Short Fic B.A.P ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ (BangDae)

เนื้อเรื่อง

   เช้านี้เป็นเช้าที่สดใส แต่ผมกับไม่มีความสุขเลย ทำไมนะหรอ ก็เพราะว่าถึงทุกเช้าจะเป็นอย่างนี่สดใส ฝนตก หิมะตก ผมก็ไม่มีความสุขเลย ก็เพราะแดฮยอนคนนี้กำลังอกหักหนะสิ ยังไม่ทันได้บอกรักก็อกหักซะแล้ว ชีวิตแดฮยอนคนนี้ช่างอาภัพนัก เฮ้อ~ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง

   Daehyun part:

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมตื่นแต่เช้าเพื่อมาดักรอพี่เขา บังยงกุก พี่เขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เท่ห์ หล่อออกแนวดุ แต่ใจดี มีแฟนคลับเยอะ แต่ทำไมผมถึงชอบเขานะหรอ ถึงแม้ผมเป็นผู้ชาย แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ผมรู้ตัวว่าผมมันเป็นพวกวิตถาร 55555 แล้วผมก็รู้ตัวด้วยว่าผมเป็น "เคะ" พูดแล้วก็ขำ มาเข้าเรื่องเข้าเรื่องกันดีกว่า ผมมาดึกรอพี่เขาแบบนี้ทุกวัน แต่วันนี้ผมเห็นอะไรดีๆเข้าสิ พี่เค้ากำลังเดินมากับผู้ชายคนหนึ่ง จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เชว จุนฮง คนดังของโรงเรียนอีกคนหนึ่ง ทั้งน่ารัก แถมยังเล่นสเกตบอร์ดเก่งอีกต่างหาก คุณคิดว่าแดฮยอนคนนี้จะมีอะไรไปสู้เค้าได้ แต่ที่ทำให้แดฮยอนคนนี้หัวใจสลายหนะ ก็คือ พี่เค้ากับจุนฮงกำลังจูบกัน สบตากัน แดฮยอนคนนี้เห็นแล้วหัวใจสลาย แตกละเอียดไม่มีชิ้นดีเลย 

กลับมาสู่ปัจจุบัน

   ซารังซารังซารังเฮ~ ใครโทรมาฟระ "ฮัลโหล" 

"ไอแด"

"อ่าว ไอยองแจเองหรอเนี่ย มีรัย"

"ก็ชั้นว่าจะมาชวนแกไปดูหนังอะ ว่าไงไปไม็"

"ไปๆ กำลังเบื่ออยู่พอดี"

"เออ ก็กูเห็นมึงกำลังเฮิร์ซอะ 5555"

ใช่แล้วเรื่องที่ผมชอบรุ่นพี่ยงกุกก็มียองแนี่แหละที่รู้ มันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผมเลย 

"เออ ย้ำจังนะ ก็มึงมีพี่ฮิมชานแล้วหนิ" ใช่แล้วไอยองแจหนะมันเป็นแฟนกับพี่ฮิมชาน เพื่อนพี่ยงกุกด้วย

"ตกลงไปนะ เจอกันเที่ยงนะมึง ที่ห้าง D นะมึง"

"เออๆ"
12:00

"มาตรงเวลาเชียวนะมึง ไม่คิดจะมาก่อนเลยไง ไอแดฮยอน"

"ดีกว่ากูมาเลทแล้วกัน ขี้บ่นเชียวนะมึง"

"เออ ไปได้และ" 

"เฮ้ยนั่นมันพี่ยงกุกกับจุนฮงนี่หว่า" ยองแจบอก พร้อมชี้ให้ผมดู

"....."

"เฮ้ย แด กูขอโทษนะเว้ย กูไม่คิดว่ามึงจะร้อง"

ทำไมน้ำตาผมมันถึงไหลหละ ฮึก~ ผมว่าผมจะตัดใจแต่ก็ตัดใจไม่ได้สักที 

"ไปๆ ไปดูหนังกันดีกว่า"

ผ่านไป 6 ปี 

ตอนนี้ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีงานทำ แต่เสียอย่างเดียวผมยังโสดนะสิ เอาจริงตอนนี้ผมยังไม่ลืมพี่ยงกุกที พี่เค้าเป็นรักแรกของผมเลยนะ ใครจะไลืมลง แต่ผมก็ทำใจได้และ ตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่บริษัทของครอบครัวผม เป็นบริษัทเกี่ยวกับการส่งออกอะไหล่รถ มีหลายสาขาเลยนะ ผมเป็นรองประธานของบรษัทนี้ ส่วนประธานนะเหรอ ก็พ่อผมเองแหละ

ส่วนยองแจมันก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของผมอยู่ มีก็กลับไปบริหารงานของครอบครัว มันก็ยังเป็นแฟนกับพี่ฮิมชานอยู่นั่นแหละ เห็นแล้วผมอิจฉา ส่วนพี่ยงกุกนะเหรอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นยองแจบอกว่าพี่ฮิมชานบอกว่าพี่ยงกุกกับจุนฮงเลิกกันแล้ว เห็นว่าพี่ยงกุกยังไม่ใช่สเป็คของจุนฮงสักเท่าไร นี่ผมจะมาสาธยายอะไรเนี่ย ผมไม่คิดอะไรกับพี่เค้าแล้วนะ -จิงเหรอออ- 

"คุณแดฮยอนคะ" เลขาของผมเรียก

"มีอะไรเหรอ ซอนฮวา"

"เอ่อ คือท่านประธานบอกให้ไปที่ห้องของท่านค่ะ เห็นบอกว่ามีคนอยากแนะนำให้รู้จัก"

"อ่อ ครับ บอกท่านว่าเดี๋ยวผมไปนะ"

"ค่ะ ค่ะ"

เฮ้อ พ่อมีใครมาแนะนำให้ผมรู้จักอีกเนี่ย ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่บริษัทพ่อผมก็พาคนมาแนะนำให้รู้จักหลายคนแล้ว หรือเรียกอีกอย่างนีง ว่าดูตัว แต่ผมไม่ชอบสักคน เพราะผมชอบผู้ชายนะสิ 

เอี๊ยด~

"อ่าว มาแล้วเหรอแดฮยอน"

"ครับ มีอะไรครับพ่อ"

"นี่ ยงกุก เป็นลูกของเพื่อนพ่อเอง พ่อเค้าเป็นหุ้นส่วนกับบริษัทเราหนะ พอดีจะมาทำงานกับบริษัทเราหนะ"

ยงกุก ยงกุก ยงกุก หรือว่า รุ่นพี่ยงกุกจริงๆด้วย ทำไมหล่อขึ้นกว่าเดิมอีก

"สวัสดีครับ ผมยงกุกครับ" พี่เค้ายื่นมือมาข้างหน้าผม เพื่อจะจับมือ

"เอ่อ สวัสดีครับ" ผมยื่นมือไปเชคแฮนด์กับมือพี่เค้า ผมกำลังจะลืม พี่ยังโผล่หน้ามาให้ผมเจอพี่อีก

"แดฮยอน พอดีพ่อว่าจะให้ยงกุกเค้ามาเรียนรู้งานกับลูกหนะ"

"หา! กับผม"

"ก็ใช่หน่ะสิ ทำไม? ไม่ได้เหรอ"

"ได้ๆ ครับพ่อ"
 

จากนั้นพี่เค้าก็มาดูงานกับผมตลอดเลย

"นี่ แดยอน เราไปกินข้าวกันเถอะ"

"เอ่อ "

"ไม่อยากไปกับพี่หรอ"

"ไปครับ"

 

จากนั้นพีเค้าก็ทำแบบนี้กับผมตลอดเลย จนผมแอบคิดว่าพี่เค้ากำลังจีบผมอยู่อะ

"นี่ แดฮยอน"

"ครับ"

"คือ เอ่อ คือ..."

"....."

"พี่ชอบเราอะ"

"ห้ะ" เมื่อกี้พี่เค้าบอกว่าอะไรนะ "พี่พูดอีกที่ไดไม็"

"คือ พี่ชอบเรานะ เป็นแฟนกับพี่ได้มั้ย" พี่เค้ามากอดผมไว้ ตอนนี้ผมกำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพี่เค้า

" ฮึก จริงหรอฮะ" พี่เค้าบอกว่าชอบผมอะ

"จริงสิ พี่ชอบเรามานานแล้ว ตั้งแต่ที่อยู่มอปลายอะ แต่ตอนนั้นพี่คบกับจุนฮงอยู่ไง"

"พี่รู้ไม๊ผมก็ชอบพี่มานานแล้วเหมือนกัน"

"พี่ก็พอรู้มาบ้างนะ เห็นฮิมชานบอก"

"แล้วพี่หายไปไหนมา"

"พี่ก็ไปเรียนเมืองนอกมาหนะ แล้วพี่ก็ไม่คิดเลยนะว่าจะเจอนายที่นี่ พี่คิดว่านายจะเลิกชอบพี่แล้วสะอีก" ไม่มีทางผมไม่เคยเลิกชอบพี่ได้เลย

"ฮึกๆๆ"

"เลิกร้องได้แล้ว"

"ก็มันดีใจนี่ฮะ"

 

Bang yongguk part: 

เอาจริงๆ ผมชอบแดฮยอนตั้งแต่อยู่ที่โรงเรียนแล้ว แต่ติดอยู่ที่ว่าผมเป็นแฟนกับจุนฮงอยู่นะสิ ตอนแรกผมคิดว่าผมชอบเค้านะ แต่พอคบกันไปเค้าก็ไม่ใช่สำหรับผม ผมก็ไม่ใช่สำหรับเค้า เราก็เลยเลิกกัน แต่จบกันไปได้ด้วยดีนะ เห็นบอกว่าตอนนี้จุนฮงมีแฟนใหม่แล้วชื่อจงออบ แถมจุนฮงยังเป็นฝ่ายรุกอีกนะ จากอยู่กับผมเป็นฝ่ายรับ แต่เรายังไม่เคยมีอะไรกันทีนะ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้จริง

ตอนนี้ผมก็บอกชอบแดฮยอนไปแล้ว แล้วเค้าก็ชอบผม เราคบกันมาได้สักพักแล้ว ผมคิดว่าเค้าคือตัวจริงสำหรับผม ถึงผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังชอบเค้าเหมือนเดิม

 

Daehyun part: 

ผมเชื่อแล้วว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้จริงๆ

 

"แดฮยอน พี่รักนายจังเลย "

"ผมก็รักพี่ครับ"

"เราจะรักกันตลอดไปนะ"

........…………………………………….…End……………………………………….......

 

นี่เป็น shortfic เรื่องแรกของไรต์เลยนะคะ ขอคำติชมนะคะ