.......

ท้องฟ้าสีใสๆที่มีเมฆปนบางๆ สายลมอันแผ่วเบาพัดโชยกลิ่นอันหอมละมุนจากดอกไม้ อากาศธรรมชาติที่ไม่มีสารพิษเจือปน เสียงนก เสียงสัตว์ตัวน้อยๆส่งเสียงน่ารัก น่าฟัง 'บริสุทธิ์จังอากาศตอนเช้านี้ ดีจริง ^^' ฉันเดินยื่นหน้าออกรับลมจากธรรมชาติ

โคร้มมมมมม!! @@$#!

"ตื่นได้แล้ว นอนกินบ้านกินเมืองอยู่นั่นแหละ วันนี้ต้องไปสอบไม่ใช่หรือไงนี้จะ 7 โมงแล้วนะ รี...~~" เสียงบ่นของแม่เริ่มจากเบาลงแล้วขาดหายไป กลายเป็นความปวดเมื่อยตามร่างกายของฉันเข้ามาแทรก แม่ใจร้ายคนเขากำลังฝันดีอย่างกับเจ้าหญิงดิสนีย์ >.,< let it gooo !

 

ฉันสำรวจชุดนักเรียน ม.ต้น ที่ฉันใส่อยู่ตอนนี้ ถ้าขึ้น ม.ปลาย ฉันคงไม่ได้ใส่มันอีกแล้ว เฮ้ออออ~

 

"นี่..ตั้งใจสอบนะลูก แม่อยากให้ลูกเรียน ร.ร. นี้จริงๆ (*-*)v" แม่พูดแล้วชูสองนิ้วเป็นกำลังใจให้ฉัน ...แล้วนางยักษ์ที่ปลุกฉันเมื่อกี๊ไปไหนละ - -'

"ได้คับ พีคสัญญาว่าจะมั่วให้ถูก (^-^)v" ฉันพูดแล้วชูสองนิ้วกลับ เอ๊ๆ! อย่างตกใจแต่อย่างใด ที่พูดครับนี่ไม่ใช่เพราะเป็นทอมบอยแต่อย่างใด แค่ติดมาจากพี่ๆน้องๆเฉยๆ เพราะฉันมันลูกสาวคนเดียวในบ้านนี่นา

"อย่ามาทำเป็นเล่นๆนะขอบอก พี่อุตส่าจะไปส่ง ถ้าไม่ติดละก็ ตาย! เสียดายเวลาพี่" พี่ชายปากเสียของฉันโผล่มาแล้ววว นี้คือพี่ชายคนที่ 2 ของฉัน ชื่อพี่ 'พอส' ชอบปากเสียใส่ฉันก็จริง แต่เขาใส่ใจในวันสำคัญของฉันมาก 

"โธ่ น้องคนนี้เคยทำให้พี่ผิดหวังอ่อ"

"ประจำ!" มันคือเสียงประสานของแม่และพี่พอส เชอะ! แต่ครั้งนี้ไม่ผิดหวังหรอกน่า

 

ณ ร.ร........

"เตรียมตัวมาพร้องยัง" 

"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแหละ"

"ปากกา ดินสอ"

"พร้อม!!"

"บัตรสอบ"

"พร้อม!"

"โอเค งั้นรีบๆไป สอบเสร็จก็กลับเองนะ พี่ขี้เกียจมารับ" พี่พอสโบยมือหยอยๆให้ฉันก่อนจะรีบบิดรถหนีไปดุจแสง =[]= ไปไวแท้

"แฮร่!"

"เชี้..!" ฉันอุทานแบบน่าอาย

"คิคิคิ มาสอบที่นี่อ่อ?" ผู้หญิงคนที่ทำฉันตกใจถาม ฉันว่า หน้าคุ้นๆนะ แต่จำไม่ได้

"อะ..อื้ม" 

"แล้วแกเข้าสายไรอ่ะ" เอิ่ม...ก่อนอื่นฉันควรถามก่อนมั้ยว่าเธอเป็นใคร 

"วิทย์-คณิตฯ อ่ะ" เป็นไงๆ เห็นฉันโง่ๆอย่างงี้ ฉันสมัครสายวิทย์นะคะ

"เห้ย เหมือนกันเลย เราก็วิทย์!"

โอ้ยยย ใครถาม ? ใครฟ่ะเนี่ย - -*

^-^ //ฉัน

^-^ //ยัยนั่น

^-^' //ฉัน

^---^ //ยัยนั่น

^-^" //ฉัน

^-----^ //ยัยนั่น

"เฮ้ยจี้! ทำไรวะ?" เสียงผู้ชายลอยมา ตามด้วยหน้าหล่อๆของเจ้าของประโยคเมื่อกี้

"อ่อ! ฉันเจอเพื่อนเก่าตอนประถมน่ะ พีคนี่พีกัส ส่วน..พีกัสนี่พีค" ยัยนั่นพูดพลางผายมือไปมา เราทั้งคู่ส่งยิ้มบางๆให้กันตามมารยาท

"งั้น ฉันไปก่อนนะ ตั้งใจสอบละ บายยย~" ยัยนั่นพูดเสร็จก็โบยมือบ๊ายบายให้ฉัน ก่อนเดินหันหลังให้

ฉันไปกับพีกัส 

จี้ จี้ จี้ จี้ จี้ จี้ จี้ ... ฉันท่องชื่อนี้ไปมาเพื่อทวงความทรงจำในวัยประถมกลับมา ไม่นาน ฉันก็ถึงบางอ้อ ใช่แล้ว ยัยนั่น ชื่อ จีนี่ แต่ชอบให้คนอื่นเรียกว่า จี้ (เพื่อ?) ฉันจำได้ว่าเราเคยอยู่ห้องเดียวกันตอน ป.2 จี้เป็นคนดังใน ประถมเลยก็ว่าได้ เพราะเธอเรียนเก่ง กล้าแสดงออก เป็นที่รักใคร่ของคุณครู ซึ่งต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง เพราะในสายตาของคุณครูหลายๆคนมองฉันเป็นเด็กซุกซน ไม่สนใจเรียน แต่ก็ช่าง นั่นมันเป็นอดีตไปแล้ววววว ฮ่าๆ 'ติ้ง ติง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติ้ง ติง ! ขณะนี้ให้นักเรียนทุกคนเริ่มทำข้อสอบได้' เฮือก! เสียงประกาศเริ่มการสอบ งือ ฉันยังอยู่ข้างล่างอยู่เลย แล้วฉันสอบห้องไหนล่ะเนี้ยยยย !!