[Love Of War]สงครามแค้นแสนรัก WonHanHyuk Kihae Kyumin

คำเตือน

เนื้อเรื่องรุนแรงและมีคำหยาบรับไม่ได้ไม่ต้องอ่าน

เน้น  NC กับ SM  รับไม่ได้ไม่ต้องกด

เรื่องนี้มีแต่คนเลว  ถ้าจะมาหาคนดีเชิญเรื่องอื่น

ข้อตกลง

อ่านแล้วเม้นด้วยนะค่ะเพราะไรเตอร์อยากรู้กระแส

ถ้าจะมาทำสันดานต่ำๆ ในฟิคเรื่องนี้  อ่านแล้วไม่เม้นเชิญกดออกเพราะ กูไม่ต้อนรับ

ถ้าไรเตอร์ถามอะไรให้ตอบด้วยเพราะไรเตอร์อยากรู้จึงถาม

อย่ามาบอกไรเตอร์น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ แต่งแบบนี้สิเพราะไรเตอร์เป็นคนแต่งส่วนคุณคือคนอ่าน(ไรเตอร์แต่งเอง คิดเอง)

บอกไว้นิด

ฟิคนี้วอนฮันฮยอก  ฮยอกจี้จะเลือกใครก็ลุ้นเอาเองเน้อ

 
เด็กหนุ่มบอบบางที่ซ่อนพิษสงไว้ข้างในอย่างร้ายกาจ 
คนตายไปแล้วที่กลับมาทวงทุกอย่างคืน 
กลับมาด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความแค้นและมาเพื่อฆ่าเท่านั้น

 

นักฆ่าหน้าหวานที่ถูกฝึกมาอย่างดีในการใช้เชือกและมือเปล่าปลิดชีพคน
มาพร้อมกับความงามที่น่าหลงใหล 
ฆ่าคนเพราะต้องการแก้ไขปัญหาทางจิตใจยิ่งได้ฆ่ายิ่งรู้สึกสงบอย่างประหลาด!!!  

 

ลูกชายคนเล็กของแก๊งมาเฟียเป็นน้องชายแท้ๆ ของฮันคยอง 
นิสัยและหน้าตาที่เหมือนแม่จึงทำให้ซองมินเหมือนกับ
นางฟ้าของโลกมืดแต่ถึงยังไงเชื้อมาเฟียก็ไม่ทิ้งแถว
เพราะซองมินค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเองและเจ้าคิดเจ้าแค้นมากๆ เลยทีเดียว

 

หัวหน้าองค์กรนักฆ่าเงาเป็นผู้ชุบชีวิตใหม่ให้แก่ฮยอกแจและทงเฮ
แต่สำหรับฮยอกแจแล้วนอกจากชีวอนจะเป็นผู้มีพระคุณแล้ว 
ชีวอนยังเป็นคนที่ฮยอกแจรักและเทิดทูนเหนือสิ่งอื่นใด

  

ลูกชายคนโตเจ้าของแก๊งมาเฟียผู้อยู่เบื้องหลังพรรคการเมืองชั่ว 
สงบนิ่งจนน่ากลัว  เป็นน้ำแข็งที่ซุกซ้อนระเบิดทำลายล้างมหาศาลไว้ข้างใน ค่อนข้างเลือดเย็น
 สิ่งที่เขายอมให้มันอยู่ร่วมโลกด้วยไม่ได้คือไอ้เด็กขยะคนนั้น...ลีฮยอกแจ

 

ลูกชายบุญธรรมเจ้าของพรรคการเมืองที่ฮันคยองหนุนหลัง  
เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฮันคยอง 
เอาแต่ใจตัวเองและโมโหง่าย  นิสัยมุทะลุไม่ยอมคนแต่ลึกๆ แล้วเป็นคนจิตใจดี

  

บอดี้การ์ดประจำตัวของคุณหนูซองมิน 
ทำหน้าที่ตามประกบและดูแลทุกอย่างไม่ให้คาดสายตาจนกลายเป็นเงาของซองมินไปแล้ว 
เขาค่อนข้างเย็นชาและมีปมในใจที่รอวันแก้ไข

พระเจ้าสร้างฉันขึ้นมาบนโลกใบนี้แต่ทำไมพระเจ้าต้องส่งแกมายืนหายใจร่วมกับฉันด้วย  ฮยอกแจ

คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะเจ็บหรือไง  ไม่เลยฮันคยอง...ฉันไม่เจ็บเลยเพราะถ้าความเจ็บปวดของฉันคือสิ่งที่นายต้องการนายจะไม่มีทางได้เห็นมัน ทำให้มันแรงๆ กว่านี้อีกสิ

ความรู้สึกที่อ่อนแอของนายจงลืมมันไปซะ อย่าพูดคำนั้นให้ฉันได้ยินอีกเพราะไม่เช่นนั้นฉันจะเป็นคนฆ่านายเอง ฮยอกแจ 

สำหรับคุณผมก็เป็นเพียงสุนัขรับใช้ที่ซื่อสัตย์เท่านั้นสินะ  ตอนนี้ผมอาจจะยังเชื่องเพราะคำว่าบุญคุณแต่ถ้าต่อไปผมชดใช้ให้คุณหมดเมื่อไหร่...ผมก็จะฆ่าคุณซะ ในเมื่อคุณไม่รักผม เราก็ไม่มีทางอยู่ร่วมโลกกันได้อีกต่อไป  เชวชีวอน

อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่านายนะทงเฮ  ฉันอาจจะหลงใหลเรือนร่างของนายก็จริงแต่อย่าลืมว่าฉันไม่ได้รักนาย ไอ้ทรยศ

ผมน่ะหรือครับจะรักคุณ  ก่อนจะถึงวันวิปโยคนั้นคุณก็ไม่ได้ยืนหายใจบนโลกใบนี้แล้วล่ะครับ คุณคิมคิบอม

ผมไม่มีสิทธิ์คิดแทนหรือตัดสินใจแทนคุณหนูหรอกครับ  ถ้าคุณหนูจะต้องแต่งงานผมก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามและสายตาแบบนี้มันใช้กับผมไม่ได้หรอกครับ.....คุณหนู

ลืมไปว่านายมันไร้หัวใจ  ที่ผ่านมามีเพียงฉันคนเดียวสินะที่รู้สึก หึ สมเพชตัวเองสิ้นดี  วันนี้นายทำฉันเจ็บวันต่อไปนายต้องชดใช้มันคืนให้กับฉัน

  

แค่ยืนอยู่ตรงนั้น และมองดูฉันค่อยๆ มอดไหม้หายไป
อย่างนั้นแหละ ไม่เป็นไรหรอก เพราะฉันชอบที่มันเจ็บปวดแบบนี้
แค่ยืนอยู่ตรงนั้นและก็ฟังฉันร้องไห้
อย่างนั้นแหละ ไม่เป็นไรหรอก.....

ส่งNC ให้แล้วตั้งแต่เม้นที่6-12 ในตอนที่ 1 ค่ะ
ใครยังไม่ได้หรือเปิดอ่านไม่ได้ก็ก็บอกในตอนเลยนะค่ะ^^

อ่านต่อ : http://writer.dek-d.com/jidapa2537/writer/viewlongc.php?id=398752&chapter=36#ixzz1GVCatpBs