เรื่องสั้นฉบับกลุ่มโคลด์บลัด [แบบที่ 2]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า

____________________________________________________________________________

อะแฮ่ม อะแฮ่ม  วันนี้แปลกใจล่ะสิว่าเกมระหว่าง 2 กลุ่มทำไมมาอยู่หน้านี้ได้ วันนี้เฮีย NT ขอนำเสนอ เกมประจำวันที่ 11/9/52 ...........

เกมประจำวันนี้เป็นเกมที่เฮียภูมิใจสุดๆ จนหยุดไม่อยู่ เพราะว่าเป็นเกมที่แสดงออกถึงความร่วมมือร่วมใจกันของกลุ่ม ยังไงก่อนจะบอกรายละเอียดเกม  ขอเฮียทบทวนกฎการเล่นเกมก่อนนะ ฮู้ววววว 

1. ห้ามแก้ไขข้อความเด็ดขาด หากมีการขึ้นแก้ไขข้อความไม่ว่าในกรณีใดๆ ทั้งสิ้น จะโดนหักคะแนนนะครับ ดังนั้นก่อนโพสข้อความ ตรวจสอบดูให้ดีนะครับ
 

เอาหล่ะ เมื่อเข้าใจกฎเรียบร้อยแล้ว  เดินทางเข้าสู่เกมได้เลยยยยยยยยยยยยยยยยยยย วะฮ่า

เกมมีอยู่ว่า เฮียจะกำหนดคำให้ 10 คำและให้เพื่อนในกลุ่มช่วยกันแต่งเรื่อง ต่อกันไปเรื่อยๆ แต่แต่งอย่างเดียวคงไม่ธรรมดา เฮียเลยกำหนดกติกาเพิ่มเติมไว้คือ

1. ตอนที่แต่ละคนโพส ต้องมีคำที่เฮียกำหนดอย่างน้อย 3 คำ แต่เรื่องที่แต่งจนเสร็จสมบูรณ์จากที่ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันแต่ง ต้องมี 10 คำที่กำหนดไว้ให้ครบนะครับ

2. แต่ละความเห็นที่โพส มีความยาวได้ในระหว่าง  10 15 บรรทัด

3. เพื่อนที่โพสเรื่องไปแล้ว หากต้องการจะโพสต่อ ต้องเว้นระยะห่างอย่างน้อย 5 ความคิดเห็น (ไม่รวมความคิดเห็นของตัวเองที่เพิ่งแต่งไป)

4. เรื่องที่แต่ง ต้องเป็นแนวใหม่ในแบบฉบับของ Enter Books แต่ไม่จำกัดสไตล์ครับ จะฮา หวานแหวว มันส์ บู๊ล้างผลาญ  แฟนตาซี หรือจะออกทะเลไปไกลนอกโลกนอกจักรวาลยังไงได้ตามสบายครับ ที่สำคัญต้องสนุกน่าติดตามครับ

5. การตัดสินประกอบกันระหว่างความต่อเนื่องของเนื้อเรื่อง ความยาว ความสนุก และจบได้อย่างสมบูรณ์ครับ

คำที่กำหนด   

1. Enter Books

2. โคลด์บลัด

3. ต๊ะต่อนยอน --> (แปลว่าอะไรไปหาความหมายเอานะ 555+)

4. กระด้ง

5. สุโค่ย

6. บางกอกน้อย

7. ระย้า

8. ปีแสง

9. แมวน้ำ

10. ลิ่วล้อ

เอาหล่ะเฮียแจ้งกติกาเรียบร้อยแล้ว เริ่มแต่งกันได้เต็มที่เลยครับ เฮียให้เวลาแต่งถึงวันจันทร์ตอนเที่ยงละกัน (แต่จะจบก่อนก็ไม่ว่ากันครับ)  อีกอย่างถ้าเรื่องจบแล้ว อย่าลืมพิมพ์คำว่า The End ต่อท้ายด้วยนะ

ที่เหลือก็แล้วแต่ความร่วมมือร่วมใจของกลุ่มเลยครับ  ช่วยๆ กันแต่ง ช่วยๆ กันต่อเรื่องที่เพื่อนๆ โพสไว้ แล้ววันจันทร์เฮียจะเข้ามาดูผลงานอีกครั้งนะ ว่าเรื่องที่เป็นความภาคภูมิใจ จากความร่วมมือร่วมใจกันสุดๆ ของกลุ่มนี้ จะเป็นยังไง  โว้ววววววววววววววววววว

ใครจะโพสคนแรก โพสเลยคร๊าบบบบบบ อย่าไปกลัวววววววววว เฮียเอาใจช่วย 

ป.ล.ขำๆ นะคร๊าบบบ อย่าซีเรียส

รายละเอียดเพิ่มเติม >> http://www.enter-books.com/forum/index.php?topic=421.0

___________________________________________________________________________

มันจึงบังเกิดเรื่องราวต่อจากนี้ขึ้น

เนื้อเรื่อง

ความเดิมจากตอนที่แล้วๆมา

เฮีย NT ซึ่งอาศัยอยู่ที่โรงพิมพ์เอ็นเทอร์บุ๊คกับตี๋คิดจะออกไปเดินเล่นนอกโรงพิมพ์ จู่ๆก็พบว่าตนเองโดนกลุ่มโคลด์บลัดหักหลังโดยการโยนท่าน NT เข้ามาในห้วงมิติเวลาอันยุ่งเหยิงเพื่อที่จะทำเควสนิยายให้สำเร็จ หลังจากนั้นท่าน NT ได้พบกับ "ผีระย้า" ผีสาวซึ่งผิดหวังใจความรักและมีความโกรธเเค้นทารุณอย่างโหดร้ายในใจ ผีระย้าได้บังคับให้ท่าน NT ไปขัดขวางความรักระหว่าง ครีอุส และ เทอร์มิส ซึ่งกำลังจะแต่งงานในเร็ววัน... หลังจากที่ท่าน NT ออกเดินทางไปในที่สุดก็พบตำหนักเทพอัศวินที่มีรูปร่างหรูหราโลโซ  ท่าน NT ได้เข้าไปนั่งในตำหนักเทพอัศวินเพื่อขอพบเทอร์มิส แต่ดั๊นนกลับเจอเทพอัศวินฮาเดสแทน เทพอัศวินฮาเดสได้ขัดขวางไม่ให้ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเทพอัศวินองค์อื่น พร้อมทั้งขู่จะสับให้เละเหมือนแมวน้ำ ท่าน NT จึงจำใจต้องออกมาจากตำหนัก ทว่า ท่าน NT กลับพบผีระย้ารออยู่แล้วเธอขู่บังคับให้ท่าน NT หาทางขัดขวางเช่นเดิม ท่าน NT จึงวางแผนขอไปห้องน้ำ แล้วชิ่งหนีทันที เมื่อท่าน NT ได้เจอกับป้ายบอกทางไป "บางกอกน้อย" ท่าน NT จึงวิ่งไปตามทางและได้พบกับ...

- - - -- - - - - - - - -- - - - - -

"สุโค่ยยยยย!! นี่มัน..."  ท่าน NT อุทานออกมาเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า.. มันคือเมืองใหญ่ ที่มีทั้งตึกราบ้านช่องทันสมัยเต็มไปหมดเลยน่ะซี แถมสาบานได้ว่าเฮียยังเห็น รถลอยฟ้า ยานอวกาศ หุ่นยนต์ สะพานลอยเยอะเยะ และยังมีป้ายชื่อเมืองที่เขียนว่า.. " เมืองเซ็ตติ้งซัน!! "

" บ๊ระเจ้า!!! นี่มันบางกอกน้อยแน่เรอะ!! " เฮียตบหน้าตัวเองอย่างแรงหนึ่งทีก่อนจะรู้ว่าตนเองไม่ได้ฝันไปจริงๆ..

"เจ้าลิ้วล้อ!!!!" เสียงอันทุ่มต่ำและเต็มไปด้วยแรงอาฆาตดังขึ้นหลังเฮีย NT!!

"เฮือก!! ไม่น้า~ " เฮียหันหลังกลับอย่างช้าๆก่อนจะพบว่า.. "ยัย เอ้ยย!! คุณระย้า!!"

"นี่เจ้ากล้า!!... กล้า!!... กล้าหลอกข้ายังงั้นเรอะ!!!..."  ระย้ากรีดร้องออกมายกใหญ่ ทำเอาผู้คนที่เดินกันขวักใขว่อยู่ในเมืองต้องหันมามอง ระย้าในตอนนี้มือของเธอถือมีดเล่มยาวซึ่งเปื้อนเลือดเต็มไปหมด ดวงตาของเธอเเดงก่ำแฝงไปด้วยความโกรธ บนหน้าของเธอเผลรอยแผลที่เหมือนถูกมีดกรีดเป็นทางยาวหลายรอย.. หนอนตัวอวบๆยั๊วะเยี๊ยะกลังชอนใชอยู่บนใบหน้าของเธออย่างสนุกสนาน

"ไม่!!" เฮีย NT ร้องก่อนจะรีบวิ่งหนีฝ่าฝูงจนที่กำลังมองมาอย่างรวดเร็ว " ให้ตายสิ เรายังไม่อยากตายย ทำไมยัยระย้านั้นถึงต้องตามมาทันตอนนี้ด้วยย!!"

"หึ... อย่าคิดนะ ว่าแกจะหนีพ้น!!" ว่าแล้วระย้าก็ขว้างใบมีดเล่มยาวไปทางที่เฮีย NT วิ่งอยู่...

"ฉึก!!"....... เสียงมีดปักเข้าไปที่ใจกลางของรูปปั้นซึ่งตั้งอยู่กลางถนนพอดิบพอดี..

เกือบไปแล้วนะเรา... เฮียคิด "ว่าแต่นี่จะวิ่งไปทางไหนดี... ไปทางไหนก็มีแต่ตึกราบ้านช่อง รถลอยฟ้า... แล้วก็คน...   อ๊ะนั่นมัน!!.....นั่นมันเทพอัศวินครีอุสกับเทอรมิสนี่นา!!" เฮีย NT อุทาน.. ก่อนจะรีบวิ่งตามทั้งคู่ไปโดยไม่สนป้ายบอกทางที่เขียนว่า.."ทางไปลานประหาร"เลยแม้แต่น้อย...

- - - - -  -- - - - - - - - - -

"แฮ่ก..แฮ่ก.. นี่ทั้งคู่จะเดินไปถึงไหนเนี่ย??"  เฮีย NT ที่วิ่งตามทั้งคู่มาอย่างไม่ลดละ จนไม่ได้สังเกตเลยว่า ตัวเองออกมาจากเมืองเซ๊ตติ้งซันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้... ทางที่เฮียเดินมาตลอดสองข้างทางมีแต่ทุ่งนา.. ทุ่งนา.. แล้วก็ทุ่งนา...

"โว้ยยยย!! จะเดินไปถึงเมื่อไหร่กันเนี่ยยย!!" เฮียตะโกนด้วยความอัดอั้นตันใจที่สะสมมา.... แต่ดูเหมือนจะได้ผล ในที่สุดครีอุสก็เทอร์มิสก็ทำท่าดูเหมือนจะถึงจุดหมายกันเสียที ทั้งคู่หยุดอยู่ตรงกำเเพงใหญ่ยักที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า

เฮีย NT เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งตามทั้งคู่เข้าไปข้างในก่อนที่ประตูจะปิด.. จู่ๆก็มีเสียงของผู้หญิงดังตามลำโพงขึ้นมาว่า "ยินต้อนรับทุกท่านสู่ลานประหาร 5 แพร่ง!!.."

"หา!!! ลานประหาร!!" เฮีย NT เบิกตากว้างด้วยความตกใจ... เอ๊ะ?? แล้วนี่ทั้ง 2 คนหายไปไหนแล้วล่ะ?? แย่แล้วต้องรีบตามไป... เฮีย NT วิ่งตามมาจนเจอทางแยกสองทางใหญ่ ตรงกลางระหว่างทางทั้งสองมีป้ายใหญ่ๆ เขียนไว้ว่า.. "ขวาตาย&ซ้ายรอด"

เฮียยืนครุ่นคิดอยู่นาน... " หึ อย่ามาหลอกกันซะให้ยากส์ ก็ต้องเป็นทางขวาอยู่แล้ว"
เฮียรีบวิ่งเข้าไปทางขวาทันใด..... ปัง!! เสียงประตูทางเข้าปิดล๊อกอย่างรุนแรง พร้อมกับเสียงหญิงสาวที่ดังมาตามลำโพง..

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งที่ 1..หลาวชะเอม.."

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" เฮียกรีดร้องเสียงหลงก่อนจะสลบเหมือดไป..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 


"หือ... อือ... ที่นี่มัน..." เฮีย NT ฟื้นขึ้นมาแล้วค่อยๆขยี้ตาก่อนจะมองไปรอบๆ

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งที่ 1..หลาวชะเอมค่ะ.."

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด" เฮียกรีดร้องอีกครั้งก่อนจะสลบเหมือดอีกรอบ....=[]=

- - -- - - - - - - - - - -- - - -- - -

"ที่นี่มันที่ไหน..." เฮีย NT ฟื้นขึ้นมาอีกรอบ

b]"ยินดีต้อนรับสู่......"[/b]

"กรี๊ดดดดดดดดดด"

" ยังเว้ยยยยย อย่าเพิ่งสลบ ถ้าสลบอีกที เดี๋ยวแม่จะตอนเอาไปให้เป็นกิน!!" เสียงในลำโพงตะโกนออกมาอย่างเหลืออด..

"จ้า..จ้า... ไม่สลบก็ได้" เฮีย NT พูดพลางขนลุกแล้วมองไปรอบๆจึงพบว่า ตนเองอยู่ในห้องว่างๆโล่งๆไม่มีอะไรเลยห้องหนึ่ง ตรงหน้าเฮียมีประตูที่ล็อกกุญแจอยู่ 1 บาน และตรงกลางห้องก็มีบ่อกลมๆลึกๆที่ใส่ของเหลวอะไรบางอย่างเต็มไปหมด..

"ตอนนี้ท่านกำลังอยู่ในลานประหาร 5 เเพร่ง นี่คือแพร่งที่ 1 ที่เรียกว่าหลาวชะเอมค่ะ ตรงหน้าท่านมีประตูที่ล๊อกไว้อยู่หนึ่งบาน และท่านไม่สามารถเปิดออกไปได้ ทางเดียวที่ท่านะปลดล๊อกกุญแจได้คือการดำลงไปในบ่อแป้งพอกหน้าสูตรชะเอมที่ท่านครีอุสเป็นคนคิดค้นขึ้นเพื่อนำกุญเเจที่อยู่ใต้ก้นบ่อขึ้นมาใขประตูค่ะ....ถ้าท่านพร้อมแล้ว... แพร่งที่ 1 เริ่มได้!!"

"ไม่น้า~~~ นี่ฉันจะต้องลงไปในบ่อนั่นจริงๆเรอะ!!" เฮีย NT ลังเลอยู่พักนึงก่อนจะมองลงไปในบ่อที่มีแป้งเหนียวๆสีเขียวอื๋ออยู่เด็มไปหมด

"เอาวะ เป็นไงเป็นกัน!!" เฮียกลืนน้ำลายดังเอื๊อก! แล้วรีบกระโดดลงไป ตู้ม!!! เนื่องจากป็นแป้งเหนียว เฮียจึงเคลื่อนตัวได้ลำบาก ลืมตาก็ไม่ได้.. ได้แต่ใช้มือคลำหากุญแจใต้บ่อ สักพักนึงเฮียก็เริ่มรู้สึกผิดปกติ..... ร้อนนน!! แสบบบ!! แสบโว้ยยยย!!! เฮียคิดในเพราะไม่อาจพูดออกมาได้ แต่ด้วยสปิริตนักสู้ เฮียจึงพยายามความหาต่อไป จนในที่สุดก็คลำได้กุญแจและรีบว่ายขึ้นจากบ่อ...

" แฮ่กๆ โอ้ยยย แสบบบบ!! " เมื่อเฮียขึ้นจากบ่อก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง นำกุญแจไปใขอย่างรวดเร็ว เฮียกระชากประตูแล้วเดินออกไป

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งที่ 2..คนกลอง!!.."

"กรี๊ดดดดดดดดดด" เฮียกรี๊ดเช่นเดิมตามฟอร์ม แล้วมองไปรอบๆอีกครั้ง ที่นี่เป็นห้องกว้างที่มีไฟหลากสีราวกับจะจัดแสดงโชว์คาบาเร่ ในห้องมีเวทีใหญ่1เวที และเก้าอี้ที่วางเรียงรายเหมือนที่นั่งคนดู...

"ที่นี่คือ ลานประหารที่ 2 ขอแสดงความยินดีที่ท่านไม่จมแป้งพอกหน้าตายในเเพร่งที่แล้ว สำหรับแพร่งนี้เรามีกฎง่ายๆคือ ให้ท่านเข้าไปนั่งตรงเก้าอี้หน้าเวที ห้ามลุกจากเก้าอี้ และ ห้ามปิดตาเป็นอันขาด ถ้าท่านทนนั่งถึง 5 นาทีได้ละก็ เราจะให้ท่านผ่านไปแพร่งต่อไปค่ะ"

"หึๆ ง่ายมาก ของหมูๆ ต๊ะต่อนยอนอยู่แล้วว 555+!" เฮียยืนหัวเรอะยกใหญ่ก่อนจะเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ เฮียวางมือบนพนักพิง แต่ทว่า... กริ๊ก!! จู่ๆก็มีกุญเเจทือโผล่มาจากเก้าอี้และล็อกไม่ให้เฮียขยับไปไหนได้... "เฮ้ยย นี่มันอะไรกัน" ไม่นานนักก็มีเสียงผู้หญิงคนเดิมดังมาจากลำโพง ไฟทุกดวงดับลง

และณบัดนี้!! ขอทุกท่านเชิญพบกับ  "สังฆราซี่เสียงอีสาน" ได้เลยค่า~~~!!

"อะรายร้า!!!"  พระสังฆราชก็เดินออกมาพร้อมกับ......เอิ่ม.... ชุดหมอลำกระโปรงบานหลากสี บนหัวมีดอกไม้(จันทร์)ปักอยู่ แถมยังแต่งหน้าหนาเตอะ แล้วส่งยิ้หวานมาให้เฮีย NT

"ต่อไปนี้สังฆราซี่จะแสดงการตีกลองนะฮ้า~~" สังฆราซี่ก็ตีกลองที่เหน็บอยู่บนเอวยกใหญ่ พร้อมกับแสดงท่าทาง....  เต้นรูดเสา...อย่า.. อย่างเซ็กเสื่อมไปมา....

"กรี๊ดดดดด ไม่อาววว ใครก็ได้ฆ่าเฮียที เฮียกลัวแล้ววววว!!!" เฮียหวีดร้องอย่างทรมานที่ต้องทนดูพระสังฆราชเต้นรูดเสาพร้อมตีกลองอย่างเมามัน แถมจะปิดตาก็ปิดไม่ได้อีก.......

และแล้ว ช่วงเวลาอันหฤโหดก็จบลง กุญแจมือปลดล๊อกออก แต่เฮียสลบเหมือดไปแล้วทั้งๆที่ยังเปดตาอยู่...

 - - - - -  - -- - -  - - - -  - - -- - -

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งที่ 3..ห้องเตียงบวมม!!!!!.."

ตอนนี้เฮียไม่มีกะใจแม้แต่จะกรี๊ด เพราะภาพเมื่อกี้นี่ยังติดตาเฮียอยู่...

กติกาก็ง่ายมาก ในห้องนี้จะมีเตียงวางเรียงรายเต็มไปหมดแค่ท่านกินน้ำเกลือสูตรพิเศษของไอซอทซึ่งผสมหนอนซึ่งเป็นสมุนไพรของเคเรสที่วางอยู่บนเตียงทุกเตียงจนตัวท่านบวมได้ละก็ ท่านก็จะได้ไปสู่เเพร่งต่อไป... ถ้าพร้อมแล้ว... เชิญค่ะ

อย่าว่าแต่กินเลย แม้แต่พูดเฮียก็ยังไม่อยากจะพูดด้วยซ้ำ แต่เฮียก็จำใจเดินเข้าไปกินน้ำเกลือที่วางอยู่บนเตียง ซึ่งมีหนอนตัวเล็กๆยั๊วเยี๊ยะไปหมด... อืม... กินๆไปแล้วก็อร่อยดีนิ เฮียเริ่มกินเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนกินน้ำเกลือหมด 1 ถุง แต่ทว่า ห้องนี้มีเตียงถึง 40 เตียง!! แล้วเฮียจะกินน้ำเกลือหมดไหมเนี่ยยยยย?

10 นาทีผ่านไป...

อ็อก... ไม่ไหว.. เดินไม่ไหวแล้ววว ตัวมันบวมไปหมด แถมยังบวมน้ำเกลือ ขยับไปไหนก็ลำบาก สมชื่อห้อง (กินน้ำเกลือบน)เตียง(จน)บวมจริงๆ อ็อก...

- - - - -- - - - - - - - - - - - - -

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งที่ 4..backboxer!!!!!.."

เฮีย NT ซึ่งเดินมาด้วยความยากลำบากเนื่องจากตัวบวมนั้นเดินเข้ามาในห้อง กอ่นจะต้องตกใจ  "ว้ากกก นี่มัน!!" ข้างหน้าเฮียคือเวทีมวยขนาดใหญ่ แถมรอบๆเวทียังมีคนนั่งเชียเต็มไปหมด แล้วยังมีกองเชียกลุ่มนึงที่ชูป้ายขึ้นมา เขียนว่า "เฮีย NT สู้ๆ!!"

"กติกาในแพร่งนี้ก็ง่ายอีกเช่นเคยค่ะ เพียงแค่คนล้มคู่ต่อสู้ของคุณได้ คุณก็จะชนะ และเข้าสูลานประหารแพร่งสุดท้ายทันทีเลยค่า!!"

"จะบ้าเรอะ!! นี่เฮียเพิ่งกินน้ำเกลือจนจุกไปหมด แล้วจะให้มาชกมวยเนี่ยนะ!!!..." ในไม่ช้า เฮียก็โดนชายกลุ่มนึงจับใส่นวมและลากขึ้นไปบนเวที เสียงโห่ร้องดังไปทั่วเวที

"มุมม่วง เฮีย NT จาก ENTER BOOK" เสียงหนึ่งประกาศ เสียงกองเชียก็ดังขึ้นในทันใด "เฮีย NT สู้!!!"  เนื่องจากเสียงของกองเชีย เฮียจึงมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง..

"มุมม่วงเข้ม ระย้า!! จาก สาปภูษา!!!!" สิ้นสุดเสียงประกาศ ก็มีเสียงกองเชียที่ดังยิ่งกว่าโห่ร้องปานจะฆ่ากันตาย...

"หา!! ยัยระย้า!!! มันตามมาได้ยังงายยยย!!!!!" เฮียตะโดนไปมาพร้อมทำท่าจะหนี

"หึ..หึ เจ้าลิ้วล้อ อย่านึกเลยว่าแกจะหนีพ้นอีกกกกก!!!" ระย้าพูดด้วยเสียงอันดุดัน แถมยังมองมาด้วยสายตาอาฆาตพยาบาทอย่างรุนแรง!!

"ยกที่หนึ่งเริ่มได้!!!"

"ไม่อาวววววว" เฮีย NT วิ่งหนียกใหญ่ ในขณะที่ระย้าวิ่งตามด้วยความเร็วสูง ก่อนจะชกด้วยหมัด ซ้าย ขวา 1 รอบ..

"อ็อก!!" เฮียกระเด็นไปชนขอบเวที แต่ระย้ายังไม่หยุด วิ่งเข้ามาชกหน้าเฮียซ้ำแล้วซ้ำอีก พร้อมกับใช้เท้าเตะท้องเฮีย จนเฮียกระเด็นไปอีกทิศ.. คราวนี้เฮียรีบยันตัวลุกขึ้น แล้วจะวิ่งไปชกยัยระย้า แต่ทว่า ระย้าเร็วกว่า วิ่งมาเตะเฮียซ้ำ จนเฮียล้มลง แล้วชกเข้าที่ท้องเฮียซ้ำไปซ้ำมา ระย้ายิ้มเยาะด้วยความชอบใจ พร้อมกับจิกตบสารพัด..

"อุ... ไม่.... ไม่ไหวแล้ววว น้ำเกลือที่กินไปเมื่อกร้มันจะ... จะ..." เฮียอ้วกออกมายากใหญ่ แถมไม่ใช่อ้วกธรรมา มันคืออ้วกี่เต็มไปด้วยแป้งพอกหน้าสูติชะเอมของครีอุส ความเสื่อมของสังฆราซี่ น้ำเกลือของไอซอท และหนอนสมุนไพรของเคเรส ทั้งหมดทั้งหมดพุ่งออกมาจากปากเฮียอย่างไม่มีวันสิ้นสุด ส่วนระย้านั้นเหรอ เธอโดนอ้วกนั้นอัดเข้าใส่จนทะลุออกนอกกำเเพงไปเรียบร้อยแล้ว...

"เฮ้อ.... ค่อยโล่งหน่อย..." เฮีย NT ลูบท้องอย่างสบายใจก่อนจะลุกยืนขึ้น

"ผู้ชนะ!!!!  เฮีย NT จาก ENTER BOOK!!!" สิ้นเสียงประกาศ ก็มีเสียงเฮยกใหญ่ เฮียชูมือขึ้นโบกมือไปให้กองเชียด้วยความปราบปลื้มปีติยิ่งนัก

ขอเชิญคุณ NT เข้าไปในห้องต่อไปเลยค่า!!!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"ยินดีต้อนรับสู่ลานประหาร แพร่งสุดท้าย เเพร่งที่ 5...รถไฟเหาะมือสอง!!!.."

ณ ตอนนี้ เฮียยืนอยู่หน้าเครื่องเล่นรถไฟเหาะตีลังกาอันใหญ่ยักที่มีรางรถไปคดเคี้ยวไปมา ขยี้ใจเฮียยิ่งนัก....

นี่ฉันจะต้องขึ้นเครื่องนี้จริงๆรึนี่... แต่ก็ช่างเหอะ อย่างน้อบมันก็ดีกว่าเเพร่งที่แล้ว......

2 นาทีผ่านไป

ซะเมื่อไหร่กันหล่ะ.. กรี๊ดดดดดดดด!!! รถไฟเหาะวิ่งฉวัดเฉวียนไป ทั้งขึ้นบนลงล้าง ไปซ้าย วิ่งกลับมาขวา ไปข้างหน้า แล้วย้อนหลัง แล้วกลับมาทางซ้ายอีก ขวาอีก ตีลังกา1รอบแล้วขึ้นบนลงล้าง ไปซ้าย วิ่งกลับมาขวา ไปข้างหน้า แล้วย้อนหลัง แล้วกลับมาทางซ้ายอีก ขวาอีก ตีลังกาอีก 2 รอบ...... ซึ่งแน่นอนว่าเฮียจะเป็นลมตั้งแต่ลงล่างรอบแรกแล้ว... แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้ารถไปเหาะนี่จะวิ่งไปไม่มีที่สิ้นสุด ส่วนเฮียน่ะเหรอ ตอนนี้กำลังสุขีกับการอ้วกครั้งที่ 150 พอดิบพอดี.. และในขณะที่รถไฟเหาะยังวิ่งฉวัดเฉวียนต่อไปนั่นเอง...

"จ้าวววว ลิ้ววววววว ล้อออออออ!!!!~~~~" เฮียรู้สึกถึงสายตาอาฆาตทันใด...

"กรี๊ดดดดด ยัยบ้าระย้า!!! นี่เธอยังไม่ตายอีกเหรอออ!!" เฮียหันหลังกลับไปมองก็พบว่ายัยผีนรกระย้ากำลังคลานมาจากเก้าอี้รถไฟเหาะด้านหลังมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ ระย้าไม่คลานเปล่า เธอคลานมาพร้อมกับกองทัพสังฆราซี่ตัวจิ๋วเป็น 10ๆตัว ซึ่งแต่ละตัวก็กำลังเต้นรูดเสาและเก้าอี้รถไฟเหาะอย่างเมามัน

"ว้ากกกกกก ไม่เอาแล้ววว กลัวแล้วจร้า!!" เฮีย NT เห็นดังนั้นจึงรีบปลดเข็มขัดนิรภัยของตนเองออกแล้วคลานขึ้นไปที่เก้าอี้รถไฟเหาะด้านหน้า หวังจะหนีจากระย้าและกองทัพสังฆราซี่ตัวจิ๋ว...

ไม่ได้การละ งั้นก็คงต้องปลดขบวนรถไฟเหาะ!! เฮีย NT คิดแล้วก็รีบเอื้อมมือจะปลดขบวนรถไฟที่อยู่ด้านหลัง แต่ทว่าด้วยความที่รถไฟเหาะวิ่งฉวัดเฉวียน จึงทำให้เฮียเสียการทรงตัว และร่วงลงจากรถ!! โชคดีที่เฮียคว้าเก้าอี้รถไฟเหาะไว้ได้ทันก็เลยไม่ตกลงไป แต่ทว่าตอนนี้เฮียกลับกำลังห้อยต่องเเต่งอยู่...

"กรี๊ดดดด!!!" เฮีย NT ร้องด้วยความหวาดเสียว!!

"หึๆ" ระย้าหัวเรอะอย่างผู้มีชัยก่อนจะคลานมาที่เฮีย NT แล้วลุกยืนขึ้น หมายจะเอาเท้าเหยียนมือเฮียให้ตกลงไป

"ไม่!!!" ระย้ายกท้าขึ้นแล้วเหยียบลงไปที่มือสุดแรง แต่...

"โป้ก!!"  ในตอนนั้นเอง หัวของระย้าก็โขกเข้ากับอุโมงค์รถไฟเหาะ ทำเอาเธอล้มลงไปอย่างรุนแรง เฮีย NT ได้โอกาศ ปีนขึ้นมารถไฟเหาะ พร้อมกับล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋า...

"นั่นแกจะทำอะไร!" ระย้าถาม ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นเฮีย NT ล้วงนวมอันใหญ่ที่เก็บไว้ตั้งแต่แพร่งที่ 4

"ชั้นขอบ้างเหอะ หมั่นไส้มานานแล้ว!!!" เฮียเห็นทีรวบรวมพลังเฮือกสุดท้าย เงื้อมือขึ้น...แล้วขกไปอย่างสุดแรงเกิดด!!!!!!

"ม้ายยยยยยยย"



"เปรี้ยงงงงงงงง!!!"



"กรี๊ดดดดดดดดดดด" ผีระย้ากระขึ้นฟ้าไปใกล 2 ล้านปีแสง ก่อนที่เธอจะลงไปในตระกร้าที่มีแมวน้ำถูกฆ่าตายเป็นพันๆตัว หลังจากนั้นเธอจึงถูกส่งไปทำเป็นอาหารหมูในโรงงานต่อไป....

สำเร็จจ!! เฮีย NT ร้องด้วยชัยชนะที่สามารถกำจัดมารร้ายตัวสุดท้ายได้...แต่เอ๊ะ ทำไมรู้สึกแปลกๆ.. เฮียมองไปรอบตนเอง..

"ว้ากกกก!!!!  รถไฟเหาะมันหลุดออกจากราง!!!!" ใช่แล้ว.. รถไฟเหาะหลุดออกมาจากลางและแล่นขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความด้วยเร็ว

"ช่วยด้วยยยยยย"........ รถไฟเหาะตอนนี้มันกำลังเหาะจริงๆเสียแล้ว มับินขึ้นไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด "ช่วยด้วยยยยยย" เฮีย NT หลับตาปี๋ จู่ๆท้องฟ้าก็เปลี่ยนเป็นมือครึ่ม เกิดหลุมดำกระจายเป็นวงใหญ่ๆ แล้วในที่สุดรถไฟเหาะก็วิ่งเข้าไปในหลุมดำหลุมน้ำแล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอยยย...

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

"ว้ากกกกกกก" เฮีย NT ร้องตะโกนยกใหญ่

"เฮ้ย!! เฮีย?? เป็นอะไร??" ตี๋เดินเข้ามาถาม

"ก็...ก็รถไฟเหาะน่ะสิ มัน.... ว้ากกกกกก"

"โอ้ยย เฮียตั้งสติดีๆก่อน เฮียก็แค่ฝันร้ายไปเท่านั้นเองเหละน่า.." ตี๋บอก

"เอ๊ะ อ่าว" เฮียมองไปรอบๆตัวเอง นี่เรากลับมาอยู่ที่โรงพิมพ์ตั้งแต่เมื่ไหร่เนี่ย..?? เอ๊ะ?? รึว่าเราฝันไป???

"เออใช่ ไหนว่าเฮียจะอกไปข้างนอกไง ทำไมยังนอนอืดอยู่อีกล่ะ รีบๆเร็วผมจะกลับบางกอกน้อยแล้ว!!" ตี๋เร่งให้เฮียลูกขึ้นมาเก็บข้าวเก็บของทันใด..

ตกลง เมื่อกี้เราฝันไปเหรอเนี่ย... เฮ้อ... เฮียถอนหายใจ.. เอ๊ะ!! นี่มัน เฮียอุทานเมื่อพบว่าบนมือของตัวเองยังสวมนวมอยู่!! นวมที่ใช้ชกยัยผีปร้าร้า เอ้ย!! ระย้านี่นา!! งั้นเมื่อกี้นี่เราก็...

อย่าบอกนะว่า!!" ไอ้ตี๋!! เเกใช่ไหมที่เป็นคนโยนฉันเข้าในมิติเวลา!!!!"

"อึ๋ย!! ม...มิติเวลาอะไรผมไม่รู้เรื่องง!!!" ตี๋ได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งหนีทันใด

"กลับมาน้า!!! แกใช่ไหม ที่ทำให้ฉันเข้าไปสู่ยุคบ้าๆบอๆนั่นน่ะ!!"  เฮีย NT วิ่งตามไปทันใด

"ขอโทษค้าบบบบ ผมก็แค่อยากใช้เฮียเป็นหนูทดลองสิ่งประดิฐใหม่แค่นั้นเองงงง โทษค้าบบบบ!!!"

THE END!!