ความรักของเราสองคน

ครอบครัวของเมฆาได้ย้ายบ้านไปอยู่แทบทะเล

เป็นทะเลที่สวยงามมากน้ำเป็นสีมรกตเลยก็ว่าได้

เมฆาชอบไปเดินเล่นริมชายหาดอยู่บ่อยๆ จนตอนนี้เมฆา อายุได้ 12ปีแล้ว เมฆาก็ไปเดินเล่นตามปกติ

แล้วเจอสิ่งที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อน มีรูปร่างคล้ายคนแต่มีห่างเป็นปลา หน้าตาสวยเหมือนนางฟ้าในเทพนิยายเลยก็ว่าได้ และแน่นอนว่าเมฆาตลึงในความแปลกของสิ่งที่ตังเองได้เจออยู่ตรงหน้า  นั้นก็คือนางเงือก ด้วยความสงสัยเมฆาจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ และพยายามจะจับหางนางเงือก

"หยุดนะนี่เธอกำลังจะทำอะไรนะ" นางเงือกพูดขึ้น

เมฆาไม่ได้จะจับหางนางเงือกเพราะความสงสัยแต่เพราะที่หางมีแผลอยู่นั้นเอง "เจ็บมากมั้ย"เมฆาถามเพราะด้วยความเป็นเด็ก " เจ็บสิ" " เดี๋ยวเอายามาใส่ให้นะรอตรงนี้ก่อน" เมฆารีบวิ่งไปรเานขายยาใกล้และรีบซื้อยามาทำแผลให้นางเงือกพอทำเสร็จแล้วก็พูดคุยกัน"ฉันชื่อเมฆานะแล้วเธอละ" "ฉันชื่อมุข" 

ทั้งสองคนก็คุยกันนานพอสมควร

"มืดแล้วฉันกลับบ้านก่อน ถ้าไม่ว่าอะไรพรุ่งนี่มาเจอกกันอีกได้มั้ย" "อื้ม ได้สิ แต่ดูเหมือนฉันจะอายุเยอะกว่านายนะ เรียกพี่สิ"

"ครับพี่  บายบ๊าย"