ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หักเหลี่ยมรักจ้าวดวงใจ

    ลำดับตอนที่ #14 : หักเหลี่ยมรักจ้าวดวงใจ - 14

    • อัปเดตล่าสุด 8 ส.ค. 63










    วงเหล้าเล็กๆ ขนาดคนสามคนตั้งอยู่บนโต๊ะไม้ใต้ถุนบ้าน คเชนทร์ชวนลุงเข็มกับจุ้นมารวมวงคุยกันต่อเรื่องไร่ชากับรีสอร์ตที่ยังค้างคา เหล้าจึงเป็นอรรถรสเสริมที่จะช่วยให้เราคุยกันถูกคอและไม่เครียดไปจนกว่างานทุกอย่างจะถูกวางได้อย่างลงตัวหมดจด

    ผมจะใช้เนื้อที่ส่วนที่ติดกับทะเลสาบสร้างรีสอร์ต โดยที่ไร่ชาจะยังคงอยู่”

    จะปลูกคร่อมเลยหรือครับ”

    ตอนแรกก็คิดว่าอย่างนั้น แต่พอทีมงานของไอ้นุมาดูเมื่อเย็น มันบอกว่ายกพื้นสูงไปจะไม่สวย ผมเลยจะเอาออกเฉพาะจุดที่จะสร้างที่พัก”

    ก็ดีนะครับ เพราะที่ตรงนั้นคุณแหวนแกหวงมาก นี่ไม่รู้จะขัดอกขัดใจขนาดไหนถ้ารู้ว่าคุณเชนจะไปปลูกรีสอร์ตทับมัน” ลุงเข็มเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเป็นกังวล

    คเชนทร์มองหน้าลุงแกเป็นเชิงถามพลางยกเหล้าที่จุ้นชงให้แบบเข้มๆ มาดื่มจนชุ่มคอก็วางลง

    คุณแหวนชอบพาคุณณิการ์ไปนั่งดูหงส์ขาวอยู่บนเนินตรงนั้น ถือเป็นที่โปรดของครอบครัวไกรสินธุ์วัฒนาเลยล่ะครับ นายใหญ่กับคุณวาปีก็ชอบพากันไปนั่งตรงนั้นยามมีปัญหาคิดไม่ตก มันเป็นที่แห่งความสุขและความทรงจำของทุกคนที่นี่”

    เขารักกันมากเลยเหรอครับ”

    เสียงห้วนๆ ของคเชนทร์ทำให้ลุงเข็มเหลือบตาขึ้นมามองเป็นเชิงถามย้ำ

    นายใหญ่ของลุงกับคุณวาปีอะไรนั่น”

    แน่สิครับ ก็คุณวาปีเป็นคนดี ลุงเคยได้ยินมาว่าเธอยอมทิ้งงานเงินเดือนร่วมแสนมาร่วมลำบากกับนายใหญ่ที่นี่ แล้วเธอก็รักคุณแหวนกับคุณราชเหมือนลูกในไส้ เลี้ยงดูประคบประหงมให้เป็นอย่างดี ขนาดว่านายใหญ่เสียไปเป็นปี ที่ไร่มีปัญหามากมายจนแก้ไขไม่ได้ เธอยังไม่ยอมทิ้งคุณแหวนกับคุณราชไปไหนเลย”

    เพล้ง!!!

    แก้วในมือคเชนทร์ถูกบีบจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ใต้ความรู้สึกตกใจและสงสัยของสองคนงาน และใครอีกคนที่เพิ่งปั่นจักรยานมาถึง

    ราชาวดีถึงกับใจหาย คิดว่าคนงานของตนคงไปพูดอะไรไม่เข้าหูเขาเข้าให้แล้ว คเชนทร์ถึงได้โกรธมากมายขนาดนั้น

    มีอะไรกันคะ”

    ลุงเข็มกับจุ้นหันมาส่ายหน้าหวือ

    เรื่องงานเอาไว้คุยต่อวันหลังนะครับลุง เมียผมเอาข้าวมาให้กินแล้ว”

    เขาพูดสบายๆ ตัดบทเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คนที่ถูกเรียกว่าเมีย’ หน้าซีดแล้วซีดอีกกับเลือดที่ไหลนองจากฝ่ามือใหญ่จรดลงพื้นกระเบื้อง

    คุณต้องทำแผลก่อน”

    ราชาวดียืนเตือนอยู่ที่เดิมและทำท่าว่าจะเป็นลมอยู่รอมร่อ เมื่อเหตุการณ์รถยนต์ที่หล่อนหักหลบรถบรรทุกจนแฉลบไปชนเสาไฟฟ้าแรงสูงผุดขึ้นมาในความทรงจำเป็นฉากๆ ภาพของบิดาคือสิ่งที่สะเทือนใจอย่างที่สุดเพราะฝั่งทางท่านอัดเข้ากับเสาไฟฟ้าเต็มแรง

    ตัวของท่านอาบไปด้วยเลือดและสิ้นลมหายใจทันทีหลังจากหันมามองหล่อนไม่ทันจะเต็มตา ขณะที่ตัวหล่อนก็เจ็บไม่น้อย อยากดึงท่านมากอดแต่ขยับไม่ได้เพราะขาหักและถูกหนีบติดอยู่กับที่ จึงเอาแต่ร้องไห้และร้องตะโกนเรียกท่าน สลับกับร้องเรียกให้คนที่ผ่านไปมาช่วยเหลือเราสองคน

    แต่ก็ไม่ทัน!

    คุณต้องไปหาหมอ คุณต้องทำแผล” ราชาวดียังไม่หลุดจากภวังค์ตอนปรี่เข้ามากุมมือเขา หล่อนร้องไห้และทำเหมือนว่าเขากำลังจะตาย

    คเชนทร์กระตุกมือออกแล้วยืนขึ้นบอกหล่อนผมไม่ได้เป็นไร แค่แก้วบาดมือ”

    นั่นเองที่ทำให้หล่อนหลุดจากภวังค์อันแสนน่ากลัวออกมาได้ มือบางเปื้อนเลือดยกขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ แล้วมองเขา

    ไปล้างมือแล้วจัดกับข้าวใส่จานให้ผม จัดข้าวสองที่นะ”

    ฉันกินมาแล้วค่ะ”

    คเชนทร์ไม่ฟัง เขาชักสีหน้าเข้มๆ ตอกกลับว่าจะเอาสองที่ก็คือสองที่ ราชาวดีจึงลุกพรวดขึ้นไปคว้าปิ่นโตในตะกร้าหน้ารถจักรยานเข้าครัวไปอย่างไม่คิดมีปากมีเสียงเพราะไม่มีวันชนะ


     


    ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานค่า

    ขอให้สนุกและมีความสุขกับการอ่านนะคะ

    ดารารินทร์


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×