‘ โอ้ว่าทูลกระหม่อมแก้ว ไม่โปรดเมียแล้วฤาไฉน
จะมาสลัดตัดอาลัย คืนไปให้แก่อสุรี
เดิมได้บัญชาไว้แก่ข้าบาท จะเลี้ยงเป็นอัคราชมเหสี
อกเอ๋ยเสียชาติเกิดเป็นสตรี มีคู่ครองถึงสองชาย ’
น้ำเสียงตัดพ้อเจียนขาดใจในวันนั้นยังคงชัดเจนทุกวันวานไม่ว่ายามหลับยามตื่น ทุกมื้อวันที่ผ่านไปเยาวมาลย์จักรู้บ้างไหมว่าอกนี้ระทมขมขื่นเพียงไร?
คิดพลางได้แต่ทอดทอนฤทัยที่มีก็เหมือนไม่มี ทุกวันนี้อยู่เพราะหน้าที่ตราบจนกว่าราชบุตรเจริญชันษาพอที่จะรับช่วงหน้าที่ต่อไปได้
แล้วจากนั้นเล่า…
“มณโฑ…”
“…”
“หึ~ จะยากกระไร… ข้าก็แค่นำหน้าไปรอเจ้าที่ฟากระโน้นก่อน”
ฟุ่บบบ!!!
>>>To be continue
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น