เจ้าสาวพลิกล็อก สนพ. sugar beat (ซีรีส์ชุดMY Bride Sweetheart Series)

ตอนที่ 23 : หัวใจและไกปืน 2

                

                “คิดถึงผมก็บอกได้นะครับ ไม่ต้องทนเก็บไว้ในใจคนเดียวหรอก”

                นั่นปะไร มินตราแอบบ่นอยู่ในใจ แอบมองหน่อยไม่ได้เชียว แค่เสี้ยววินาทีหล่อนก็ถูกเขาจับได้แล้วว่าแอบมองเขาอยู่ ดูๆ ไปแล้วหล่อนจะแพ้เขาทุกทางจริงๆ สินะ

                “เมื่อไรจะเลิกหลงตัวเองสักทีคะ” หญิงสาวอดเหน็บแนมไม่ได้ คำก็เมีย สองคำก็เมีย เจอกันกี่ครั้งก็หาว่าหล่อนเป็นเมียทุกครั้งไป ทั้งที่จริงแล้วเขากับหล่อนไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย แม้จะมีคืนวาบหวามต่อกันมาก่อน แต่นั่นมันก็แค่ความพลั้งเผลอชั่วคราวเท่านั้น และหล่อนก็อยู่ในสภาพจำยอมด้วย

                “ก็ต่อเมื่อทำให้คุณหลงผมจนโงหัวไม่ขึ้นนั่นแหละ” โทนี่หันมาบอกด้วยสายตาหวานฉ่ำ ก็ให้รู้กันไปว่าเขาจะทำให้หล่อนใจอ่อนด้วยไม่ได้ ตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก เคลวินแนะนำกับเขาแบบนี้

                “เจอสาวแกร่ง เราก็ต้องทำตัวอ่อนลง พวกเธอจะชินกับการต้องยืนด้วยขาของตัวเอง จึงไม่คิดว่าจะชีวิตจะต้องพึ่งผู้ชายอย่างเรา เพราะฉะนั้นเราก็ต้องใช่เสน่ห์และความจริงใจของเรานี่แหละ เอาชนะใจเธอให้ได้ น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน นับประสาอะไรกับใจคน”

                โทนี่ยังจำคำแนะนำของอดีตเจ้านายได้ขึ้นใจ เพราะฉะนั้นเขาถึงยอมใจเย็น และคอยมองหล่อนอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ทั้งที่อยากจะฉุดกลับไปอเมริกาด้วยกันให้รู้แล้วรู้รอด

                “ฉันไม่รู้นะคะ ว่าคุณทำแบบนี้ทำไม แต่ถ้าเป็นเพราะอยากเอาชนะฉัน ขอเตือนว่ามันไม่คุ้ม” มินตราเตือนเขาด้วยความหวังดี เขามีธุรกิจมากมายต้องดูแลไม่ใช่หรือไง ทำไมยังตามวุ่นวายกับหล่อนและไม่ยอมกลับประเทศเขาไปเสียที

                “คุ้มไม่คุ้ม นั่นขอผมตัดสินใจเอง” โทนี่บอกเสียงขรึม พร้อมกับจ้องหน้าหล่อนด้วยความรู้สึกที่ยากเกินอธิบาย เขาทำถึงขนาดนี้แล้ว มินตราก็ยังไม่เข้าใจอะไรอีกหรือ

                “เราไม่ควรเจอกันอีก” มินตราโพล่งออกมาด้วยความอึดอัดใจ บางครั้งตัวหล่อนเองก็สับสน ว่าที่จริงแล้วหล่อนรู้สึกกับผู้ชายคนนี้แบบไหนกันแน่ เกลียด หรือว่า...

                “อาคุณคงสั่งไม่ให้เราพบกันสินะ”

                มินตราหันขวับมามองเขาด้วยความตกใจ โทนี่พูดเหมือนกับรู้เรื่องที่เทวาสั่งให้หล่อนอยู่ห่างเขาให้มากที่สุดอย่างนั้นแหละ ทั้งที่หล่อนก็ยังไม่เคยพูดถึงเทวาสักครั้ง

                “ฉัน...” มินตราอึกอัก ไม่รู้จะตอบเขาอย่างไรดี สีหน้าของโทนี่ดูเรียบเฉยจนหล่อนกลัวใจ เขาโกรธ เขาไม่พอใจ หรือว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

                “คุณมีชีวิตเป็นของตัวเองนะมินนี่ เพราะฉะนั้นคุณสามารถใช้สมองหรือว่าหัวใจ ตัดสินใจอะไรก็ได้ตามใจคุณ โดยไม่ต้องนึกถึงความต้องการของใคร” โทนี่บอกหล่อนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

                “ชีวิตฉัน มันไม่ง่ายอย่างที่คุณคิดหรอกนะคะ” มินตราบอกด้วยสีหน้าที่เศร้าสลดลง เพราะทั้งชีวิตของหล่อนเป็นของเทวาและองค์กร เทวาเป็นเหมือนพ่อ เป็นผู้ให้ชีวิตหล่อน เพราะฉะนั้นมินตราจะต้องตอบแทนพระคุณเทวาด้วยชีวิต

                “งั้นยกให้ผมได้ไหม ชีวิตของคุณน่ะ ยกให้ผมจัดการได้หรือเปล่า” โทนี่ถามด้วยสีหน้าจริงจัง

                คำถามของโทนี่ทำให้มินตราเงียบงันไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกสงสัย ไม่แน่ใจ ตกใจ และมึนงงจนทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ

                เขาต้องการชีวิตของหล่อนอย่างนั้นหรือ ทำไมล่ะ เพราะอะไรกัน เขาเห็นว่าหล่อนน่าสงสารหรืออะไร หรือต้องการหล่อนไปเป็นผู้หญิงของเขาเพื่อเสริมบารมีเล่นๆ

                เพราะมัวแต่คิดอะไรมากมาย มินตราจึงไม่รู้ว่าดวงตากลมโตของตัวเองที่จ้องมองเขานั้น มันทำให้อีกฝ่ายหวั่นไหวแค่ไหน โทนี่กำลังหมดความอดทนของตัวเองลงไปทุกที ทั้งที่พยายามกักเก็บมันไว้อย่างมิดชิดแล้ว

                ชายหนุ่มไม่รอให้หล่อนตอบ หากแต่รั้งใบหน้าสวยหวานเข้ามาใกล้ๆ แล้วกดริมฝีปากของตัวลงไปบนกลีบปากอวบอิ่ม หลายวันที่ไม่ได้เจอกัน เขาคิดถึงหล่อนจริงๆ ทั้งหวงและห่วงอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใคร

                มินตราหัวใจพองโต เมื่อริมฝีปากหนาจูบไล้และบังคับให้หล่อนเผยอปากออกจากกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่หล่อนก็อดตื่นเต้นไปทุกครั้งไม่ได้ พร้อมกับที่ปฏิเสธเขาไม่ได้ไปทุกครั้งเช่นกัน

                โรเจอร์เงยหน้าขึ้นมองกระจกแล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะชะลอความเร็วรถลงให้ช้าๆ และขับให้นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาไม่อยากให้มีอะไรมาขัดจังหวะการแสดงความคิดถึงของหนุ่มสาวในตอนนี้ แม้จะรู้ดีว่านี่ไม่ใช่บทสรุปในความสัมพันธ์ของทั้งคู่แน่นอน หากแต่มันคือการเริ่มต้นเท่านั้น

                โทนี่จะต้องเหนื่อยและเจออุปสรรคมากมาย หากเขายังเลือกที่จะต้อนมินตราเข้ากรงรักของตัวเอง แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว โรเจอร์ก็มั่นใจว่าโทนี่สู้ไม่ถอยแน่ แม้จะมีอันตรายรอเขาอยู่เบื้องหน้าก็ตาม

                “หิวข้าวค่ะ” มินตราบอกออกมาหลังจากนั้น พร้อมกับลมหายใจหอบๆ ที่ทำเอาโทนี่อดขำไม่ได้

                เขายังไม่ยอมขยับใบหน้าออกไปหลังจากถอนจูบ หากแต่ยังคลอเคลียแก้มชมพูเนียนนุ่มที่เขาเฝ้าถวิลหามานานหลายวัน อย่างกับบนรถคันนี้มีเพียงเขาและหล่อนสองคนเท่านั้น

                “ผมก็หิว” โทนี่กระซิบติดริมฝีปาก ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังด้วยความปรารถนา สายตาหวานเป็นประกายบ่งบอกความต้องการอย่างเปิดเผยชัดเจน

                มินตราหน้าแดงซ่าน หิวของเขาหมายความว่าอย่างไรกัน ใช่หิวอย่างเดียวกับหล่อนหรือเปล่า

                “ปล่อยค่ะ เลิกกอดเสียที” หล่อนประท้วงด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เมื่อโทนี่ยังไม่ยอมปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระเสียที เขากอดหล่อนไว้หลวมๆ ในขณะที่ฝ่ามือก็ซุกซนไปทั่ว

                “โรเจอร์ไม่เห็นหรอกน่า ไม่ต้องอาย” โทนี่บอกด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมานิดหนึ่ง หลังจากที่ได้เติมพลังจากจูบหวานๆ ของหล่อน

                มินตราค้อนให้เขาวงหนึ่ง ก่อนจะหันไปมองโรเจอร์ที่ด้านหน้าคนขับ และเมื่อเห็นรอยยิ้มมุมปากของอีกฝ่ายจากกระจกมองหลัง มินตราก็ถึงกับหน้าร้อนผ่าวทันที ทั้งอายทั้งโมโหคนข้างๆ อย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว

                “คุณจะพาฉันไปไหนคะ” มินตราถามออกมาหลังจากนั้นเพื่อแก้เก้อ

                “ก็จะพาไปกินกันไง เอ๊ยไม่ใช่สิ จะพาไปกินข้าว” โทนี่หัวเราะเบาๆ ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ยิ่งเห็นคนฟังทำหน้าตาตื่น เขาก็ยิ่งขบขันจนแทบหุบยิ้มไม่ได้

                “กินแถวนี้ก็ได้ค่ะ ไม่เห็นต้องไปกินที่ไหนไกล กินเสร็จจะได้รีบแยกย้ายทางใครทางมัน”

                “แต่ผมดูแล้วเราน่าจะมีปัญหากับการรับประทานอาหารมื้อนี้เสียแล้วนะครับ” โรเจอร์กล่าวแทรกออกมา พร้อมกับเหลือบตามองไปยังกระจกข้างด้วยสายตาเคร่งเครียด

                โทนี่หันไปมองด้านหลังทันที ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อพบว่ามีรถกระบะสีดำตามหลังมาติดๆ อย่างมีพิรุธ ในขณะที่มินตราขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะล้วงปืนพกประจำตัวออกมาถือเอาไว้อย่างเตรียมพร้อมกับสถานการณ์ทันที

                “เหยียบให้มิด” โทนี่สั่ง พร้อมกับหันมามองคนข้างๆ แล้วเลิกคิ้วขึ้นสูงทันควัน

                มินตราไวกว่าเขาอีกหรือ ชายหนุ่มพึมพำในใจด้วยความขบขันเล็กน้อย แต่มืออาชีพอย่างหล่อนคงต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลาอยู่แล้ว สถานการณ์แบบนี้ หล่อนคงเคยพบเจอมานับครั้งไม่ถ้วนแน่

***สงสารป๋า จะหวานกับเมียหน่อยไม่ได้ มีอุปสรรคตลอด ฮ่าา

***เมียมีความมือไวและห้าวมาก ป๋าจะรับมือได้มั้ย คริคริ

***บางทีป๋าก็หิวไม่เป็นเวลาไปนะ แหม่ เจอปุ๊บจู่โจมปั๊บ คิดถึงเมียใจจะขาดดดดดด วิ้วววว

    ฝากโหวต ฝากเมนต์ ด้วยนะค้าาา จุ๊บ

ปล.ต้นฉบับจบแล้ว รีไรท์ส่งสำนักพิมพ์พิจารณาก่อนนะค้าา เดี๋ยวมาแจ้งข้าวเน้อ