...

"MMBY รับวิจารณ์นิยาย"

ชื่อเรื่อง (2/5 คะแนน) - ชื่อเรื่องยังไม่ดึงดูดเท่าที่ควร แต่อาจจะเพราะเนื้อเรื่องเป็นแนวรักดราม่าด้วยจึงทำให้ตั้งยากสักหน่อย พอเข้าใจ บทนำ/เกริ่นนำ (10/20 คะแนน) - ส่วนแนะนำเรื่องแบบย่อๆ สำหรับเรายังดูธรรมดา เหมือนเป็นการเล่าชีวิตของสายฝันแบบย่อๆเท่านั้นเอง ซึ่งไม่มีอะไรเด่นหรือสะดดุดตาเลย จุดนี้เป็นสิ่งแรกที่คนอ่านจะตัดสินใจว่าจะคลิกเข้ามาอ ... อ่านเพิ่มเติม

ชื่อเรื่อง (2/5 คะแนน) - ชื่อเรื่องยังไม่ดึงดูดเท่าที่ควร แต่อาจจะเพราะเนื้อเรื่องเป็นแนวรักดราม่าด้วยจึงทำให้ตั้งยากสักหน่อย พอเข้าใจ บทนำ/เกริ่นนำ (10/20 คะแนน) - ส่วนแนะนำเรื่องแบบย่อๆ สำหรับเรายังดูธรรมดา เหมือนเป็นการเล่าชีวิตของสายฝันแบบย่อๆเท่านั้นเอง ซึ่งไม่มีอะไรเด่นหรือสะดดุดตาเลย จุดนี้เป็นสิ่งแรกที่คนอ่านจะตัดสินใจว่าจะคลิกเข้ามาอ่านนิยายของเราหรือเปล่า ลองไปปรับดูนะ ส่วนเกริ่นนำในหน้าหลักของนิยาย สำหรับเราแล้วมันยังธรรมดาจนเกินไปอีกแล้ว ถึงแม้จะเริ่มจากการตั้งคำถาม แต่เธอก็เฉลยมันทันทีโดยไม่มีการผูกปมให้คนอ่านอยากเข้าไปอ่านต่อใน นิยายเพื่อคลายปมการที่จะผูกปมนั้น อาจจะเริ่มจากเล่าเหตุการณ์ผลิกพันของนิยาย เพื่อให้คนอ่านรู้สึกว่า เฮ้ย! ฝันจะเจอเรื่องแบบนี้ แล้วชีวิตมันจะเป็นยังไงต่อนะ ’ หรือจะใช้การตั้งคำถาม/คำคมเหมือนเดิมก็ได้ แต่ต้องเป็นคำถามที่คนอ่านไม่รู้คำตอบจริงๆ จนต้องมาอ่านต่อในนิยายเพื่อที่จะหาคำตอบ หรือคมคำที่น่าสนใจหรือแปลกใหม่ก็ได้นะเทคนิคเล็กๆ การดึงดูดผู้อ่านให้เข้ามาอ่านเนื้อเรื่องของเรานั้น มีเทคนิคเล็กน้อย คือ ต้องเข้าใจพวกเขา เข้าใจว่าเราจะเขียนให้ใครอ่าน แนวรัก-ดราม่าพวกนี้ ส่วนใหญ่คนจะสนใจกดเข้ามา อ่านเมื่อ ปม/จุดเด่นของเรื่องเกี่ยวกับความรักน่าสนใจ เช่น ถ้าเรื่องของเธอน่าจะเป็นรักสามเส้า (เห็นติดแท๊ก) หรือชีวิตที่ผันเปลี่ยนจากผู้หญิงยากจกได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่และได้มาพบพระเอก บลาๆ ดังนั้นเธอ ต้องเข้าใจนิยายของตัวเองให้ลึกซึ้งว่า อะไรคือสิ่งที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มันดี จนอยากให้คนเข้ามาอ่าน อย่าลืม ว่านิยายของเธอเป็นนิยายรัก อย่าใส่ดราม่ามากจนเกินไปในเกริ่นนำ นักอ่านของเธอคือกลุ่มนักอ่านที่ต้อง การอ่านเกี่ยวกับเรื่องราวความรัก อย่าลืมน้าาา~ เนื้อเรื่อง/การวางโครงเรื่อง (29/30 คะแนน) - เนื้อเรื่องดำเนินไปช้า แต่ภาษาลื่นไหลมากจนอ่านเพลิน บอกก่อนเลยว่าเราค่อนข้างชอบอ่านนิยายที่สื่อสารอารมณ์ออกมาได้ดี ซึ่งนิยายเรื่องนี้ โคตรใช่เลย เธอพยายามบรรยายสิ่งที่ฝันเห็นและฝันรู้สึกอย่างละเอียด ไม่ใช่แค่อธิบายอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัวได้ดีมาก แต่สามารถบรรยายท่าทางของตัวละครออกมาเหมือนดูละคร คนอ่านสามารถจินตนาการภาพการกระทำต่างๆได้อย่างระเอียด แต่ก็ยังมีสิ่งที่ให้ปรับอยู่บางจุด (ปรับหรือไม่ปรับก็ได้ โดยรวมนิยายของเธอดีอยู่แล้ว) บทแรก เราว่ามันยังขาดอารมณ์ของฝันที่รู้สึกกับพ่ออยู่นิดนึง เรายังไม่รู้เลยว่าฝันกลัวพ่อ หรือรำคาญ หรือเกลียด เอาละ > เอาล่ะ *ละ = ละทิ้ง , ละกัน หรอ > เหรอ (ส่วนใหญ่เห็นคนเขียนในนิยายจะใช่คำว่าเหรอนะ) ฉันต้องเรียนแกะสลัก... แม้สิ่งเหล่าอาจจะ >> สิ่งเหล่านี้/นั้นปะ พิมตกเนอะ ประโยคตรงที่แม่แก้วขอความช่วยเหลือ “สัตว์นรก...ช่วยด้วยจ้า” เราว่า ณ จุดๆนั้น อารมณ์ของแม่แก้วน่าจะต้องการให้คนรอบๆช่วย จนแทบจะบ้าตาย ไม่น่ามีคำลงท้ายเช่น จ้า นะ ความรู้สึกของป้าอมร ควรตกใจมากกว่านี้ ถึงแม้จะเคยเห็นแม่แก้วโดนซ้อมมาหลายครั้งแล้วก็ตาม ช่วงหลังๆของบท มีวรรคย่อหน้าผิด น่าจะเป็นเพราะความผิดพลาดของระบบ บทแรกค่อนข้างยาวมาก 55555 บทสอง เราว่ามันยังขาดอารมณ์อธิบายอารมณ์ของฝันอยู่ในช่วงแรก เรารู้มุมมองของฝันนะ แต่ไม่รู้ฝันรู้สึกยังไง งงม้ะ คือความรู้สึกแบบ ถ้าอ่านผ่านๆมันก็เข้าใจเรื่องราว เข้าใจว่าฝันเห็นและรับรู้อะไรมาบ้าง แต่ถ้าลองย้อนกลับมาถามตัวเองว่า รู้ป่าวว่าฝันรู้สึกยังไงอยู่ เราตอบไม่ได้ (ผู้แต่งอาจจะอยากสื่อความรู้สึกของฝันจากคำพูดหรือการกระทำแทนการอธิบาย ซึ่งมันก็เป็นข้อดีคือคนอ่านจะจินตนาการความรู้สึกของฝันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ในทางกลับกัน ก็ทำให้นิยายเกิดความครุ่มครือเช่นกัน) *ปรับหรือไม่ปรับก็ได้ แต่แบบปัจจุบันก็ดีอยู่แล้วสำหรับเรานะ ครึ่งหลังที่เป็นอักษรสีดำเกิดอะไรขึ้น วรรคหน้าไม่มีเลย T^T เอาไปแก้ด้วยนะ เราว่าต้องเป็นที่ระบบอีกเช่นเคย เหตุการณ์หลังแม่ทิ้งไปอธิบายอารมณ์ บรรยายกาศ เหตุการณ์ ทุกอย่างดีไม่ต้องแก้อะไรนะ >_   อ่านน้อยลง