ดาราร่ายรัก

ที่จะลงใหม่คือตัวอย่างประมาณ40%

เป็นฉบับรีไรท์ภาษาแล้ว เป็นฉบับเดียวกับที่อยู่ใน E-book ค่ะ

 E-book ลิ้งค์อยู่ด้านล่างนะคะ

"กินไม่ได้ นอนไม่หลับ" 

เป็นนิยามที่ 'อาชวินทร์' เพิ่งเข้าใจอย่างถ่องแท้หลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อนผ่านพ้นไป

 แสงดาวเป็นพยาน สาบานเถอะว่าเขาเมา!

ไม่มีทางที่ดวงตาหวานใสจะลบความเกลียดชังออกไปจากใจ

ไม่มีวันที่ผิวกายนุ่มนิ่มหอมละมุนจะสั่นคลอนความรู้สึก

และ 'ดาวประดับ' ก็เชื่อมั่นกับตัวเองเช่นนั้น

เขาเกลียดหน้าเธอยิ่งกว่าอะไร

รั้วไร่ที่ใช้ร่วมกันนั้นไม่มีความหมายในเชิงความสัมพันธ์ 

อีกทั้งเขาก็มีผู้หญิงในดวงใจที่เขาหมายปอง มันจะมีอะไรไปมากกว่า... 

เธอเผลอปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ไปอยู่ร่วมกับหัวใจแต่เพียงผู้เดียว

 

“เธออยากลืมเหรอ…”

ดาวประดับพยักหน้ารับช้าๆ

“แล้วเธอลืมได้ไหมล่ะ”

“ได้... นายกลับไปได้แล้ว”

“แต่ฉันลืมไม่ได้”

“...”

“ฉันไม่สามารถลืมได้แม้แต่นาทีเดียว”

 

“ฟันแล้วทิ้ง ผู้หญิงอย่างนี้คบไม่ได้!”

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักซึมลึกของพระนางของเรา 

เป็นนิยายรักที่น่ารัก อบอุ่น Feel good 

หวังว่าความรู้สึกสนุก มีความสุขที่ไรท์ตั้งใจส่งออกไปในนิยายเรื่องนี้จะส่งไปถึงผู้อ่านทุกท่านนะคะ

ผลงานชิ้นนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์แต่งจบ ภาคภูมิใจมากที่สุด 

จะอัพให้อ่านกันเรื่อยๆ คอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์กันหน่อยนะทุกคน

ฝากมาร์คกับนับดาวไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ <3

ดาราร่ายรัก ดุจดาริกา www.mebmarket.com "กินไม่ได้ นอนไม่หลับ" เป็นนิยามที่ 'อาชวินทร์' เพิ่งเข้าใจอย่างถ่องแท้หลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อนผ่านพ้นไป แสงดาวเป็นพยาน สาบานเถอะว่าเขาเมา!ไม่มีทางที่ดวงตาหวานใสจะลบความเกลียดชังออกไปจากใจไม่มีวันที่ผิวกายนุ่มนิ่มหอมละมุนจะสั่นคลอนความรู้สึก และ 'ดาวประดับ' ก็เชื่อมั่นกับตัวเองเช่นนั้นเขาเกลียดหน้าเธอยิ่งกว่าอะไรรั้วไร่ที่ใช้ร่วมกันนั้นไม่มีความหมายในเชิงความสัมพันธ์ อีกทั้งเขาก็มีผู้หญิงในดวงใจที่เขาหมายปอง ทุ่มรักให้ไปจนหมดหัวใจมันจะมีอะไรไปมากกว่า... เธอเผลอปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ไปอยู่ร่วมกับหัวใจแต่เพียงผู้เดียว“เธออยากลืมเหรอ…”ดาวประดับพยักหน้ารับช้าๆ“แล้วเธอลืมได้ไหมล่ะ”ถูกถามเอาตรงๆแบบนี้หญิงสาวก็พูดอะไรไม่ออก ดวงตาคมที่สบลึกเข้ามาในตาเธอเหมือนเป็นเครื่องจับเท็จชั้นดี“ได้สิ” ร่างเล็กเบี่ยงตัวสวนออกจากการประจันหน้า หันหลังให้ร่างสูงเพื่อหลบไม่ให้เขาเห็นแววตาอ่อนไหวของตัวเอง “นายกลับไปได้แล้ว”“แต่ฉันลืมไม่ได้” เสียงทุ้มดังขึ้นนิดหน่อยฉุดให้ร่างบางหันกลับไปหาอย่างไม่รู้ตัว“...”“ฉันไม่สามารถลืมได้แม้แต่นาทีเดียว” ----------------------------------------------------------------“ฟันแล้วทิ้ง ผู้หญิงอย่างนี้คบไม่ได้!”

พูดคุยสอบถามได้ที่เพจ "ดุจดาริกา" นะคะ

S
N
A
P