สลัดรัก

ข้อมูลเบื้องต้น

อยากกินสลัดผัก

สลัดที่ไหนจะอร่อยเท่าเจ้าที่อยู่บริเวณหน้า ห้างสรรพสินค้ามีชื่อเสียงแค่ในจังหวัด อยุธยาเล่า

สลัดผักหน้าอัมพร ใช่ อัมพรคือชื่อของห้างสรรพสินค้าที่ฉันจะไป เมื่อสมองฉันคิดแบบนั้น
 
ร่างกายก็ลุกออกจากที่นอน ที่ไม่เคยคิดจะเก็มมาเป็นอาทิตย์

หยิบเสี้อคลุม สวมทับเสื้อกล้ามสีขาวที่ไม่เหมาะต่อการเดินออกไปซื้อของ

พร้อมเดินทางด้วยพาหนะที่เรียกว่า จักรยาน คู่ชีพของฉัน มันคือมือและเท้าของฉัน ไม่มีมันแล้วจะอยู่ยังไง

คุณคงคิดว่าฉันนั้นบ้าไปแล้ว แค่จักรยานเนี่ยนะ แค่จักรยานนั้นแหละที่ทำให้ฉันนอนร้องไห้ยิ่งกว่าถูกผู้ชายทิ้งเสียอีก

เมื่อมันหายไป....

ใช่ จักรยานหาย ฟังคล้ายดูเหมือนเรื่องธรรมดา แต่นี้มันเป็นจักรยานของฉันเชียวนะ

เอาเป็นว่าพักเรื่องจักรยานเสียก่อน เพราะตอนนี้ฉันมาถึง หน้าร้านแล้ว

ลูกค้า ต่อคิวรอ สองสามคน ..

เอาไงดีหว่า ไปซื้อที่อื่นดีไหม ..

รออีกหน่อยน่า.

เสียงความคิดของฉันกำลังเถียงกันอยู่

ในที่สุดก็ตกลงว่าจะกินที่นี้แหละ

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ฉันคนเดียวเสียแล้ว เมื่อของเกือบหมด แม่ค้าที่เป็นคนขายอยู่ประจำไปทำหน้าที่เตรียมของ

คนที่ยืนตักผักนั้น เป็นชายหนุ่ม ที่ดูไม่ค่อยทะมัดทะแมง หรือจะเรียกว่า ไม่เลยดีกว่า

เพราะการกว่าที่เขาจะตักผักที่ละชิ้น ข้าวโพดที่ละเม็ด มันดูช้า..............าาา

ใช่ ช้า ไม่ใช่ช้าธรรมดาแล้ว ช้ามาก เพิ่มเอสสไปเยอะ

กว่าจะถึงคิดฉันเล่นซะห้าวไปหลายรอบ

"เอาสลัดกี่ชุดดีครับ" อืม ถึงคิดแล้ว

"สองค่ะ ไม่ใส่แตงกวานะ" ไม่ใช่ฉันไม่ชอบแตงกวาหรอกแต่ที่เห็นอยู่เนี่ย มันไม่สดอ่ะ

"ครับ" คงจะนึกในใจเนาะ ว่า ผู้หญิงบ้าไร กินที่สองชุด

"เออ ตอนนี้ไข่ มีแค่ชุดเดียวนะครับ จะรับ.."

"งั้นเอาแค่ชุดเดียวค่ะ" ฉันไม่รอให้เขาพูดจนจบหรอก เพราะกว่าเขาจะพูดจบคงอีกไกล

เสร็จฉันยื่นธนบัตรไป โดยคิดว่า มันมีค่า ห้าสิบบาท

"เอ่อ น้องครับ สามสิบบาท ครับ"

"อ้อ ค่ะ " ฉันก็เออ รู้แล้วว่าสามสิบบาท เขียนอยู่ทนโท่ รอตังทอนอยู่

"คือ " เขาชูธนบัตรใบละยี่สิบให้ฉันดู

"อ้าวว นึกว่า ห้าสิบ  "  แหมปล่อยเป็ดไปตัวเบ้อเร่อเชียวเรา พร้อมรีบส่งใบใหม่ให้

ว่าแล้วก็เดินไปที่จักรยาน กลับบ้านสิ อยู่ทำไม อาย

"น้อง ๆ ครับ " วิ่งมาไมเนี่ย หรือไม่ครบ

"น้องลืมตังทอนครับ " ว้ากก เอ่อขนาดนี้เลยเนี่ย เพราะนายนั้นแหละ ทำช้า ไม่งั้นฉันคงไม่ลืมหรอก

"ขอบคุณค่ะ " ฉันขอบคุณพร้อมรับเงินทอนมา

"พรุ่งนี้มาอีกไหม" เขาถาม ถามทำไมเนี่ย

พอเขาเห็นฉันมองหน้า พร้อมส่งสายตาแบบถามทำไม ให้เขาไป

" พี่จะได้ให้ ป้า เขาเตรียมไว้เผื่อน้อง อยากกินสักสามชุด "

ฉันยิ้ม แต่ไม่ตอบ แล้วก็ปั่นจักรยานกลับบ้าน.....

.........................................................................

ว่าแต่พรุ่งนี้ จะไปดีไหมนะ

เนื้อเรื่อง

...............