คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Black Paradise 8 (Dooseung)
“ที่นี้มันที่ไหนนะ?”
“คอนโดฉันเอง”
“แล้วนายจะมาฉันมาที่นี่ทำไม?”
“ก็เอานายมาขังไว้ยังไงล่ะ”
“ขังฉันทำไม? ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย”
“ฉันเตือนนายแล้วนะว่าอย่าไปยุ่งเรื่องของโยซอบ”
“ฉันไม่ผิดนะ เด็กนั้นต่างหากที่ผิด”
“อย่าโทษคนอื่นเลยดีกว่า แล้วนายก็ต้องออยู่ที่นี้จนกว่าฉันจะแน่ใจว่านายจะไม่ไปก่อกวนใครอีก”
“ฉันไม่อยู่!!! ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้ดูจุน”
“ไม่ปล่อย ถ้านายอยากจะออกไปล่ะก็นายต้องสัญญากับฉันก่อนว่าจะไม่ไปยุ่งเรื่องของไอ้จุน
ฮยอกกับโยซอบอีก”
“ไม่มีวัน!!! ฉันไม่มีทางให้เด็กนั้นได้ฮยอกไปหรอก ฮยอกเป็นของฉัน แล้วนายก็ปล่อยฉันออกไปได้แล้ว”
“ฉันบอกไปแล้วไงจนกว่าฉันจะมั่นใจว่านายจะไม่ไปก่อกวนใครอีก”
“แล้วทำไมจะต้องขังฉันด้วยล่ะ”
“นี้ถือว่าเป็นการเตือน”
“เตือนอะไรกัน มีวิธีอื่นอีกตั้งเยอะทำไมจะต้องขังฉันด้วยล่ะ”
“มันจะมีสักกี่วิธีกันที่จะทำให้นายสำนึกนะ หรือว่า.............”
“หรือว่าอะไร?”
“หรือว่านายจะให้ฉันทำอย่างอื่นล่ะ หืม?”
“ยะ....อย่างอื่นอะไร?”
“ก็อย่างเช่นลองสัมผัสนายยังไงล่ะ”
“ถะ.....ถอยออกไปนะ อยู่ก็ได้ๆ”
“ดี แล้วอย่าคิดที่จะหนีล่ะ”
“แล้วฉันจะอยู่ยังไงล่ะ ฉันทำอาหารไม่เป็นหรอกนะ”
“ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวฉันจะเตรียมไว้ให้”
“แล้วเสื้อผ้ากับของใช้ฉันล่ะ”
“ของใช้นะอยู่ในกล่องข้างเตียง ส่วนเสื้อผ้าก็อยู่ในตู้ ฉันไปแล้วนะ ถ้ามีอะไรก็กดเบอร์แรกในโทรศัพท์ก็แล้วกัน”
“อืม”
“แล้วอย่าคิดที่จะหนีนะ”
“รู้แล้วนะ” จะอะไรกันนักหนานะ จู้จี้อยู่นั้นแหละ แล้วทำไมฉันจะต้องมาอยู่คอนโดของดูจุนด้วยล่ะ น่าเบื่อจริงๆเลย ออกก็ออกไม่ได้ ไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อนที่กว่า เสื้อผ้ารู้สึกจะอยู่ในตู้นะ…!!!! เอ๊ะ??? ทำไมถึงมีแต่เสื้อเชิ้ตล่ะ แล้วกางเกงมันไปอยู่ที่ไหนกันเนี่ย ต้องเป็นแผนของดูจุนแน่ๆเลย นายคิดจะทำอะไรกันแน่เนี่ย
“กลับมาแล้ว อ่ะนี้ของกินของนาย”
“ทำไมในตู้ถึงมีแต่เสื้อเชิ้ตล่ะ แล้วเกงเกงอยู่ไหน?”
“ไม่มีหรอก”
“ไม่มี!!! ไม่มีได้ยังไงแล้วฉันจะใส่อะไรล่ะ”
“เสื้อเชิ้ตมันยาวจะตาย แค่นายใส่มันก็ยาวแล้ว”
“ยาวอะไรกัน นี้มันแค่ต้นขาฉันเองนะ”
“นายไม่เคยใส่กางเกงขาสั้นๆเลยหรือไง”
“ก็เคยอยู่หรอก.....”
“มันก็เหมือนกันหนิ”
“เหมือนกันบ้าอะไร นี้มันกระโปรงชัดๆ”
“ก็เห็นพวกผู้หญิงชอบใส่แบบนี้นอน”
“แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนะ” เอ๊ะเดี๋ยวก่อนพวกผู้หญิงอย่างนั้นหรอ หรือว่าชุดพวกนี้จะเป็นของผู้หญิงที่ดูจุนนอนด้วย โมโหๆทำไมต้องเอาชุดผู้หญิงพวกนั้นมาให้ฉันใส่ด้วยล่ะ เดี๋ยวก่อนสิ!!!!! ทำไมเราต้องโมโหด้วยล่ะ เราไม่ได้หึงดูจุนสักหน่อย
“อย่าเรื่องมากนะ ชุดมันมีเยอะจะตายขี้เกียจเอาเก็บไปทิ้ง นายก็ใส่ๆไปเถอะนะ”
“ชุดเยอะก็เพราะนายมั่วแต่ไปพาผู้หญิงมานอนด้วยอยู่นั้นแหละ!!!!”
“เดี๋ยวนะๆ ทำไมนายจะต้องโกรธด้วยล่ะ หรือว่านาย......หึงฉันงั้นหรอ?”
“ปะ....เปล่านะ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องหึงนายหนิ”
“เหตุผลอาจจะเป็นเพราะ………นายรักฉันไงล่ะ?”
“มะ....ไม่มีวันสะหรอก ฉันรักฮยอกนะ ไม่ได้รักนาย”
“แน่ใจหรอ”
“นะ....แน่ใจสิ”
“งั้นขอพิสจน์หน่อยก็แล้วกัน”
“จะ...จะทำอะไรนะ ถะ...ถอยออกไปเดี๋ยวนี้นะ”
“คิดว่าฉันจะทำอะไรนายล่ะ?” อย่าเอาหน้าเข้ามาใกล้อย่างนี้สิ อ่า~~~ทำไมหัวใจจะต้องเต้นแรงด้วยล่ะ เราไม่ได้รักดูจุนสักหน่อย จำไว้สิซึงว่าคนที่นายรักนะคือฮยอกนะ
To be continue……….
ความคิดเห็น