คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : SENT : Novenary Knight โลกนี้ต้องจารึกข้า... บุญเกือบ
Critic family รับวิจารณ์นิยาย
นักวิจารณ์ : รัต
ส่งงานค่า ส่งงาน ก่อนอื่น รัตต้องขออภัยท่านน้ำผึ้งมากๆ เลยนะคะที่ส่งงานช้า พอดีมรสุมเกิดพัดขึ้นฝั่งพร้อมๆ กันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย ทั้งที่เรียนพิเศษแล้วก็การบ้านปิดเทอมด้วย ต้องขออภัยจริงๆ ค่ะ งั้นมาดูที่รัตวิจารณ์ให้เลยนะคะ นี่เป็นงานวิจารณ์งานแรกของรัตเลย ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ
1. ชื่อเรื่อง : 10/10
ชื่อเรื่องน่าสนใจค่ะ ตรงตัวเป๊ะ แถมใช้คำศัพท์ได้ค่อนข้างสวยด้วย โดยเฉพาะคำว่า Novenary เนี่ย พอรัตเห็นครั้งแรกก็สะดุดตากับมันเลยค่ะ พอมาอ่านต่อเรื่อยๆ จะรู้เลยว่าชื่อเรื่องมันบอกมาเกือบทุกอย่าง ซึ่งรัตว่ามันก็ดีนะคะ เพราะคนอ่านจะได้ทราบว่านิยายของเราเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรบ้างค่ะ
2. โครงเรื่อง : 9/10
เปิดเรื่องมาได้ดีมากค่ะ รัตชอบตรงที่เอาคนจากบางระจันมายำรวมกับอัศวินโต๊ะกลมมากๆ เลย แล้วก็มุกตลกที่แทรกเอาไว้ในแต่ละตอน มันกลายเป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้เลยล่ะค่ะ (ฮา) ยิ่งมุกที่เล่นมันไม่แป้กด้วย แต่ขอติตรงนี้นิดนึงนะคะ จาก ตอนที่ 7 Chapter 4 อย่าปล่อยข้าไว้เดียวดาย จนมาถึง ตอนที่ 8 Chapter 5 อย่าทำร้ายข้าไปมากกว่านี้ ตามที่รัตเข้าใจ ท่านน้ำผึ้งต้องการบอกเกี่ยวกับความฝันของบุญเกือบใช่ไหมคะ แต่ตามที่รัตอ่านมา เหมือนมันเป็นการย้อนความหลังของบุญเกือบมากกว่าน่ะค่ะ หรือว่ารัตเข้าใจไปเองคนเดียวหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตรงนี้ท่านน้ำผึ้งจะแก้ไขหรือเปล่าก็แล้วแต่เลยนะคะ เพราะอย่างที่ว่า รัตอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้ ส่วนเรื่องการดำเนินเรื่อง ดำเนินไปได้ดีเลยล่ะค่ะ ไม่ช้าไปไม่เร็วไป ตัวละครก็ค่อยๆ ปรากฏตัวออกมาเรื่อยๆ ทำให้คนอ่านอย่างรัตจำตัวละครแต่ละตัวได้ง่ายมากเลยค่ะ
3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 8/10
ขอพูดถึงคำผิดก่อนนะคะ เรื่องนี้ถือเป็นนิยายที่มีคำผิดน้อยมากๆ จนถึงมากที่สุดเลยค่ะ การเว้นวรรคแบ่งวรรคตอนก็ดีด้วย อ่านง่ายสบายตาแถมไหลลื่นมากๆ ค่ะ แต่ก็พอจะมีคำผิดอยู่นิดหน่อย จะชี้แจงให้นะคะ
คำผิด>> ตอนที่ 3 Chapter 1
- คำว่า อิมเมอเรียล กับคำว่า อิมเมอรัล น่ะค่ะ ตอนแรกๆ มาก็อิมเมอเรียล แต่หลังๆ มากลายเป็นอิมเมอรัลซะแล้ว
- ‘เขาเป็นเจ้าของผมสไลด์ซอยสั้นระต้นคอสีเงิน.....’ (พูดถึงคาร์เรย์) อันนี้พอรัตเปิดภาพประกอบดูไปด้วย คาร์เรย์ผมสีน้ำเงินนี่คะ
- ‘แล้ว... หมอนั่นอ่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ’ (ฟลอเรนซ์พูด) ตรงนี้น่าจะเปลี่ยนคำว่า อ่ะ เป็นคำว่า ล่ะ นะคะ ใช้ภาษาเขียนน่าจะดีกว่าเนอะ
- ‘ราวกับภูเขาไฟที่กำลังปะทุปุๆ’ คำว่า ปุๆ เนี่ย ดูเหมือนว่าท่านน้ำผึ้งจะตก ด. เด็ก ไปนะคะ
- ‘คอยดูนะ ถ้าหมอนั่นมาเมื่อไร... ไม่ได้ตายดีแน่ ฮึ้ม!’ คำว่า ฮึ้ม เนี่ย เปลี่ยนเป็นคำว่า ฮึ่ม จะดีกว่านะคะ รัตเห็นเยอะเหมือนกันนะคะในตอนย่อยอื่นๆ นอกจากตอนนี้น่ะค่ะ
- คำว่า กึกๆ! กุกๆ กักๆ! ที่ใช้บรรยายเสียง น่าจะเปลี่ยนเป็น กุก....กัก มากกว่านะคะ เพราะรัตอ่านแล้วมันแปลกๆ ยิ่งใช้อัศเจรีย์ประกอบด้วยยิ่งดูเหมือนเป็นเสียงดัง แบบดังลั่นเลยน่ะค่ะ
- ‘นี่มันอะไร๊!’ (บุญเกือบพูด) รัตว่าน่าจะเปลี่ยนเป็น นี่มันอะไร้! มากกว่านะคะ เพราะใช้ไม้ตรีแล้วมันแปลกๆ ค่ะ
ตอนที่ 5 Chapter 2
- อันนี้ไม่รู้ว่าเราเข้าใจไปเองคนเดียวหรือเปล่านะคะ ตรงคำบรรยายสีผมของคาร์เรย์กับฟลอเรนซ์ บอกว่าผมของคาร์เรย์สีขาว ทั้งๆ ที่เป็นสีน้ำเงิน แล้วก็ผมสีความเผือก (?) ของฟลอเรนซ์ น่ะค่ะ
- ‘สีหน้าทสงบนิ่ง’ อันนี้คงพิมพ์เกินนะคะ แก้เป็น สีหน้าสงบนิ่ง เนอะ
- ‘เจ้าพวกนี้นิ....’ อันนี้คงพิมพ์ตกนะคะ แก้เป็น เจ้าพวกนี้นี่ เนอะ
ตอนที่ 6 Chapter 3
- ‘แปปนึงนะครับ’ (นิกซ์พูด) แก้เป็น แป๊บนึงนะครับ เพราะคำว่า แปป เป็นภาษาพูดนะคะ
- ‘แผงอกกว้างนั้นสั่นกระเพื้อม’ ตรง กระเพื้อม ให้เปลี่ยนเป็น กระเพื่อม นะคะ
ตอนที่ 7 Chapter 4
- ‘ปั๊ดโธ่เอ้ย’ (บุญเกือบพูด) เปลี่ยนเป็น ปัดโธ่เอ๊ย นะคะ
- ‘ตัวสั่นพับๆ’ เปลี่ยนเป็น ตัวสั่นพั่บๆ นะคะ
- คำว่า ยิ้มหระหย่อง น่าจะเปลี่ยนเป็น ยิ้มย่อง มากกว่านะคะ
- ในคำอธิบายท้ายบท ที่เป็นเลข ๑ กับ ๒ น่ะค่ะ รัตว่าท่านน้ำผึ้งน่าจะลองใช้แบบอื่นดูนะคะ เพราะตอนแรกรัตเข้าใจว่ามันอ่านว่า พืช๑แล้ว จริงๆ ลองเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์แบบอื่นดูก็
ได้ค่ะ อย่างเช่น ดอกจัน* เพราะมันอยู่ข้างบนตัวอักษร จะอ่านง่ายกว่ามากนะคะ แล้วก็ตรงคำอธิบาย รัตว่าน่าจะเขียนคำอ่านลงไปด้วย เพราะมันเป็นศัพท์ที่ค่อนข้างโบราณ คนอ่านอย่างรัตก็ไม่รู้นะคะว่ามันอ่านว่าอะไร
ตอนที่ 8 Chapter 5
- คำว่า ล่ำลา ให้แก้ไขเป็น ร่ำลา นะคะ
คำผิดทั้งหมดเท่าที่รัตสแกนดูมีแค่นี้ค่ะ ส่วนอย่างที่บอก เรื่องการเว้นวรรค ไม่มีจุดไหนที่ต้องแก้ไขเลยนะคะ เรื่องคำผิดเนี่ยก็แล้วแต่ท่านน้ำผึ้งเลยนะคะว่าจะเอายังไง (แต่รัตงงกับสีผมคาร์เรย์จริงๆ นะ)
4. ตัวละคร : 9/10
ตัวละครวางคาแรคเตอร์ออกมาได้น่าสนใจทุกตัวเลยค่ะ ไม่ซ้ำกันเลย ทั้งรูปร่างหน้าตาแล้วก็นิสัย แต่ที่ต้องแก้ก็คงเป็นเรื่องผมของคาร์เรย์นั่นล่ะค่ะ แต่ตัวละครที่เหลือก็แทบไม่มีอะไรแล้ว ติดแค่ตรงนึงคือจี้หินที่บุญเกือบห้อยอยู่ ถ้าให้รัตเดามันต้องมีความสำคัญกับเรื่องมากๆ เลยใช่ไหมคะ แต่มันดูไม่ถูกพูดถึงเท่าไรเลยในเรื่อง แต่เรื่องนี้รัตอาจจะคิดไปเองก็ได้ค่ะ ท่านน้ำผึ้งก็ลองดูๆ หน่อยนะคะ
5. ความสวยงาม : 10/10
อันนี้ให้เต็มสิบแบบไม่คิดอะไรเลยค่ะ ตัวอักษรอ่านง่ายสบายตา แถมธีมบทความก็สวยอีก (บอกตรงๆ เลยว่าอิจฉามาก.....) ตัวอักษรฟอนท์สวยค่ะ อ่านง่ายจริงๆ ให้สิบเต็มแบบไม่คิดค่ะ!
รวมคะแนน : 96/100
ยังไงก็ขอบคุณท่านน้ำผึ้งที่ไว้ใจให้รัตมาวิจารณ์เรื่องนี้ให้นะคะ เป็นนิยายที่สนุกแล้วก็น่าติดตามมากค่ะ (บอกตรงๆ ว่าลุยอ่านรวดเดียวเลยตั้งแต่ตอนที่ 1 ถึงตอนที่ 8 แบบนอนสต๊อปด้วย) มีอะไรก็สอบถามเพิ่มเติมใน My.ID รัตได้นะคะ ขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ!
ชื่อ :
จากนิยายเรื่อง :
วันที่เซ็นต์รับงาน :
อยากพูดอะไรกับนักวิจารณ์มั้ย :
อย่าลืมแปะแบนเนอร์ให้ร้านนะครับ :
รบกวนท่านลูกค้าผู้ใจดีโหวตให้ร้านหน่อยนะครับ :
ขอบคุณที่ใช้บริการครับ ^^
ความคิดเห็น