ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

    ลำดับตอนที่ #34 : CHAPTER 31 : ปะทะพวกโจรสลัด

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.87K
      45
      17 ต.ค. 58

    CHAPTER 31 : ปะทะพวกโจรสลัด

     

    คาบมหาสมุทรแลนตี้

     

    "กรี๊ด!!พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วยยย!!!!!!!!!"


    ชุน หรือ เบลล์ในตอนนี้กำลังกรีดร้องลั่นจะเป็นจะตาย  เมื่อเห็นตัวเองกำลังจะร่วงหล่นจากท้องฟ้าที่สูงหลายพันฟุต  มิหนำซ้ำยังไม่พอ

     

    ติ๊ง!

    <ผู้เล่นเบลล์ และ ชุน  พบปลาอสูรเจ้าแห่งมหาสมุทร  แลนตี้  ประเภท: อสูรระดับสูง  ขั้น 4 ระดับ 100>

     

      เบลล์กำลังร่วงหลุ่นเข้าไปในปากเพื่อเป็นอาหารให้ปลายักษ์ที่ใหญ่กว่าปลาวาฬสีน้ำเงินในโลกจริงถึง 20 เท่า  มันพุ่งขึ้นมาจากใต้น้ำและมาเข้าใกล้เบลล์เรื่อยๆ

     เบลล์ก็ได้แต่เบิกตาโพลงจ้องสู้มันเผื่อว่ามันจะกลัวแล้วพุ่งกลับลงไป(คิดได้เนอะเบลล์ยิ้มแห้งๆประมาณว่าจะเป็นไปได้ไง   ก่อนจะทำท่าเอเมนให้ตัวเองอย่างเตรียมใจทั้งน้ำตา 

     

    แต่ดูท่าวันนี้จะไม่ใช่วันตายของเธอ...

     

    กว๊า!!!

    ฟ้าว!!


    หมับ!

    "ได้ตัวแล้ว !

    ซูมม!!!!

     

    หญิงสาวหัวหน้าหน่วยเวหาของรัฐบาลพูดขึ้น  เมื่อเธอขี่กริฟฟินสีขาวของเธอมารับเบลล์ได้ทันก่อนที่เธอจะลงไปอยู่ในกระเพราะอาหารของปลายักษ์  เบลล์ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนหลังกริฟฟินสีขาวตัวเดิม  ที่เฟิร์สสาวหัวหน้าหน่วยเวหาจากรัฐบาลเป็นผู้ขับขี่

     

    " เธอนี่บ้าจริง  ดันมาหลับตอนที่พวกโจรสลัดโจมตีเนี่ยนะ"


      เฟิร์สหันไปต่อว่า  เธอพูดพลางมองไปยังกลุ่มเวหาของเธอที่กำลังบินวนและโจมตีเรือโจรสลัดยักษ์ลำนึง  และเรือโจรสลัดเล็กๆรอบข้าง

     

    "โจรสลัด!"                              


    เบลล์อุทานขึ้นเมื่อมองไปยังธงของเรือพวกนั้น  ที่มีสัญลักษณ์รูปกะโหลก  พวกอัศวินเวหากับพวกโจรสลัดก็ก็กำลังเข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด  แต่ด้วยกำลังคนที่น้อยกว่าของกองกำลังเวหาทำให้เสียเปรียบเล็กน้อย

     

    ฟ้าว!!

    "เบลล์ไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย!"

    กริฟฟินตัวเล็กบินมาขนาบข้างกริฟฟินของเบลล์กับเฟิร์สอย่างรวดเร็ว  เบลล์พอเห็นคนที่อยู่ก็ทึ่งปนตกใจ

     

    "อาเธอร์! เธอควบคุมกริฟฟินเป็นด้วยเหรอนั่น!


    เบลล์ตะโกนร้องถามอย่างตกใจ  เมื่อเห็นคนที่บังคับมันเป็นหญิงสาวอัศวินผู้ติดตามของเธอและเป็นภรรยาด้วย  ขับขี่มันได้อย่างสบายและเชี่ยวชาญทีเดียว

     

    "อาเธอร์แล้วลูกน้องฉันที่อยู่กับเธอไปไหน!"   เฟิร์สร้องถาม

    "เขาตกลงไป  แล้วตอนนี้ก็กำลังรบอยู่บนเรือนั่นแหละ"   อาเธอร์ตอบกลับ


    " .............."

    เฟิร์สมองกลุ่มเวหาเธอที่กำลังเสียเปรียบเพราะคนที่น้อยกว่าคนของกองกำลังเวหาของเธอมีเพียง 50 คน  ในขณะที่พวกโจรสลัดมีหลายร้อยคน   ก่อนจะหันไปมองครีบของอสูรปลายักษ์ตัวตะกี้ที่ว่ายอยู่ตรงจุดที่พวกเธอเพิ่งหนีมา...ก่อนจะคลี่ยิ้มขึ้น

     

    "เพราะเธอเลยเบลล์ทำให้ฉันนึกแผนกำจัดพวกโจรสลัดนี่ได้แล้ว  ฝากเธอพวกเธอไปช่วยสู้ถ่วงเวลาพวกโจรสลัดซักพักนะ  ถ้าเห็นฉันกำลังบินกลับมาให้รีบเตรียมตัวขึ้นกริฟฟินบินนีเลยนะ ฝากด้วยละว่าที่ร้อยเอก!"

     

    ตุบ!

    หมับ!

    ฟ้าวว!!!!!                              

     

    เฟิร์สผลักเบลล์ตกลงไปยังหลังของกริฟฟินของอาเธอร์  อาเธอร์ก็รีบจับเบลล์ไว้ก่อนเธอร่วงตกทะเล   จากนั้นเฟิร์สก็บินไปทิศทางที่ตรงข้ามกับพวกกองเรือโจรสลัดพวกนี้

     

    " เดี๋ยวเฟิร์สเธอคิดจะไปไหน...บ้าจริง อาเธอร์พาผมลงไปที่เรือใหญ่นั่นเลย!"


     เบลล์ที่ไม่ทันได้ถามว่าเฟิร์สคิดจะทำอะไร  เธอก็บินไปไกลแล้ว  ก่อนที่เธอจะพูดในแบบของชุนปกติเพราะไม่มีคนอื่นแล้วนอกจากพวกเธอสองคน  เพราะคนอื่นกำลังสู้กันอยู่

     

    "เข้าใจแล้ว"

    อาเธอร์พยักหน้าก่อนจะบินตรงไปที่เรือโจรสลัดลำใหญ่  ที่กำลังมีการต่อสู้ที่ชลมุนกันอยู่  เพราะหน่วยเวหาหลายคนเลงไปที่เรือลำนั้นเพื่อกำจัดตัวกัปตันหรือหัวหน้าของกลุ่มโจรสลัดให้ได้

     

    ฟ้าวว!!

     

    เช้ง เช้ง!

    โครม!


    "ฮะ ฮะ มีฝีมือแค่นี้เองเหรอกองกำลังเวหาของรัฐบาลที่โด่งดัง  เจอข้ากัปตันกลุ่มโจรสลัดรอยศักย์มังกร  แห่งกิลรอยศักย์มังกร แห่งฝ่ายปฏิวัติ  'กัปตันแซกเดอร์' ที่มีระดับขั้น 2 ระดับ 50 แบบนี้แล้วยังไม่รีบยอมแพ้อีก  ไอ้พวกสุนัขรัฐบาล!"

     

    ชายวัยกลางคนมีหนวดเคราปิดตาข้างนึง  รูปร่างสูงใหญ่ถือดาบสองข้าง  สวมชุดหัวหน้าโจรสลัดสีแดงที่เห็นบ่อยๆในหนัง  กำลังหัวเราะร่าอย่างสะใจ  เมื่อเห็นลูกน้องตัวเองเล่นงานจนอัศวินเวหาคนหนึ่งล้มลงกระแทกตกลงมาจากกริฟฟิน

     

    และขณะที่ลูกน้องของมันกำลังจะแทงดาบเข้าหลอดลมของลูกน้องอัศวินเวหาของเฟิร์สคนนั้น....

    พวกเพื่อนคนอื่นของกองกำลังเวหาเห็นเข้าก็พยายามรีบไปช่วย  แต่โดนลูกน้องโจรสลัดคนอื่นขัดขวางไว้...          

     

    "ไอ้พวกบ้าออกไปสิวะ!"

    " พวกแกต้องตายทีละคนบินดีนัก พอบินไม่ได้ก็ไร้น้ำยาเลยนะ วะฮะฮ่าฮ่า!!"

    "บัดซบเอ๊ย!!"

                                                                                  

    พวกเวหาพยายามเต็มที่เพื่อจะไปช่วยเพื่อนของพวกตน  แต่สถานการณ์แบบนี้พวกเขาคงช่วยไม่ทันแล้ว  อัศวินเวหาคนนั้นที่กำลังเตรียมใจตายก็หลับตาลงพร้อมรับคมดาบของลูกน้องโจรสลัดจำนวนมาก 

    ที่กำลังจะทิ่มแทงคอหอยของเขา...

    แต่ว่า....

     

    ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

    โพละ!โพละ!โพละ! โพละ!โพละ!           

     

    "เฮ้ย!อะไรกันวะเนี่ย!!"


    แซกเดอร์กัปตันพวกโจรสลัดอุทานขึ้น  เมื่อเห็นลูกน้องทั้งห้าคนของเขา  ที่กำลังจะเอาดาบแทงคอหอยของอัศวินเวหาตรงหน้านั้น  หัวแตกดังโพละเลือดกระจายออกมากระเด็นล้มลงไปกองกับพื้น

     

    ตุบ!

    พร้อมกับหญิงสาวผมสีน้ำตาล  ดวงตาสีดำกลมโตผิวขาวเนียนอมชมพู  กระโดดลงงมาจากหลังกริฟฟินตัวหนึ่งด้วยชุดคลุมสีแดงขอบดำ  และชายเสื้อปล่อยยาวไปด้านหลัง  ใส่กางเกงขาสั้นสีดำ  สวมบู้ทสีแดงลงมายืนที่ขอบเรือด้วยปืนพกสีดำขอบแดงสองกระบอกในมือทั้งสองข้าง  ที่มีควันลอยออกมาจากปากกระบอกปืน

    เพื่อบอกว่า....พึ่งลั่นไกไปอย่างสดๆร้อนๆ

     

    "คุณเบลล์x50!!"


    อัศวินกองกำลังเวหาอุทานเรียกชื่อเธอขึ้น พร้อมกับอัศวินที่เธอเพิ่งช่วยไปด้วย  มองเธอด้วยความทึ่งที่แค่ไม่กี่วิก็กำจัดลูกน้องโจรสลัดไปได้ถึง 5 คนโดยที่พวกมันไม่ทันได้ทำอะไร

     

    ตึก ตึก

     

    " เธอช่วยไปบอกกองกำลังเวหาที่เหลือทีนะ  ว่าให้สู้แค่ถ่วงเวลาไว้  พอเฟิร์สหัวหน้าของพวกเธอกลับมาจากทิศนั้นให้ขึ้นกริฟฟินเตรียมหนีได้เลย  เข้าใจตามนั้นนะไปได้"

    "อะ...ครับผม!"

     

    เบลล์ที่ลงไปกระซิบบอกข้างหูอัศวินหนุ่มของกองกำลังเวหาที่เพิ่งช่วยไป  จนอัศวินหนุ่มของกองกำลังเวหาผู้เล่นคนนี้ถึงกับหน้าแดงทันที  และตั้งใจฟังเธออย่างตั้งอกตั้งใจก่อนจะพยักหน้าและเรียกกริฟฟินของตนกลับมาอีกที  แล้วขึ้นหลังมันไปแจ้งคำพูดของเบลล์ให้ทุกคนฟัง

     

    "อาเธอร์ไปช่วยพวกเขานะ พอเฟิร์สกลับมาค่อยมารับ..ฉัน"

    "รับทราบ!"

    ฟ้าว!!

    อาเธอร์ขี่กริฟฟินอยู่เหนือเบลล์รับคำสั่งแล้วบินไปช่วยพวกกองกำลังเวหาทันที....

     

    "โหๆ สาวน้อยทำได้แสบมากเลยนะ  หน้าตาแบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะเล่นอาชีพเดธเปอร์ราโด้"

     

      แซกเดอร์กล่าวยิ้มขึ้น  พลางหยิบดาบเตรียมสู้กับเบลล์อยู่ด้านหลัง  แล้วเรียกพวกลูกน้องที่ใช้ดาบจำนวน 10 คนมาออรวมกันล้อมเบลล์  และให้หน่วยอาวุธปืนยาวเตรียมสอยเบลล์จากด้านหลังพวกที่ใช้ดาบ

     

    'เฮอะ! พวกอเมริกาที่แข่งในตอนนั้นยังจัดกองดูดีกว่าอีกนะ'  เบลล์สบถในใจ

     

    เช้ง เช้ง เช้ง!

    "ฉัวะ!"

    "อ๊ากก!!"

    "หนอยจัดการยัยผมทองนั่น...อั๊ก!"

    "โครม!!"

     

     

    "คุณอาเธอร์ไม่ไปช่วยคุณเบลล์จะดีเหรอครับ?

     

     ลูกน้องอัศวินเวหาถามอาเธอร์  ที่กำลังนำดาบขาวขนาดกลางแบบอัศวินฟันเข้ากลางลำตัวของพวกจรสลัดคนนึง  พร้อมกับเอาโล่ห์กระแทกกับพวกโจรสลัดที่วิ่งมาสามคนจนล้มไป

     

    "ไม่จำเป็นหรอก  ก็เธอเป็นคนบอกเองว่าให้ข้ามาช่วยพวกเจ้า"

     

    อาเธอร์บอกกลับแค่นั้นแล้วสู้กับพวกโจรสลัดจำนวนมากตรงหน้าต่อ  โดยร่วมมือสนับสนุนกับพวกอัศวินเวหาของรัฐบาลพวกนี้  ลูกน้องอัศวินเวหาฟังดังนั้นก็พยักหน้าทำตามอย่างไม่เต็มใจ  เพราะเขาไม่อยากปล่อยให้หญิงสาวที่ดูบอบบางแบบเบล์นั้นไปสู้กับพวกโจรสลัดเถื่อนดิบแบบนั้นตามลำพัง

     

    "....ไม่เชื่อเจ้าก็ลองหันไปดูเธอสิ  ว่าเธอไม่เป็นไร"

    อาเธอร์บอกเมื่อเห็นสีหน้ากังวลของอัศวินเวหาหนุ่มผู้นี้  ชายคนนั้นได้ยินดังนั้นก็หันไปมองเบลล์ 

     

    ผัวะ!

    "อั๊ก!"

    ปัง!โพละ!

     

    "หัวหน้ายัยนี่มันปีศาจชัดๆ เราทำอะไรไม่ได้เลย...อั๊ก!"


    ปัง!โพละ!


    ลูกน้องคนนั้นพูดไม่ทันจบก็โดนเบลล์ทะยานมาเตะก้านคอจนล้มลง  ก่อนจะโดนเบลล์ยิงหัวซ้ำจนศรีษะกระจายระเบิดออกทันที   ลูกน้องโจรสลัดอีกคนก็เอาดาบง้างจะฟันหลังเบลล์ 


    ผัวะ! อั๊ก!ปัง!โพละ!

    แต่ก็โดนเบลล์ที่หันหลังให้อยู่นั้นกวาดเท้าเตะขึ้นไปที่ปลายดาบของมัน  จนดาบลอยขึ้นฟ้าก่อนที่เบลล์จะใช้เท้าข้างเธอถีบที่ลูกกระเดือกมันจนเซไป  แล้วเบลล์ก็หันกลับมายิงที่หัวของมันจนระเบิดออกดังโพละ


    "แก!!"

    พวกโจรสลัดที่เหลือวิ่งกรูกันเข้ามา...

     

    ปัง!ฟึบ!

    "อั๊ก!!"

    เบลล์ที่รับรู้ได้ว่าพวกหน่วยปืนยาวของโจรสลัดเล็งยิงมาเธอก็ก้มหลบทันที  แล้วกระสุนก็ไปโดนพวกโจรสลัดที่วิ่งมาเพื่อจะรุมเบลล์ในตอนแรกแทนคนนึงจนล้มลง  หน่วยปืนยาวก็หน้าเสียไม่กล้ายิงต่อ  พวกลูกน้องโจรสลัดก็กัดฟันแล้ววิ่งมารุมเบลล์ต่อ  เพื่อหวังฆ่าผู้หญิงคนนี้ให้ตาย


    คว้าง

    "โอ้ะ มาพอดี"

     

    ผัวะ!ฟ้าววว!!

    "ฉึกกก!!!"

    "อ๊ากกก!!"

     

    โครม!!


    เบลล์มองขึ้นไปบนฟ้า  เห็นดาบของพวกโจรสลัดที่เธอเตะลอยขึ้นฟ้าในตอนแรก  กำลังร่วงตกกลับลงมาพอดี  เธอก็ยิ้มกริ่มพลางหมุนตัวเตะเข้าที่ด้ามดาบที่ลงมาพอดีเท้าเธอ  ดาบเล่มนั้นที่ถูกเบลล์เตะก็พุ่งไปตามทิศทางตามแรงเตะที่มีค่าพลังกายอยู่ในระดับของพวกผู้เล่น ขั้น 3 ขึ้นไป ทั้งๆที่ตัวเธอมีแค่ระดับขั้น 1 ระดับ 100 เพียงเท่านั้น

    ชุดระดับS ส่งผมให้ค่าสเตตัสของเธอพุ่งสูงขึ้นปรี๊ด...

    ดาบเล่มนั้นพุ่งไปแทงเข้าที่กลางอกของโจรสลัดตัวหน้า  และแรงของมันทำให้เขากระเด็นไปชนพรรคพวกที่เหลือล้มกันระนาว  เบลล์ที่เห็นว่าพวกมันมาออกันตรงนี้  ก็เหมาะที่จะใช้ทักษะโจมตีหมู่ของเธอ


    ฟุบ!

    "ทักษะทุกสารทิศ!!"                                    

     

    ปัง!ปังปังปังปังปังปังปังปังปัง!!!!!!!!!

     

    "อ๊าก!/อั๊กก/อ๊ากกก!!/อ๊ากกกx&!!!!"

     

    เบลล์ที่กระโดดขึ้นอยู่เหนือตัวเรือ  เรียกทักษะกราดยิงทุกทิศทุกทางของตัวเรือ  กระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนก็ไปฝังร่างกายของพวกโจรสลัดตัวเรือจนทะลุและพรุนไปหมด   แซกเดอร์สามารถใช้ดาบปัดป้องได้ไปเยอะ  แต่พอเห็นว่ามันเยอะเกินไปเขาก็เรียกเกราะขึ้นมา  แต่ความแรงของกระสุนก็ช่วยกันเขาไม่ได้มาก

     

    ฟู่ว......

    "บะ....บ้าน่า"

     

    สิ้นสุดห่ากระสุนนั่น   ควันก็ลอยเต็มไปหมดบนตัวเรือ   แซกเดอร์จับไหล่ตัวเองที่มีกระสุนนัดนึงหลุดลอดฝังเข้าไป  เขามองไปรอบๆก็เห็นว่าลูกน้องนับร้อยของเขา  ที่อยู่บนเรือลำยักษ์นี่ของเขา  ต่างมีรูพรุนตามตัวเลือดไหลออกมา  ด้วยสภาพเอน็ดอนาถ

    แซกเดอร์กัดฟันเล็กน้อย  แต่เขายังมีกองเรือเล็กหลายสิบลำที่มีลูกน้องถึงเกือบพันคน...ที่ตอนนี้กำลังพัวพันสู้กับพวกอัศวินเวหาและอัศวินชุดเกราะสาวผมทองนั่นอยู่ 

     

    "พวกแกทุกคนหันปากกระบอกปืนใหญ่เล็งมาที่เรือของข้านี่  จมข้าไปพร้อมกับแม่นี่เลย  เดี๋ยวข้าหาทางหนีไปเองยิงมา!!!!!!! "

    แซกเดอร์ตะโกนลั่นพร้อมมองเบลล์ที่ร่อนลงพื้นอย่างช้าๆที่มองกลับอย่างเฉยชา...

     

    'หึ คิดจะฆ่าเราให้ได้เลยสินะไอ้แก่นี่'

     

    ชุนคิดในใจในร่างของเบลล์.....

     

    "กัปตันถ้าทำแบบนั้น..!"

    "ทำตามที่ข้าบอกซะ!!ทักษะกายาเหล็กกล้า!!"


    ลูกน้องพยายามร้องห้ามถ้าทำแบบนั้นกัปตันของตนเองอาจตายได้  แต่พอเห็นเขาใช้ทักษะนั้นขึ้นมา  พวกเขาก็ต่างมองหน้ากันเอง 


    "เข้าใจแล้วครับ!"

     

    "อย่าให้พวกมันยิงไปที่เรือที่เบลล์อยู่ได้  ไปขัดขวางไว้ซะ!!"

     

    พอสิ้นสุดการรับคำของลูกน้องโจรสลัด  อาเธอร์เห็นแบบนั้นเบลล์อาจจะแย่ได้ถ้าโดนปืนใหญ่ยิง  จึงสั่งพวกอัศวินเวหาไปขัดขวาง  อัศวินเวหาเห็นการรบของอาเธอร์ที่เก่งกาจกว่าพวกเขามาก

      ก็เชื่อฟังให้เธอเป็นผู้นำแทนเฟิร์สชั่วคราวทันที  แล้วขี่กริฟฟินทะยานไปขัดขวาง  เหล่ากริฟฟินก็ใช้กรงเล็บตะบบพวกโจรสลัด  และใช้จงอยจิกจนตายไปหลายคน

     

    เช้ง เช้ง เช้ง  โครม! ตูม! อ๊ากก!!


    เสียงต่อสู้กันของพวกอัศวินเวหา อาเธอร์และพวกโจรสลับนับพัน  บนเรือเล็กนับสิบพวกนั้น...

     

    ตูม!บรึ้มม!!  ตูมม!!

    ครืน!

    "มันยิงแล้วไปขัดขวางพวกมันไว้!"

     

    ในที่สุดพวกโจรสลัดที่เล็ดลอดไปได้ ก็ทำการยิงปืนใหญ่จากเรือของตนขึ้นใส่เรือที่เบลล์และแซกเดอร์อยู่  จนเรือลำยักษ์ที่โดนยิงสั่นคลอนและตามด้วยเปลวเพลิง  เบลล์ก็กัดฟันเพราะความแรงของกระสุนปืนใหญ่นัดนึงก็น่าจะทำให้เธอเลือดลดไปครึ่งหลอดเลย 

     

    ครืน...ครืน....

     

    เบลล์ที่ยืนอย่างทรงตัวไม่ค่อยอยู่ทำท่าจะล้มลง  มองดูแซกเดอร์ที่ยืนนิ่งอย่างหวาดระแวง   พอสื้นสุดหลังจากแซกเดอร์ใช้ทักษะนั้น  ร่างอันใหญ่โตของชายพันถึกของเขาก็เคลือบไปด้วยเหล็กกล้า

     

    ".....เตรียมตัวได้แล้วละสาวน้อย!!"

    " ฮึ"


    ฟ้าวว!!


    แซกเดอร์ในร่างกายาเหล็กตะโกนขึ้นท่ามกลางเปลวเพลิงอย่างไม่รู้สึกรู้สา  เขาพุ่งทะยานมาแต่ไม่รวดเร็วนัก  เบลล์ก็ทะยานไปหาพร้อมยกเท้าเตรียมเตะตวัดฟาดหน้าของมันให้คะมำ   เบลล์เชื่อว่าสเตตัสจากชุดระดับs ของเธอจะรุนแรงพอเตะแซกเดอร์ในกายาเหล็กนี่ได้สบาย.....แต่เธอคิดผิด

     

    ผัวะ!!ตึง!!กร๊อบ!


    "อ๊าาา!!!!!!!"


    เบลล์เตะเข้าที่ใบหน้าของมันกลางอากาศที่มันทะยานมาหาเธอ  แต่พอเธอเตะเข้าที่ใบหน้าเหล็กกล้าของมันปุ้บ  ขาของเธอก็สั่นสะเทือนก่อนกระดูกข้างในจะหักแตกละเอียดขึ้น


    "อ๊าาา!!"

    "เบลล์!!"

    เบลล์ร้องลั่นอย่างเจ็บปวดลงไปกองกับพื้น

     

    'บัดซบเอ๊ย!!  รู้งี้น่าจะใช้ทักษะเดือดดาลก่อนเวรเอ๊ยเจ็บบัดซบเลย!!!'    

     

    ชุนในร่างเบลล์สบถในใจก่อนที่อาเธอร์พอเห็นแบบนั้นเข้าก็ตกใจ  ทะยานฝ่ากองเพลิงจากเรือโจรสลัดลำเล็กที่พวกอัศวินกับเธอกำลังเข้าห้ำหั่นกับโจรสลัดพวกที่จะยิงปืนใหญ่

     

    " ฮึ ยัยตัวแสบมาอีกคนแล้ว  จะได้จัดการพร้อมกันทีเดียวเลย" 

     

    แซกเดอร์พูดขึ้นเมื่อเห็นอาเธอร์ทะยานมาประคองเบลล์ที่ชักดิ้นชักงออยู่บนพื้น  พลางนำผลักศักดิ์สิทธิ์จากมือเธอที่เรืองแสงลูบที่ขาของเบลล์    แล้วขาของเบลล์ที่หักงอผิดรูปร่างก็กลับเป็นเหมือนเดิมทันที

    <  อาเธอร์ได้ใช้ทักษะหวนคืน ระดับ A ที่สามารถย้อนสภาพสิ่งที่สัมผัสย้อนกลับไป 10 นาทีก่อนหน้านี้ก่อนจะเป็นแบบนี้  มันผลาญมานาถึงครึ่งหนึ่งของอาเธอร์  คูลดาว 1 วัน >

     

    "แฮ่ก...ไม่เป็นไรแล้วนะ"

    อาเธอร์พูดขึ้นพลางหายใจหอบแฮ่ก  เบลล์ก็มองขาตัวเองอย่างทึ่งๆ 

     

    'ทักษะระดับสูงสินะ...เธอคงเหนื่อยพอสมควรหลังจากใช้มัน..'  เบลล์มองเธอด้วยสายตาที่กังวล  ก่อนจะมองกลับไปที่แซกเดอร์แล้วลุกขึ้นยืน


    "โห ทักษะระดับสูงในการฟื้นฟูงั้นรึ...น่าสนใจ...หืม"

     

    "ทักษะเดือดดาล!!ทักษะเกราะทมิฬ!!!"

    เบลล์ตะโกนขึ้นจากนั้นร่างเธอก็เป็นสีแดง  ก่อนจะเรียกอีกทักษะขึ้นจากนั้นร่างของเธอก็มีออร่าสีดำคลุมออร่าสีแดงของเธออีกที

     

    ฟ้าววววว!!!!!!!!ตึงงงง!!!!!!!!!!!!!!           

     

    "อะ....ไร...กัน"

    ฟ้าววว!!!ตูม!!โครม!!

     

    แซกเดอร์ที่กำลังมองอย่างระหวาดระแวงอยู่พอไม่ทันได้กระพริบตา  เบลล์ก็โผล่มาตรงหน้าตอนไหนไม่รู้เพราะกระแทกเข่าใส่กายาเหล็กของเขาจนสั่นๆสะเทือนไปทั้งร่างของเขา

     ก่อนที่จะเป็นฝ่ายแซกเดอร์ที่กระเด็นไปกระแทกกับเสากระโดงเรือยักษ์จนพังหักโค่นลงมาทับเขาซ้ำอีกที...

     

    โครม!!

    "แกตายซะเถอะ!!"

    แซกเดอร์ทะยานออกมาจากซากนั่นด้วยความโกรธ  เขาง้างหมัดไปเพื่อกะต่อยหญิงสาวร่างแดง ณ ตอนนี้ให้ปลิวลอยหายไปจากสายตาของเขา...

     

    กริ๊ก!

    "จำเอาไว้ว่าคนที่ฆ่าคุณชื่อ...เบลล์"

    เบลล์มองร่างที่ทะยานมาออกมาอย่างเฉยชา  ก่อนจะใส่กระสุนอย่างช้าๆไม่รีบร้อน  พอร่างกายาเหล็กของแซ็กเดอร์มาถึงในจังหวะที่เธอใส่กระสุนเสร็จแล้วยกปืนขึ้นมาที่หัวของเขาพอดี

     

    "เอ้ะ!"

     

    ตูมมมมมมมม!!!!!!!!!

    บรึ้ม!!

    "กัปตัน!"

    เบลล์ลั่นกระสุนออกไปในร่างทักษะเดือดดาลบวกเข้ากับทักษะเกราะทมิฬ  กระสุนฝังเข้าไปบนหน้าผากกายาเหล็กของแซ็กเดอร์  ก่อนจะทำเสียงเปรี๊ยะเหมือนไฟช๊อตแบบภาพสโลโมชั่น  แล้วก็ระเบิดขึ้นทันที

    ร่างของแซกเดอร์สลายหายไป  ตามมาด้วยเรือลำยักษ์ที่หายไปกว่าครึ่งลำจากแรงระเบิด  ลูกน้องที่เห็นหัวหน้าตายก็หนีกันอลหม่านทั้งๆที่ยังเหลือพรรคพวกหลายร้อยคน  กับตอนนี้โดนคนเพียงแค่ 52 คนบดขยี้จนตายไปมาก

     

    "มาแล้ว!!พวกเธอรีบขึ้นกริฟฟินเลย!!"

     

    เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นแต่ไกล  ทุกคนมองไปยังทิศทางเดียวกับหัวเรือ  ก็เห็นกริฟฟินสีขาวที่ถูกขี่ด้วยเฟิร์สบิยตรงมาทางนี้  พร้อมกับ....อสูรปลายักษ์ที่เกือบกินเบลล์ในตอนนั้น

     

    'เฮ้ยจะพามาทำไม เขาชนะกันแล้วววOllllO!!!!!!!'

    ชุนร้องในใจเพราะถ้าเป็นแผนที่จะให้จมเรือพวกมันละก็  แค่ตอนนี้ก็สู้ชนะแล้วไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้แล้ว

     

    "เบลล์รีบขึ้นกริฟฟินมาเร็วเข้า!"

     

    อาเธอร์ตะโกนขึ้น  เบลล์เห็นดังนั้นก็วิ่งขึ้นไป  เพราะเรือที่เธอยืนกำลังจะจมแล้ว  ก่อนขึ้นเธอก็ตะโกนบอกพวกอัศวินเวหาให้ขึ้นกริฟฟินโดยด่วน  พวกอัศวินเวหาเห็นปลายักษ์นั่นก็หน้าหวอรีบขึ้นทันที  แล้วบินออกห่างจากตัวเรือพวกนั้น

     

    "เฮ้ย!!ปลายักษ์อสูรนี่หว่า  เดินเรือหนีเร็วเข้า!!"

    "ไม่ทันแล้วว!!"

     

    ก๊าซซซซ!!!!!

    โครม!!!

    "อ๊าก เรือโดนเขมือบแล้วววว!!!"

    ตูม!!บุ๋ม....บู๋ม...

     

    พวกโจรสลัดต่างพันกันกางใบเรือหนี  แต่ปลายักษ์ที่เห็นเหยื่อขนาดใหญ่ตรงหน้าที่ดีกว่านกสี่ขาตัวเล็กที่บินไปมาและจับกินยากนี่  ทำให้มันไปเลงเรือพวกโจรสลัดแทน  แล้วขย้ำเรือกัดเขมือเรือทั้งลำลงไปในท้องทันที

     

    "....น่ากลัวจังแฮะ...ฟี้..ฟี้"

    เบลล์ที่กอดเอวอาเธอร์อย่างเหนื่อยล้านั้น  พอถอนทักษะออกมานาของเธอทั้งหมดก็หายไป  เพราจากทักษะเกราะทมิฬ  แล้วเบลล์ก็หลับไปทั้งๆที่นอนเอาหน้าพิงหลังของอาเธอร์

     

    "อ่าวอาเธอร์ เบลล์เป็นไรไปอีกละเนี่ยหลับอีกและ  เดี๋ยวก็ได้ตกไปเป็นเหยื่อปลาอีกหรอก"

     

    "..............."

    อาเธอร์ก็มองดูเบลล์ที่หลับพิงหลังเธอด้วยใบหน้าน่ารักน่าเอ็นดู  เธอมองเบลล์ด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยน  จนเธอเริ่มคิดเลยว่าถ้าชุนในร่างผู้ชายนั้นทำตัวแบบนี้ซักครึ่งของเบลล์ที่ชอบแสดงบทบาทเป็นน้องสาวตลอดเนี่ยจะดูน่ารักแค่ไหนกันนะ

    เธอพอนึกได้ว่าเริ่มคิดอะไรแปลกๆแล้วก็ส่ายหัวแล้วตั้งจับบังคับเจ้ากริฟฟินนี...

    ส่วนเฟิร์สก็มองอย่างงุนงงกับความสัมพันธ์สองคนนี้  แถมมะกี้ก็ไม่ตอบคำถามเธออีก...

     

    "กองกำลังเวหามุ่งหน้ากลับฐานที่มั่นได้!"

    "รับทราบ!"

     

    พรึบ!

    กว๊า!!!

    ฟ้าววว!!!!

     

    ทางด้านชุนร่างแยก

     

    พวกออโรร่าและชุนร่างแยกรวมไปถึงอัศวิน เหล่าผู้เล่นที่รวมทั้งหมดเรียกว่ากองกำลังลุยดันเจี้ยนนั้น  ก็ได้เนินทางมาถึงปากทางเข้าถ้ำดันเจี้ยนแล้ว

     

    ".........ชุนไม่กลับมาซักทีนะคะ-_-"  


    ซีลาร์พูดขึ้นขณะที่ เดเบียล่า อาลีเซียก็จ้องมองชุนร่างแยกที่นิ่งเหมือนไร้ชีวิตจิตใจมานานพอสมควรแล้ว  หลังจากที่เขาจะไปดูให้ว่าไปถึงไหนแล้ว  ก็ไม่กลับมาตอบพวกเธอซักที

     

    "ปล่อยเขาไปเถอะ อย่างน้อยก่อนแยกกันเขาก็สั่งหน้าที่ให้ร่างแยกทำได้อัตโนมัติแล้ว  คือปกป้องพวกเรากับฟังคำสั่งจากฉัน" 

     ออโรร่าพูดขึ้น  ถึงไม่มีชุนคอยอยู่ควบคุมร่าง  แต่ถ้าเจ้าของร่างสั่งหน้าที่ของมันไว้แล้วมันก็จะทำหน้าที่นั้นได้อย่างอัตโนมัติเอง 


    "พวกเราก็เตรียมตัวพร้อมรบเถอะ  ตามมาเจ้าร่างแยก"

     

     ออโรร่าบอกภรรยาทั้งสามของชุนแล้วก็เดินตามพวกอัศวินที่ทำท่าจะเข้าไปในถ้ำแล้ว  ก็สั่งร่างแยกชุนตามมา  ร่างแยกก็ตามไปพร้อมกับพวกซีลาร์ที่เอออตามออโรร่า  แล้วเข้าไปในดันเจี้ยนทันที....





    ปล.คอมเม้นกันเยอะนะผมเป็นคนชอบอ่านคอมเม้นมากกกก  โทษทีที่ตอนหลังๆมานี้ไม่ค่อยมีไรพิเศษแต่เดี๋ยวก็จะมีละอิอิ (บทคุยเยอะไปหน่อยโต้ดก๊าบบบT-T)


    เรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างร้ายแรง  และฉับพลันกำลังจะเกิดขึ้นแล้วที่ดันเจี้ยนจะเพราะอะไรนั้นไปรอดูกัน


    ลิ้งค์เพจไปถูกใจทีนะครับผม

    https://www.facebook.com/The-Lost-Zero-Online-175831109424018/


    ปล.2 ใครสนใจอยากให้ชุนมีฮาเรมกับใครใน 10 อันดับสาวสวย (ดูได้ในตอนที่ 33 CHAPTER 30)  บอกได้นะครับ




    ปล.4 ขอคอมเม้นเกี่ยวกับเนื้อเรื่องนี้นะครับ>< (ไม่มีไอดีก็เม้นได้นะ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×