Bunny Fairy รักหมดใจ ยัยใสจอมเปิ่น

                      1

             รักแรกพบ

  กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงๆ 
            "ฮัลล..โหล๋"  ใครมาทำลายเวลานอนตอนเช้าอันสดใสของฉันเนี่ยยย=^=
            "นี่แกอยู่ไหนแล้วหาาา บอสซี่แกรู้ไหมว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว!" เสียงยัยสายป่านแหลมออกมาจากมือถือเชียว "แค่7.45น. ห๊ะ 7โมง45 ตายยยแล้ววว เคๆ ฉันจะรีบไปนะ อ๊ายยย" ฉันรีบกดวางสายจากเพื่อนรักจอมวีนของฉัน นี้ฉันตื่นสายหรอ ตายยๆ วันนี้วันเปิดเทอมวันเรียกซะด้วยย T  T "ไอ้นาฬิกาบ้าา" ฉันสบถใส่นาฬิกาที่ไม่ยอมปลุกฉันน
                 น้ำคงไม่ต้องอาบแล้วว อีก15นาที ตายเถอะฉันน แล้วถุงเท้า กระเป๋า อยู่ไหนเนี่ยย''แกรนมาค่ะ เอาถุงเท้าหนูไว้ไหน" ทำไมชีวิตฉันมันชั่งวุ่นวายขนาดนี้เนี่ยย
                "หนูไปเรียนก่อนนะค่ะแดดดี้ หม่ามี้" ฉันกล่าวคำลาแดดดี้ แล้วรีบวิ่งไปที่รถทันที่ แล้วลุงช่ำอยู่ไหนเนี่ยย เปิดเทอมวันแรกตื่นเต้นจังเลยย คิดถึงพวกเพื่อนๆกลุ่มbunny พวกอาจารย์ อาหารในโรงอาหาร บลาๆ อยากไปถึงไว้ๆจัง ไม่น่าตื่นสายเลย
                  ณ  fairy demonstation high school
ฉันให้ลุงช่ำคนขับรถ จอดส่งฉันข้างนอกโรงเรียน แต่ฉันจะเข้าไปอย่างไงดีเนี่ย ก็อาจารย์ฝ่ายปกครองจอมโหด อย่างอ.เอนก ยืนอยู่หน้าทางขึ้นตึกฉันเนี่ย แล้วอาจารย์แกก็กำลังดูเหมือนกับทำโทษนักเรียนที่มาสายอยู่เนี่ย แล้วถ้าฉันเดินเข้าไปจะโดนทำไรเนี่ย เอาไงดีๆ - -? แต่เอาก็เอาว่ะ ไม่งั้นคงได้ขึ้นห้องสายแน่ 
             ฉันเดินจากประตูโรงเรียนที่ฉันแอบอยู่ มุ่งตรงไปหน้าตึกที่มีอ.เอนกยืนอยู่ แต่.. "อ๊ายย อุ๊บบ 0x0"
มือหนาๆของใครมาอุดปากฉันก็ไม่รู้ และตอนนี้เขาก็พยายามจะลากฉันไปไหนก็ไม่รู้ หรือว่าจะเป็นคู่อริของพ่อฉัน เพราะพ่อฉันเป็นผู้ทรงอธิพล หรือ ฉันก็รู้นะว่าฉันสวยแต่ก็คงไม่ถึงขนาดกับทำให้มีคนมาฉุดฉันหรอกมั้ง ฉันจะโดนปู้ยี้ปู้ย้ำไหมเนี่ยย อ๊ายย เวอร์จิ้นของฉันนนน ... แล้วฉันก็ต้องหยุดความคิดต่างๆ เมื่อคนที่ลากฉันมาหลบอยู่ที่สวนข้างๆตึก เป็น'พี่โอมา'สุดหนุ่มหล่อ1ใน4ของfairy demonstation high school แล้วตอนนี้ฉันกับเขาก็ห่างกันไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัด ฉันได้ยินแม้แต่เสียงลมหายใจของเขา >< อะไรกันเนี่ย ถ้าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พวกเพื่อนๆฟัง คงมีแต่คนอิจฉาฉันแน่ๆ ดูหน้าพี่แกสิ ใบหน้ายาวได้รูป ผมนักเรียนทรงผิดระเบียบ หูข้างซ้ายที่ระเบิดจนเป็นรูมีตุ้มหูสีดำใส่อยู่
               "มาสายหรอ- -?" 
               " หืมม?" เขาถามฉันหรอ
               "ฉันถามเธอว่า เธอมาสายหรอ?" เขาทำเสียงเข้มใส่ฉัน
               "ค่ะ >//<" ฉันทำไรไม่ถูกได้แต่พยักหน้าไป ไม่รู้ว่าตอนนี้หน้าฉันจะแดงขนาดไหนแล้วว คนอะไรเนี่ยย หล่อเป็นบ้าา ฉันอยากจะละลายเป็นก้อนขี้หมาอยู่ตรงนี้จัง-//-
               "เฮ่อะ แล้วเธอก็จะเดินดุ่มๆไปให้อาจารย์ทำโทษเนี่ยนะ บ้าสิ้นดี เหอะ!"
               "กะ กะ ก็.. " เขาด่าฉันอยู่ใช่ไหมเนี่ยยยT T
               "แต่เธออาบน้ำป่ะเนี่ย=^=" อัียยยย ตัวฉันเหม็นขนาดนั้นเลยหรออT^T
               "ไป!" พี่เขาหมายถึงไรหรอ ฉันยังไม่ทันได้ตอยไรเลย หรือพี่โอมาจะให้ฉันไปอาบน้ำ ห๊ะ หา พี่เขาจับมือฉันแล้วพาฉันวิ่งขึ้นตึกไป ขณะที่อ.เอนกเผลอหันไปคุยโทรศัพท์ ห๊ะ จับมือ? พี่โอมาจับมือฉันหรออ><
               "โชคดี"พี่โอมาพูด พร้อมกับหันหลังมือซ้ายล้วงกระเป๋า มือขวายกขึ้นมาเหมือนจะบอกลา แล้วพี่แกก้เดินจากไป ส่วนฉันนั้นหรอ ก็ยืนอึ้งหน้าร้อนอยู่ตรงนี้น่ะแหละ บอสซี่เธอคงเจอรักแรกพบเข้าแล้วสิเนี่ยย>< 
               ฉันเดินเหม่อเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องเรียนของฉัน ไม่รู้ว่าทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันเดินอยู่บนปุยนุ่นล่ะ ทุกอย่างดูเป็นสีชมพู 
              "บอสซี่ มาแล้วหรอ " เสียงนุ่มๆของแองจี้หนึ่งในกลุ่มbunnyของฉัน เอ่ยทักขึ้น
              "นี่แกเป็นไรเนี่ย หน้าแดงมาเชียวนะ" ยัยสายป่านบ่นพร้อมกับ เอามือมาดึงแก้มฉัน
              "พวกแกรู้ไหม ฉันเจออะไรมา><" ฉันพูดด้วนท่าทีเขินสุดขีด
              "เจอรักแรกพบไงห๊ะบอส"
              "แกรู้ได้ไงอ่ะเจส" ฉันถึงกับต้องหันไปหายัยเจสสิก้าหนึ่งในbunnyกลุ่มของฉัน ที่นั่งอนู่ข้างหลัง
              "เฮ่ยจริงดิ!!!"ทั้งสามคน สายป่าน เจสสิก้า แองจี้ ต่างทำหน้าตกตะลึงจนฉันอดขำไม่ได้ อะไรจะขนาดนั้นกันอ่ะ ดูทำหน้ากัน 555
             "แค่ฉันเจอรักแรกพบทำไมต้องทำหน้าซะเหว่อกันขนาดนั้นอ่ะ" 
             "ก็มันแปลกสิแก คนอย่างบอสซี่ที่ไม่เคยรักใคร ขนาดมีตัวเลือกเป็นร้อย แกยังไม่เลือกใครสักคน ว่าแต่ใครว่ะ ใครกันที่ทำให้เพื่อนฉันเป็นแบบนี้" ยัยป่านพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
            "ก็พี่โอมา><"
            "หาาาาาาา! " ประสานเสียงกันอีกและ=^=
            "1ใน4หนุ่มฮอตอ่ะนะ ไปเจอกันได้ไงเนี่ยย แกรุ้ไหมว่าพี่โอมาฮอตขนาดไหน แกพูดจริงใช่ไหมเนี่ย"
            "อืมมม>//< " ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ยายพวกนี้ฟัง ขณะที่อาจารย์ก็เข้ามาสอนแล้วแหละ แต่มันคันปากอยากจะเล่า.....

                                                          
                                                               2
                      เป็นแฟนกันไหม
           อ๊อดดดดดดดดดดด! เสียงออดพักกลางวัน
          "ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันอยากกินไข่ระเบิดจะตายอยู่แล้ว  เร็วๆสิแองจี้" เจสสิก้าบ่นๆแล้วหันไปเร่งแองจี้ที่เก็บของเข้ากระเป๋าอยู่
         กรี๊ดดดๆๆๆๆๆ อ๊ายยยยๆ
          "ดาราที่ไหนมาเนี่ย ดูกรี๊ดกันขนาดนั้น" สายป่านพูดขึ้นอย่างสงสัย ''เฮ่ยๆ บอสๆ พี่โอมา''
          ''ห๊ะ? อะไรยัยป่าน" ฉันหันไปทางประตูตามมือยัยสายป่าน แล้วฉันก็เห็น พะ พะ พี่โอ พี่โอมา ที่ยิ้มโปรยเสน่ในสาวๆทั้งในห้องฉันและเพื่อนข้างๆห้องที่กรี๊ดพี่แกอยู่ แต่เอ๊ะ พี่แกมาทำไรแถวนี้เนี่ย ห้องพี่แกก็อยู่ชั้น3ไม่ใช่หรอ มาทำไรชั้น6 หรือว่ามาเดินเช็คเลทติ้งเนี่ยย>< 
          "ไปกินข้าวกันไหม" ฉันหันซ้ายหันขวา เผื่อว่าพี่แกจะพูดกับคนอื่น แต่หลังห้องตรงนี้ก็มีแค่ฉันแล้วก็พวกป่าน เจส จี้ หรือว่าพี่แกชวนฉันหรออ oOo
          "ฉันหรอ.?" ฉันถามเผื่อความแน่ใจ
          "อืมมม ไปกันเถอะ" พี่โอมายิ้มให้ฉัน จนฉันจะละลาย >< แล้วก็เดินมาดันหลังฉันไปทางประตู "ขอยืมตัวไปกินข้าวกับพี่หน่อยนะ" พี่โอมาหันไปบอกพวกเพื่อนๆฉัน ยายพวกนั้นที่กำลังเคลิ้มกับความหล่อของพี่โอมาก็ได้แต่พยักหน้า           พี่โอมาพาฉันมาที่โรงอาหารของโรงเรียนที่เป็นcafeteria  ตอนที่เดินมาก็มีแต่คนมอง พอมาถึงพี่โอมาเลยพาฉันมานั่งที่โต๊ะที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน 
          "จะกินไรหรอ?" พี่โอมาพูด
          "ค่ะ?"
          "เธอนี่หูไม่ดีหรือป่าวเนี่ย ชอบให้พี่พูดซ้ำๆอยู่นั้นแหละ"พี่โอมาบ่น
          "ขอโทษค่ะT T"
          "อย่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ขนาดนั้นได้ไหม พี่อายนะ พี่ยังไม่ได้ว่าไรเลยย แล้วตกลงจะกินไร?"
          "เอ่ออ..." จะกินไรดีเนี่ยฉัน นั้นล่ะกัน "เส้นใหญ่ต้มยำ ไม่เผ็ด เพิ่มลูกชิ้น ก็ได้ค่ะ._____."
          "ฮ่าๆ เธอเนี่ย น่ารักจริงๆด้วยสินะ ฮ่าาๆ ตกลงก๋วยเตี๋ยวนะ รอแปปล่ะ" พี่โอมาหัวเราะอย่างมีความสุขแล้วเดินไปสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ฉัน >//<
          "อ่ะนี่ๆ ใหญ่ต้มนำไม่เผ็ด" พี่โอมาเดินมาพร้อมกับถาดใส่ก๋วยเตี๋ยว2จานแล้วก็เครื่องปรุง
          "ขอบคุณค่ะ" ฉันรับถ้วยก๋วยเตี๋ยวจากพี่โอมา
          "ปรุงให้หน่อยจิ*o*" พี่โอมาพูด แล้วทำหน้าตาเหมือนเด็กขอลูกอมใส่ฉัน พร้อมทั้งดันจานก๋วยเตี๋ยวของพี่แกมาให้ฉันปรุง
           "ค๊ะ?....ค่ะ" ฉันรับถ้วยก๋วยเตี๋ยวของพี่โอมามา
           "ทานเผ็ดไหมค่ะ"
           "นิดหน่อย" ฉันค่อยๆเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวของพี่โอมา
           "ทานเค็มไหมค่ะ" 
           "ชอบหวาน" ฉันปรุงเสร็จก็ยื่นจานก็วยเตี๋ยวกลับให้พี่โอมา แต่พอละสายตาจากเครื่องปรุงไปที่หน้าพี่โอมา ก็ต้องตกใจ เพราะพี่โอมากำลังจ้องหน้าฉันอยู่พร้อมกับยิ้มแปลกๆ
           "ขอบใจนะ รีบกินเถอะ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย^ ^" พี่โอมาพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉันอีกที ก่อนจะเริ่มลงมือกับก๋วยเต๊่ยวที่ฉันปรุง
           "อร่อยจัง รู้ไหม ทำไไมฉันให้เธอปรุงให้น่ะ" พี่โอมาพูดขึ้นตอนที่เขาทานหมดแล้ว แต่ฉันยังไม่หมด เลยต้องละไปตอบพี่แกก่อน ฉันก็สายหน้าพร้อมกับยิ้มแล้วตักเส้นเข้าปาก
           "ก็ปกติเวลาฉันกินก๋วยเตี๋ยว หรืออะไรก็ตามแต่ ฉันจะให้แม่ฉันเติมให้ตอลอดแหละ^__^"  พี่โอมาพูดพร้อมกับยิ้มน้อย แต่ทำไมฉันว่าแววตาพี่เขาดูเศร้าๆแปลกๆ
            "พี่ว่าฉันดูเหมือนแม่หรอค่ะ ฉันเพิ่ง16 เองนะค่ะ T T" ฉันตอบพี่โอมา พร้อมกับทำหน้างอนๆเหมือนจะร้องไห้
            "555"พี่โอมาขำ พร้อมกับเอามือมาลูบหัวฉัน ห๊ะ ลูบหัวหรออ>< อ๊ายยยๆ ฉันทำไรไม่ถูกเลยย "ไม่ได้ว่าๆ พี่แค่คิดถึงแม่พี่หน่ะ พี่ไม่ได้เจอท่านนานแล้ว" แววตาพี่แกเศร้าอีกและอ่ะ
            "แม่พี่ไปทำงานไกลหรอค่ะ?" ฉันถามด้วยความสงสัย โดยที่อิ่มจากก๋วยเตี่ยวตรงหน้า
            "แม่พี่ตายแล้วหน่ะ" พี่โอมาพูดพร้อมกับหันหน้าหนีฉันไป "ฮ่าๆ เมื่อปีที่แล้วเอง แต่ชั่งเถอะ "พี่โอมาพูดต่อ แต่ฉันถึงกับเงียบทำไรไม่ถูก แม่พี่โอมาเสียแล้วหรอ น่าสงสานจังT T'
            "นี่ สงสัยไหม ทำไมพี่ชวนเธอมากินข้าวด้วยกัน เอิ่ม บอสซี่ใช่ไหม" 
            "ค่ะ บอสซี่หนูชื่อบอสซี่" ลืมแนะนำตัวเลยสิ -__- "สงสัยค่ะๆๆๆ"นั้นสิ หนุ่มฮอตอย่างพี่โอมาจะชวนฉันมาทานอาหารกลางวัน2คนกันทำไมล่ะ
             พี่โอมายิ้มอย่างเป็นนัยน์ "พี่จะบอกว่า" พี่โอมาหยุดไปแปปนึง แล้วลุกขึ้น ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ แล้วพี่ฌโอมาก็เปิดปากพูดว่า   "เป็นแฟนกันไหม?" 
              "OoO !!!"
                          ...........................    Next     .....................................