วิวาห์แค้นซ่อนรัก(ต่อเนื่องวิวาห์ปรารถนารัก) - นิยาย วิวาห์แค้นซ่อนรัก(ต่อเนื่องวิวาห์ปรารถนารัก) : Dek-D.com - Writer
×

    วิวาห์แค้นซ่อนรัก(ต่อเนื่องวิวาห์ปรารถนารัก)

    เมื่อหญิงสาวที่เป็นคนรักเก่าและได้ทิ้งเขาไปเมื่อห้าปีก่อน กลับต้องมาแต่งงานกับเขาเพราะหน้าที่ เขาจึงเลือกแก้แค้นที่หญิงสาวทิ้งเขาไป โดยการทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าที่เขาเคยเจ็บ เขาทั้งแค้นทั้งรักเธอ

    ผู้เข้าชมรวม

    25,324

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    43

    ผู้เข้าชมรวม


    25.32K

    ความคิดเห็น


    33

    คนติดตาม


    220
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  16 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  7 ส.ค. 58 / 22:59 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    วิวาห์แค้นซ่อนรัก

     


            ที่ห้องหอของทั้งสอง ปิยวัตรมองหน้านลินนิภา หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างรังเกียจ

            "ผู้หญิงอย่างเธอ ไม่มีอะไรคู่ควรกับฉันเลยสักนิด นลินนิภา"ปิยวัตรเอ่ยขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด  หญิงสาวก็เจ็บปวดเช่นกันที่ได้ยินคนรักพูดเช่นนี้

            "ค่ะ  ฟ้าไม่เคยคู่ควรกับคุณอยู่แล้ว  แต่แค่หน้าที่ที่ฟ้าต้องแต่งงานกับคุณ อีกไม่นานหรอกค่ะ ฟ้าจะหย่ากับคุณให้ได้คุณต่อ"หญิงสาวว่าต่อหน้าชายหนุ่มที่เธอรัก รักไม่เคยเปลี่ยน แต่ด้วยเหตุผลแค่พี่สาวขอร้องให้เธอหลีกทางให้ เพราะพี่สาวชอบปิยวัตรเธอจึงยอมหลีกทางให้และทิ้งชายหนุ่มไว้ให้เจ็บปวดเพียงลำพัง

            "ดีรู้ตัวก็ดีว่าเธอมันไม่คู่ควรกับฉัน ต่อจากนี้ไปอย่างหวังว่าจะมีความสุข เพราะเธอเป็นเมียฉันแล้ว นลินนิภา"ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างดูถูก

            "หน้าที่ของเธอคือดูแลฉันและครอบครัว  ออ...แล้วอีกอย่าง เธอมันก็แค่ผู้หญิงหน้าด้านคนนึงที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน  หวังว่าคนอย่างเธอคงไม่คิดจับฉันอย่างถาวร เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็เป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้น นรินนิภา"เขาด่าหญิงสาว แต่นลินนิภามองหน้าเขาอย่างเยาะเย้ย

            "คนอย่างคุณฉันไม่เก็บไว้ทำพันธุ์หรอกค่ะ  ไม่ต้องห่วง"หญิงสาวก็ด่าชายหนุ่มกลับอย่างเจ็บแสบ

            "คนอย่างเธอ แค่อยู่ใกล้ๆก็ขยะแขยงแล้ว  ถ้าให้ฉันนอนกับเธอฉันคงคิดว่านอนกับผักเน่าแน่นอน นลินนิภา"ชายหนุ่มด่าหญิงสาว นลินนิภากัดฟันอย่างแค้นใจ

            "จำคำพูดของตัวเองให้ดีก็แล้วกันค่ะ   เพราะคุณคงไม่หน้าด้านพอที่จะกลืนน้ำลายตัวเอง คุณปิยวัตร"ทั้งสองจ้องหน้ากัน ต่างคนต่างไม่ยอมแพ้ซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างรัก ต่างคนต่างมีทิฐิต่อกัน

            "คนที่ไม่มีความจริงใจอย่างเธอ จะต้องเจอบทเรียนอย่างเจ็บปวด นลินนิภา"ชายหนุ่มหันไปด่าหญิงสาว

            "คนอย่างฉันไม่จริงใจ  ใช่ ฉันไม่จริงใจเพราะกับคนอย่างคุณเท่านั้น  ในเมื่อคุณไม่อยากแต่งกับฉัน  ทำไมไม่เลือกพี่ฝนล่ะ  เลือกคนที่เขารักและจริงใจกับคุณซิ  ทำไมต้องมาเลือกฉัน"หญิงสาวทนไม่ไหวแล้ว ตะโกนด่าชายหนุ่มตรงหน้าอย่างเจ็บปวด

            "เพราะคนอย่างเธอทำให้ฉันเจ็บก่อนไง  นลินนิภา  ต่อจากนี้ไปเธอจะเป็นฝ่ายเจ็บ  และจะเจ็บมากกว่าเดิมเพราะฉันไม่เหลือคำว่ารัก ให้ผู้หญิงเลวๆอย่างเธอ"เขาเข้าไปบีบแขนนลินนิภาอย่างแน่น หญิงสาวกัดฟันอย่างเจ็บปวดแต่ไม่ได้แสดงอาการให้ชายหนุ่มเห็นไปมากกว่าด้วยตาที่ตอนนี้เจ็บปวดราวกับโดนแผดเผา

            "จะล้างแค้นฉันว่างั้นเถอะ   คนอย่างคุณก็ทำได้แค่นี้ ล้างแค้น ทำร้ายผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้  ฉันนี่มันโง่มาก ที่เคยไปรักผู้ชายอย่างคุณ"หญิงสาวจ้องหน้าชายหนุ่มที่อยู่ไม่ไกลมาก

            "ปากดีนักน่ะ  เดี๋ยวได้รู้กันว่าคนปากดีอย่างเธอ จะมีอะไรดีสักแค่ไหน"ด้วยความโกรธ ปิยวัตรก้มหน้าประทับริมฝีปากหยักบนริมฝีบางอวบอิ่มทันที ก่อนที่นลินนิภาจะรู้สึกตัว  เขาดูดดื่มความหวานจากริมฝีปากหญิงสาวอย่างรุนแรง เร้าร้อน ไร้ความปราณี  เมื่อเขาถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากหญิงสาว  หญิงสาวมองหน้าเขา

             "คนอย่างคุณมันเลวเกินกว่าจะเป็นคน  ฉันเกลียดคุณ  เพียะ!!"นลินนิภาเหลืออดกับชายหนุ่มตรงหน้า  ปิยวัตรกัดฟันโกรธหญิงสาวจนดึงร่างบางโยนไปที่เตียงนอน ที่อยู่ด้านหลังหญิงสาว  เมื่อร่างบางโดนโยนไปปะทะกับเบาะนุ่ม ไม่ทันจะได้ขยับตัว ชายหนุ่มกับขึ้นมาทับบนร่างบางทันที  นลินนิภาพยายามดิ้นรนหาทางรอด 

            "ปล่อยฉัน  ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ   ไหนบอกว่าจะไม่นอนกับผักเน่าอย่างฉันไง  ปล่อย"หญิงสาวพูดพร้อมกับดิ้นใต้ร่างชายหนุ่ม

             "ทำหน้าที่เมียที่ดีหน่อยซิ  นลินนิภา"พูดจบก้มลงไปประกบปากอวบอิมทันที   เขาดูดดื่มอย่างเนินนาน เมื่อถอนจากริมฝีปากก็ไล้ลงมาที่ลำคอขาวเนียนทันที ชายหนุ่มดึงชุดแต่งงานของหญิงสาวออกจากร่างบาง  นลินนิภาถึงกับงอตัวด้วยความอาย ในตัวเธอเหลือเพียงบราเซียเกาะอกสีเนื้อกับกางเกงชั้นในสีเดียวกัน  ปิยวัตรมองไม่นานแล้วก้มหน้าลงไปหาดอกบัวงามที่เขาถอดบราเซียออกมาตอนไหน นลินนิภาไม่รู้สึกตัวเลย

            "ปล่อย  อย่าทำ ฉัน..อืม...อย่า.."หญิงสาวพูดตะกุกตะกะ  แต่ปิยวัตรไม่ได้ยินเสียงที่หญิงสาวขอร้องหรืออย่างใด  เมื่อปิยวัตรไม่ฟังหรือหยุดการกระทำ ทำให้นลินนิภาต้องยอมจำนนให้กับการกระทำของชายหนุ่ม   มือชายหนุ่มก็ซุกซนลงไปที่ใจกลางร่างของหญิงสาว  แล้วชายหนุ่มก็ขยับนิ้วมือที่สอดเข้ากลางร่างหญิงสาวเข้าออก ทำเอานลินนิภาสะดุ้งหลายครั้ง เมื่อปลุกปั่นอารมณ์หญิงสาวให้กระเจิดกระเจิงไปตามอารมณ์ของเขาได้แล้ว  ชายหนุ่มก็เริ่มแทรกเข้ากลางร่างหญิงสาวหล่อรวมให้เป็นหนึ่ง

           "อื้อ...อืม...จะ.."หญิงสาวร้องออกมาได้ไม่มาก ปิยวัตรก็ประกบริมฝีปากพร้อมขยับกายเข้าออกช้า  เล็บหญิงสาวที่จิกที่กลางหลัง บ่งบอกถึงความเจ็บที่หญิงสาวได้รับ   หลังจากสัมผัสที่แผ่วเบาเขาก็มอบสัมผัสที่รุนแรงและเร่าร้อนให้หญิงสาว ร่างกายของนลินนิภาเหมือนแตกสลายกับน้ำมือผู้ชายคนนี้  คนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักและสามีของเธอ  เมื่อพายุพิศวาสสงบลง หญิงสาวหันหลังนอนร้องไห้เงียบๆคนเดียว  ส่วนปิยวัตรตอนนี้ลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ทิ้งให้หญิงสาวนอนร้องไห้อยู่บนเตียงเพียงลำพัง


            

            เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามอ่านกันน่ะค่ะ  รับรองสนุกไม่แพ้นิยายแม่ วิวาห์ปรารถนารัก แน่นอนค่ะ




     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น