[A set of Drabbles] JENLISA - นิยาย [A set of Drabbles] JENLISA : Dek-D.com - Writer
×

    [A set of Drabbles] JENLISA

    โดย onionninie

    Drabble สั้นๆ โนดราม่า(?)

    ผู้เข้าชมรวม

    2,810

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    2.81K

    ความคิดเห็น


    7

    คนติดตาม


    57
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 พ.ย. 61 / 10:33 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Whipped

     

    เจนนี่ไม่ชอบให้ใครมานอนกอด...

    มันอึดอัด หายใจไม่สะดวก

    ไหนจะต้องคอยมากังวลว่าอีกฝ่ายจะนอนสบายมั้ย เว้นที่ไว้พอรึเปล่า ...




     

    เจนนี่ไม่ชอบฤดูฝน...

    แต่จู่ๆ เธอก็เกิดแปลกใจตัวเองขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าอยากมีใครสักคนมานอนกอดข้างๆ กันในเวลานี้

    ก็เสียงฟ้าร้องข้างนอกนั่นมันน่ากลัวนี่นา



     

    เจนนี่ไม่ชอบง้อใคร

    เธอง้อใครไม่เป็น มันคงเป็นนิสัยเสียๆ ที่แก้ไม่หายสักที

    เวลากลับมาคุยกันเมื่อไหร่ ก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกทีสิน่า



     

    .


     

    .


     

    .



     

    “งือ ออกไปดิ”

     

    “ไม่ออก ไหนตัวเองบอกว่าคิดถึงเค้าไง”เสียงอู้อี้ดังมาจากด้านหลังของเจนนี่ ตอนนี้คนตัวยาวๆ เข้ามานอนกก.. จะว่าอย่างนั้นก็ได้

     

    ใช่แล้ว...ลิซ่ากำลัง ‘นอนกก’ เธอ...


     

    แล้วเตียงออกจะกว้างทำไมต้องมานอนเบียดกันด้วย



     

    “อึดอัดอะ”

     

    “แต่เค้าอุ๊นอุ่น...ใครน้าที่เมื่อคืนมาบ่นว่าหนาว งอแงจะให้เค้ามานอนกอดให้ได้”


     

    มันก็ไม่ได้เกิดเหตุการณ์นี้บ่อยนักหรอก อย่ามาพูดมากได้มั้ยเล่า!



     

    “เค้าก็ไม่ได้งอแงบ่อยปะ?” เจนนี่ย้อน เกิดหมั่นไส้ไอ้เด็กตัวสูงขึ้นมา น้ำเสียงฉอเลาะแบบนั้นมันน่าหยิกให้เนื้อเขียวไปเลย



     

    “อ่อๆ มีค่าเวลาเธอเหงาใช่ปะ”

     

    ดูสิ ทำมาเป็นงอนแต่มือก็ยังไม่ปล่อย แถมยังฝังจมูกที่หลังหูเธออีก

     

    “แต่ก็เหงาทุกครั้งเวลาคิดถึงเค้าใช่ปะ” แล้วก็ไม่ต้องให้เจนนี่เอ่ยปากง้องอน เป็นลิซ่าซะเองที่ชงเอง ตบเอง แบบไม่ต้องรอ


     

    “อือ”

     

    “อือ อะไร? แค่เนี้ย?”

     

    “ก็อือตามที่ตัวเองบอกไง”

     

    “อืออะไรคะ” อืม...ทำไมต้องพูดเพราะด้วย เขินจะตายอยู่แล้วเนี่ย



     

    “เออ... ก็อือ... เค้าเหงาทุกครั้งที่ตัวเองไม่อยู่ด้วยไง พอใจยัง?” กลายเป็นเจนนี่เองที่ต้องเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเอง ได้ยินไอ้เด็กบ้าของเธอหัวเราะคิกคัก ผงกหัวให้รู้ว่า พอใจมากกกกกก


     

    และนี่ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่เธอยอม ลลิษา


     

    ฝากไว้ก่อนเถอะ ...



     

    End.




    ก็จะเป็นเรื่องสั้นๆยาวประมาณนี้ทุกตอนนะคะ พอกรุบกริบเนาะ

    เคยลงในบอร์ด blackpinkfictionarea มาแล้ว กำลังย้ายมาเก็บในเด็กดีบ้าง :) 

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น