“น้องเร็มค้าบ เป็นเเฟนกับพี่นะ พี่เเอบชอบน้องมานานเเล้ว นะครับ"
“ไม่"
“น้องเร็มอย่าไปสนใจเลยครับ มาคบกับพี่ดีกว่า พี่รวยนะจะบอกให้ เลี้ยงน้องเร็มได้ทั้งชีวิตเลยน้าา"
“ไม่ เร็มเลี้ยงตัวเองได้"
“น้องเร็มกุหลาบครับ:)”
“เร็มไม่ชอบสีชมพู หลบ"
เมื่อวันวาเลนไทน์วนกลับมาอีกครั้ง มหาลัยที่ปกติก็คึกคักคึกคลื้นอยู่เเล้วยิ่งคึกคักวุ่นวายเข้าไปใหญ่ เเละหนึ่งในตัวป๊อปของมหาลัย อย่า เลมอน หรือที่เรียกกันจนชินปากว่า ‘น้องเร็ม'
ทุกๆครั้งที่มีโอกาส ก็จะมีผู้ชายมากหน้าหลายตาจากหลายคณะมาให้ดอกไม้ ขนม เเละอีกมากมายที่เร็มไม่เคยสนใจ
“อิเร็มมม! ตายเเล้ว! มึงจะเอาดอกกุหลาบที่พี่เฟร์มให้ไปปักในดงดอกเข็มไม่ได้!”
เสียงเเว้ดของ ดีน ดังขึ่นทันทีที่เร็มเด็ดดอกกุหลาบออกจากช่อเเล้วเอาไปปักในดงดอกเข็ม
“น่าเบื่อ กูนั่งรอคนคนเดียวมาทั้งวัน"
“เฮ้อ มึงหวังสูงไปเร็ม อย่างพี่โซ่ สูงๆไปจริงๆ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น