คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : CHAPTER 32 : ความผิดแปลกดันเจี้ยน
CHAPTER 32 : ความผิดแปลกดันเจี้ยน
ถ้ำดันเจี้ยนชั้นที่ 13
ฉัวะ!!
ติ๊ง!
<กองกำลังลุยดันเจี้ยน สามารถเคลียร์ชั้นที่ 13 ได้ค่ะ
-ปราบก๊อบลินนักรบ ระดับ
80 จำนวน 500 ตัว
-ปราบก๊อบลินธนู ระดับ
85 จำนวน 200 ตัว
-ปราบก๊อบลินนักเวทย์ ระดับ
90 จำนวน 50 ตัว
ครบตามเงื่อนไขค่ะ
ค่าประสบการณ์ที่ได้จะแบ่งตามระดับผู้เล่นที่มาเข้าร่วม
ได้รางวัลประจำชั้น : แท่งเหล็ก 100
ชิ้น แท่งทองแดง 60 ชิ้น แร่ทอง 10 ชิ้น
ผู้เล่นสามารถเอาได้เท่าที่ต้องการ ส่วนที่เหลือจะให้แก่กองกำลังอัศวินแห่งเมืองอาเธอร์>
สิ้นสุดจากคมดาบของชายหนุ่มผมดำดวงตาสีน้ำตาลใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตร แต่เป็นใบหน้าดูไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ
สวมผ้าคลุมสีดำชุดเกราะสีเงินที่ทับเสื้อยืดแขนยาวสีฟ้าอีกที เขานำดาบยาวเกือบ 3 เมตรที่โค้งตรงปลาย ฟันเข้าที่ก๊อบลินนักเวทย์ตัวสุดท้ายพอดี
แล้วหลังจากนั้นเสียงประกาศก็ดังขึ้น....
ทุกคนหันไปมองอย่างทึ่งในฝีมือคอมดาบของชายผู้นี้ และเหล่าหญิงสาวหลายคนก็มองอย่างหลงใหล ชายคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือชุนร่างแยกนั่นเอง...
"นั่นใช่ชายในภาพข่าวสารที่อุ้มเดียรินี่เข้าโรงแรมปะวะ" ชายผู้เล่นคนนึงถามขึ้นกับเพื่อนชายอีกคน
"เออ หน้าอย่างงี้เลย....เก่งขนาดนี้เลยเหรอวะเพิ่งรู้
แบบนี้พวกแฟนคลับเดียรินี่ที่คิดจะเล่นงานมันก็ต้องคิดใหม่แล้วละว่ะ"
เพื่อนชายผู้เล่นตอบขึ้น
ในขณะที่ผู้เล่นสาวๆมองชายหนุ่มผมดำที่พวกเขาพูดขึ้นอย่างชื่นชมและหลงใหล
ชายหนุ่มที่แสดงหน้าไร้อารมณ์ใดๆในตอนนี้ทำให้ดูขรึมแนวเย็นชาถูกใจสาวๆหลายคนเลยทีเดียว
"คนนั้นในข่าวสารหน้าระบบสินะ ได้ข่าวว่าเขาแข็งแกร่งมากเลยนี่ แถมตัวจริงหล่อกว่าในรูปตั้งเยอะแน่ะ ฉันว่าเขาเป็นรักแรกฉันแล้วว่ะแก>///<"
"โหย ยัยบ้าผู้ชายเอ๊ย!....แต่เขาก็ดูเท่ดีนะ ฉันว่าที่พาเดียรินี่เข้าโรงแรมนี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่เลย ฉันขอให้เป็นแบบนั้นเท้อ...สาธุ"
"น่ะ!แกก็ชอบเขาเหมือนกันสิท่า ว่าแต่ชั้น!"
พวกซีลาร์ อาลีเซีย
และแม้แต่เดเบียล่าเห็นพวกผู้เล่นสาวที่เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับชุนแบบนั้นเข้าก็เข้ามาเกาะแขนแสดงความเป้นเจ้าของทันที ถึงจะรู้ๆอยู่ว่าชายคนนี้เป็นเพียงแค่ร่างแรก แต่พวกเธอก็แผ่จิตสังหารไปใส่ยัยพวกนั้นทันที
"................"
ออโรร่ามองชุนอย่างกังวล ตามหลักเขาน่าจะกลับมาบอกอะไรได้แล้ว แต่นี่มันนานเกินไปแล้วนะ
นี่ยังดีที่ร่างแยกถูกชุนตัวจริงก่อนหน้านั้นสั่งให้คอยปกป้องพวกเธอ
และฟังตามคำสั่งจากเธอ
ทำให้ร่างแยกสามารถต่อสู้ได้โดยแม้ชุนไม่ต้องย้ายจิตเข้ามา...
" เอาละพักได้ หาอาหารที่เตรียมมาขึ้นมากินกันเอง และฟื้นฟูพลังให้เต็มที่ก่อนจะไปลงดันชั้นต่อไป!"
รานัลตะโกนขึ้น
พวกผู้เล่นส่วนใหญ่ก็ต่างพากันถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะสู้มานานพอสมควรแล้วจนมาถึงชั้น
13 และมานาของพวกเขาก็ใกล้จะล่อแล่แล้ว
ถ้าไม่เติมพลังซะก่อนจะแย่(การนั่งพัก และทานอาหาร
สามารถฟื้นฟูเลือดและมานาได้)
" เขาเก่งดีนะคะ^^"
ฮยอนอาที่กำลังนั่งอยู่หน้ากระโจมของตัวเอง ที่พวกลูกน้องเตรียมมาให้พูดขึ้นพลางจิบชาเล็กน้อย ฟุงยอนหัวหน้าองครักษ์ชายหนุ่มผมเทา
ดวงตาสีดำได้ยินแบบนั้นก็เลิกคิ้วหันมามองหัวหน้าของตน
" ผมว่าก็เฉยๆนะครับ
ผมว่าทางที่ดีพวกเราควรระวังพวกเขาหน่อยก็ดี
เพราะถึงยัยออโรร่านั่นจะลาออกจากกิลสโมสรนักฆ่าแล้วก็ตาม
แต่ผมก็ยังจำได้นะว่าคุณเกือบโดนลูกกิลสโมสรนักฆ่ามาลอบสังหารนะครับ.....พวกนักฆ่าไว้ใจไม่ได้หรอก"
ฟุงยอนกล่าวเตือนหญิงสาวผมชมพูอ่อนยาวถึงกลางหลังคนนี้.....
"เธอคิดมากไปแล้วฟุงยอน
ตอนนี้เธอไม่ใช่นักฆ่าแล้วแต่เป็นเมดของผู้ชายที่ชื่อว่าชุนนั่นแล้วตังหาก
คิก คิก"
ฮยอนอาพอมองชุดของออโรร่าแล้ว ก็หัวเราะเล็กๆขึ้นมา ฮยอนอาเธอไม่ใช่คนที่ต่อสู้อะไรเก่งเลย ต้องเรียกว่าสู้ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เธอเป็นสายรักษาและซับพอร์ทล้วนๆ
แต่ที่เธอได้เป็นถึง 1 ใน 16
องครักษ์นั้น
เพราะการรักษาของเธอแตกต่างจากคนอื่นทั่วไป และยังมีประสิทธิภาพที่มากจนน่าเหลือเชื่อ เธอใช้วิธีรักษาอาการพวกโรค พิษ
และสถานะบัพต่างๆโดยการหาวัตถุดิบจากธรรมชาติในเกมส์มารักษา
ซึ่งแตกต่างจากคนอื่นที่เอะอะก็ใช้ทักษะในการรักษาเพียงอย่างเดียว
พอโดนพิษที่รักษาไม่ได้ฮีลเลอร์หลายคนก็ต้องเรียกว่าไร้ประโยชน์ทันที....
แต่ฮยอนอานอกจากจะเป็นฮีลเลอร์แล้วยังสามารถใช้การค้นหาวัตถุมาทำเป็นสมุนไพรหรือยาในการรักษา ซึ่งผู้เล่นส่วนมากแทบไม่มีใครทำได้
และถึงทำเป็นก็ใช่ว่าจะสามารถหาวัตถุแบบนั้นได้ง่ายๆ
แต่ฮยอนอากลับสามารถหาวัตถุดิบพวกนั้นได้ และปรุงเป็นยาในการรักษาโรค
หรือพิษนั้นได้ถูกต้องตลอด
ทำให้เธอถือว่าเป็นเทพธิดาแห่งโอสถจริงๆ....
".............."
ออโรร่ามองไปรอบๆของถ้ำ เธอมองอย่างกังวลมาตลอดทาง
เพราะรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้นกับดันเจี้ยนแห่งนี้
เหมือนมีอะไรซักอย่างที่ไม่ใช่....ไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็น
"เฮ้อ....คิดไปเองละมั้ง"
ออโรร่าถอนหายใจออกมา เพราะเธอคงจะคิดไปเอง อาชีพตำรวจเก่าของเธอ และอาชีพที่เป็นบอร์ดี้การ์ดให้ชุนด้วยนั้น
ทำให้เธอต้องมาคอยระแวงพะวงหน้าพะวงหลังให้ชุนตลอด ทำให้เธอกลายเป็นคนคิดมากมาตลอด
"ยัยผมสามสี
พวกเราติดต่อไปหาชุนแล้ว....แต่เขาไม่ตอบกลับมาเลย เกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า.."
ซีลาร์ถามออโรร่าที่ดูฉลาดที่สุดในกลุ่มของเธอขึ้นอย่างกังวล
"ซีลาร์เจ้าจะกังวลทำไม
พวกเราก็ยังรับรู้ว่าชุนยังไม่ตายซักหน่อยก็พอแล้วนี่ ตานั่นอาจจะหลับอยู่ก็ได้นะ" อาลีเซียกล่าวเสริมเหมือนจะปลอบใจ แต่ถึงจะไม่เหมือนปลอบใจเท่าไร แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะ
".....หนูสัมผัสได้ว่าพี่ชุนใช้มานาจนหมดแล้ว ตอนนี้จึงอาจแค่หลับอยู่เลยไม่ตอบพวกเราก็ได้นะคะ...."
เดเบียล่าหลับตาสัมผัสไปถึงพลังของชุนทางพันธสัญญา
"เหตุใดเขาจึงใช้มานาจนหมดได้นะ....ไปเจอกับอะไรเข้า.."
ซีลาร์ก็เอ่ยต่อหลังจากได้ยินคำพูดของเดเบียล่า เธอพูดอย่างกังวลอีกครั้ง(ขี้เป็นห่วงมากคนนี้-0-) ส่วนอาลีเซียก็จ้องมาที่เดเบียล่าก่อนจะดึงแก้มเธอ
"เด็กบ้าจะไปพูดให้ซีลาร์กังวลเพิ่มอีกทำไมฮะ-*-"
"ง่า...ก็หนูก็เป็นห่วงพี่ชุนเหมือนกันนี่"
เดเบียล่าพูดบอกเธอทั้งๆที่แก้มโดนดึงจนยื่นออกตามมือของอาลีเซียที่ดึงไป...
"............"
ออโรร่าที่ยังไม่ตอบซีลาร์ในตอนแรกก็ยิ้มมองพวกเธออย่างเอ็นดู ก่อนจะไอเทมเตาปิ้งบาร์บีคิวขึ้นมา แล้วเอาเนื้อเสียบไม้มาวางไว้ พวกซีลาร์ที่สลดอยู่ตอนแรกพอเห็นเนื้อพวกนั้นก็ตาลุกวาว ยกเว้นอาลีเซียที่มองเฉยๆ(ซีลาร์
กับเดเบียล่าเป็นสัตว์ที่กินเนื้อเลยชอบเนื้อมาก)
"รอให้มันสุกก่อนนะ
เดี๋ยวค่อยกินเดี๋ยวฉันขอตัวไปคุยธุระกับรานัลก่อน"
พูดจบออโรร่าก็เดินไป โดยให้ร่างแยกของชุนอยู่รอตรงที่พวกซีลาร์ ออโรร่าเดินตรงไปที่กระโจมของพวกอัศวิน
" มีธุระอะไรนักผจญภัย"
อัศวินสองคนที่กันทางเข้าเขตกระโจมของพวกอัศวินพูดขึ้น มีชุดเกราะเป็นสีบรอนด์ทำให้รู้ว่าเป็นระดับบรอนด์
ออโรร่าก็มองเข้าไปข้างในเมื่อมองหารานัลและก็เห็นว่าอยู่กระโจมใหญ่ในสุด
"ฉันขอเข้าไปพบรานัลหน่อย"
กระโจมของพวกอัศวิน
"
ไหนๆเธอก็มาแล้วลองตรวจดูสิของสภาพของสิ่งๆนี้"
ออโรร่าพูดขึ้น
พลางมองไปที่หญิงสาวชุดฮันบกผมยาวสีชมพูอ่อน
ที่เธอเป็นคนสั่งให้ลูกน้องพวกอัศวินของรานัลไปตามตัวเธอมา
"
อุตส่าไม่ได้คุยกันมาซะตั้งนาน
มาถึงก็เรียกใช้ซะเหมือนพวกเราเป็นสหายกันเลยนะคะ คุณออโรร่า" หญิงสาวผมสีชมพูชุดฮันบกยิ้มเล็กๆขึ้น ด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน จนอัศวินในห้องเห็นก็ต้องเคลิ้ม
"
พวกคุณตอนนี้ไม่ใช่เวลามารื้อฟื้นความหลังนะครับ
คุณฮยอนอาถ้าตรวจสอบสิ่งนี้ได้ก็ช่วยตรวจสอบทีเถอะครับ"
รานัลที่นั่งอยู่หัวโต้ะภายใต้กระโจมใหญ่นี้ ที่พวกเขาสามคนนั่งอยู่กัน พร้อมกับอัศวินระดับไดมอนซ์เฝ้าหน้ากระโจม
และในกระโจมถึง 4 คนด้วย...
ลองเล่าย้อนไปก่อนหน้านี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถึงทำให้พวกเขามาอยู่ที่ตรงนี้กันได้.....
"มีธุระอะไรหรือครับคุณออโรร่า?"
ชายหนุ่มชุดอัศวินสีขาวพูดขึ้น
เมื่อเห็นหญิงสาวชุดเมดผมสีชมพูสลด์ด้วยสีฟ้าและเขียวอีกที ที่เป็นผู้มีพระคุณในการช่วยเหลือการจัดการอสูรกายในครั้งนั้น ทำให้เขาพูดกับเธออย่างนอบน้อม ผิดกับที่พูดกับผู้เล่นคนอื่น
"ฉันรู้ว่านายที่เป็นรองผู้นำที่พามาลงดันเจี้ยนบ่อยๆ
น่าจะรู้นะว่าตอนนี้เกิดความผิดแปลกกับดันเจี้ยนนี้ในตอนนี้"
สาวชุดเมดที่เดินเข้ามาในกระโจมพร้อมกับอัศวินระดับไดมอนซ์สองคนที่เดินเข้ามาส่งแทน พวกระดับบรอนด์ก่อนหน้านั้น เดินมาอยู่หน้าโต้ะยาวทำงานของรานัล หัวหน้าอัศวินคนปัจจุบันที่มาแทนอาเธอร์
"......คุณก็สังเกตุด้วยเหรอ"
รานัลมองหน้าเธอนิ่งๆก่อนจะลุกขึ้นมาเดินเอามือไขว้หลังไปหาหญิงสาว พลางหยิบอะไรบางอย่างเอามาให้เธอดู
เป็นก้อนผลึกสีฟ้าที่มีไอเย็นพอที่คนจับด้วยมือเปล่าจะถูกความเย็นกัดกร่อนจนผิดแตกได้ทันที
รานัลจึงหยิบด้วยถุงมือยางแล้วหยิบเศษผลึกเล็กๆสีฟ้านั่นให้เธอดู
"...นี่มั่นน้ำแข็งอย่างงั้นเหรอ...อะ!
อย่าบอกนะว่าที่ดันเจี้ยนที่ฉันสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นและความชื้นที่ผิดกับปกตินี่ เป็นเพราะเศษน้ำแข็งพวกนี้"
ออโรร่าพอนึกไปถึงความเกี่ยวข้องระหว่างน้ำแข็งกับสภาพของชั้นดันเจี้ยน ก็เห็นว่าสอดคล้องลงตัวพอดี
"ใช่แล้วครับ นี่จึงเป็นสาเหตุให้สภาพบรรยากาศของดันเจี้ยนครั้งนี้ดูแปลกๆจากที่เคย แถมมันยังส่งผลให้พวกมอนเตอร์ และอสูรมีการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าด้วย เพราะอสูรที่นี่เป็นพวกธาตุไฟซะส่วนมาก ดันเจี้ยนนี้เองก็เป็นเขตร้อนแทบจะไม่มีทางที่จะมีอุณหภูมิเย็นถึงเพียงนี้ได้เลย....
....และอีกอย่างครับน้ำแข็งนี่มีคุณสมบัติระดับสูงเกินกว่าจะเป็นน้ำแข็งทั่วไปเลย
"
"
แสดงว่ามันไม่ได้เกิดเองตามธรรมชาติสินะ....แต่มีใครทำมันขึ้น แล้วเศษพวกนี้เจอไปกี่ชิ้นละ"
ออโรร่าถามขึ้นเพื่อเห็นในมือเขามีเพียงแค่เศษเดียว
"พวกเราเจอไม่กี่ชิ้นครับ ที่เหลือละลายไปก่อน
ส่วนคุณสมบัติของมันเราก็ไม่สามารถตรวจสอบได้ระเอียดพอ ทำให้เราไม่รู้ได้เลยว่ามันมาจากสาเหตุใด "
รานัลพูดขึ้นพลางก้มหน้าอย่างผิดหวังกับตัวเองที่ไม่มีความสามารถพอด้านนี้.....
"..............."
ออโรร่าก็มองเศษน้ำแข็งนั่นในมือของรานัล ก่อนจะนึกไปถึงฮยอนอาหญิงสาวจากรัฐบาล ที่มีความรอบรู้ด้านการค้นหาวัตถุดิบทั่วโลกในเกมส์นี้
ดังนั้นก็แสดงว่าเธอต้องมีทักษะหรือความสามารถในการวิเคราะห์อย่างดีแน่จึงสามารถนำวัตถุดิบเหล่านั้นมาใช้ปรุงยาได้อย่างถูกต้องได้
ถึงออโรร่าจะไม่ค่อยอยากร่วมมือเท่าไร
แต่ก็ต้องพึ่งฝีมือสาวเกาหลีคนนั้นจากฝั่งรัฐบาล
ที่ขึ้นชื่อว่า 'เทพธิดาโอสถ'
กลับมาปัจจุบัน....
นอกจากเรียกฮยอนอามาแล้ว
เธอยังเรียกพวกซีลาร์ อาลีเซีย เดเบียล่าและร่างแยกของชุนมาด้วย เพื่อให้รับรู้เรื่องนี้พร้อมกันถ้าเกิดมันเป็นปัญหากับการอยู่ต่อในชั้นดันเจี้ยนจริงๆ ก็ควรรับฟังไว้บ้างก็ดี
ทางฮยอนอาเองก็พาฟุงยอนหัวหน้าองครักษ์ของเธอมาด้วย....
".....ว่าแต่คุณชุนเนี่ยเป็นคนพูดน้อยจังนะคะ เอ้ะ..หรือเพราะความขรึมเท่ๆนี่ ทำให้สามสาวนั่นหลงรักคุณได้สินะค่ะ"
ฮยอนเอ่ยขึ้นพลางหันไปมองชุนที่หน้านิ่งเหมือนไร้ชีวิตจิตใจ เธอก็คิดว่าเขาอาจเป็นคนเย็นชาประมาณนั้นละมั้ง...
แต่เห็นท่าทีของพวกซีลาร์ที่กอดติดกับชายคนนั้นจนแน่น ก็ทำให้เธออดเอ่ยแซวไม่ได้
เธอพอรู้ว่าพวกซีลาร์เป็นผู้ติดตามและดูท่าจะฐานะภรรยาซะด้วย ยิ่งทำให้เธออดแซวชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้ไปใหญ่
"ทำธุระของเธอไปสิ อย่าพูดมากยัยผู้หญิงใส่ชุดคลุมท้อง!"
อาลีเซียเกาะแขนชุนร่างแยกอย่างหึงหวง ก่อนจะแขวะฮยอนอากลับเมื่อเห็นชุดฮันบกของเธอ
"
แหม....เด็กในท้องก็ลูกของเจ้านายของพวกเธอนะ^^"
"ว่าไงนะยัยนี่!!!"
อาลีเซียเหมือนบางอย่างขาดผึง
และทำท่าจะเอาหอกไปแทงผู้หญิงที่ดูท่าทางหมั่นไส้คนนี้ให้ตาย แต่ซีลาร์ก็ห้ามไว้ พร้อมกับออโรร่าที่พูดขัดขึ้นมา
"หยุดเล่นไร้สาระได้แล้ว
ฮยอนอา ทำหน้าที่ของเธอซะ..." ออโรร่าพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยๆ
"จ้า จ้า ทราบแล้ว งั้นฉันขอลองตรวจสอบแปปนึงนะคะ"
ฮยอนอาก็ยิ้มแห้งๆแล้วเลิกแหย่พวกซีลาร์
แต่เธอก็อดสงสัยท่าทีที่นิ่งเกินไปของชุนไม่ได้จริงๆ ถึงได้แหย่เล่นออกไปแบบนั้น
วุ่มม....วุ่ม...
ฮยอนอาพูดขึ้น พลางนำมือยื่นออกไปอยู่เหนือผลึกสีฟ้านั่นที่วางไว้บนโต้ะของรานัล
จากนั้นเธอก็หลับตาพร้อมใช้ทักษะของเธอที่อยู่ในระดับสูง
จากนั้นมือเธอก็เรืองแสงขึ้นพร้อมคลุมผลึกนั่นไปด้วย
พวกซีลาร์
ออโรร่า ฟุงยอนและ พวกรานัลก็มองอย่างใจจดใจจ่อ ยกเว้นเพียงแต่เดเบียล่าที่เอาบาร์บีคิวมากินต่ออย่างไม่สนใจสิ่งที่พวกเขาทำตรงหน้า....
เปรี๊ยะ!!เพล้ง!
"อ้ะ!!โอ๊ย!"
"ท่านฮยอนอา!"
จู่ๆก็เกิดไฟฟ้าสถิตขึ้นตรงเศษผลึกนั่น ก่อนจะระเบิดออก
ความเย็นจากผลึกหรือเศษน้ำแข็งนั่นไปบาดมือของฮยอนอาจนมือของเธอโดนกัดกร่อนด้วยความเย็น ก่อนผิวฝ่ามือเล็กๆของเธอจะแตกออกเล็กน้อยจนเห็นเลือดและเนื้อข้างใน
ฟุงยอนและพวกซีลาร์ ออโรร่า
และพวกรานัลกับอัศวินก็มองอย่างตกใจ
โดยเฉพาะฟุงฮยอนที่ตกใจมากเขาไม่คิดว่าแค่เศษน้ำแข็งแตกออกมานี่จะทำร้ายผิวของฮยอนอาได้ถึงขนาดนี้
"ไม่จริงน่า! นี่มันมาจากพลังธาตุของผู้เล่นระดับสูง!"
ฮยอนอาจับมือที่เป็นแผลเหวอะเล็กน้อยแต่เป็นแผลที่น่ากลัว
พร้อมมองเศษน้ำแข็งที่แตกไปแล้วนั่นด้วยตาที่เบิกโพลง พลังนี้มีระดับที่สูงมากเกินไปจนขนาดทักษะตรวจสอบที่สูงของเธอก็ไม่สามารถตรวจสอบได้หมด ก็โดนแรงอัดของความต่างของพลังระเบิดใส่
"ธาตุน้ำแข็ง....เกิดจากธาตุลม
กับธาตุน้ำ
ฮยอนอาเธอตรวจสอบผิดรึเปล่าการที่จะมีพลังธาตุได้สองธาตุนั้นต้องมีพลังระดับขั้น
5 ขึ้นไปเลยนะ!"
ออโรร่าก็ตกใจด้วยอารมณ์เดียวกับฮยอนอา
ตอนนี้ออโรร่าเริ่มคิดว่าความกังวลของเธอในตอนแรกที่เก็บไว้ในใจตลอดกำลังจะกลายเป็นความจริงขึ้นเรื่อยๆ
" เป็นพลังธาตุไม่ผิดแน่!"
ฮยอนอาหันกลับไปบอกด้วยความตื่นตระหนก....
" ผมเห็นด้วยกับออโรร่านะ คนที่มีระดับถึงพลังขั้น 5 มีแค่ 3
จักรพรรดิ์นี่ครับ แต่เลบิสใช้พลังลาวา(ไฟ+ดิน) เดอะ เกรทใช้พลังสายฟ้า( แสง+ลม) และท่านทีรามิสุก็ใช้ดิน กับลม
ไม่มีใครมีธาตุน้ำกับลมเลยนะครับมันจะเป็นไปได้ไง!"
ฟุงยอนบอกฮยอนอาขึ้น ถึงความเป็นจริงในตอนนี้เพราะฟุงยอนไม่เห็นเดียรินี่ตอนเปิดเผยพลัง ถ้าเธอเปิดเผยพลังอันดับของเธอก็จะขึ้นไปอยู่อันดับ
4 และมีระดับพลังขั้น 5 ระดับ 25 ทันที
( อันดับ 1
ที่ทุกคนเห็นจะเป็นเดอะเกรท
แต่คนที่มีทักษะตรวจสอบมากถึงระดับสูง
จะเห็นในตารางอันดับว่า ที่1
นั้น.....ไม่ใช่เดอะ เกรท)
"................."
ฮยอนอาที่มีทักษะตรวจสอบระดับสูง
ทำให้รู้ว่าตอนนี้มีผู้เล่นที่มีขั้น 5 ถึง 5 คนแล้ว และเธอก็ยังรู้อีกว่าเดอะ เกรท ที่ทุกคนเข้าใจกันว่าเป็นที่ 1
ของเกมส์นี้
แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นผู้เล่นปริศนาที่ไม่สามารถตรวจสอบได้
อย่างมากคนที่มีทักษะระดับสูงในการตรวจสอบแบบเธอ และ
ออโรร่าก็สามารถรู้แค่เพียงว่า เดอะ เกรทเป็นเพียงแค่ที่
2 ส่วนที่ 1
นั้นพวกเธอไม่สามารถตรวจสอบได้ชัดเจน
เห็นเพียงแค่ '?????' ตรงชื่อของคนคนนั้น
"
เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเรายังติดสินอะไรแน่นอนไม่ได้
รานัลพวกเรารีบเดินทางลุยดันเจี้ยนต่อถึงชั้นกลางให้เสร็จๆซะ แล้วรีบออกกลับไปข้างนอกอย่างด่วนจี๋เลย"
โฮกกกกก!!!!!!!!!
"!!!"
ขณะที่ออโรร่ากำลังบอกว่าตอนนี้พวกรานัลควรนำทัพผู้เล่นกองกำลังลุยดันเจี้ยนนี้ลุยต่อยังไงนั้น ก็มีเสียงคำรามดังก้องขึ้นทั่วชั้นดันเจี้ยน ผนังถ้ำดันเจี้ยนเริ่มสั่นไหว จนเศษหินร่วงหล่นมา
ทำให้พวกผู้เล่นวิ่งหนีเศษหินพวกนั้นอย่างชุลมุน....
"เฮ้ย!เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย"
"โอ๊ย!เจ็บ!"
" สัตว์อสูรอย่างงั้นเรอะ!"
รานัลหันไปถามลูกน้องอัศวินใกล้ๆ
"บอสชั้นกลางครับท่านรานัล!"
ติ๊ง!
<บอสอสูรยักษ์วัวคลั่ง โคทอรัส ประเภท:อสูรระดับสูง ขั้น 4
ระดับ 100 หากผู้เล่นถูกโจมตีจนเสียชีวิตจะลดระดับไปถึง
50 ระดับค่ะ และรอเวลาเกิดใหม่ 24 ชั่วโมง>
เสียงระบบดังขึ้นในหัวของผู้เล่นทุกคน พวกฮยอนอา
พวกซีลาร์ ออโรร่า พวกรานัลก็ตกใจที่เห็นระดับบอสสูงถึงเพียงนี้
เพราะครั้งก่อนที่พวกเธอและพวกอัศวินเคยมาถึงชั้นบอสชั้นกลางนั้น อสูรตัวนี้แค่ ขั้น 3 ระดับ 50 เท่านั้น แสดงว่าต้องมีใครไปทำอะไรกับการกวาดล้างมอนเอตร์ในดันเจี้ยนที่เร็วเกินไป ทำให้ระดับบอสสูงขึ้นมา
" ทุกคนเตรียมรับมือx2!/ ซีลาร์ อาลีเซีย
เดเบียล่า ชุน เตรียมพร้อมรบ!!"
ถึงทุกคนจะไม่เข้าใจว่าทำไมบอสชั้นกลางที่ควรอยู่ในชั้น
30 มาอยู่ในชั้น 13 แบบนี้ได้ แต่ก็ไม่ควรคิดมาในตอนนี้ เพราะถ้าระบบดังขึ้นแสดงว่ามันต้องอยู่แถวนี้แล้ว แล้วเข้ามาใกล้พวกเขาเรื่อยๆเพื่อจะทำลายพวกเขาให้สิ้นซาก
ฟุงยอนสั่งพวกของเขาเตรียมพร้อมรบ เช่นเดียวกับพวกรานัลที่สั่งอัศวินทุกระดับตั้งค่ายกล
และออโรร่าที่บอกพวกซีลาร์รวมถึงชุนร่างแยกให้เตรียมสู้....
ตึง!ตึง!
"มาแล้ว!"
พวกเขามองไปที่ปลายทางอุโมงค์ด้านหน้าที่กว้างสูงถึง
10 เมตร
ซักพักก็มีอสูรยักษ์ที่สูงแทบชิดผนังซ้ำ
มีหน้าเป็นวัวรูปร่างเป็นมนุษย์
ถือขวานยักษ์วิ่งมาทางนี้.....แต่มันวิ่งมาเหมือนไม่ได้มาเพื่อโจมตีพวกเรา
มันเหมือนหนีอะไรบางอย่าง....
"อ้ะ!........"
พวกซีลาร์อุทานขึ้นพร้อมกัน
รวมถึงพวกรานัล
ออโรร่าก็มองอย่างแปลกใจที่พวกรานัลแสดงท่าทีหวาดกลัวจนตัวสั่นขึ้นมา แต่เธอไม่นึกว่าพวกซีลาร์จะเป็นไปด้วย ออโรร่าเริ่มเห็นลางไม่ดี ผู้เล่นกับAIนั้น
แตกต่างกันตรงที่จุดหนึ่งมากๆ
คือการรับรู้คลื่นพลังและและระดับพลัง
พวกAI แบบพวกซีลาร์
กับพวกรานัลสามารถรับรู้พลังในตัวฝ่ายตรงข้ามได้หมดว่ามีพลังระดับที่มากหรือน้อย ถึงจะไม่สามารถบอกระดับที่ชัดเจนได้ แต่ก็พอรู้ว่ามีมากหรือน้อยกว่าพวกเธอ
แต่สำหรับผู้เล่นถ้าไม่ใช้ทักษะตรวจสอบก็จะไม่รู้ระดับพลังเลย ส่วนการรับรู้ด้านความรู้สึก
ส่วนมากก็เกิดจากจิตสังหารของผู้เล่นหรือสัตว์อสูรนั่นที่แผ่ออกมาเท่านั้นที่ทำให้รู้ว่าอยู่ในระดับสูงหรือเปล่า ผิดกับพวกAI ที่ไม่ต้องรับจิตสังหารก้สามารถรู้ได้เลย
ออโรร่ามองพวกซีลาร์ อาลีเซีย
เดเบียล่า
ที่อยู่ในร่างมนุษย์จับอาวุธขึ้นมาด้วยร่างกายที่สั่นเทา เช่นเดียวกับพวกรานัล อย่างหวาดๆ
ก่อนจะกลับมามองข้างหน้า
เพื่อรับมือกับอะไรบางอย่าง
ที่เธอคิดว่า....เป็นต้นตอของไอบรรยากาศที่เย็นของถ้ำดันเจี้ยนนี่ที่เปลี่ยนแปลงไป.....
"
ยัยผมสามสีรีบหนีออกจากที่นี่เถอะ!"
ซีลาร์ตะโกนบอกเธอ
ออโรร่าฟังดังนั้นก็คิดว่าเป็นเหตุผลที่ดีเหมือนกัน ถึงเธออยากจะรู้ว่าอะไรคือต้นตอของพลังนั่น
และทำให้บอสชั้นกลางที่กำลังวิ่งหนีมาใกล้พวกเธอนี่....ทั้งหมดนั้นอะไรคือสาเหตุกันแน่
แต่มันก็ไม่คุ้มที่ต้องมาตาย...
"พวกอัศวินทำไรอยู่วะ ออกไปลุยกับวัวยักษ์นั่นดี!!"
"เออ ป๊อดรึไงวะ!!"
พวกผู้เล่นด้านหลังเริ่มส่งเสียงขึ้น
เมื่อเห็นพวกอัศวินยืนเหมือนรอตั้งรับไม่ยอมบุกไปก่อนซักที
พวกผู้เล่นพูดแบบนี้เพราะว่าไม่รับรู้พลังอันตรายที่กำลังมาจากด้านหลังของอสูรวัวยักษ์นี่ที่กำลังใกล้เข้ามาอย่างช้าๆ
แถมที่พูดเพื่อให้อัศวินออกหน้ารับแทนช่วยลดเลือดมอนเตอร์
หรือ อสูรยักษ์นี่
เพื่อพวกเขาจะได้แจมฆ่ามันตอนท้าย
เพื่อเอารางวัลที่ดรอปและค่าประสบการณ์
"ฮยอนอา
รานัลรีบพาพวกของ..."
ครืน!!!!
"สร้างบาเรีย
และใช้ทักษะป้องกันที่ดีที่สุดขึ้นมาเร็วเข้า!!!"
คว้าง!!!!!
"โฮกกกก!!!!!!!!!"
เปรี๊ยะ!เพล้ง!
พวกออโรร่า รานัล
ฮยอนอา
และฟุงยอนที่รับรู้ไอพลังที่เข้ามาอย่างรวดเร็วก็ได้สั่งให้พรรคพวกของตนใช้ทักษะป้องกันขึ้นมาอย่างร้อนรน
ไอหมอกสีขาวอมฟ้าแผ่กระจายเข้ามาอย่างรวดเร็ว ราวกับคลื่นสึนามิ โหมกระหน่ำปกคลุมไปทั่วชั้นดันเจี้ยนนี้ บอสอสูรวัวยักษ์ที่โดนเข้าไปเต็มๆก็ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะดนไอบรรยากาศที่เหมือนหมอกนั่นแช่แข็งร่างอสูรอันใหญ่ยักษ์ของมัน และก็ปริแตกสลายไปทันที
"เฮ้ย!!อ๊ากก!!"
"อะไรวะเนี่ย!!"
"กรี๊ด!!หนาวจะตายแล้ว!!"
"เจ็บๆกรี๊ดดด!!!!!!"
เสียงร้องของผู้เล่นจำนวนนับ 3
พันคนที่อยู่ด้านหลังต่างร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด จนผ่านไปซักพักไอหมอกนี่ก็หยุดลง ออโรร่าลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ
หลังจากเรียกใช้ทักษะบาเรียถึง 3 ชั้น
"............."
เธอหันไปก็เห็นพวกซีลาร์ปลอดภัยเพราะไปหลบหลังพวกอัศวินและรานัลที่ใช้โล่ห์ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาช่วยป้องกันเกือบพันโล่ห์
จนโล่ห์แสงของพวกเขาหลอมรวมกันกลายเป็นโล่ห์แสงขนาดใหญ่ต้านไอหมอกนั่นได้ แต่เพื่อความชัว ทั้งสามสาวก็ใช้ทักษะป้องกันของตนเองป้องกันร่างแยกชุนสุดชีวิต
เพราะร่างแยกที่เป็นร่างชุนนั้น ไม่มีทักษะป้องกันอะไรเลย
ไม่เหมือนกับร่างเบลล์....การจะเปลี่ยนร่างได้ต้องให้ชุนออกปากเท่านั้น ออโรร่าจึงสั่งไม่ได้ เธอทำได้เพียงแค่ให้เขาสู้ยังไงเท่านั้น
อัศวินจำนวนมากเช่นกันที่ต้านไว้ไม่ไหว ก็ทำให้ตายกันไปถึงครึ่ง เหลือเพียงแค่ 500 คนรวมรานัลด้วย
พวกฮยอนอาก็ดูเหมือนจะปลอดภัยกัน.....แต่ไม่มาก ลูกน้องจาก 100กว่าคน ตายไปจนเหลือเพียงไม่กี่สิบ
ส่วนพวกผู้เล่นด้านหลังนับสามพันคน ถูกแช่แข็งและแตกสลายหายกลายเป็นแสงแล้ว บางคนที่ไม่แตกก็แข็งเป็นร่างน้ำแข็งอยู่อย่างงั้น
"อึ้ก....นี่มันอะไรกัน"
ฟุงยอนที่พอเห็นว่าไอหมอกนี่ทำให้กองกำลังดันเจี้ยนนี้ ตายไปเกินครึ่ง และยังทำให้บอสขั้น 4 ระดับ 100
ตายไปอย่างง่ายดาย
ถึงเป็นเพราะมันไม่มีทักษะป้องกัน
แต่เลือดและพลังของมันก็น่าจะต้านไหว
แต่มันก็กลายเป็นน้ำแข็งแตกสลายหายไป
ทำให้ฟุงยอนไม่คิดใช้ทักษะป้องกันเพียงคนเดียว
จึงใช้ร่วมกับพวกลูกน้องป้องกันกันเองและฮยอนอาสุดชีวิต
" อาลีเซียยืนไหวมั๊ย...."
ซีลาร์ขยับไปหาอาลีเซียที่โดนน้ำแข็งกัดตรงแขนและขาข้างนึง จนเลือดไหลออกมาเพราะผิวและเนื้อข้างในแตก
"ขะ...ข้าไม่เป็นไร แต่ว่าพวกเรารีบหนีออกจากที่นี่เถอะ" อาลีเซียพยุงตัวเอง พร้อมได้ซีลาร์ช่วยประคองขึ้นมา ส่วนเดเบียล่าก็เข้าไปช่วยประคองอีกข้าง
"พี่อาลีเซียไม่เป็นไรแน่นะคะ...." เดเบียล่าถามอย่างเป็นห่วง
"ตอนนี้อะไม่
แต่ถ้าพวกเราไม่รีบหนี....."
อาลีเซียที่กำลังจะพูดก็ต้องหยุดไป พร้อมโดนความกลัวครอบงำจิตใจอีกครั้ง เช่นเดียวกับซีลาร์ เดเบียล่า
อละพวกรานัลเช่นกัน
"ใครกันน่ะ!"
ฟุงยอนลุกขึ้นอย่างเซๆ
พร้อมชี้ดาบไปที่เงาร่างนึงหลังไอหมอกที่กำลังเจือจางลงนั่น ชายหนุ่มผมขาวใส่ชุดคลุมสีขาว ชายเสื้อปล่อยยาวลงมา กางเกงยาวสีขาวที่สวมบู้ทสีน้ำเงิน เช่นเดียวกับถูงมือ และตามขอบรองเท้า ถุงมือ
ปกคอมีขนสัตว์สีขาวปอยๆออกมา
เขายืนอยู่ตรงจุดที่บอสวัวยักษ์นั่นตาย
พลางหยิบของที่ดรอปจากมันขึ้นมาดู....ซักพักก็โยนทิ้งไป
ถ้าลองสังเกตุดูร่างของชายหนุ่มผู้นี้มีไอสีขาวแผ่มาตลอด มันเป็นไอความเย็น สิ่งนี้ทำให้พวกออโรร่า ฮยอนอา
และรานัลรู้เลยว่าต้นตอของไอบรรยากาศ
และคลื่นพลังไอหมอกมะกี้
มาจากฝีมือผู้ชายคนนี้
"............"
ผู้ชายคนนั้นพอได้ยินเสียงเรียกของฟุงยอน ก็หันมามองจากที่หันหลังให้พวกเขาอยู่
เขาเป็นชายหนุ่มผมขาว ดวงตาสีน้ำเงิน ผิวขาวที่ขาวมาก ใส่ตุ้มหูไม้กางเขนสีน้ำเงิน ถือดาบคาตานะยาวสีขาวที่มีลายสีน้ำเงินอีกทีตรงกลางดาบ
ชายคนนั้นไม่ตอบอะไรกลับฟุงยอน พลางมองด้วยสายตาที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ พลางเดินไปหาพวกเขาอย่างช้าๆ
ตึก....ตึก
เสียงฝีเท้าที่เบา
แต่ความเงียบที่เข้ากลืนกลินทำให้เสียงดังก้องไปทั่วถ้ำดันเจี้ยน ที่ตอนนี้ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง
" ใครที่บังอาจทำร้ายท่านฮยอนอามันผู้นั้นก็คือศัตรู ทุกคนกำจัดมัน!!"
ฟุงยอนเริ่มทรงตัวได้ แผ่พลังขึ้นมาเพื่อเตรียมสู้
พร้อมสั่งลูกน้องที่เหลือประมาณครึ่งร้อยบุกโจมตีเพื่อฆ่าชายผู้นี้ก่อนทันที ที่บังอาจมาทำให้หัวหน้าของพวกเขาต้องมาบาดเจ็บ
"เฮ!!!"
"ทุกคนอย่า!"
ฮยอนอารีบร้องห้ามอย่างร้อนรน ฟุงยอนที่กำลังโกรธไม่รอฟังคำสั่ง
เขาและลูกน้องครึ่งร้อยก็วิ่งทะยานเข้าไปหาชายผมขาวทันที
"ตายซะ!!!!!"
"................"
ชายผมขาวที่กำลังเดินมาช้าๆมองไปที่พวกฟุงยอนที่วิ่งเข้ามากัน ด้วยสีหน้าที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ก่อนเขาจะนำมือแตะด้ามดาบอย่างช้าๆ
แล้วจากนั้น.....
ฉัวะ!!!!!
ตุบ
ตึก ตึก
เสี้ยววินาทีนั้นพวกฟุงยอนและเหล่าลูกน้องครึ่งร้อย
ก็รู้สึกมีอะไรซักอย่างลอดผิวหนังใบหน้าของพวกเขาไป และพอรู้สึกตัวอีกทีพวกเขาก็เห็นว่าชายผมขาวยืนอยู่ด้านหลังพวกเขาแล้ว
พวกเขาได้ยินเสียงฟัน แต่ทำไมถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับร่าง......
ในขณะที่พวกเขาคิดอยู่นั้นและกำลังจะวิ่งกลับไปฟันชายผมขาว
"มะกี้แกทำอะไรวะ ช่างเถอะตายซะ...!"
ฉูด!!!!ฉูดดด!!!!!!!!
แผละ!
ร่างของลูกน้องของพวกฟุงยอนก็มีเลือดฟ่งกระจายกระฉูดออกมาจากใบหน้าเป็นเส้นตรง
แล้วซักพักร่างกายของของพวกเขาก็แยกเป็นสองส่วน ราวกับเนื้อสเต๊กที่ถูกหั่นอย่างประณีต
พวกออโรร่า ฮยอนอา และพวกรานัลก็มองด้วยสายตาเบิกโพลง....
พวกเขาไม่กล้าที่จะขยับเลยแม้แต่น้อยตอนนี้....แม้แต่ออโรร่าก็มือไม้สั่น....พลางมองคนตรงหน้าอย่างหวาดวิตก
"กะ...แก!!ทักษะเดือดดาลทีนี้ก็ตาย!!!"
ฉึก!!ฉัวะ!ฉูดด!!!
"ฟุงยอน!!!"
ฟุงยอนเห็นลูกน้องที่ตายไปทั้งหมด ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวของผู้ชายคนนี้ ก็หวาดหวั่นเล็กน้อย
ก่อนจะเรียกทักษะเดือดดาลเพื่อเสริมแกร่งตัวเอง พลังของเขาลุกโชนขึ้นก่อนจะทะยานไปหาแล้วนำดาบคู่ของเขาเตรียมฟันคอผู้ชายผมขาวคนนี้
แต่แล้วชายคนนั้นก็หายไปต่อหน้าต่อตาเขา ขนาดการมองด้วยทักษะเดือดดาลของเขาก็ยังมองไม่ทัน แล้วชายผมขาวก็มายืนด้านหลังเขา แล้วก็พบจุดจบแบบลูกน้องเขา หัวของฟุงยอนเลื่อนลงออกจากผ่าด้ายการฟันที่คมกริบ
เลือดของฟุงยอนก้พุ่งกระฉุดออกมาจากคอส่วนบนที่ไร้ศรีษะ.....
ฮยอนอาตะโกนขึ้นเมื่อเสียลูกน้องคนสนิทไป....
ชายผมขาวหลังฆ่าฟุงยอนไปก็เดินมาอย่างช้าๆแบบเดิม
ด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแล้วเดินไปทางพวกออโรร่า รานัล และฮยอนอา ซีลาร์ อาลีเซีย เดเบียล่า
มองด้วยอาการตื่นกลัวก็จะกัดฟันเร่งพลังตัวเองเพื่อเตรียมสู้
เพราะความไวระดับนี้ของชายผมขาวหนียังไงก็คงไม่พ้น ออโรร่า ฮยอนอา
และพวกอัศวินรานัลเห็นพวกซีลาร์ที่พร้อมเตรียมสู้
พวกตนก็กัดฟันเตรียมสู้มั่ง
คลื่นพลังแผ่ออกมาจากทุกคนอย่างรุนแรง.....
" เอาเรื่องนี้ไปรายงานบอสเธอด้วยก็ดีนะหลังจากคืนชีพแล้วฮยอนอา"
ออโรร่าพูดขึ้นโดยสายตายังคงจ้องไปที่ชายผมขาวที่กำลังเดินมาอย่างช้าๆ เธอก็จับดาบยาวสีดำของตนไว้แน่น
"....นั่นสินะคะ....ต้องกลับไปรายงานว่าได้เจอกับชายคนนี้แล้ว" ฮยอนอาพูดอย่างเหงื่อตก
ออโรร่ายิ้มเล็กๆก่อนจะมองไปที่ชุนร่างแยกที่ยืนตั้งท่าพร้อมเรียมสู้เช่นกัน เพราะรับรู้ได้ถึงพลังอันตราย...
เธอและพวกซีลาร์ เดเบียล่า อาลีเซีย
มองที่ชุนร่างแยกพร้อมคิดในใจด้วยคำพูดเดียวกัน
"ชุน....อย่าเพิ่งกลับมาเข้าร่างตอนนี้นะ"
ปล.เม้นกันเยอะๆนา><
ความคิดเห็น