ชี้แจ้งก่อนนะคะ
ในเรื่องนี้บุคลิกของตัวละครจะสลับกันแต่ไม่ใช่ทุกคนนะค่ะคือแค่
เฟรินกับคาโล ลูคัสกับลอเลนซ์(เปลี่ยนฉายาด้วย) คิลกับซีบิล และเรื่องนี้เฟรินสูงกว่าคาโลนะคะ
เข้าเรื่องกันเถอะคะ
########################################
เช้าวันหนึ่งซึ่งเป็นเช้าที่สดใสของทุกคนในป้อมแต่คงม่ใช่ของเจ้าชายคาโลของคาโนวาล
เป็นแน่ซึ่งพอตื่นขึ้นมาเขาก็ไม่เห็นเงาของเพื่อนสนิทของเขาทั้ง 2
"โว๊ยยยยยยย!!!!! ทำไมมันน่าเบื่ออย่างงี้วะ!!!! ไอ้คิล!!!! แกไปไหนของแกวะ!!!มาทิ้งเพื่อน
แสนดีอย่างตรูให้อยู่คนเดียวไง!!! ไอ้เฟริน!!!!เมื่อไรแกจะกลับจากประชุมวะ!!!!!"
เสียงโวยวายขององค์ชายรัชทายาทแห่งคาโนวาลดังขึ้นเป็นระยะๆ แต่เมื่อได้ยินเสียงเคาะ
ประตูร่างของเจ้าชายคาโลพลุบไปอยู่ที่หน้าประตูเสียแล้ว "ไอ้คิล!!!แกกลับมา.. อ้าว!!!!พี่
ลอเรนซ์มีไรคับ" "มีคนฝากของมาให้นะ คาลี่.....อ้าว!!!!เพื่อนหายไปไหนหมดหละ......." "ไอ้
คิล.....ไม่รู้ไปไหน ส่วนไอ้งี่เง่าเฟรินก็ไปประชุมฮะ" "หรอออออ.....เอออออ.....แต่พี่ว่าพี่เห็น
เฟรี่อยู่ที่ห้องอาหารนะ อ๊ะ!!! พี่ต้องไปแล้วหละ ไม่งั้นเด๋วที่รักโกรธเอา บาย ""ขอนคุณ
ฮะ"เมื่อพี่ลอเรนซ์จากไปแล้วเจ้าชายคาโลก้อเดินมานั่งที่เตียงของตัวเองก่อนจะเริ่มการแกะ
ของที่ฝากมาจากของคิงบาโร"ไอ้พ่อบ้า!!!ส่งไรมาวะ..อ๊ะ!!! มีจดหมายด้วย"
เนื้อหาในจดหมายมีความว่า
ถึงคาโลลุกรักของพ่อ
พ่อได้ส่งจดหมายนี้มาพร้อมกับยาสเน่ห์เพื่อให้ลูกนำไปใช่กับคนที่ลูกรัก รับลองได้ผล แต่
มันมีผลแค่วันเดียวนะ ยังไงๆก้อรองใช้ดู แล้วกลับมาเยี่ยมพ่อบางนะ
สุดท้ายนี้ก้อขอให้ลูกมีความสุข บาย
ป.ล วิธีใช้ยาติดอยู่กับยานะ อ่านให้ดีก่อนใช้
รักเสมอ
บาโร วาเนบลี เดอะคิง ออฟคาโวาล
"ไอ้พ่อบ้า ส่งของดีๆก้อมาเป็นด้วย ในเมื่อส่งมาก้อจะใช้หละนะ จะได้ไม่เสียน้ำใจ..........
ให้ใช้กับคนที่รักอย่างงั้นหรอออออออ......งั้นก้อใช้กับ.......เฮ้ย!!!!ทำไมภาพไอ้เฟรินถึง
โผล่ออกมาวะ!!!!! " "เออ.....เอาไปให้มันดูดีกว่า" เมื่อคิดได้ดังนั้นเจ้าชายคาโลก้อรีบวิ่งตรง
ไปที่ห้องอาหารดราก้อนทันที
พอถึงห้องอาหารเขาก้อเห็นเฟรินกะคิลกำลังนั่งกินข้าวอยู่ "ไอ้คิลแกไปไหนมาวะ!!!!!
ทิ้งให้ฉันอยู่คนเดียวได้ไง!!!!" "ก้อผมปลุกคุณคาโลแล้วแต่คุณไม่ตื่น ผมเห็นอย่างนั้น
เลยออกมาก่อนนะคับ" "เออ....ฉ้นผิดเอง ว่าแต่...ไอ้เฟรินทำไมประชุมเสร็จแล้ว แกไม่ไป
ตามฉันวะ!!!!" เฟรินได้ยินเสียงเรียกก้อหันกลับไปมองคนเรียกด้วยสายตาเย็นชาเหมือน
เดิม"ฉันไม่อยากไปหาแก" สั้นๆ ง่ายๆ แต่ได้ใจความ ทำเอาดวงตาสีฟ้าเริ่มมีไฟ
ลุกแล้วกลับสงบเหมือนเดิม แต่ยังจ้องดวงตาสีน้ำตาลนิ่ง "เออ...เปลี่ยนเรื่องพูดเหอะ พ่อ
ฉันส่งยาสเน่ห์มาให้ แกช่วยคิดหน่อยว่าเอาไปใช้กับใครดีวะ แกว่าไงคิล " " ไม่รุ้สิครับ" "แล้ว
แกหละว่าไง เฟริน" "เรื่องของแกไม่เกี่ยวกับฉัน" "ดีงั้นฉันจะใช้กับแก เฟริน!!!อยากลอง
เหมือนกันว่าจะได้ผลไม๊ " "อยากลองก้อไปลองกับคนอื่น อย่ามาลองกับฉัน" "แกกลัวรึไง"
"ฉันไม่ได้กลัว" "งั้นแกก้อต้องลอง นอกจากแกจะกลัว ว่าไงเฟริน!" "ได้แล้วแกจะรู้ว่ามันใช้
ไม่ได้ผล" "ก้อไม่แน่" "คุณเฟรินอย่าเลยนะครับมันอันตราย" "ไม่เป็นไรคิล" ยังไม่ทันที่คิลจะ
ห้ามทันเฟรินก้อได้เทยาสเน่ห์ใส่ปากไปเรียบร้อยแล้วต่อหน้าเจ้าชายคาโล เมื่อเฟรินลืมตา
ขึ้นก้อเห็นใบหน้าของคาโลกำลังยิ้มอย่างพอใจ "เป็นไงบ้างครับคุณเฟริน" คิลรีบถามด้วย
อาการเป็นห่วงเพื่อน แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากเฟริน"เป็นไรไปหละ หลงสเน่ห์ฉันจนพูด
ไม่ออกรึไง" คาโลที่เห็นเฟรินเงียบไปนานก้อถามขึ้นบ้าง แต่เฟรินไม่ทำอะไรนอกจากลุก
ขึ้นแล้วเดินเข้าไปกอดเจ้าชายคาโล ภาพนั้นทำให้ทุกคนในห้องถึงกับมองกันตาค้าง มีแต่ซี
บิลที่ลุกขึ้นแล้วเริ่มพูดเป็นคนแรก "ทำไรกันนะ!!! "ถึงคำพูดของซีบิลจะดูตกใจแต่นัยน์ตา
ของเขากำลังแสดงความสนุกอยู่แทน
คาโลที่เงียบไปนานก้อเริ่มโวยวาย"ไอ้เฟริน!!!! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!"หน้าของคาโล
เริ่มขึ้นสีด้วยความอาย"ไม่!!ทำไมทั้งๆที่ฉันแค่อยากอยู่ใกล้ๆเธอเท่านั้นเอง"คำพูดของ
เฟรินเล่นเอาคาโลหน้าแดงส่วนคนอื่นพากันหัวเราะ"แกปล่อยฉัน!!!!!"คาโลริ่มโวยวายขึ้นมา
อีกแต่เฟรินไม่สน เขาค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้เฟรินมากขึ้นแล้วพูดคำที่ทำให้ทุกคนอึ้งจน
พูดไรไม่ออก"ทำไมฉันต้องปล่อยในเมื่อฉันรักเธอ รักเธอมาก รักเธอมากที่สุดหละ"แต่ก่อน
ที่เฟรินจะได้ทำอะไรคาโลก้อมีเสียงคนพูดหยุดไว้ได้ทัน"พวกเธอจะทำอะไรก้อไปทำที่
ห้อง อย่ามาทำที่นี่"เสียงนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ลูคัส ซาโดเรีย นักบวชแห่งป้อม
อัศวิน"ผมจะทำอะไรกับใคร ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ "คำพูดของเฟรินเล่นเอาทุกคนในห้องอาหาร
น่าซีด"ไม่เกี่ยวแน่ ถ้าเธอไปทำที่อื่น"ลูคัสยังไม่เลิกที่จะพูด"ผมจะทำอะไรที่ห้องนี้ก้อเรื่อง
ของผมคุณไม่เกี่ยว " " และอย่ามายุ่งไม่งั้นผมไม่เอาคุณไว้แน่ " คำพูดของเฟรินเล่นเอาลูคัส
หน้าแดงด้วยความโกรธ แต่ก่อนที่จะเกิดสงครามระหว่าง เฟริน เดอะปรินซ ออฟบารามอ
สแอนเดมอส กับ นักบวชของป้อมอัศวินก้อมีคนมาห้ามเสียก่อน"ทั้ง2คนอย่าทะเลาะกันเลย
หนะ ลูคี่ก้อเหมือนกันอย่าแกล้งเด็กสิ" ยังไม่ทันที่ทุกคนจะมองทันงูตัวใหญ่ก้อไปอยู่ที่คอ
ของลอเรนซ์แล้ว"ถ้านายยังเรียกฉันอย่างนั้น....อีกฉันไม่เอานายไว้แน่!!!!! ลอเรนซ์!!!! " "
อย่าทำโกรธสิลูคี......ลูคัส " " ดีมาก " แล้วงูใหญ่ก้อหายไปจากคอของลอเรนซ์ทันที เมื่อ
ลอเรนซ์เห็นว่างูใหญ่หายไปแล้วก้อเริ่มพูดต่อ"นายอย่าไปยุ่งกับเด็กสิ....ลูคัส " " ฉันก้อไม่
อยากยุ่งหรอก แค่เห็นว่ามันไม่เหมาะก้อเลยเตือน " " เตือนด้วยกำลัง ไม่สมเป็นรุ่นพี่
เลย''เฟรินที่เงียบไปนานก้อพูดขึ้น"ก้อพูดดีๆแต่ไม่ฟัง " ลูคัสรีบแย้ง " เอาเถอะ พวกเธอจะ
ทำอะไรก้อไปทำที่ห้องนอน " ลอเรนซ์รีบพูดก่อนจะเกิดสงคราม เฟรินทำตามที่ลอเรนซ์พูด
ทันทีแต่คาโลยังไม่ยอม"พวกพี่!!! อย่ายืนเฉยสิ!!! ช่วยผมด้วย!!!! " " เขิญตามสบายเถอะ
เฟรินเบาๆหน่อยหละ พรุ่งนี้มีเรียนอีกเด๋วมันลุกไม่ไหวจะยุ่ง " " ครับ " เฟรินเอ่ยรับอย่างอา
รมย์ดีแล้วรีบวิ่งไปทันที เมื่อลอเรนซ์เห็นพวกเฟรินไม่อยู่แล้วก้อหันมาพูดกับลู
คัส"สงสัยฉันต้องทำโทษนายแล้วหละ ลูคัส เอาตรงนี้หรือที่ห้องหละ " " ไม่เอา "ก่อนที่ลูคัสจะ
หนีลอเรนซ์ก็คว้าแขนไว้ได้ก่อน ลอเรนซ์ผลักลูคัสไปชิดกับกำแพงแล้วค่อยๆก้มหน้าไป
กระซิบที่ข้างหูของลูคัส " ว่าไงจะเอาตรงนี้หรอออออ........" " ที่ห้อง " " ดีงั้นไปกัน " พอ
ลอเรนซ์พาลูคัสไปแล้ว ทุกคนในห้องก้อแยกย้ายกันกลับห้องของตัวเอง ส่วนคิลที่จะวิ่งไป
เข้าห้องก้อถูกซีบิลลากไปนอนด้วย ส่วนเฟรินกับคาโลก้อทำอะไรกันในห้องก้อคิดกันเอา
เองนะคะ..................................
วันรุ่งขึ้นทุกอย่างก้อกลับสู่สภาพปกติเพียงแต่เฟรินกลายเป็นแฟนกับคาโล ซีบิลก้อเป็น
แฟนกับคิล ลอเรนซ์และลูคัสก้อกลายเป็นคู่รักกัน ส่วนคิงบาโรตัวตนเรื่องคาโลก้อส่งของ
ขวัญขอบคุณเป็นระเบิด2ลูก
##########################################
เรื่องก้อจบเพียงเท่านี้ ขอขอบคุณที่อุตส่าอ่านยังไงก้อช่วยออกความเห็นด้วยนะคะ ^_^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น