ชะตาฟ้านำพารัก

มุมทักทาย

อันดับแรกก็ขอขอบคุณที่หลงเข้ามาหน้านิยายเรื่องนี้นะคะ 

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนค่ะ

ยังไงก็ขอคำแนะนำ คำติ คำชมด้วยนะคะ

เพื่อพัฒนาการเขียนให้ดีขึ้นค่ะ 
 

ปล. กะจะให้เป็นนิยายเบาๆสมองค่ะ อาจจะถึงขั้นไร้สาระ ฮ่าาาา
ขอคอมเม้นด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่า >_<

                                                                          พันทิวา
                                                                           15 ต.ค. 57 

 

**เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆเลยนะคะ ไม่อิงประวัติศาสตร์
หรืออะไรทั้งสิ้นค่ะ แนะนำ ติติง ได้เลยนะคะ :D

ไม่คิดว่าจะได้ติดอันดับกับเค้าเลยค่ะ อร๊ายย !! >_< ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน
ไม่ช่ายแล้ว! ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านชะตาฟ้านำพารักนะคะ

สปอยยยย อนาคตอันอีกไกล ฮ่าๆๆๆ

“พระสนมจางรับราชโองการ” เทียนกงกงเอ่ยก่อนจะเตรียมเปิดอ่าน

“หม่อมฉันไม่รับ!”

“ตะ..แต่ว่า นี่เป็นราชโองการแต่งตั้งพระองค์ขึ้นเป็นพระชายานะพะยะค่ะ” เทียนกงกงเริ่มหน้าเสีย

“ไม่..รับ..เจ้า..ค่ะ!!”

“หากเจ้ามิรับราชโองการ เจ้ามิรู้หรือว่าต้องได้รับโทษเช่นไร” คนมาใหม่เอ่ยเสียงเรียบแววตาไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“พะ..พระสนมโปรดรับราชโองการด้วยพะยะค่ะ ไม่รับประหารเจ็ดชั่วโคตรนะพะยะค่ะ”เทียนกงกงหน้าเสียรีบเอ่ยถ้อยคำหวังเพียงพระสนมเปลี่ยนพระทัย

“บิดามารดาของหม่อมฉันสิ้นไปเสียหมดแล้ว หากจะประหารก็คงเหลือให้ประหารแค่ตัวหม่อมฉันกับลูกเท่านั้นเพคะ.. หากพระองค์มิมีความรักให้กับลูกบ้างแล้วล่ะก็ประหารเลยเถิดเพคะ” เธอจ้องหน้าสามีทางพฤตินัยของเธออย่างเอาเรื่อง

“เจ้า.. เจ้า! นี่เจ้ากล้าขู่ข้าเรอะ” พระองค์กำมือแน่นอย่างสะกดกลั้นอารมณ์

“เพคะ”

“นี่เจ้า!!.... ฮึ้ย!! เทียนกงกง ... กลับ!!”

อะไรทำให้หนูแจงกล้าได้ขนาดนั้น โฮะๆๆ

รอก่อนน้า ทิวากำลังปูทางให้หนูแจงเอาคืนอยู่