หออาลักษณ์

ลำดับตอนที่ #2 : ลาเซนตรา

นิรันดร์ ใดเล่า เท่ารัก
เสลาสลัก ลงกลาง ใจข้า
นิรันดร์ รักมั่น สัจจา
ย้ำตรา ตรึงจิต ตรวนกาย 
นิรันดร์ รักข้า เพียงนี้
แม้พลี ชีวา สูญสลาย
นิรันดร์ สิ้นรัก เสื่อมคลาย
ดูดาย ไร้สิ้น วิญญาณ์

------------------------------------

ดุจดั่ง สายน้ำ ลำธาร
ไหลผ่าน กลางดวง ใจข้า
หรือเพียง น้ำค้าง ค้างคา
หยาดเพชร หยาดมา ต้องใจ
ฤาเพียง สายฝน โลมหล้า
โลมฤทัย ให้ข้า หวั่นไหว
อาจเพียง ห้วงสมุทร หยั่งใจ
ลึกล้ำ อำไพ เกินคณา
หรืออาจ เพียงน้ำ ชลเนตร
ด้วยเหตุ เจ้าพราก จากข้า
สัจจะ วารี ตีตรา 
สายธาร รักข้า นิรันดร์

-----------------------------------------------

เหมันต์ เยี่ยมเยือน ผืนหล้า
เปลี่ยนฟ้า ผลิผล ต้นใหม่
ร้อนแล้ง ผลัดผ่าน พ้นไป
ทิ้งใบ ร่วงโรย ร่วงลา
ฤดูกาล ผันผ่าน แปรเปลี่ยน
หมุนเวียน กล่อมผืน ดินข้า
สรรพสิ่ง เกิดแต่ เวลา
ชีวา ขึ้นต่อ ห้วงกาล

--------------------------------------------------

        บุรุษผู้พิทักษ์              จบหล้า
แบ่งแยกพสุธา                    ภาคพื้น
อิธิริเอนราชา                       เหล่าพราย
เกียรติเลื่องลือเหนือใต้      โปรดเอื้อนเอ่ยนาม