แสงแดดตอนเช้าที่สอดส่องมาตามช่องว่างของผ้าม่าน กระทบเข้าที่หน้าของคนที่อยู่บนเตียง
เปลือกตาของเจ้าของร่างค่อยๆขยับพร้อมร่างกาย และเสียงคร่างเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเปิดเปลือกตาให้เห็นดวงตาสวย.....
อื้มมม~~รู้แล้วน๊าาาว่าเช้าแล้ว
ก๊อกๆๆๆ!!!คุณหนูค่า ตื่นยังค่ะเช้าแล้วนะค่ะ วันนี้ต้องไปมหาลัยวันแรกนะค่ะคุณหนู...เสียงนาฬิกาปลุกประจำตัวที่จะต้องได้ยินประจำตอนเช้า แต่คงจะเป็นนาฬิกาที่ไม่เคยสร้างความลำคาญให้กับเจ้าของห้องเลยสักครั้ง
เจ้าของห้องค่อยๆลุกแล้วพาร่างกายเดินไปยังประตู พร้อมเปิด ให้เห็นคุณป้าแม่บ้านที่ยืนรออยู่หน้าประตู
ตื่นแล้วคร๊าาาบ....พร้อมกับยิ้มหวานๆให้แม่บ้าน
แม่บ้าน : ตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำ แต่งตัวได้แล้วค่ะ
....... : ครับผม!! รู้แล้วครับ
เจ้าของเสียงพูดพร้อมเอามือขึ้นมาไว้ตรงคิ้ว เหมือนท่าลูกเสือ ก่อนจะโดนดุจากคุณป้าแม่บ้าน
แม่บ้าน : ไม่ต้องเลยคะ รีบอาบน้ำ รีบลงไปนะคะ
...... : ได้ครับ
จบจากบทสนทนากับแม่บ้านแล้ว เจ้าตัวก็พาตัวเองเดินไปยังห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัว เวลาผ่านไป 30นาที คุณหนูของบ้านก็มาถึงโต๊ะอาหาร พร้อมคุณพ่อและคุณแม่
คุณแม่ : กวินครับ...วันนี้กวินจะไปพร้อมพ่อกับแม่มั้ย หรือจะเอารถไปเอง
หญิงวัยกลางคนถามลูกชายตัวเองด้วยความอยากรู้
กวิน : ไม่เป็นไรครับแม่ เดี่ยวผมเอารถไปเองดีกว่า ไปพร้อมไอ้เฟย กะ ไอ้อาร์มเลย วันนี้คุณพ่อมีประชุมด้วยถ้าไปส่งผมอีก จะไปประชุมเอานะ
ด้วยความเป็นห่วงว่าคุณพ่อจะไปประชุมกวินจึงบอกคุณพ่อคุณแม่ว่าจะไปเอง แต่ความจริงแล้วที่ไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่ไปส่งไม่ใช่แค่กลัวว่าจะไปประชุมสายหรอกนะ แต่ไม่อยากเป็นเป้าสายตามากกว่า
แม่บ้าน : เอาล่ะค่ะ จะไปยังไงเอาไว้ก่อนดีกว่านะค่ะ ดิฉันว่า คุณๆต้องทานข้าวได้แล้วค่ะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงไปงาน
ทุกคน : ????????????????
เมื่อพูดเสร็จคุณป้าแม่บ้านก็ให้เด็กเอาข้าวมาเติม
คุณพ่อ : แล้วเมื่อไรแกจะย้ายเข้าไปอยู่หอละ่ะ
กวิน : โห่ว!!คุณพ่อครับ ผมยังไม่อยากย้ายเลย ผมกลัวย้ายไปแล้วจะอดคิดถึงคนทางนี้ไม่ไหว
กวินพูดพร้อมทำหน้าตาอ้อนคุณพ่อเต็มที แต่เหมือนคุณพ่อจะไม่ติดกับดักเลย
คุณพ่อ : ไม่ต้องเลย แกโตขนาดนี้แล้วยังจะมาอ้อนอยู่อีก เดี๋ยวคนอื่นเขาเห็นเขาก็ว่าเป็นลูกแง้หรอก
คุณแม่ : ไม่มีทางหรอกค่ะคุณ ตาวินนะอยู่ที่โรงเรียนกับที่บ้านยังล่ะคนละคนกันเลย ใครเขาจะรู้ละว่าที่จริงแล้วเป็นคนขี้อ้อนขนาดไหน นี้ก็เข้ามหาลัยแล้วแฟนก็ยังไม่มีเลย ไม่รู้ชาตินี้แม่จะมีลูกสะใภ้กะคนอื่นมั้ย
กวิน : ก็แหง่สิครับแม่ ทุกคนที่เข้ามาส่วนมากก็หวังแค่เงินเท่านั้นแหละ ไม่มีใครจริงใจสักคน
คำพูดของกวินทำไมทุกคนต่างเงียบ แล้วก็ทานข้าวต่อ เมื่อทำไรเสร็จทุกอย่างแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง
มหาวิทยาลัย....
อาร์ม : ว๊าว!!หวัดดีคร๊าบสาวๆ พี่อาร์มสุดหล่อมาแล้วววว??‘??????‘??????‘??????‘??????‘????
เมื่อมาถึงมหาลัยอาร์มเพื่อนสนิทของกวินก็แหกปากตะโตนลั่นมหาลัยจนเฟยเพื่อนสนิทที่อยู่ข้างๆต้องเพ่งกระโหลกเข้าให้ เพราะความมั่นไส้ ที่เพื่อนหน้าหม้อตัวดีทำ
“อาร์ม”รูปหล่อ พ่อรวย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของไฮโซร้านเพชรที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เป็นคนทะล่อนติ๊งต๊อง ชอบแต่งตัวอินดี้ๆจนไม่มีใครคิดว่าจะเป็นไฮโซร้านเพชรชื่อดัง
“เฟย”หนุ่มหล่อ บ้านรวย ดีกรีนายแบบหนุ่มไฟแรง ที่มีข่าวกับดารา นายแบบเกือบทุกวัน แต่ใครจะรู้มันยังไม่เคยมีแฟนเลยสักครั้ง
และผมลูกชายคนเล็กของเจ้าของธุระกิจนำเข้าอะไหล่รถยนต์และโรงแรมชื่อดัง ทำให้มีผู้หญิงเข้ามาไม่ขาดสาย แต่พวกผมไม่สนใจหรอกนะ(ยกเว้นไอ้อาร์ม)เพราะที่เข้ามาก็รู้ๆกันอยู่ว่าเพราะอะไร ระหว่างที่ผมยืนดูไอ้สองตัวทะเลาะกันอยู่จนไม่ได้สังเกตเลยว่ากำลังจะมีรถจักรยานมาชนเข้ากะรถสุดที่รักของผม
โคร่มมมม!!!
เห๊ยยย!!รถกรู๊????????????????
โอ๊ยยย!!!????????????
กวิน : ขี่รถภาษาไรว่ะห่ะ!!
...... : ขอโทษ...ผมไม่ได้ตั้งใจ รถคันนั้นมันเบียบผมมา
กวิน : ขอโทษหรอ ข้ออ้างวะ...แล้ที่บอกว่ารถเบียบไหนละรถกูไม่เห็นสักคัน
..... : ก็กูบอกว่าขอโทษไง แล้วรถที่มึงไม่เห็นน่ะก็เพราะมึงยืนด่าอยู่นี้ไงมึงจะเห็นมั้ย ปานนี้มันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แทนที่กูจะเอาผิดรถคันนั้น แม่งต้องมายืนเถียงกะคนอย่างมึงเนี่ย แล้วเรื่องรถมึงนะไม่ต้องห่วงหรอกกูมีปัญญาจ่ายแต่มึงอ่ะ ช่วยกูพากูไปห้องพยาบาลหน่อยได้มั้ย หรือมึงไม่มีน้ำใจ งั้นไม่เป็นไรกูไปเองก็ได้กูไม่ง้อมึงหรอก
????????????
อาร์ม : เงียบเลยสิมึงเถียงไม่ออก
เฟย : กูว่าพามันไปหาหมอเหอะ
...... : ขอบใจนะที่มีน้ำใจ ไม่เหมือนเพื่อนมึง
กวิน : เฮ้ย!!มึงจะเอาไง กูยังไม่ได้พูดเลยว่ากูไม่พาไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น