมให้กระเป๋าระเบิด

                “ฉันรู้ว่าเธอไม่มีอาวุธ เอ้า ปืนกลนี้พอจะไหวนะ” กิกเดลให้ปืนกลหนักที่ถอดจากหลังรถ SUV มาให้เธอ

                “ขอบคุณมากนะทุกคน” สิบตรีอลิซาเบธ สะพายทั้งกระเป๋าและปืนกลหนัก แล้วมืออีกข้างก็กำเชือกไว้แน่น

                “ภารกิจของเธอในเวลานี้ก็คือจัดการนิวรอยด์เครื่องบินโบอิ้ง ลำเดียวเท่านั้น” Mr. Dark Tiger กล่าวภารกิจให้เธอ

                “แล้วถ้าจัดการเสร็จจะให้ทำอะไรต่อคะ?” เธอสอบถาม

                “ถ้าทำสำเร็จเธอก็กลับมาหาฉัน เพราะยังไงฉันก็จะต้องส่งเธอกลับไปให้ได้ เรื่องก็แค่นั้น” Mr. Dark Tiger ตอบอย่างเย็นชา แต่ก็ทำให้เธอไม่สบายใจ เขาจึงตบไหล่เธอ

                “เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้ ฉันเชื่อใจว่าเธอทำได้แน่นอน”

                เธอได้แค่ยิ้มเท่านั้น

                ทุกคนรีบแยกย้ายไปประจำรถอย่างรวดเร็ว แล้วออกเดินทาง

    ……

                เวลาบ่ายสองโมงรถ SUV และมอเตอร์ไซด์วิ่งบนถนนด้วยความเร็วสูง แม้ว่าจะมีนิวรอยด์บางส่วนเข้าโจมตี พวกเขาก็ตอบโต้ข้างๆ รถ ส่วนสิบตรีอลิซาเบธก็ได้แต่กำเชือกพร้อมสวดมนต์แด่พระผู้เป็นเจ้าไปพลาง เมื่อเธอได้สติจึงค่อยๆ ลอยตัวขึ้น แต่ยังเซอยู่นิดหน่อย

                “เร่งเครื่องอีกนิด” กิกเดลเหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วอีกระดับ

                สิบตรีอลิซาเบธพยายามรวบรวมสมาธิเพื่อประคองตัวและค่อยๆ ยกตัวสูงขึ้นช้าๆ จนสามารถขึ้นไปสูงมากพอที่จะบินได้ด้วยตัวเอง

                “ทำได้แล้วๆ” เธอนึกความสำเร็จในใจ และสุดท้ายเธอก็ปล่อยเชือกทิ้งไป เธอได้มองที่หลังคารถที่เปิดเอาไว้ เห็นทอม, ริชเชล, กิกเดล และ Mr. Dark Tiger วันทยหัตถ์ทำความเคารพ เธอจึงวันทยหัตถ์ตอบรับก่อนที่จะบินออกไป….ตีโค้งย้อนกลับ

                เพื่อปะทะกับนิวรอยด์โบอิ้ง

    …………………………
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×