(All27) ผมคือมาเฟีย(หรอ)ครับ

ลำดับตอนที่ #3 : part 2

ณ บ้านซาวาคะ  สึนะโยชิ

"อืม. ~~"

สึนะครางออกมาเบา แล้วลืมตาขึ้นกระพริบตาถี่ เอามืิกุมหัวตัวเองไว้

โครกคราก~

"อ๊ะ~"

สึนะเอามือกุมท้องตัวเอง

"หิวแล้วสินะ สึนะ ^^~"

จีอ๊อตโต้เดินมาพร้อมถาดอาหาร กลิ่นอาหารที่มำให้สึนะเกือบน้ำหก

"ปู่ครับ เด็กคนนั้น"

สึนะพึ่งสังเกตเห็นเด็กคนหนึ่งที่นั่งอยู่โซฟาตรงกันข้า เด็กใส่สูทสีดำ กับหมวกปีกที่ปิดไว้เกือบครึ่งหน้า

"รีบอรน์ ปู่จ้างมาเพื่อสอนสึนะเลยนะ ^^~"

จีอ๊อตโต้ยิ้มอย่างภูมิใจ พร้อมกับวางข้าวแกงกะหรี่ ลงให้สึนะ และรีบอร์น

"ปู่อย่าล้อเล่นน่า ถ้าบอกว่าเป็นน้องผมยังหน้าเชื่อกว่าอีก "

............จะให้เชื่อได้ยังไงว่าเด็กตัวแค่นี้จะสอนเขาได้ ดูสิยังห้อยจุกมสีเหลืองไว้ที่คออยู่เลย .v. ..............ความคิดสึนะ

" หึ"

รีบอร์นหัวเราะในลำคอ พร้อมยิ้มมุมปากเล็กน้อย

" รีบอร์นน่ะอ่านใจ ได้ด้วยนะ ^^ "

จีอ๊อตโต้บอก

"ปู่ต้องการแกล้งผมรึเปล่าเนี้ย"

สึนะที่กินไปเกือบครึ่งจาน ( เร็วแท้) เงยหน้าถาม

" อือ (- -)(_ _)(- -)(_ _) "

"=)-(=;;"

สึนะเหงื่อตกเล็กน้อย เหลือบมองรีบอร์นเล็กน้อย

" นี้ฉันเป็นนักฆ่านอันดับหนึ่งของโลกมาเฟียด้วยนะ :) "

รีบอร์นพูดขึ้นเป็นประโยคแรก เสียงที่ฟังยังไงก็เป็นเด็ก ตาสีถ่านกลมโตดูยังไงก็ไม่น่าจะโหดเหี้ยม

" นี้ อย่าล้อเล่นน่า รีบอร์นนายยังสูงไม่ถึงเข่าฉันเลยนะ ^ ^"

สึนะเดินไปจับที่หัวรีบอร์น

หมับ ฟิ้ว ปึก

แต่ก่อนที่มือสึนะจะแตะโดนหัวก็กถูกมือเล็กนั้นคว้าเอาไว้ แล้วจับทุ้มลงไปที่พื้นอย่างรวดเร็ว

"นี้รีบอร์นอย่ารุนแรงสิ !>< "

จีอ๊อตโต้เดินมาดูสึนะ รีบอร์นกระโดดมายืนอยู่บนอกสึนะ

"จำไว้นะ ว่าอย่าดูคนแค่ภายนอก ยิ่งมาเฟียด้วยแล้ว นายไม่ควรประมาทโดยเฉพาะฉัน "

รีบอร์นว่า

" นี้นะเนี้นที่ลงโซฟา ^^;;"

จีอ๊อตโตยิ้มบางๆ

"เจ็บจัง รีบอร์นฉันยังไม่ทำอัไรนายเลยนะ"

สึนะที่มีน้ำตาลคลอเล็กน้อยบ่น

............ ที่ฉันพูดไปมันได้ฟังหรือเปล่าเนี้ย ......... ความคิดรีบอร์น

" อย่าใจเซาะไปหน่อยเลน่า"  รีบอร์นว่า แล้วจับกิ่งก่าที่อยู่บนหัวลงมา " นี้เลออน "

รีบอร์นโดดกลับไปที่โซฟาอย่างเก่า. สึนะค่อยๆลุกขึ้นโดยมีจีอ๊อตโต้ช่วยพยุงไว้

4. p.m

". นี้ฉันง่วงแล้วนะ  รีบอร์นพอเถอะนะ "

สึนะพูดอย่างงัวเงีย ตาปรือลงใกล้จะปิดสนิท

" อ่านให้จบบทนะ..... หลับซะแล้ว"

รีบอร์นยิ้มขำๆแบบที่ไม่มีใครเคยเห็นแล้วจัดการลากสึนะขึ้นเตียง พร้อมห่มผ้าให้ แล้วตัวเองก็โดขึ้นไปนอนบนเปล

" ฝันดีสึนะ"

เช้าวันต่อมา

"เจ้าห่วยสึนะ ตื่นได้แล้ว!!"

แล้วรีบอร์นก็ทิ้งตัวลงมาเหยีดขาทั้งสองดิ่งไปยังจุดหมาน

"อึก!"

ลงไปที่ท้องน้อนของสึนะ

" ทำบ้าอะไรของนายรีบอร์น !! "

สึนะกุมท้องตัวเองแล้วกระเถิบหนี อย่างระเเวง

" ฉันหิวแล้ว นายลงไปทำกับข้าว เดี๋ยวฉันไปปลุกจีอ๊อตโต้เอง "

"ตามใจแล้วกัน"

สึนะว่าแล้วเดินถือผ้าเช็ดตัวไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ขนะที่กำลังจะหยิบผ้ากันเปื้อน

"เอ๋~ "

...........ผ้ากันเปื้อนไปไหน หรือว่าปู่จะลงมาแล้ว......ความคิดสึนะ

ตุ้บ! ผลั่ก! ผวัะ!

"สึนะ แอ้ก! ช่วยปูดะ อ่อก! "

..............ปู่อยู่ข้างบน แล้วใครล่ะ หรือจะเป็นแม่ แต่เมื่อวานแม่ก็พึ่งจะโทรมาบอกยังไม่มีกำหนดกลับ ........ความคิดสึนะ

" อรุณสวัสครับท่านซาวาดะ "

"เฮือก!~"