คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : CHAPTER 13 : เบลล์&ซีลาร์ vs เหม๋ยหลิน&ตะวัน&ซาเลไลย์
CHAPTER 13 : เบลล์&ซีลาร์ vs เหม๋ยหลิน&ตะวัน&ซาเลไลย์
ทางตอนเหนือของเมืองกันสแลซ
เขตใจกลางป่า...
" เบลล์!"
เสียงของหญิงสาวผมดำขลับยาว
ดวงตาสีน้ำเงินอมฟ้า
ที่มาพร้อมกับหญิงสาวผมน้ำตาลไว้ในทรงผมแกละดวงตากลมโตสีดำเช่นเดียวกับเขา
ไม่สิ...เธอ เบลล์หญิงสาวผมสีน้ำตาลเฮลเซนัทดวงตาดำกลมโตพอได้ยินคนเรียกชื่อ..
ก็ค่อยๆลุกออกจากผืนหญ้าที่เขียมชะอุ่มพร้อมทุ่งดอกทานตะวันนี่...
'เรียกทำไมว้า...คนกำลังนอนหลับเพลินๆ..!...หืม...'
ชุนบ่นขึ้นในใจ
แต่เขาก็ต้องรู้สึกสงสัยถึงบรรยากาศแปลกๆรอบตัวพวกเธอด้วยเซ้นของชุนในการรับรู้จากเกมส์เก่าของเขา ชุน หรือ ในตอนนี้ที่อยู่ร่างของเบลล์กำลังมองหญิงสาวสองคนด้วยบรรยากาศที่แปลกไป พวกเธอสองคนใส่ชุดมาอย่างพร้อม เหม๋ยหลินใส่ชุดจีนของราชวงศ์สมัยราชวงศ์ถังชุดนั้น พร้อมถือหอกเดินมาด้วยท่าทีเกรงๆ
และ....ตะวันเดินมาด้วยไอพลังงานสีดำรอบตัวเธอ และเธอยังสวมชุดเกราะสีดำทั้งตัว มีเส้นสีน้ำเงินตามร่องเกราะสะท้อนแสงออกมาตลอด
เธอถือดาบขนาดใหญ่...ใหญ่มากจนชุนไม่คิดว่าเธอจะถือได้
ดาบสีดำขนาดใหญ่มีลวดลายสีน้ำเงินคล้ายกับเกราะของเธอ...เธอคืออาชีพDeath Knight
อย่างไม่ต้องสงสัย....
"มีอะไรเหรอทั้งสองคน
ทำไมถึงใส่ชุดพร้อมรบขนาดนั้น..."
เบลล์ลุกขึ้นมองด้วยสายตาจริงจัง
มือทั้งสองข้างของเบลล์ก็กำลังเตรียมชักปืนคู่ของเดธเปอร์ราโด้ขึ้นทุกเมื่อ
"เบลล์ตอบพวกเราตามความเป็นจริงนะ..." เหม๋ยหลินพูดขึ้น ขณะที่ตะวันไม่พูดอะไร เธอจ้องเบลล์อย่างไม่ลดละ
"ตอบเรื่องอะไร?"
เบลล์อย่างสงสัย
"เธอเป็นคนคิดลอบสังหารเอเลียสหรือเปล่า และคนที่นอนอยู่นั่นคือเอเลียสสินะ...?"
เหม๋ยหลินถามขึ้น
เบลล์ฟังดังนั้นเมื่อเห็นสายตาของเหม๋ยหลินจ้องมา ก่อนที่เธอจะหยิบเลื่อนหน้าต่างข่าวสารมาให้ดู เบลล์ก็เห็นว่ายัยโอเรียมาไม้นี้
'หนอยยัยโอเรีย
พ่อจะจับทำเมียแล้วให้เบ่งลูกออกมาทุกวันซะเลยดีมั๊ย.....แสบนักนะ'
ชุนคิดในใจ
โดยที่ร่างของเบลล์กัดฟันกรอด...ก่อนจะตอบความจริง
"ฉันไม่ได้คิดจะลอบสังหารเอเลียส แต่ไม่ปฏิเสธว่านั่นคือเอเลียสจริงๆ" เบลล์ตอบตามตรง เหม๋ยหลินกับตะวันก็มองหน้ากันก่อนจะถามต่อ
" แล้วทำไมเจ้าชายเอเลียสมาอยู่ที่นี่
เท่ากับข้อหาที่ว่าเธอลักพาตัวเอเลียสเป็นเรื่องจริงนะ เธอจะปฏิเสธยังไง" เหม๋ยหลินกดดันคำถามที่อยากรู้เข้าไปอีก...
"เรื่องนั้น...เพราะเอเลียสเป็นหลักฐานยืนยันความบริสุทธิ์ของฉัน
ฉันจึงต้องพาเขามาแต่เขาก็ดันติดพิษนี่อย่างที่เห็น " เบลล์ก็ยังเล่าออกไปความจริง เพราะขืนปิดบังจะยิ่งทำให้ยุ่งยากเข้าไปใหญ่
"เธอจะให้เราเชื่อสิ่งที่เธอพูดออกมาจริงๆงั้นเหรอ"
ตะวันมองทางเบลล์ด้วยสายตาที่เริ่มไม่ไว้ใจขึ้นเรื่อยๆ พลังออร่สสีดำเริ่มคลอบคลุมเธอไปทั่ว
"ฉันพูดจริงนะ
ถ้าไม่เชื่อก็รอให้เดียรินี่นำยาถอนพิษมาให้ก่อนสิ
แล้วพอเอลียสฟื้นเขาก็จะบอกทุกอย่างเองว่าฉันบริสุทธิ์!"
"......................."
เหม๋ยหลินกับตะวันมองหน้ากันซักพัก
ก่อนจะลดจิตสังหารและไอพลังลง
"ท่าทางเธอจะพูดจริงสินะ....งั้นพอเอเลียสตื่นขึ้นพร้อมเล่าทุกอย่าง
พวกเราจะพาเธอไปยืนยันความบริสุทธ์กับองค์ราชินีเอง"
เหม๋ยหลินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
เบลล์ฟังดังนั้นก้ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะนึกอะไรบางอย่างได้แล้วรีบเปิดเควสขึ้นมาดู
<ระยะทำเควสของท่านเหลือ 2
วันโลกเกมส์ค่ะ>
'หา!อะไรวะเนี่ย
ไหนบอกถึงตอนงานแต่งตั้งมันอีก 3วัน....เดี๋ยวนะเราหลับไป 1 วันนี่หว่าบ้าจริง! ขืนรอจนเอเลียสตื่น และไปหาพวกโอเรียนั่น ได้เสียเวลาเป็นวันแน่ แถมเอเลียสก็ยืนยันได้แค่ว่าเราไม่ใช่คนลอบสังหารอย่างเดียว
ไม่ได้บอกที่ช่วยให้เป็นหลักฐานกับกุมพวกโอเรียได้เลย.....
เราไม่มีเวลาขนาดนั้นแล้วเราต้องรีบหาหลักฐาน
ต้องแอบบุกไปราชวังศ์....ไปชิงตัวออลาสน่าจะเป็นการดีสุด
.....เพราะฉะนั้นเราจะไปมอบตัวกับองค์ราชินีตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด!!!'
"ฉันคงยอมไปมอบตัวไม่ได้แล้วละเหม๋ยหลิน ตะวัน
และฝากดูแลเอเลียสด้วยฉันมีธุระที่ต้องไปทำอย่างเร่งด่วน งั้นฉันไปก่อน......!"
เบลล์บอกกับพวกเหม๋ยหลินโดยไม่มองหน้า
แล้วก็หันหลังเดินจากไป...และขณะที่เขากำลังจะใช้ทักษะปีกวิหคนั้น คลื่นพลังคมดาบก็พุ่งมาทางเขา
ซูม!!!!!!!!!!
ฟ้าว!!!
ตูม!!!บรึ้ม!!!!!!!
ครึก...ครึก
เบลล์ที่ไม่ได้ตั้งตัวกำลังจะโดนคมดาบพลังงานนั่นเต็มๆ
แต่ก็มีลำแสงสีขาวพุ่งมาจากด้านบนลงกระแทกกับคลื่นดาบพลังนั่นอย่างรุนแรง จนคลื่นพลังดาบนั่นหายไป
เหลือเพียงหลุมขนาดใหญ่ท่เกิดจากการระเบิดของพลังทั้งสองที่มาปะทะกัน
"ใครกันที่บังอาจมาขวางข้า!"
ตะวันตะโกนขึ้นอย่างฉุนขาด เมื่อเห็นคมดาบที่จะหมายชีวิตเบลล์นั้นถูกลบล้าง
"อ้ะ!"
เบลล์ที่กระเด้นเพราะแรงระเบิดอย่างไม่ตั้งตัว
ปัดฝุ่นตามตัวและมองคนที่ช่วยเธอไว้อย่างหวุดหวิด หญิงสาวผมขาวสะอาด ดวงตาสีน้ำเงินสวมในชุดขนสัตว์สีขาว
มีลายเสือดำสลับน้ำเงิน
ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
"ซีลาร์!"
เบลล์ตะโกนเรียกชื่อเธอ
เมื่อเห็นผูติดตามพยัคฆ์สาวยืนอยู่ตรงหน้า...
"ไม่เป็นไรนะคะชุน!"
ซีลาร์ที่รีบร้อนมากในการช่วยเหลือผู้เป็นนาย
ทำให้เธอลืมสิ่งที่เขาคอยบอกว่าเวบาอยู่ร่างหญิงสาวให้เรียกเขาว่าเบลล์ไปเลย แต่ดูเหมือนทางฝั่งนั้นจะไม่ได้ยินเพราะเสียงของฝุ่นที่คลุ้งหลังการระเบิด
"อืมผมไม่เป็นไรขอบคุณที่มาช่วยนะครับซีลาร์.....สงสัยเราคงไม่มีเวลาอธิบายให้พวกเขาฟังแล้วละ ต้องรีบจัดการแล้วไปหาออลาสเท่านั้น นี่คือทางเดียวที่จะทำภารกิจของออลาสด้สำเร็จ"
เบลล์พูดขึ้นด้วยสายตาจริงจัง
โดยพูดแทนเหมือนชุนปกติ
ใช้โอกาสที่พวกนั้นยังไม่ได้ยิน
เมื่อควันฝุ่นจางลง........
ทั้ง 5 คนก็อยู่ในสถานะพร้อมรบ
ใช่ 5 คน เหม๋ยหลิน ตะวัน เบลล์
ซีลาร์และซาเลไลย์....
"ซาเลไลย์...."
ซีลาร์มองซาเลไลย์อย่างไม่พอใจ
"อ้ะ!ผู้หญิงเมื่อตอนนั้น....เบลล์เธอเป็นพวกเดียวกับไอ้ผู้ชายที่ชื่อว่าชุนสินะ"
เหม๋ยหลินมองซีลาร์อย่างตกใจ แต่ตอนนี้เธอมีพรรคพวกที่แข็งแกร่งอีก 2
คน เธอเลยไม่กลัวซีลาร์แล้ว แถมออโรร่ายังไม่ได้อยู่ที่นี่
และอีกอย่างฝั่งเธอยังมีเดียรินี่ที่กำลังกลับมาอีกคน...
"....ฉันคงไม่มีเวลาอธิบายเหตุผลกับพวกเธอแล้วละ...มาทำให้มันจบๆละกัน
พอหมดสิ้นปัญหาทุกอย่างฉันจะมาบอกความจริงกับพวกเธอเอง..." เบลล์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง พลางเปล่งออร่าสีแดงตามตัวกับชุดเดธเปอร์ราโด้
"ไม่ต้องอธิบายมากความหรอกเบลล์ เธอคือคนที่คิดลอบสังหารเอเลียสนั่นแหละ พวกเราคงต้องรับหัวของเธอไปขึ้นค่าหัวแล้วละนะ ตายซะเบลล์!!!!!"
สิ้นสุดเสียงของบตะวัน
หญิงสามคนก็พุ่งทะยานไปเข้าหาหญิงสาวอีก 2
คนที่พุ่งเข้ามาทางพวกเธอเช่นเดียวกัน...
บรึ้ม!!
ทั้ง5คนระเบิดพลังใส่กัน
ซีลาร์ตอนนี้กำลังสู้กับซาเลไลย์และเหม๋ยหลิน
ทั้งสองใช้เป็นอาวุธยาวเลยทำให้ซีลาร์ต้องเปลี่ยนอาวุธประจำตัวจากกรงเล็บของเธอเป็นดาบสีขาวแทน
เช้ง เช้ง!
ทางฝั่งชุน ในร่างของเบลล์ก็กำลังสู้กับตะวัน โดยทางตะวันได้เปรียบเล็กน้อย
ชุนก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าเธอสามารถนำดาบใหญ่นั่นปัดป้องกระสุนที่เขายิงได้หมด
"ได้แค่นี้เหรอเบลล์!"
ตะวันตะโกนขึ้นพร้อมทะยานเข้าหาชุนในร่างของเบลล์
ชุนคิดในใจว่าถ้าสู้ในที่โล่งน่าจะเสียเปรีบกับดาบขนาดใหญ่ของตะวัน ชุนเลยวิ่งหลบเข้าไปในป่า...
"ฮึ จะใช้ป่าคอยขัดดาบของข้าสินะ มันไม่ได้ผลหรอก!! ทักษะดาบสะบั้น!!"
คว้าง!!
คลื่นดาบขนาดใหญ่พุ่งไปที่เบลล์ที่วิ่งหลบเข้าไปในป่า เบลล์เห็นดังนั้นก็กระโดดหลบรอยคลื่นพลังนั่น
ฉัวะ!!ครืน!!
ต้นไม้สูงใหญ่ที่ผ่านคมดาบนั่น
ล้มลงระเนระนาดเบลล์หลบต้นไม้นั่นอย่างยากลำบาก
'ยัยปีศาจเอ๊ยย!!'
ชุนสบถในลำคอในใจ....
" ลองสู้ตรงก็ไม่เสียหายนะ แม่มือปืน" ตะวันส่งสายตาท้าทายมาหา เบลล์ก็คิ้วกระตุก
'อย่าคิดว่าผมจะใช้ปืนระยะประชิดกับพวกระยะประชิดไม่เก่งนะครับ หึ หึ'
เบลล์ทะยานไปหาตะวันทันที
ตะวันก็พุ่งเข้ามายกง้างดาบขนาดใหญ่ฟาดฟันลงจากด้านบน
เหนือศรีษะของเบลล์ เบลล์ก็ถีบเท้าหลบออกข้างได้อย่างเฉียดฉิว ถึงดาบจะใหญ่โต แต่มันกวัดแกว่งได้ว่องไวได้อย่างเหลือเชื่อ
"ทักษะเคลื่อนย้ายมิติ!"
เบลล์ตะโกนขึ้น จากที่ตะวันจะฟาดดาบออกข้างโดนเบลล์อีกรอบ ร่างของเธอก็หายไปต่อหน้าตะวัน ตะวันผงะไปก่อนจะเสียวสันหลังวาบ
ฟึ่บ!
ปัง ปัง ปัง!!
เก๊ง เก๊ง เก๊ง!! "
"ฮึ่ย!"
ตะวันสบถขึ้น
ถ้าเธอหันดาบยักษ์มากันไขว้ด้านหลังไม่ทัน
เกราะของเธอด้านหลังคงโดนยิงจนแตก
"อ้ะ!"
ผัวะ!
"อึ้ก!"
และโดยไม่ทันตั้งตัว
เบลล์ก็ถีบไปที่ดาบของตะวันจนตัวดาบกระแทกกับเธอ จนเซถอยหลังไป ตะวันโกรธจัดก็เลยนำดาบกวัดแกว่งไปด้านหน้าอย่างโมโห
เบลล์ก็ตีลังกาหลบมาด้านหลังเธอพร้อมยิงใส่หลังเธอ
ปัง ปัง!
"กรี๊ด!"
ตะวันร้องลั่น
กระสุนของเบลล์ยังคงเจาะเกราะของเธอไม่ทะลุ แต่หัวกระสุนก็เข้าไปฝังบนผิวเธอนับสิบนัด ผิวของกระสุนที่ร้อนยิ่งกว่าน้ำเดือด100องศาซะอีก ตะวันเดือดดาลถีบเท้าไปด้านหลังจนโดนเบลล์ที่กำลังลงมาเหยียบพื้นเต้มๆ
"อั๊ก!"
ตูม!
แรงถีบมหาศาลของตะวัน
ทำให้เบลล์ลอยไปถึงฝั่งการต่อสู้ของซีลาร์พอดิบพอดี
"ทักษะคลื่นหอกสายฟ้า!!"
คลื่นหอกสายฟ้าพุ่งไปที่ซีลาร์
แต่ร่างของเบลล์ที่ลอยมากำลังจะโดนเข้าพอดี ซีลาร์ที่คิดจะหลบตอนแรกก็ต้องเปลี่ยนใจ เข้ามาบังเบลล์ไว้ และทนรับการโจมตีนั่นเต็มๆ
ซูม!!!เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!
"กรี๊ดด!!"
ซีลาร์ร้องอย่างเจ็บปวด
เสื้อผ้าของเธอมีรอยไหม้เต็มไปหมด
ถึงเหม๋ยหลินจะพลังด้อยกว่าเธอ
แต่ก็ไม่มากนัก
ที่เธอแพ้ตอนนั้นเพราะพลังการทำลายของซีลาร์ตอนนั้นรุนแรงจนเธอเกิดอาการกลัว
"ซีลาร์!บ้าจริง!"
ชุนในร่างของเบลล์มองเหม๋ยหลินอย่างไม่พอใจ ที่บังอาจมาทำร้ายผู้ติดตามของเขา
"ระวังข้างหลัง!"
ซีลาร์ร้องขึ้น
เบลล์หันไปมองด้านหลังก็พบซาเลไลย์ฟาดดาบมาทางเธอ
เก๊ง!
เบลล์เอาปืนมาปัดกระแทกการฟันนั่นได้นั่น
ก่อนจะดีดตัวแล้วยิงซ้ำไปที่ซาเลไลย์จนเธอถอยหลังไป
"เก็บยัยผมขาวนี่ก่อน!"
เหม๋ยหลินตะโกนขึ้น
และไม่รีรอเธอกับตะวันก็เข้าไปรุมซีลาร์
เบลล์เห็นดังนั้นเลยจะเข้าไปช่วย..แต่ว่า
"ไม่ยอมหรอก ฟ่ออ!!!!!!"
ซาเลไลย์กลายร่างเป็นงูยักษ์ชนเบลล์ที่ไม่ได้ตั้งตัว จนกระเด็นไปกระแทกกับต้นไม้ ทำให้ต้นไม้ขนาดใหญ่นั่นหักโค่นลงเลยทีเดียว
ตึง!
"อั้ก!"
เบลล์กระอักเลือดออกมา
เธอมองไปที่ซีลาร์ที่กำลังตั้งรับการโจมตีของตะวันและเหม๋ยหลินอย่างยากลำบาก เพราะเธอบาดเจ็บจากหอกสายฟ้าไปมะกี้ แถมยังต้องโดนรุมถึง 2 คน และหนึ่งในนั้นมีคนที่พลังมากกว่าเธอด้วย
และในที่สุดเธอก็พลาดท่า...
ฉัวะ!
"กรี๊ดดดด!!!!!!"
ซีลาร์ร้องลั่น
เมื่อแขนข้างนึงถูกดาบเล่มยักษ์ของตะวัน
ที่ใช้พลังออร่าสีดำนั่นคาดว่าน่าจะจัดเป็นพลังปราณ*ของเธอ
(***พลังปราณจัดเป็น 1 ใน สามของพลังวิเศษ
ทั้งสามอย่างก็มี...
1.พลังปราณ
พลังที่ไว้สำหรับเสริมพลังกายเร่งขีดจำกัดของร่ายกายตัวเองต่างๆ
2.พลังจิต
พลังที่เป็นหนึ่งในส่วนของพลังในร่างกายใช้สำหรับการเปลี่ยนแปลงของสิ่งอื่นๆ เช่น ยกก้อนหิน
เปลี่ยนสิ่งของเป็นอย่างอื่น หรือสร้างภาพลวงตา
3.พลังเวทย์ ใช้ในส่วนของพลังธาตุต่างๆ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง ความมืด สามารถมาผลานกันได้ถ้ามี 2 ธาตุขึ้นไป เช่น น้ำกับลมกลายเป็นน้ำแข็ง
ยิ่งพลังทั้ง 3อย่างเยอะ
จะยิ่งมีโอกาสเพิ่มประสิทธิภาพของทักษะที่เกี่ยวข้องกับพลังใน 3 อย่างนี้)
แขนของซีลาร์ข้างซ้ายถูกดาบของตะวันฟันขาด เลือดจากแขนของเธอกระฉูดออกมา....
"!!!!!"
เบลล์เบิกตาโพลง หัวใจของเบลล์
หรือภายในใจคือชุนเหมือนหยุดเต้น
มือทั้งสองรวมไปถึงร่างกายสั่นเทา
เมื่อเห็นหญิงสาวที่เป็นทั้งผู้ติดตาม
เพื่อนร่วมเดินทาง
และเป็นผู้หญิงที่เขาจะให้เธอเป็นภรรยาคนแรกของเขากรีดร้องอย่างเจ็บปวด แต่เธอก็ยังกัดฟันใช้มืออีกข้างนำดาบสีขาวฟาดฟันไปที่ช่วงไหล่ของเหม๋ยหลิน...
ฉัวะ!!
กรี๊ด!!
เหม๋ยหลินร้องลั่น
เธอไม่คิดว่าซีลาร์จะตอบโต้หลังจากถูกฟันแขนขาดไปแบบนั้น
เธอจึงโกรธมากนำหอกของตัวเองแทงเข้าไปที่ช่วงท้องของซีลาร์
ฉึก!
"อึ้ก!!!อ๊ออกก!!"
ซีลาร์รีบเอี้ยวตัวหลบแต่ก็หลบไม่พ้น
เธอโดนแทงช่วงเอวจนทะลุ
เธอกระอักเลือดออกมาคำโต
"ซีลาร์!!!!!!!!!"
เบลล์ตะโกนลั่น
ตอนนี้แรกเขาเพียงแค่จะจัดการพวกเหม๋ยหลินให้สลบ
แต่คิดไม่ถึงว่าพวกเธอจะแข็งแกร่งและร่วมมือกันสู้ดีขนาดนี้ ผิดกับเขาที่เป็นครั้งแรกที่ร่วมสู้กับซีลาร์ในการกำจัดผู้เล่น
"ทักษะที่ 3 เดือดดาลลล!!!!!!!!!"
เบลล์ หรือ ชุนไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
เขาจะฆ่า จะฆ่าคนที่มันทำร้ายซีลาร์ผู้หญิงของเขา เบลล์เรียกทักษะที่ผลาญมานาเธอมากสุดเพื่อจะกำจัดพวกเธอให้สิ้นซาก ร่างของเบลล์ตอนนี้เรืองแสงสีแดงจนเข้มข้น
"ทักษะที่ 5 เกราะทมิฬ!!!!"
(*ทักษะเกราะทมิฬ ระดับ sทำให้
ศัตรูไม่สามารถทำอะไรหรือโจมตีสร้างความเสียหายแก้ผู้เล่นได้เป็นเวลา 1
นาทีผลาญมานาทั้งหมดจากที่เหลือ
ค่าคูลดาว์ 1 วัน )
เบล์ใช้ทักษะระดับ sทั้งสองที่เป็นไม้ตายก้นหีบของเธอ เพื่อจะกำจัด 3สาวที่มันกล้าทำร้ายซีลาร์ของเขา
เฮือกก!!
ทั้งสามสาวรู้สึกได้ถึงพลังที่อันตรายมากจากทางเบลล์ก็หยุดโจมตีซีลาร์กระทันหัน ส่วนซีลาร์ก็สลบจมกองเลือดไป
เหม๋ยหลินดึงหอกออกจากท้องซีลาร์ก่อนจะเตรียมรับมือเบลล์
ตูม!!!!
"กรี๊ดด!!"
ซาเลไลย์ที่สัมผัสได้ถึงจิตสังหารระดับสูงของเบลล์รีบดีดตัวถอย
แต่เบลล์ร่างสีแดงเลือดก็พุ่งทะยานมาหาเธอได้โดยไม่ทันได้ตกใจหรือรับรู้อะไร เบลล์ก็เอาปืนจ่อที่เอวของเธอ พลังของกระสุนที่บวกเข้ากับทักษะเดือดดาล จึงเป็นเสมือนระเบิดดีๆนี่เอง
ร่างของซาเลไลย์ที่ช่วงลำตัวของร่างงูของเธอหายไปเกือบครึ่ง กระเด็นกระแทกต้นไม้นับสิบต้นร้มระเนระนาด
ตูม!!ตูม!!
"เหม๋ยหลินตั้งรับเร็ว!"
ตะวันตะโกนขึ้น พลางเรียกทักษะเกราะแห่งความตายขึ้นมาป้องกัน
เหม๋ยหลินก็เรียกทักษะเกราะแสงขึ้นมาป้องกัน
พร้อมกำลังจะเรียกทักษะโจมตีท่าไม้ตายของตัวเอง แต่เบลล์ไม่เสี่ยงยอมให้พวกเธอใช้พุ่งทะยานเข้าไปด้วยความเร็วเหนือแสง
กระแทกเข่าใส่ท้องของพวกเธออย่างรุนแรง ด้วยร่างที่บอบบางของเบลล์ที่เป็นร่างสีแดงและมีสีดำล้อมรอบอีกที...
ตึงงงง!!!
เปรี๊ยะๆ เพล้ง!!โครม!!!
"กรี๊ด/กรี๊ด!!!"
ชุดเกราะที่พวกเธอเรียกมาต้านเบลล์ที่กำลังแทงเข่าใส่ท้องพวกเธอได้ซักพัก
ก่อนเกราะและทักษะเกราะของพวกเธอจะแตกละเอียด
กระเด็นไปชนบ้านหลังเล็กที่นอนพักอยู่ตอนแรกจนทะลุไปหลังบ้านเลยทีเดียว(เฉียดเอเลียสไปนิดนึง)
ฟ้าวว!!
เบลล์รีบตามไปทันที....แต่ก็พบว่าพวกเธอสลบไปแล้ว...
'หึ...จบแล้วสินะ...ถ้าเราปล่อยให้พวกเธอใช้ท่าไม้ตายได้ทันละก็...ฝ่ายเรานี่แหละที่ต้องจบ'
ชุนพูดกับตัวเองในใจ
ถึงจะมีเกราะทมิฬรับการโจมตีได้ทุกอย่าง
แต่ดูจากท่าไม้ตายที่เหม๋ยหลินจะใช้คือ...ทักษะลบล้างทักษะขั้นสูง
ดูจากสีหน้าที่มั่นใจของเธอเมื่อเห็นทักษะของเขายามใช้ทักษะเกราะทมิฬ และพอลบล้างเสร็จ คงจะใช้ไม้ตายของตะวันในการฆ่าเขา
หรือร่างของเบลล์ร่างนี้เป็นแน่
"แค่นี้คงพอใจเธอแล้วสินะเบลล์..."
"!!"
เสียงเล็กที่คุ้นเคยดังขึ้น แต่คราวนี้เปี่ยมไปด้วยพลังมหาศาลและรุนแรง...
"เดีย...รินี่"
เบลล์มองไปยังหญิงสาวผมม่วงที่ตอนนี้มีออร่าสีม่วงเข้มข้นตามตัว กำลังกางปีกฟีนิกส์ลอยอยู่เหนือเบลล์...
"ฟังฉันก่อนนะเดีย..."
"ไม่ต้องห่วง...ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และฉันรู้ว่าเธอพูดความจริง...."
เดียรินี่พูดขึ้นพลางเหาะลงไปที่ซาเลไลย์และใช้พลังบางอย่างฟื้นฟูแผลของเธอ ก่อนจะอุ้มซาเลไลย์ไปนอนรวมกับพวกตะวันที่สลบไป
"หมายความว่าไง..."
เบลล์มองเดียรินี่อย่างระหวาดระแวง
เพราะทักษะของเขาที่ใช้ตอนนี้กำลังหมดลงแล้ว และขืนสู้กับผู้หญิงคนนี้ไป ก็ไม่มีหนทางชนะเลย ถามใจจริงในใจของชุนลึกๆไม่อยากที่จะสู้กับเธอเลยด้วยซ้ำ
"...เอาเป็นว่าฉันรู้ว่าเธอไม่ผิด
ให้ยัยพวกนี้โดนลงโทษซะมั่งจะได้เข็ดที่มัวแต่ตัดสินโดยไม่ใช้เหตุผลที่ดีพอ รอพวกเธอตื่นขึ้นฉันจะอธิบายให้เอง และจะดูแลเอเลียสให้เมื่อเขาฟื้น
และนี่ก็ยารักษาไปรักษาผู้หญิงคนนั้นซะ เธอกำลังจะตาย... รีบไปธุระของเธอซะ...แล้วเจอกันหวังว่าเธอคงจะกลับมาหาพวกเราในฐานะ...ฝ่ายของรัฐบาลนะเบลล์ "
เดียรินี่พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยผิดกับทุกทีที่ร่าเริงตลอด...
"ขอบคุณ...ฉันเป็นหนี้เธอจริงๆ"
เบลล์พูดจบก็ช้อนตัวซีลาร์ที่เต็มไปด้วยเลือดขึ้น พร้อมกรอกยาที่เดียรินี่ให้มา แล้วทะยานออกไปอย่างสงสัยในตัวของแม่สาวซามูไรนั่น เพราะดูท่าเธอจะยังมีอะไรที่เขายังไม่รู้อีกเยอะเลย....
"................"
เดียรินี่มองเบลล์ที่ทะยานออกไปแล้วจนลับตาไป ก่อนจะหันกลับมารักษาอาการของเพื่อนเธอต่อ พลางเหลือบมองไปทางเอเลียส
"เควสระดับสูงสินะ หวังว่าเบลล์คงไม่ไปทำเควสที่เกี่ยวข้องกับพวก..ดอร์น เดวิลาซ...หรอกนะ"
(เกี่ยวข้องเต็มๆคร้าบบบ-0-)
ความคิดเห็น