The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #127 : CHAPTER 118 : ผู้หญิงที่ชื่อเดียร์ (2) (Offline)

"เธอช่วยบอก...ฉันได้ไหมว่าอะไร...ที่เธอกับมณีกำลังปิดบังฉันไว้อยู่"

ชุนหันมาถามหญิงสาวที่สวมใส่เสื้อผ้าเสื้อยืดสีชมพูและกางเกงยีนเรียบร้อยแล้วด้วยใบหน้าจริงจัง  เดียร์พอได้ยินดังนั้นก็ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะหรี่ตาลงมองที่ขายหนุ่มแล้วเอ่ยตอบกลับเขาไป

"มัน...มันไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องรู้หรอก"

เดียร์พูดจบก็หันหลังและทำท่าจะเดินไปไหนซักแห่ง เพื่อให้บรรยากาศที่แสนอึดอัดนี่บรรเทาลงได้บ้าง เดียร์ถึงจะเห็นหน้าเธอนิ่งแบบนี้แต่ตอนนี้เธอกำลังกังวลมาก เธอไม่อยากให้ชุนรู้เรื่องของเธอเลยไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

หมับ!

"แต่...ฉันอยากรู้ อยากที่จะรู้จักเธอมากกว่านี้ ไม่งั้นฉันคงไม่สามารถปกป้องเธอจากพวกคิงลอร์ได้เช่นกัน ฉันจะต้องรู้เรื่องของเธอเพื่อจะได้รู้ว่าเธอเกี่ยวข้องอะไรกับองค์กรคิงลอร์ 

อยากที่จะรู้ว่ามันต้องการอะไรจากเธอ..."

ชุนคว้ามือของเธอเอาไว้ ไม่ให้เธอเดินไปไหน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่าการที่เขาจะสามารถปกป้องเธอจากพวกนั้นได้ เขาจะต้องรู้จักเธอให้มากกว่านี้

"คิงลอร์?เธอพูดถึงเรื่องอะไรฉันไม่เข้าใจ"

เดียร์งุนงงเล็กน้อย เมื่อชุนพูดถึงคำบางคำที่เธอไม่รู้จักขึ้นมา ในตอนแรกเธอนึกว่าชุนอยากรู้จักเธอเพื่อที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาเสียอีก

"เธอไม่รู้จักคิงลอร์?"

ชุนเลิกคิ้ว ตอนนี้เขาเริ่มเข้าใจชัดเจนแล้วว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาคนนี้ไม่ได้มีส่วนรู้เห็นอะไรกับพวกองค์กรชั่วร้ายนั่น เธอเป็นแค่เหยื่อที่ไม่รู้อะไรเลยว่ากำลังมีองค์กรที่อันตรายกำลังหมายบางสิ่งบางอย่างจากตัวเธออยู่

เมื่อชุนรู้แบบนี้เข้า เขาก็ถอนหายใจ เขาเองก็ไม่อยากให้เธอต้องมาหวาดกลัวและหวาดระแวงกับการดำเนินชีวิต ดังนั้นเขาจะไม่บอกว่ามีองค์กรนักฆ่ากำลังเล็งตัวเธออยู่เหมือนกับฮยอนอา ที่ชุนไม่บอกเธอก็เพราะว่า...เขาจะเป็นคนปกป้องเธอเอง

'เราจะไม่ให้เกิดความผิดพลาดแบบครั้ง...ฮยอนอาอีก'

ชุนนึกไปถึงตอนที่เขาช่วยฮยอนอาไว้ไม่ได้ เขาอยากจะไปช่วยฮยอนอาซะเดี๋ยวนี้เลยก็จริง แต่ตอนนี้เขาอยู่ส่วนไหนของสเปนก็ไม่รู้ ฮยอนอาถูกพาตัวไปที่ไหนก็ไม่รู้...

ทุกอย่างในตอนนี้มันตันไปหมดแล้วจริงๆ...

ทุกคนๆ แม่ มณีจะปลอดภัยดีรึเปล่าก็ไม่รู้...

ไม่รู้อะไรเลย...

แต่อย่างน้อยตอนนี้เขา...ก็อยากที่จะปกป้องผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ไว้

ถึงแม้เหตุการณ์ในครั้งนี้จะเป็น...เธอตังหากที่เป็นคนปกป้องเขารวมไปถึง...มณี

".........."

เดียร์พอได้เห็นสีหน้าของชุนที่เป็นทุกข์อย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เธอก็รู้สึกทุกข์ใจไปด้วย ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเธอถึงรู้สึกเจ็บเพียงนี้ ราวกับมีมีดมาปักเข้ากับทรวงอกของเธอ

หมับ

เดียร์หันมาหาชายหนุ่ม ก่อนจะกุมมือทั้งสองของเขาแล้วคุกเข่าลงมองตาเขาในระดับเดียวกัน เธอไม่รู้ว่าคิงลอร์อะไรนั่นคืออะไร และดูถ้าถึงถามเขาตอนนี้ไปเขาก็คงไม่บอกเธอแล้ว

แต่ที่แน่ๆเขากำลังพยายามปกป้องเธออย่างสุดชีวิต เดียร์เองก็อยากจะคิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าเธอไปแทนที่ของฮยอนอานั้น ชุนนั้นจะปกป้องเธอแล้วยอมเสี่ยงชีวิตเหมือนตอนที่ช่วยฮยอนอาไว้รึเปล่า

แต่เธอก็ทำได้แค่ส่ายหน้าให้กับความคิดของตัวเอง...

เพราะที่ชุนพยายามทำมาให้เธอตลอด ทั้งคนที่ส่งมณีไปช่วยเธอตอนโดนโจรหมายฆ่า ทั้งเรื่องที่มหาวิทยาลัยและยังเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นแม้มันจะเป็นแค่เพียงโลกเกมส์ แต่มันก็มากเพียงพอแล้วที่จะให้ผู้ชายคนนี้ได้รู้จักเธอจริงๆ

"ชุน...ฉันน่ะ...เป็นลูกสาวคนโตของบ้าน ครอบครัวของเรามีคุณพ่อ คุณแม่ ฉัน น้องสาวและ...พี่ชายอีกคนนึง"

เดียร์ดึงมือของชุนแล้วพาเขามานั่งลงบนฟูก เธอเองก็นั่งลงข้างเขาเช่นกัน ก่อนเธอจะมองไฟข้างหน้าเธอเล็กน้อย เธอสูดลมหายใจเข้าออก ก่อนจะเล่าเรื่องของเธอให้ชายหนุ่มได้ฟัง

"พวกเราใช้ชีวิตแบบปกติมาตลอด จนถึงวันหนึ่ง...ในตอนนั้นฉันมีอายุสิบสี่ปี น้องสาวของฉันสิบสองปีและพี่ชายของฉันก็น่าจะอายุเท่าเธอนะ...สิบหกปี"

เดียร์เล่าพร้อมนึกถึงเวลาในอดีตที่เธอและครอบครัวใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ชุนก็นั่งฟังเธออย่างตั้งใจพร้อมที่จะจดจำทุกเรื่องราวเกี่ยวกับเธอ โดยที่เขาและเธอก็ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกับเขานั้นเผลอจับมือของกันและกันในตอนไหน

"พวกเรากำลังจะไปเที่ยวทะเลกัน ยกเว้นพี่ชายฉันที่มาไม่ได้เพราะกำลังเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียนเตรียมพร้อมเข้าม.ปลาย...

แต่ว่า...ฉันก็ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น"

พอถึงตอนนี้เดียร์เริ่มจะเสียงสั่นเครือขึ้นเรื่อย มือของเธอที่จับชุนไว้เริ่มสั่นเทา ชุนเห็นแบบนั้นเขาไม่สนว่าจับมือของเธอตอนไหน ตอนนี้เขาทำได้เพียงกุมมือเล็กๆนี่ให้แน่นขึ้น เพื่อต้องการจะบอกว่าเขายังอยู่ตรงนี้กับเธอ

"รถของ...พวกเราจอดติดไฟแดงอยู่ใต้ทางด่วนระหว่างกลับมาจากทะเล...ในตอนนั้นรถบรรทุกคันนึงน่าจะเกิดจากคนขับรถหลับใน  รถคันนั้นขับชนข้างทางด่วนและ...

ตกลงมาทับรถของพวกเรา..."

เดียร์น้ำตาเริ่มที่จะไหลรินออกมาจากดวงตากลมโตสีดำอย่างช้าๆ เธอจับมือของชุนไว้แน่น ในตอนนี้มุมมองของชุนที่มีต่อเดียร์นั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป เดียร์นั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่รู้สึกอะไรอย่างที่เขาเคยเข้าใจมาก่อน เธอไม่ใช่เดียรินี่เจ้าหญิงซามูไรหรือจักรพรรดินีที่แข็งแกร่งคนนั้น...

เธอเป็นเพียงแค่หญิงสาวธรรมดา...

ที่มีความรู้สึก...เหมือนหญิงสาวธรรมดาทั่วไป

หัวเราะเพราะ...มีความสุข

และร้องไห้...เมื่อความสุขนั้นหายไป

เธอเป็นแค่...หญิงสาวตัวเล็กๆธรรมดาคนนึงเท่านั้นเอง...

"คุณพ่อกับคุณแม่ของฉันเสียชีวิตในตอนนั้น...ส่วนฉันกับน้องสาวรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ แต่ว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นก็ทำให้น้องสาวของฉันกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา"

"!!!"

ชุนเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างเริ่มที่จะรู้สาเหตุแล้วว่า เหตุใดมณีและเดียร์ถึงปิดบังเรื่องนี้ เพราะถ้าเขารู้เรื่องนี้ เขาจะต้องยอมสูญเสียเงินมหาศาลในการช่วยเหลือน้องสาวของเดียร์เป็นแน่ มณีต้องไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับเขาแน่นอน

"เหตุการณ์ครั้งนั้นเนื่องจากรถบรรทุกคันนั้นเป็นของบริษัทองค์กรที่มีชื่อเสียง แล้วเจ้าขององค์กรก็มีอิทธิพลมาก เพื่อไม่ให้ชื่อเสียงของเขาเสียหายเขาจึงใช้อิทธิพลปิดข่าวนี้ไว้ แล้วยังไม่ยอมรับผิดชอบใดๆเมื่อเห็นพวกเราเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ...

...แต่พี่ชายของฉันเมื่อได้รู้เรื่องนี้จึงโกรธแค้นพวกเขามาก เขาจึงพยายามสืบเรื่องขององค์กรนั้น แล้วหาหลักฐานที่จะเอาผิดองค์กรนั้นให้ได้...

แล้วเขาก็ได้สืบรู้มาว่า...องค์กรนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับ...

เกมส์ The Lost Zero Online เขาจึงหาข้อมูลนั้นจากภายในข้อมูลของเกมส์ออนไลน์นี้ ว่าองค์กรนั้นมีความเกี่ยวข้องยังไงกับเกมส์นี้ เผื่อที่เขาจะสามารถหาจุดเชื่อมโยงไปยังข้อมูลหลักๆขององค์กรนั้นได้

เพราะเขาไม่สามารถหาตรงๆได้ เลยต้องแกะข้อมูลจากเกมส์ๆนี้ แล้วเขาก็พบว่าข้อมูลที่จะพาไปหาองค์กรนั้นมันอยู่ในเอไอปีศาจตนนึงจากแฮคเกอร์ที่เป็นเพื่อนของเขา เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงไปอยู่ในเอไอแบบนั้น...

และการที่จะได้ข้อมูลนั้น คือการต้องฆ่าเอไอปีศาจตนนั้น แต่มันเก่งเกินไป เขาจึงต้องพัฒนาตัวละครตัวเองให้เก่งยิ่งขึ้น เมื่อจะได้ฆ่ามันได้ 

แล้วทุกวันนี้...พี่ชายของฉันก็ได้เป็นอันดับ 1 ของผู้เล่นเกมส์ The Lost Zero Online"

"!!!!"

ชุนเบิกตาโพลงทันที่ที่เดียร์พูดถึงตรงนี้ เขาอ้าปากถามเธอให้แน่ใจอีกทีว่าเขาไม่ได้ยินผิด

"นี่หรือว่าพี่ชายเธอคือ!"

เดียร์เงีจบซักพักก่อนจะหันมาบอกเขาอย่างช้าๆ...

"ใช่ พี่ชายฉันคือนักรบดาบเดี่ยวหรือชื่อในเกมส์คือ...เดียรอน"

"ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่า...หมอนั่นจะเป็นพี่ชายของเธอ"

ชุนหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อหูของตัวเองกับสิ่งที่หญิงสาวนั้นพูดออกมา จะว่าไปแล้วเขารู้มาว่าเดียร์อยากเป็นอันดับ 1 ของ The Zero Online นี่นา หรือเธออยากจะได้ตังของการครองตำแหน่งอันดับ 1 มาช่วยเหลือน้องของเธอ

แต่พี่ชายของเธอไอ้หมอนั่นก็เป็นอันดับ 1 อยู่นี่หรือว่ามันไม่ได้ช่วยในการรักษาของน้องสาวเธอรึไง เดียร์ถึงต้องอยากเป็นอันดับ 1...

"มณีเคยบอกฉันว่าเธออยากเป็นอันดับหนึ่ง แต่พี่ชายของเธอไอ้หมอนั่นก็เป็นอยู่นี่...เธอจะยังต้องการตำแหน่งนั่นไปทำไม?หมอนั่นมันไม่ส่งตังค์ช่วยในการรักษาน้องของตัวเองรึยังไง?"

ชุนถามเดียร์ขึ้น ด้วยก็รู้สึกเจ็บแปล๊บที่กลางอกทันที เพราะที่เขาพูดมาส่วนใหญ่นั้นเป็นความจริงๆ

แต่มันก็มีสาเหตุอยู่...

"หลักๆที่เธอพูดมาก็ถูกแหละนะ...แต่สาเหตุจริงๆ พี่ชายของฉันเขาไม่ยอมลืมหูลืมตาจมปลักอยู่กับการแก้แค้น ไม่รู้ทำไมเขาถึงเคยบอกฉันว่าเหตุการณ์อุบัติเหตุในตอนนั้นมัน...

เกิดจากความตั้งใจ...มีคนวางแผนฆ่าครอบครัวของเราตั้งแต่แรก..."

ชุนเริ่มสะกิดใจอะไรบางอย่างกับเรื่องที่เธอเล่า แต่เขายังไม่แน่ใจอะไรจึงฟังเธอพูดต่อ

"ฉันคิดว่าพี่ฉันคงจะเสียสติไปแล้ว เขาคงโดนความโกรธแค้นบังตาจนกลายเป็นแบบนี้...เขานำเงินตำแหน่งอันดับหนึ่งของเขาใช้กับการตามหาหลักฐานเอาผิดองค์กรนั่นแทนที่เขาจะใช้เงินนั้นมารักษาน้อง...

ราวกับว่าในหัวของเขาตอนนี้ต้องการคิดจะลบล้างองค์กรนั้นออกไปอย่างเดียว...

ฉันรู้ว่าถ้าฉันจะบอกให้เขาหยุดด้วยเพียงคำพูดก็คงไม่สามารถหยุดการกระทำเขาได้...ฉันจึงต้องแข็งแกร่งขึ้นและต้องโค่นเขาให้ได้

ถ้าฉันไม่ชนะเขา เขาก็คงไม่ยอมรับฟังอะไร...ฉันแค่อยากให้เขา..."

เดียร์เสียงสั่นเครือขึ้นอีกครั้ง มือของเธอที่ชุนจับอยู่เริ่มสั่นเทา น้ำตาของเธอเริ่มไหลรินลงมาอีกครั้ง ชุนเปลี่ยนจากการจับมือเป็นการนำศรีษะของเธอมาพิงกับไหล่อันกว้างของเขา พร้อมพูดสิ่งที่เธอกำลังจะพูดออกมาแทน

"เธออยาก...ให้เขากลับมาอยู่กับเธอสินะ" 

ชุนยิ้มบอกเธอด้วยใบหน้าอันอ่อนโยน นัยต์ตาสีน้ำตาลเฮลเซลนัทจ้องมาที่นัยต์ตากลมโตสีดำที่แฝงไปด้วยความต้องการ...

ต้องการที่จะ...มีชีวิตอยู่อย่างที่คนปกติเขาเป็นกัน...

อยู่พร้อมด้วยกัน...พี่น้องทั้งสามคน

"อื้อ...ฮึกๆ ฉันอยากให้เขาหยุดเสียที...อยากให้หยุดเรื่องนี้...ฮึกๆ...แต่เพียงเท่านี้"

เดียร์ร้องไห้ออกมาซบอกของชุน ทุกคำพูดของเธอนั้นมันทำให้ชุนรู้สึกเจ็บที่ทรวงอก เขาก็แอบดีใจนะที่เธอยอมเล่าเรื่องของเธอให้เขาฟัง แต่อีกความรู้สึกนึงก็เจ็บปวด

ที่ต้องมาเห็นน้ำตาของหญิงสาวที่เข็มแข็งไร้น้ำตามาตลอดคนนี้...

"ฉันขอช่วยด้วยคนนะเดียร์"

"......."

ชุนเอ่ยนำ้เสียงอ่อนโยนพร้อมกับลูบศรีษะของเดียร์อย่างแผ่วเบา คำพูดของชุนทำให้หญิงสาวเงยขึ้นหน้ามามองเขา ใบหน้าที่งดงามของหญิงสาวริมฝีปากนั่นมันช่างเชิญชวนให้เขาจุมพิตรจริงๆ

แต่เขารู้ว่าตอนนี้มันยังไม่เหมาะสม...

"หลังจากเราช่วย...ฮยอนอากลับมาได้แล้ว

ทั้งเรื่องของน้องเธอ...และการตามหาพี่ชายของเธอ...

ปล่อยให้เรื่องทั้งหมดเป็นหน้าที่...

ของฉันเอง..."

ปล.เผยปมทีละหน่อยสองหน่อย อิๆ พรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันนะครับ ตอนนี้อาจน่าเบื่อหน่อยคุยกะเดียร์ยาสๆเลย

ปล.1 ตัดจบแบบนี้เลย อิๆ ทางด้านเกมส์ออนไลน์รอกันหน่อยนะครับ เพราะถ้าไม่เคลียร์เนื้องเรื่องโลกจริงซะตั้งแต่ตอนนี้ ภาค 1 ได้มีตอนเป็น 3 4 5ร้อยตอนแน่เบย

ปล2 เรื่องนี้จะมีปมเยอะมากครับ555 เคลียร์หมดทั้งเนื้อเรื่องจริงๆคือภาค 3 ที่จริงเรื่องของเดียร์เองยังไม่หมดในภาค 1 ซะทีเดียว ไปหมดลงที่ภาคสอง

ปล3 สำหรับคนที่กลัวเรื่องนี้จะดราม่าตับแตกเรื่องผู้หญิง ผมขอบอกเลยว่าไม่ตับแตกแน่นอนครับ จบแบบฮาเรม ที่จริงก็อยากให้มีฮาเรมหลักๆบนโลกจริงเป็นสิบๆคนอะนะ แต่เพราะผู้อ่านกลัว แม่สามตัวหลักอย่าง ฮยอนอา เดียร์ มณีของภาคแรกบทน้อยผมจึง...ขอเอาฮาเรมหลักโลกจริงไม่ถึง10คนก็ด้ายยย

ปล4.แนะนำนิยายอีกเรื่องในไอดีนามปากกาของผม แต่ผมไม่ได้แต่งนะ

เป็นแนวยูริ (ญ รัก ญ) แนวแฟนตาซีผจญภัยชื่อเรื่องว่า "ยัยจอมมารกับแผนพิชิตฮาเราผู้กล้า!"

ผมลองอ่านแล้ว...แบบอารมณ์ขึ้นมาก=,,=

เลือดกำเดาแทบไหล...เหอๆน่าจะมีคำว่าสิบแปดบวกติด ฮ่าๆ

สปอย

-มีตัวหลักที่โลกจริง 5 คนครับ

-1) เดียร์

-2)ฮยอนอา

-3)มณี

-4)มีล่า

-5)????   (จะมาเป็นหนึ่งในตัวหลักฮาเรมจากภาค 2 แต่เคยโผล่ในภาค 1แล้ว)

ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงก็น่าจะมี5คนนี่แหละครับ แต่ถ้าเกิดเปลี่ยนแปลงผมว่าจำนวนน่าจะมากขึ้น(ฮา)