[FIC CREEPYPASTA ] ขอให้เธอได้จากไปซะที

 

ภายใต้ค่ำคืนที่ดวงจันทร์ขึ้นเต็มดวงขึ้นเหนือฟ้า อันเเสนเงียบสงบและเงียบเหงาในประเทศสหรัฐอเมริกา

ในตรอกซอกซอยใกล้ป่าทึบมีร่างของวัยรุ่นชายหญิงสองคนพูดคุยกันอยู่

ทั้งคู่มีส่วนสูงที่ต่างกันเล็กน้อย 

ผมสีดำรัติกาลแสนงดงามของทั้งคู่กลมกลืนไปกับความมืด 

ใบหน้าอันงดงามที่เหมือนกันราวกับเป็นคนเดียวกัน

ดวงตาสีเขียวมรกตสองคู่จ้องมองมายังและกัน

เหมือนกับกำลังสื่อสารกันอยู่

ทั้งสองพยักหน้าให้กัน ก่อนที่ฝั่งของชายหนุ่มนั้นจะนั่งลงกับพื้นและพิงหลังกับกำแพง และส่งสัญญาณให้หญิงสาว

หญิงสาวร่างบางตรงหน้าเห็นดังนั้นนั่งลงตรงหน้าชายหนุ่มช้าๆ และหยิบมีดทำครัวที่ดูเหมือนจะลับคมมาใหม่ๆ ออกมา

ชายหนุ่มเมื่อเห็นมีดจึงเงยหน้าขึ้นเผยลำคออันไร้รอยขีดข่วนให้หญิงสาว

*ฉึก* 

หญิงสาวถือมีดในมือของตนกรีดเข้าไปที่คอของชายหนุ่มอย่างแรงและเร็วเพื่อให้แน่ใจว่าเกือบถึงกระดูก และปาดลากยาวให้รอบคอก่อนจะผละออกมาและยืนขึ้น

ชายหนุ่มกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ ส่งเสียงไอเล็กน้อยก่อนจะล้มลง 

เขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่ปาดคอเขาไม่กระพริบจนเขาสิ้นลม ดวงตาของชายหนุ่มนั้นมีหยดน้ำตาเล็กน้อยคาดว่าน่าจะมาจากความเจ็บปวด

หญิงสาวที่มองใบหน้าที่คล้ายตนดั่งการคัดลอกวางที่นอนหมดลมหายใจอยู่

สักพักก่อนที่เธอจะถอดหายใจออกมา 

*ค่อก*

เสียงกระอักออกมาจากปากและจมูกของหญิงสาว แทนที่มันจะเป็นอากาศที่ออกมากลับกลายเป็นเลือดคำโต

ที่คอของเธอนั้นมีรอยปาดลึกขนาดใหญ่และน่ากลัว เหมือนกับชายหนุ่มที่พึ่งหมดลมหายใจไป

หญิงสาวล้มลงอย่างแรง ข้างๆชายหนุ่ม

แต่ก่อนจะหมดลมหายใจดั่งชายหนุ่มนั้น 

เธอกลับได้ยินเสียง ฝีเท้าและของตกกระทบอย่างรุนแรงดังอยู่ใกล้ๆ

' ดีนะที่ลงมือก่อน' 

เธอคิดและจ้องไปที่ดวงตาของชายหนุ่มข้างๆที่เลือนลอยและไร้ชีวา

' เจ็บจัง' 

.

.

.

.

.

.

.

.

*เฮือก!*

เสียงหายใจเข้าดังลั่นของเด็กน้อยผมสำดำขลับในห้องวัย 10 ขวบสองคน

*แฮกๆ*

ทั้งคู่หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนคล้ายกับไปวิ่งมา

ทั้งคู่จับไปที่คอของตนราวกับตรวจเช็คอะไรบางอย่าง

" กูบอกแล้วว่ารอบหลังให้โดดตึกเอาจะได้จบๆ! เล็ตต้า!" เด็กชายตัวน้อยพ่นคำหยาบออกมาบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ไม่ดี

" ก็กูกลัวความสูงไงเลโอ! ตายด้วยกันมาตั้งกี่สิบรอบยังจะตั้งคำถามอีก!" เด็กหญิงตัวน้อยตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้

ไวโอเล็ตต้าและเลโอนาร์โดเถียงดันไปมา

คำพูดของทั้งคู่ดูหยาบคายเกินกว่าจะเป็นบทสนทนาของเด็กวัยสิบขวบธรรมดาๆ

เพราะทั้งคู่นั้นไม่ใช่เด็กแต่หากเป็นผู้ใหญ่ในร่างเด็กต่างหาก 

" แม่งก่อนกูตายกูได้ยินเสียงพวกนั้นด้วย มาไม่ทันแหง๋มๆ " เล็ตต้า

"ถ้ามึงตายช้าอีกนิดนึงพวกนั้นชุบเราได้เลยไม่ใช่เรอะ" เลโอ

" แต่กูไปก่อนไง" เล็ตต้า

ก่อนที่ทั้งคู่จะได้ต่อปากต่อคำกันไปมากกว่านี้ ก็ทีตัวหนังสือภาษาประหลาดเรืองแสงลอยขึ้นมากลางอากาศระหว่างทั้งสองคน 

แม้จะบอกว่าดูประหลาดแต่ทั้งคู่กลับเข้าใจมันได้อย่างชัดเจน 

' ยินดีต้อนรับกลับจากความตาย ครั้งที่ 15 ของพวกท่านทั้งสอง 

นับตั้งแต่บัดนี้จะเริ่มนับและบันทึกข้อมูลของชีวิตปัจจุบันของท่าน 

หากสงสัยหรือมีข้อโต้แย้งโปรดพูด [ หยุด ] หากไม่และต้องการดำเนินการต่อโปรดพูด [ เริ่ม ] ' 

เด็กน้อยฝาแฝดทั้งสบตากันเพียงครู่ก่อนจะเอ่ยออกมา "[ เริ่ม ]!" 

 'ระบบรับทราบแล้ว ต่อไปนี้จะเริ่มภารกิจ มีชีวิตให้ได้ ขอให้ท่านจงรักษาชีวิตของท่านจนถึงจะอายุ 30 ปี โดยห้ามเสียชีวิต หากพบว่าท่านทั้งสองเสียขีวิตทางเราจะทำการรีเซ็ตและให้พวกท่านกลับมาใช้ชีวิตและเริ่มใหม่อีกครั้ง เพื่อที่จะได้นำดวงวิญญานของพวกท่านที่หลุดจากการชำระบาปไปสู่ภพภูมิที่ดีต่อไป'  

มีชีวิตต่อไป

เอาตัวรอด

เพื่อชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิม 

.

.

.

.

.

.

" Why did you try to run away from me?..." 

       ___________________________________________________

Warning ⚠️  : Ocs, VERY Cringe , OOC, Blood , Violence, Swear words, abuse, child abuse, mental abuse, family issues, manipulation, weapons,  Mention of worshipping, Mention of abuse/being abused, Gaslighting, murder, kidnapping, yandere behavior, toxic behavior, cannibalism, suicide, self-harm , abnormal mindset, etc. ( will add more in the future.)

ข้อมูลอ้างอิงส่วนใหญ่ :  

CreepyPasta ตำราพาสต้าสยองขวัญ

( http://writer.dek-d.com/neferthera/writer/view.php?id=1556263 ) และเว็บต่างๆ 

Talk with me! : งอกเพราะคิดถึงด้อมเก่าค่ะ สานฝันวัยเด็กเสยๆ เวลาอัพไม่แน่นอน และเปิดไว้อาจจะไม่จบด้วย และตัวเอกไม่ใช่คนดีห่มผ้าขาว 

แน่นอนว่าตัวละครบางตัวไม่ใช่CreepyPasta  หรือไม่ได้อยู่ใน CreepyPasta  แล้วแต่เราจะนำมาใส่อยู่ดีค่ะ คิดถึงช่วงวัยเก่าที่CreepyPastaฮิตสุดๆเลยค่ะ.นั้มตาซึม