หออาลักษณ์

ลำดับตอนที่ #3 : ไมรอน

ข้าให้ชวาลา
ของข้าแก่ท่าน
แสงงามดุจจันทร์
ส่องเห็นทางไกล
สิ้นความมืดมน
เห็นหนทางไป
อบอุ่นดวงใจ
ยามไร้แสงจันทร์

ข้าให้ชวาลา
ของข้าแก่ท่าน
ก่อนนี้นานวัน
ผ่านมือถึงสาม
ทุกมือต่างรัก
ตะเกียงดวงงาม
แต่สองในสาม
ขว้างตะเกียงนั้นลง

มือหนึ่งเพราะรัก
ใจภักดิ์ลุ่มหลง
สายตามองตรง
ไม่เห็นสิ่งใด
มือหนึ่งเพราะลวง
เท็จจริงหลอกไว้
มิอาจเปิดใจ
รับไอตะเกียง

ชวาลาข้านั้น
แตกร้าวเป็นเสี่ยง
เหลือหวังแค่เพียง
ผู้ใดถือครอง
ชูแสงตะเกียง
สาดส่องเรืองรอง
ไล่ความหม่นหมอง
นำทางต่อไป

ยังดีที่มือ
สุดท้ายนั้นไซร้
ยกตะเกียงชูใหม่
จุดไฟอีกครา
ประคับประคอง
ไว้ในหัตถา
ต่อไฟเรื่อยมา
ด้วยเห็นค่ามัน

ข้าขอชวาลา
ในหัตถาท่าน
ส่องแสงแทนจันทร์
ผ่านทางยาวไกล
ในคืนมืดมน
กระจ่างดั่งไข
วาดหวังหมดใจ
ขอใครนำทาง

ข้าขอชวาลา
ในหัตถาท่าน
ทุกตรมโศกศัลย์
ปวดร้าวดวงใจ
ลำแสงตะเกียง
สาดทอส่องไป
อบอุ่นดวงใจ
ไล่ความมืดมน...