เธอ...ยัยผักบุ้ง....ไม่คิดจะเหลียวแลผู้ชายอายุอ่อนกว่า
รักครั้งนี้จะลงเอยเช่นไร ผักบุ้งจะเสร็จไอ้ปีศาจอย่างนายต้นรักไหม มาเอาใจช่วยกันค่ะ
“คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก สักวันเถอะ...จะยัดเยียดตำแหน่งสามีเด็กให้” นายต้นรักได้กล่าวเอาไว้
#โปรยปราย
“อยู่ไหน”
ใครล่ะ ผักบุ้งทำหน้างง ก่อนจะเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้หน้าป้ายรถเมล์ แล้วส่งเครื่องหมายคำถามไปยังอีกฝ่าย ก่อนจะกดเข้าไปดูข้อมูลของภาพโปรไฟล์ที่ใช้รูปต้นอะไรสักอย่าง ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
Tonrak
แหม่...ชื่อนี้มันคุ้นๆ อย่าบอกนะว่า...
“ดึกแล้วทำไมยังไม่กลับบ้าน”
ว่าแล้วไหมล่ะ ชัดเลยคราวนี้ ไอ้เด็กปีศาจ ใครอนุญาตให้เขาใช้รูปผักบุ้งเป็นภาพโปรไฟล์มิทราบ แล้วนี่เขาแอดไลน์เธอได้ยังไง เขามีเบอร์ของเธอหรือเปล่า แล้ว...
โอย...คนบ้า นี่เขาช่างเก่งกล้าสามารถมากเกินไปแล้วนะ นึกว่าเขาจะไปแล้วไปลับ ที่ไหนได้กลับมารุกเธอด้วยช่องทางใหม่ๆ บล๊อกไปเลยดีไหม ข้อหาที่ชอบจุ้นจ้านกับชีวิตเธอดีนัก
“ไม่ใช่เรื่องของนาย” ผักบุ้งพิมพ์ตอบกลับไปด้วยความโมโหแกมหมั่นไส้เต็มทน
“พูดงี้ได้ไง เราจูบกันแล้วนะ ช่วยรับผิดชอบผมด้วย”
อ๊ายยยย ไอ้เด็กปีศาจ! ผักบุ้งแทบอยากจะกรี๊ดออกมาให้ดังๆ แต่ก็กลัวว่าคนแถวนี้จะหาว่าเธอเป็นบ้า ดังนั้นจึงทำได้แค่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันกรอดๆ เท่านั้น
“อยู่ไหน ทำไมถึงยังไม่กลับบ้าน”
ต้นรักส่งคำถามเดิมมาเมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป อย่าบอกนะ...ว่านายต้นรักไปหาเธอที่บ้านแล้วไม่เจอ
“รีบกลับมา ทำกับข้าวรอแล้ว ซื้อหนมมาฝากด้วย รีบกลับมากินเดี๋ยวนี้เลย”
หมายความว่ายังไง ผักบุ้งคิดด้วยความตกใจ หมอนั่นอยู่ในบ้านของเธอแล้วงั้นเหรอ พระเจ้าช่วยกลัวยทอด! ไอ้เด็กปีศาจนั่นเข้าไปในบ้านเธอได้ยังไง
คงไม่ใช่...แอบปีนรั้วเข้าไปหรอกนะ ให้ตาย...หมอนี่คิดทำอะไรตามใจแบบนี้ได้ด้วยเหรอ มันจะมากไปแล้วนะ
“นายนี่มัน...” ผักบุ้งพิมพ์ไปแค่นั้น เพราะคิดคำด่าเขาไม่ออก
“น่ารัก” นายต้นรักส่งตอบกลับมา พร้อมกับสติ๊กเกอร์รูปหัวใจหลายดวง
“น่ารักกับผีน่ะสิ แน่จริงอย่าเพิ่งหนีไปไหนนะ ฉันจะกลับไปจัดการนายเดี๋ยวนี้แหละ”
สติ๊กเกอร์การ์ตูนพ่นไฟถูกส่งทิ้งท้าย ก่อนที่ผักบุ้งจะก้าวไปเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน นั่งรถเมล์คงไม่ไหวแล้วล่ะ เพราะตอนนี้เธออยากจะจัดการคนจุ้นจ้าน จนแทบรอไม่ไหวแล้ว
เดี๋ยวเถอะนายต้นรัก เดี๋ยวนายกับฉันจะได้รู้กัน คราวนี้รับรองว่าฉันจะไม่เอานายไว้แน่ ไอ้เด็กปีศาจ!
ความคิดเห็น