Prince&Maiderคุณชายหน้าใสกับคนใช้หน้าหวาน Fic {[Tao^Kacha]}

ตอนที่ 21 : การรับใช้ครั้งที่ 13 *ฟิน*(100%)

Chapter : การรับใช้ครั้งที่ 13

Couple :  Tao X Kacha

Rating : 18+ ใช้วิจารณญาณในการอ่าน

About : ตอนที่แล้วตองพลาดครั้งใหญ่หลวงให้ความรู้แก่ทุกคนผิดๆไป ตอนที่พี่ชาด่าผีทั้งสองเป็นภาษาชีวะไม่ใช่อาร์อีอาร์นะครับต้องเป็นเอสอีอาร์ต่างหาก และก็NCมีแน่นอนก่อนจากกัน ลงตอนนี้ให้แล้วเจอกันอีกทีหลังสงกรานต์เลยเน้อ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

-Kacha Talk-

  
   เต๋าขอผมแต่งงาน เป็นไปได้ยังไงกัน ผมฝันไปใช่มั้ย ขอตบหน้าตัวเองหนักๆทีหนึ่ง เพี๊ยะ!!

“ โอ้ยย T^T “ ผมลืมไป ผมเพิ่งโดนตบมา แล้วมาตบตัวเองอีก เจ็บอ่ะ

“ ทำร้ายตัวเองทำไมอ่ะ ชา เจ็บมั้ย “ คุณเต๋าลุกขึ้นมาดูอาการของผมทันทีหลังจากผมปล่อยเสียงร้องที่ผมทำร้ายตัวเอง

“ ก็จะได้รู้ว่าเป็นความจริงหรือฝันไปไง “ คุณเต๋ายังคงลูบแก้มผมอย่างเบามือ

“ ตกลงเรื่องจริงหรือฝันไปล่ะ? “ >///< ยังจะมาถามอีก ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

“ เรื่องจริงไงเล่า “ ไม่อยากมองหน้าคุณเต๋าเลย ผมเลยก้มหน้าก้มตาซุกอกแกร่งของคุณเต๋าอย่างลืมตัว คนมันเขินนี่หว่า >///<

“ คร้าบบบๆๆ แล้วคำตอบอ่ะ ว่าไงครับ “ คุณเต๋าโอบเอวผมเพื่อให้ระยะห่างของเราทั้งสองคนเหลือน้อยลง แถมยังฉวยโอกาสหอมแก้มผมไปอีกที กำไรไปป่ะ?

“ ไม่รู้ คิดเอาเองดิ แต่ว่า...คุณท่านจะไม่ว่าอะไรแน่หรอเต๋า ? “ คุณเต๋ายิ้มกริ่มออกมา ยิ้มอะไรกัน คนเขายิ่งคิดมากอยู่

“ อะไร!! ยิ้มอะไรอ่ะเต๋า ชาคิดมากนะเว้ย!! “ ผมโวยวายคนตรงหน้า มันน่าหมั้นไส้นัก

“ ก็ชาถามเต๋าแบบนี้แสดงว่า..ชาตกลงแต่งงานกับเต๋าแล้วใช่มั้ย? “ ผมไม่ตอบกลับไปแต่พยักหน้าหงึกหงักแทน

“ เต๋ารักชานะครับ...รักชา...รักชา...รักชา..รักชา..รักช.. “ ผมเอามือไปปิดปากคุณเต๋าก่อนที่จำทำให้ผมบินได้ แค่นี้ผมก็เขินแย่แล้ว

“ พ..พอได้แล้ว ชารู้แล้ว ไม่ต้องพูดเยอะก็ได้ ‘ /// ‘ “ ผมซุกเข้ากับอกแกร่งของคุณเต๋าอีกรอบ คราวนี้เขินยิ่งกว่าเดิมยี่สิบสามเท่า

“ แล้วชารักเต๋ามั้ยครับ “ มาถามอะไรตอนนี้ ไม่คิดว่าคนเขาจะเขินบ้างหรอไง แค่เมื่อกี้ยังแกล้งกันไม่พอหรอไงเนี่ย >///<

“ รักเหมือนกัน “ ผมเขย่งปลายเท้าไปกระซิบข้างๆหูของคุณเต๋าเป็นเสียงที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นไปด้วยความรู้สึกที่มีในตอนนี้ ความรู้สึกนี้มันก่อตัวขึ้นตอนไหนผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พอรู้อีกที ก็มาอยู่ในสถานภาพแบบนี้ไปเสียแล้ว อิจฉาผมมั้ยล่ะ?

“ เรื่องแต่งงานของเราอ่ะชา... “ ผมกลับยืนเต็มความสูงของตัวเองและแหงนหน้าขึ้นไปมองคุณเต๋าว่าจะพูดอะไรออกมา

“ ทำไมอ่อเต๋า “ ผมเอียงคอถามเล็กน้อย

“ ไว้ทีหลังล่ะกัน ตอนนี้ของงานบนเตียงก่อน.. “ ติดเรทอีกแล้ว ทำไมคุณชายของผมถึงได้หื่นขนานแท้แบบนี้ ขนาดผมท้องยังไม่เว้นเลย

“ ด..เดี๋ยวก่อนต..เต๋า ช..ชาท้องอยู่นะ “ ผมถูกต้อนจนหลังชนกับพื้นเตียงอย่างไม่ยากเย็น แต่เรื่องอะไรจะยอมง่ายๆล่ะ ถ้าผมยอมง่ายๆผมก็จะโดนคุณเต๋าเขมือบหน่ะสิ ใจแข็งไว้นะคชา

“ ก็...เดี๋ยวเต๋าจะทำเบาๆไงครับ “ คุณเต๋าเลื่อนหน้ามากระซิบข้างๆหูผมก่อนจะค่อยงับเบาๆ



NCจ้า อยากอ่าน กด >>>   *ฟิน*  อ่านเสร็จแล้วมาคอมเม้นท์ในหน้านี้นะครับ




--- 70%---

หลังจารกที่เมื่อคืนผมโดนอย่างหนักหน่วง จวบจนกระทั่งตอนนี้คุณเต๋าเพิ่งหยุดไปได้ไม่ถึงชั่วโมงเองครับ สรุป ผมไม่ได้นอนทั้งคืนและทั้งเช้า เพราะตอนนี้มันจะเที่ยงแล้ว T///T

“ เต๋า คชา ตื่นได้แล้วลูก ลงไปกินข้าวเที่ยงได้แล้วนะ เดี๋ยวแม่จะลงไปรอข้างล่างนะครับ รีบๆลงมากันนะ “ คุณหญิงตะโกนจากประตูเข้ามาในห้องเสียงดังมาก จนผมที่เริ่มเคลิ้มจะหลับสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที

“ ครับคุณหญิง เดี๋ยวผมปลุกคุณเต๋าก่อนแล้วพวกผมจะตามลงไปนะครับ “ ผมตะโกนกลับไป แต่จะตื่นมั้ยเนี่ย ถ้าไม่ตื่นนะ พ่อจะซัดให้ตกเตียงเลยคอยดูเถอะ ข้อหาทำให้ไม่ได้นอนเลย

“ คุณแม่ไม่ใช่คุณหญิงนะคชา แม่ลงไปรอข้างล่างละกัน “ คุณผู้หญิงก็เดินออกไปของจริงไปอิงเทพนิยาย

“ ครับ คุณ...แม่ “ ผมตอบเสียงดังแต่คำสุดท้าย...แผ่วเบาจนตัวเองก็แทบจะไม่ได้ยิน

“ เต๋าตื่นได้แล้ว คุณแม่มาตามลงไปกินข้าวแล้ว “ ผมเขย่าตัวคุณเต๋าเบาๆ และแรงขึ้นเรื่อยๆจนคุณเต๋าตัวสั่นเหมือนจ้าวเข้าทรง

“ อื้อ..นอนอีกแปปนะ เต๋ายังไม่ได้นอนทั้งคืนเลยนะ “ คุณเต๋าคว้าเอาบางของผมไปกอดเป็นหมอนข้างอย่างรวดเร็วปรานกามนิจหนุ่ม

“ เต๋าอย่ามา เมื่อคืนชาห้ามแล้วนะ เห็นมั้ยเป็นไงล่ะเต๋าไม่ได้นอน ชาก็ไม่ได้นอ นแถมชายังระบมไปทั้งตัวอีก ใครกันแน่ที่ผิด ถ้าเต๋ายังไม่ลุกชาจะหนีออกจากบ้านจริงๆด้วย “ ผมปั้นพูดเสียงให้ดุและแข็งกระด้างเท่าที่จะทำได้

และแน่นอนครับ ได้ผล คุณเต๋าเด้งตัวตื่นขึ้นทันทีไม่ใช่เพราะเสียงของผมหรอกนะครับแต่เป็นเพราะประโยคหลังสุดต่างหาก

“ ตื่นแล้วครับทำไมคุณภรรยาของผมถึงโหดจังเลยครับ “ คุณเต๋าพูดยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วก็...ฟอดดดด..ฉวยโอกาสหอมแก้มผมฟอดใหญ่อย่างที่เคยทำเป็นประจำ

“ ต๋าววววววววว!! ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้ายังไม่ไปชาจะหนี “ ผมพูดพลางสะบัดหน้าหนี

“ โอเคครับ เต๋าไปแล้วนะครับ ชารอตรงนี้นะห้ามไปไหน ลองหายไปดูสิถ้าเต๋าหาตัวเจอเมื่อไหร่จะทำข้ามวันข้ามคืนเลยคอยดู “ ผมได้ยินประโยคนั้นทำเอาผมกลืนน้ำลายลงคอยากสุดๆ คนบ้าอะไรจะระห่ำได้ขนาดนี้ รู้ว่าแรงไม่หมด แต่เห็นใจคชาคนนี้บ้างมั้ยคร้าบบบบ!! เค้าเป็นผู้ถูกกระทำนะเห้ย!!

“ ร..รู้แล้วหน่า ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวชาเตรียมชุดไว้ให้ “ ผมผลักร่างที่สูงกว่าผมเดินไปทางห้องน้ำ ตัวหนักเหมือนกันนะเนี่ย

 “ ครับๆ เต๋าจะรีบอาบนะ เอ๊ะ ชาว่าเมื่อกี้คุณแม่มาตามใช่มั้ยครับ “ ผมพยักหน้า

“ งั้นเต๋าก็ว่าเราอาบน้ำพร้อมกันดีกว่าจะได้ประหยัดเวลาด้วย “ เจ้าเล่ห์อีกแล้ว ทำไมคุณเต๋าของพวกคุณถึงได้หื่นขั้นเทพขนาดนี้

“ ไม่ต้องเลย ถ้าสิบนาทีไม่เสร็จชาจะหนี “ ผมเหวี่ยงไปอีกรอบ น่าจับมาตัดซะให้แหลือแต่ตอจริงๆ จะได้ไม่ต้องมีไว้ใช้ ถ้ามีไว้ใช้แล้วมันจะเป็นปัญหาขนาดนี้ (โหดเว่อร์<<ไรท์)

“ โอเคครับ จะรีบอาบเลยครับ “ คุณเต๋าวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเร็วแสง

“ รักชานะครับ “ วิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วฉวยโอกาสหอมแก้มผมอีกทีหนึ่ง

“ ต๋าวววววววววววว!!! “

หลังจากที่วุ่นวายก่อนลงมากินข้าวก็ปาไปบ่ายโมงแล้วครับ ตอนที่คุณหญิงมาเรียกเกือบเที่ยง ตอนนี้บ่ายโมง อาบน้ำอะไรนานจังเลยว่ะ??

“ ลงมาช้ากันจังเลยนะ ไม่หิวกันบ้างหรอไง “ คุณหญิงพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“ นิดหน่อยอ่ะครับ แล้วเอ่อ...คุณ...แม่...กินหรือยังครับ “ ผมรู้สึกโหวงๆทุกครั้งที่ต้องเรียกคุณหญิงว่าคุณแม่

“ กินแล้วลูก ตาเต๋า พ่อแกเรียกตั้งแต่เช้าแล้ว ไปหาพ่อแกก่อนไปแล้วค่อยมากิน เดี๋ยวแม่ให้คชากินก่อน “ คุณหญิงไล่ให้คุณเต๋าไปพบกับคุณท่าน จะเกิดศึกนองเลือดหรือเปล่าเนี่ย ชักหวั่นแล้วสิ ขออย่าให้เป็นเรื่องแต่งงานเลยแล้วกัน ไม่งั้นได้บ้านแตกแน่ๆ ผมก็คงได้แต่ภาวนาในใจ

-Tao Talk-

   คุณแม่บอกว่าคุณพ่อมีเรื่องจะคุยกับผม ก็ดีเหมือนกันเพราะผมก็มีเรื่องที่จะต้องสะสางกับคุณพ่อเหมือนกัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ ผมเต๋าเองครับคุณพ่อ “

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของคุณพ่ออย่างถือวิสาสะไม่ต้องกล่าวอนุญาตผมก็เดินเข้ามาเรียบร้อยแล้ว

“ มาก็ดี พ่อมีเรื่องจะคุยกับแกพอดี “ คุณพ่อยิ้มให้ผม หึ คงไม่พ้นเรื่องของยัยเด็กผีนั่น

“ ถ้าคุณพ่อจะคุยเรื่องหนูกกิอะไรนั่นไม่ต้องมาพูดกับผมนะครับ ผมยังยืนยันคำเดิมว่าผมจะไม่แต่งเด็ดขาด “ ผมพูดเฉียบขาดทุกคำ แต่ดูเหมือนคุณพ่อจะไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่นิด ยังยิ้มอยู่เหมือนเดิม เป็นอะไรของเขาว่ะ

“ ถ้าแกหาเมียมาให้พ่อได้ภายในสองอาทิตย์พ่อจะยอมยกเลิกงานแต่ง “ ผมยกยิ้มอย่างพอใจ หึ ผมรอเวลานี้มานานแล้ว เรื่องแค่นี้ผมทำไม่ได้อย่ามาเรียกว่า “เต๋า เศรษฐพงศ์ เพียงพอ” เลยครับ

“ เย็นนี้คุณพ่อเตรียมโทรไปบอกคุณอาให้เรื่องงานแต่งเป็นโมฆะได้เลยนะครับ อีกสิบห้านาทีผมจะพามาเปิดตัวให้รับรู้กันทั้งบ้าน คุณพ่อลงไปรอผมที่ห้องทานอาหารละกันนะครับ “ ผมเดินออกมาจากห้องอย่างผู้ชนะ ช้าไปแล้วล่ะครับเพราะคำตอบของคชาผมก็ได้มาแล้ว

“ เต๋าเป็นยังไงบ้างลูก พ่อเขาคุยอะไรกับเรา “ ผมเดินเข้ามานั่งกินข้าวข้างๆคชา

“ ก็เรื่องแต่งงานแหละครับ “ ผมว่าไปพลางกินไป คชาหันมามองหน้าผมอย่างงงๆ สงสัยคิดว่าผมต้องคุยนานกว่านี้และออกมาคงต้องอารมณ์ร้อนกว่านี้สินะ

“ แล้วเป็นไงบ้างล่ะ ยิ้มแป้นเชียว พ่อแกยอมยกเลิกงานแต่งแล้วหรอ “ ผมส่ายหัวพร้อมกับเคี้ยวข้าวตุ๊ยๆในปาก

“ ยังครับ แต่ก็อีกไม่นาน เออ..ว่าแต่พวกพี่ต้น พี่ไทด์ เจมส์ เฟรม อยู่มั้ยครับ “ จะได้รู้กันทั้งหมด

“ อยู่จ้ะ ทำไมหรอ จะให้แม่เรียกลงมามั้ย เดี๋ยวให้คนไปตามให้ “

“ ครับ บอกว่าอีกสิบห้านาทีให้ลงมาเจอกันที่นี่นะครับ “ คุณแม่สั่งให้คนไปตามพี่น้องผมและพูดในสิ่งที่ผมพูดออกไปเมื่อกี้ด้วยเหมือนเป็นสารบอกกล่าว

เมื่อครบเวลาทุกคนก็ลงมาอย่างพร้อมเพรียงไม่ว่าจะเป็นพ่อผมหรือว่าพี่น้องของผมก็มาอยู่กันพร้อมหน้า

“ อ้าวพ่อมาด้วย นี่มีเรื่องอะไรกันหรอครับ “ เจมส์ถามขึ้น ท่าทางจะสงสัยอย่างหนัก

“ ก็...พ่อจะให้พี่เต๋าแต่งงานกับหนูยูกิ “ ทุกคนเหวอหมดยกเว้นแม่ ผม และ คชา

“ หมายความว่ายังไงครับพ่อ แล้วน้องทอ..เอ่ย..น้องแพรวละครับ “ พี่ต้นถามขึ้นด้วยความตกใจอย่างยวดยิ่ง

“ หนูแพรวพ่อจะยกให้เราไงต้น เราเตรียมตัวได้แล้วล่ะ พ่อคิดว่าเร็วๆนี้คงได้หมั่นหมายกัน “ พี่ต้นหันหน้าไปหาเจมส์ทันที

“ แล้วมีเรื่องแค่นี้หรอครับพ่อ “ เฟรมถามคุณพ่อแต่ได้รับการส่ายหัวกลับมาแทน

“ มีอีกเรื่อง ไหนล่ะเต๋าแฟนเราที่จะมาเปิดตัวให้พวกเราดู “ คชาที่ยืนอยู่ข้างหลังผมไกลๆก็สะดุ้งโหยง

“ ไหนอ่ะพี่เต๋า ไหนแฟนพี่อ่ะ “ เฟรมดูท่าทางจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ เห็นหน้ากันอยู่ทุกวันจะตื่นเต้นทำไมว่ะ?

“ ชา “ ผมเรียกภรรยาตัวเล็กที่น่ารักที่สุดในสองร้อยสามสิบสามโลกของผมให้เดินมาหาผม

“ ค..ครับ คุณเต๋ามีอะไรให้ร...เห้ยยยย!! “ ผมรู้ว่าคชาทำตามหน้าที่แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว ผมดึงคชาลงมานั่งตัก เอาแขนตัวเองโอบกอดร่างเล็กไว้ไม่ให้หนีหายไปไหน แต่คชาพยายามดิ้นเบาๆ

“ นี่แหละครับแฟนผ..ไม่สิ...ภรรยาของผม “ สีหน้าทุกคนดูตกใจมาก ยกเว้นคุณแม่กับพี่ต้น

“ เต๋า นี่มันหมายความว่ายังไงกันห๊า!! “ คุณพ่อตะโกนลั่นบ้าน ทำเอาคชาสะดุ้งโหยงจนตัวสั่นไปหมด

“ หมายความอย่างนั้นแหละครับคุณพ่อ และผมก็จะไม่แต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ใช่คชา และที่สำคัญที่สุดผมขอคชาแต่งงานแล้ว “ คุณพ่ออึ้งกับสิ่งที่ผมพูด จนอ้าปากค้างพูดไม่ออก

“ แล้วพี่ชาว่าไงอ่ะพี่เต๋า “ เจมส์ที่ทำเหมือนหายเครียดเรื่องพี่ต้นมาดี๊ด๊าถาม

“ ชาตกลงแล้วครับน้องเจ็มๆ “ ผมพูดติดตลก แต่ดูเหมือนว่าทุกคนยังตึงเครียดเหมือนเดิมและผมยังมีเรื่องที่ยังไม่ได้บอกทุกคนอีกเรื่องหนึ่ง

“ และอีกเรื่องหนึ่งที่เต๋าจะบอกสำคัญยิ่งกว่าเรื่องเมื่อกี้อีก “ คชาส่ายหน้าดุ๊กดิ๊กจนผมกลัวว่าคอเล็กๆนั่นจะหลุดออกมาจากบ่าจริงๆ

“ เรื่องอะไร!! “ คุณพ่อพูดขึ้นเสียงหน่อยๆ

“ คชาท้องกับผมครับ “ ทุกคนที่ได้ยินประโยคนั้นถึงกับเหวออ้าปากค้าง แม้แต่คุณแม่เองก็เป็นไปด้วย

“ เต๋ามันจะเป็นไปได้ยังไงลูก คชาเป็นผู้ชายนะ “ คุณแม่ผมที่เริ่มตั้งสติได้เอยถามขึ้นมาเป็นคนปรก ผมเลยยิ้มให้คนเป็นมารดาอย่างมีความสุข

“ ตอนแรกเต๋าก็คิดเหมือนแม่แหละครับ แต่พอไปหาหมอ หมอก็บอกว่าสามารถเป็นไปได้แค่หนึ่งในสิบล้านล้านคน ตรวจอัลตร้าซาวน์แล้วนะครับ มีสิ่งเด็กอยู่ในท้องคชาจริงๆ ไว้เดือนหน้าไปตรวจจะไปกับผมเลยก็ได้นะครับ “ พ่อผมค้างไม่หายส่วนคนอื่นๆเริ่มทำใจกันได้บ้างแล้ว แต่ไม่มีใครทำใจเร็วได้เท่าแม่ผม

“ แล้วหมอบอกว่าไงบ้างล่ะเต๋า “ แม่ผมเดินเข้ามาหาคชาแล้วลูบท้องคชาเบาๆ ทำเอาคชายิ้มเขินๆ น่ารักจังเลย ภรรยาใครเนี่ย

“ หมอบอกว่ามีสิทธิ์ได้ลูกแฝดครับ แล้วก็ตอนนี้ก็จะเข้าเดือนที่สองแล้วครับ “ คุณแม่หันขวับมาทำตาโตใส่ผมเหมือนกับว่าในสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องโกหกมาตั้งแต่ต้น

“ จ...จริงหรอเต๋า ลูกแฝด.. แม่จะมีหลานอุ้มแล้วหรอ “ คุณแม่ผมทำท่าดีใจยกใหญ่แล้ววิ่งเข้าไปเกาะคุณพ่ออย่างเอาใจ

“ คุณ!! ตาเต๋าจะมีหลานให้เราอุ้มแล้วนะ ถือว่าเป็นของขวัญไถ่โทษแล้วกันนะค่ะคุณ เรื่องหนูยูกิเดี๋ยวฉันช่วยเอง ส่วนเรื่องของหนูแพรว... “ คุณพ่อยกมือขึ้นเหมือนท่าปรางห้ามญาติเป็นสัญญาณว่าให้แม่ผมหยุดพูดก่อน

“ พ่อจะให้โอกาสแบบเต๋า แต่ไม่ต้องไวไฟขนาดทำพ่อตกใจขนาดนี้นะต้น “ คุณพ่อพูดก่อนจะขอตัวขึ้นไปทำงานต่อ ผมคิดว่าพ่อคงยอมรับเรื่องผมกับคชาได้แล้ว โล่งใจแล้ว ต่อไปนี้ผมก็คงไม่ต้องปิดบังอีกแล้ว

แต่เรื่องของพี่ต้นผมว่าพ่อผมคงไม่ได้ตกใจคนเดียวแต่ผมคิดว่าคงช๊อคกันทั้งบ้านแหละครับ

                                                             Tobecontinue

TalK By WriteR ‘ตอง’

เย้ๆๆๆ!! ลงเอยกันเลย *จุดพลุ* ตองคิดว่าจะปิดเรื่องนี้แล้วเพราะจบลงเอยแล้ว เย้ๆๆ!! ล้อเล่นครับ

ถ้าพวกคุณคิดว่าเรื่องมันจะดำเนินไปอย่างราบเรียบต่อไป พวกคุณคิดถูกแล้วครับ ต่อไปนี้เราจะไปอย่างเรียบง่ายๆเบาๆ

ตอนต่อไปตองคิดว่าจะแต่งเป็นต้นเจมส์แทนนะครับ

จะมาต่อภายในวันเสาร์นะครับถ้าได้ คริๆ