แม่น้ำสายฝัน (ชื่อเดิม นทีนี้มีรัก)

หมายเหตุ- มีการปรับปรุงต้นฉบับ โปรดติดตามอ่านจาก "นทีนี้มีรัก (2563) แทน 

     “อีก 3 เดือน หลังเสร็จโปรเจ็คท์อาจารย์กฤษณ์ ผมจะกลับอเมริกาแล้ว” 

พลอยแสดใจหายวาบ หันขวับด้วยความลืมตัวจนหน้าผากแทบชนกับปลายคางชายหนุ่ม สายตาหญิงสาวมีแววสับสน ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เพิ่งได้ยิน 

“ทำไมเร็วขนาดนี้ พี่ตั้มเพิ่งกลับมาไม่กี่เดือนเอง”

“ผมตั้งใจกลับมาพักผ่อนแค่ 3 เดือน นี่ก็ผิดแผนไปเยอะอยู่ หุ้นส่วนที่บริษัทตามหลายรอบแล้ว” 

พลอยแสดหน้าสลดเมื่อได้ยินคำตอบ คล้ายกับสวรรค์ล่ม เหมือนจะหมดเรี่ยวแรงลงไปดื้อๆ จนต้องเอนตัวพิงอกเขาไว้ ทำไมคนที่รักและผูกผัน ต่างมีอันต้องพลัดพรากจากเธอตลอด ไม่ว่าจะเป็นแม่ พ่อ คุณท่าน แม้กระทั่งอา  

หญิงสาวฉุกคิด เธอกำลังจัดให้รชตะอยู่ในกลุ่มของคนที่เธอ 'รัก'? 

“ถ้าแสดขอให้พี่ตั้มอยู่ต่ออีกหน่อยจะได้ไหมคะ” เสียงแผ่วเบานั้นสั่นเครือ พลอยแสดกลับไปเป็นเด็กที่พร้อมจะร้องไห้โยเยอีกครั้ง 

ภาพในวัยเยาว์ที่เธอยืนจับมือศักดิ์สิทธิ์มองตามหลังมารดาลงเรือจ้างไป ภาพที่สรภพนอนนิ่งไม่ไหวติง แม้พยายามเขย่าเท่าใด พ่อบุญธรรมก็ไม่ฟื้นคืนมา ภาพโลงศพคุณท่านที่ถูกเลื่อนเข้าสู่เตาเผา ภาพของโก้ในหลุมใต้ต้นมะขามใหญ่ การพลัดพรากทั้งแบบจากเป็นและจากตายผุดขึ้นจากลิ้นชักความทรงจำอันเจ็บปวด หญิงสาวคิดว่าตนเองไม่อาจทนรับได้อีก 

“งานของผม บ้านของผม ชีวิตทั้งหมดอยู่ที่อเมริกา ผมอาจเลื่อนเวลากลับออกไปได้อีกนิดหน่อย แต่มันจะมีประโยชน์ตรงไหน ยังไงก็ต้องกลับอยู่ดี นอกเสียจากจะมีสิ่งสำคัญจริงๆ มาทำให้เปลี่ยนแปลง”​ รชตะก้มลงกระซิบข้างหูหญิงสาว ยกมือขึ้นลูบศีรษะ ปลอบโยนเธอราวกับเด็กน้อย    

ขณะที่พลอยแสดตกอยู่ในภวังค์ รชตะดึงเธอให้หันมาหา ใช้มือไล้ปอยผมที่ตกลงมาปรกหน้าหญิงสาวไปทัดไว้ข้างใบหูอย่างที่เขาชอบ สายตาอ้อยอิ่งจับอยู่บนใบหน้าคม ปากบางที่เม้มสนิทของเธอบ่งบอกถึงความไม่พึงพอใจใหญ่หลวง

“พลอยแสด ผมได้พบความสุขสงบตลอดเวลาที่อยู่บ้านริมน้ำ เป็นวันหยุดพักผ่อนที่ดีที่สุดที่เคยมีมาในชีวิต ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคุณ ดังนั้นก่อนที่ผมจะกลับอเมริกา ผมอยากไปโดยแน่ใจว่าคุณจะดำเนินชีวิตได้อย่างราบรื่นเป็นปกติสุข ดูแลหมาและดูแลบ้านได้ตามที่เราคุยกันไว้” 

“แล้วพี่ตั้มจะกลับมาอีกไหมคะ” 

“ผมยังไม่รู้เลย แต่จะพยายามกลับมาเยี่ยมพ่อให้ได้ปีละครั้งเป็นอย่างน้อย” 

คำว่า "ปีละครั้ง" สะท้อนก้องไปมาในโพรงศีรษะหญิงสาว ปีต่อไปเมื่อเขากลับมาเยี่ยมเยือนบ้านริมน้ำ ความคุ้นเคย ความใกล้ชิดที่บ่มเพาะคงมลายกลายเป็นอากาศ เหลือเพียงความห่างเหินของคนที่นานๆ เจอกันที 

เหมือนถูกควักหัวใจออกไป พลอยแสดเจ็บปวดไม่ต่างจากตอนที่รู้ว่าศักดิ์สิทธิ์จะแต่งงาน 

พลอยแสด หญิงสาววัย 20 เศษ เติบโตขึ้นอย่างขมขื่นภายใต้การเลี้ยงดูของครอบครัวพ่อบุญธรรม (เสียชีวิตแล้ว) เริ่มเกิดความรู้สึกลึกซึ้งกับศักดิ์สิทธิ์ (น้องชายของพ่อบุญธรรม)ในขณะเดียวกันก็มีใจเอนเอียงให้กับหนุ่มใหญ่ข้างบ้านที่เธอไม่อาจอ่านใจเขาออกได้ 

รชตะ วัย 32 ปี สถาปนิกหัวใจศิลปิน เติบโตและใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก ผู้มีโลกส่วนตัวสูง เดินทางกลับมารับมรดกเป็นบ้านริมน้ำจากย่าซึ่งเสียชีวิตลง และได้เข้ามาพัวพันในชีวิตพลอยแสดอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนเกิดเป็นความผูกพันอย่างไม่รู้ตัว   

ศักดิ์สิทธิ์ วัย 35 ปี น้องชายพ่อบุญธรรม ดูแลพลอยแสดแทนพี่ชายที่เสียชีวิตลงตั้งแต่พลอยแสดยังเด็ก สมัยยังหนุ่ม หลงรักแม่ของพลอยแสด เมื่อพลอยแสดเติบโตขึ้น ความรู้สึกระหว่างอากับหลานสาวจึงเริ่มเปลี่ยนแปลงไป

ใครที่ชอบแนว Romantic Drama รักสามเส้าสะเทือนอารมณ์นิดๆ น่าจะชอบเรื่องนี้นะคะ

ติดตามผลงานของพรรณสิริได้ที่ www.facebook.com/page/พรรณสิริ

ผลงานที่ตีพิมพ์แล้วมี 

ภารกิจ (ไม่) ลับฉบับนางงาม (สำนักพิมพ์อรุณ) 2553 

แสงตะวันส่องใจ (สำนักพิมพ์อรุณ) 2556 จัดจำหน่ายแบบ eBook แล้วที่ mebmarket  https://www.mebmarket.com/ebook-117586-แสงตะวันส่องใจ-Sunshine-in-my-Heart-

ภูผามังกร 1 ใน 4 เล่มจากนวนิยายจีนชุดจอมใจพยัคฆ์ (สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส) 2560 จัดจำหน่ายแบบ eBook แล้วทีี่ mebmarket 

https://www.mebmarket.com/ebook-49073-ซีรีส์จอมใจพยัคฆ์--ภูผามังกร