The story of the magic
เมื่อโลกเวทมนตร์เข้าสู่ยุคมืดอีกครั้ง เวทสายดำและสายขาวต่างเริ่มทำสงคราม กลุ่มนักเรียนหนุ่มสาวจึงได้รับหมอบหมายหน้าที่หลักให้ตามหาศิลาทั้ง 6 กลับมากู้คืนโลกเวทมนตร์อีกครั้ง
ผู้เข้าชมรวม
22,240
ผู้เข้าชมเดือนนี้
19
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตึก ตึก ตึก...
เสียงฝีเท้าเดินลงมาจากบันไดบ้านอย่างสม่ำเสมอจนมาถึงห้องโถงของบ้าน
เสียงเดินที่ฟังอย่างไงก็มีเพียงเธอคนเดียวที่เดินได้แบบนี้ ลูกสาวของเธอเอง ผู้เป็นแม่หันไปทางต้นเสียง และก็อย่างที่คิดลูกสาวของเธอเดินลงมาจริงๆ เรื่องนี้เธอไม่เคยเดาผิดเลยสักครั้ง
"จะไปแล้วงั้นเหรอ ไม่ลืมอะไรไว้นะ"ผู้เป็นแม่เอยถามไปทั้งๆที่ไม่จำเป็นเลยสักนิด แต่ก็อยากที่จะถามดูในฐานะแม่สักครั้ง เด็กคนนี้ไม่เคยเอยขอร้องหรือขอให้ช่วยเลยสักครั้งตั้งแต่อายุได้ 5ขวบ เด็กคนนี้มักจะทำอะไรด้วยตัวเองไม่เคยขอใครเลย...
"ค่ะ ไปนะคะ..."
"เดี๋ยวๆ"ผู้เป็นแม่ร้องบอกลูกสาวให้หยุดก่อนจะเดินไปหยิบบางอย่างออกมาจากหีบที่เธอเก็บรักษาเอาไว้อย่างดีนำมาให้ลูกสาว"เอานี่ไปด้วยนะ มันจะช่วยคุ้มครองลูกของแม่ให้ปลอดภัย มาจ้ะ...เดี๋ยวแม่ใส่ให้"ผู้เป็นแม่ดึงลูกสาวของตนไปที่หน้ากระจกก่อนจะเริ่มจับที่เส้นผมนุ่มละเอียดอ่อนของลูกสาวหวีเบาๆ
"ทำไม่แม่ถึงเอามาให้หนูล่ะคะของสำคัญแท้ๆ"
"ใช่จ้ะ มันสำคัญกับแม่มากแต่ว่า...แม่ก็อยากที่จะให้ลูกได้เก็บเอาไว้เพราะมันเหมาะกับลูกมากกว่าแล้วก็อยากให้ลูกปกป้องมันแทนแม่ด้วยนะจ้ะ ถือซะว่าเป็นเครื่องรางชนิดหนึ่งนะเป็นตัวแทนของพ่อกับแม่"แม่ละมือออกจากพวงผมสีน้ำตาลแซมม่วงที่มัดเสร็จแล้วก็ค้อมตัวลงมากระซิบที่ข้างหูของลูกสาว"เห็นไหมจ้ะสวยมากเลยล่ะ ลูกสาวของแม่"
"จะปกป้องเอาไว้ให้ดีค่ะ"
"แต่ไม่ต้องสละอะไรเพื่อปกป้องมันจนตัวเองต้องบาดเจ็บนะลูก"ลูกสาวหันไปมองหน้าที่เปื้อนยิ้มของแม่ของเธออย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร
"ไปแล้วนะคะ"
"โชคดีจ้ะ"
เธอมองลูกสาวของเธอที่ค่อยๆเดินออกไปจากบ้านอย่างเงียบๆแต่ก็มีคนมาทักจากด้านหลังทำเอาคนที่มองตามลูกสาวอยู่ดีๆจึงสะดุ้งเล็กน้อย"ตกใจเหรอครับ ผมกลับมาแล้วนะ"
"เอ๊ะ..!คุณก็"
"ลูกสาวเราเป็นผู้ใหญ่แล้วนะไมร่า"
"แต่สำหรับฉัน ลูกสาวคนนี้ก็ยังเป็นเด็กในสายตาของฉันอยู่ดี"
"ไม่รู้สิ"
"ครีซก์"ไมร่าอุบปากแล้วเริ่มยิ้มขึ้น"ฉันไม่ได้เรียกชื่อของคุณแบบนี้มานานมากแล้วนะ"ชายวัยกลางคนเจ้าของชื่อยิ้มน้อยๆให้ภรรยาผู้น่ารักของเขา ถึงจะมีอายุมากเพราะเฝ้ามองดูลูกสาวคนเดียวที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนตอนนี้ก็อายุ17 ปีแล้ว แต่เวลา17 ปีที่ผ่านมาไม่เคยทำให้ใบหน้าของชายวัยกลางคนคนนี้ดูแก่ขึ้นตามอายุเลย แต่กลับยังคงความหล่อเหมือนหนุ่มอายุ20ต้นๆอยู่จนภรรยาอดยิ้มไม่ได้
"นั่นสินะ ตั้ง17ปีมาแล้วนี่น่าหลังจากเรื่องพวกนั้นจบลงแล้วก็มีเด็กคนนี้"
"อื้ม"
------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิยายลงทุกวัน อาทิตย์ นะคะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ RENZEN ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ RENZEN
"สวัสดีค่ะ"
(แจ้งลบ)ชอบมากค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ พึ่งอ่านได้ตอนเดียวเองค่ะ อุอิอุอิ ชอบทุกตอนเลยค่ะ(ยังไงกันแน่) ไรท์นอนกี่ทุ่มคะ อยากรู้จัง แล้วทำการบ้านทันมั้ยคะ เรารู้สึกว่าแบ่งเวลาไม่ถูกเลย อยากได้คำปรึกษาจัง แต่งนิยายมานานรึยังคะ ชอบแนวไหนเป็นพิเศษคะ #£@((@¥@&''#*@@@#_'^#*#@@#_;#*@9@÷÷×#*##^$#¥@@_';$&$(@# อ่านเพิ่มเติม
ชอบมากค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ พึ่งอ่านได้ตอนเดียวเองค่ะ อุอิอุอิ ชอบทุกตอนเลยค่ะ(ยังไงกันแน่) ไรท์นอนกี่ทุ่มคะ อยากรู้จัง แล้วทำการบ้านทันมั้ยคะ เรารู้สึกว่าแบ่งเวลาไม่ถูกเลย อยากได้คำปรึกษาจัง แต่งนิยายมานานรึยังคะ ชอบแนวไหนเป็นพิเศษคะ #£@((@¥@&''#*@@@#_'^#*#@@#_;#*@9@÷÷×#*##^$#¥@@_';$&$(@#
SwiftyTaylor | 5 มิ.ย. 59
2
0
"สวัสดีค่ะ"
(แจ้งลบ)ชอบมากค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ พึ่งอ่านได้ตอนเดียวเองค่ะ อุอิอุอิ ชอบทุกตอนเลยค่ะ(ยังไงกันแน่) ไรท์นอนกี่ทุ่มคะ อยากรู้จัง แล้วทำการบ้านทันมั้ยคะ เรารู้สึกว่าแบ่งเวลาไม่ถูกเลย อยากได้คำปรึกษาจัง แต่งนิยายมานานรึยังคะ ชอบแนวไหนเป็นพิเศษคะ #£@((@¥@&''#*@@@#_'^#*#@@#_;#*@9@÷÷×#*##^$#¥@@_';$&$(@# อ่านเพิ่มเติม
ชอบมากค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ พึ่งอ่านได้ตอนเดียวเองค่ะ อุอิอุอิ ชอบทุกตอนเลยค่ะ(ยังไงกันแน่) ไรท์นอนกี่ทุ่มคะ อยากรู้จัง แล้วทำการบ้านทันมั้ยคะ เรารู้สึกว่าแบ่งเวลาไม่ถูกเลย อยากได้คำปรึกษาจัง แต่งนิยายมานานรึยังคะ ชอบแนวไหนเป็นพิเศษคะ #£@((@¥@&''#*@@@#_'^#*#@@#_;#*@9@÷÷×#*##^$#¥@@_';$&$(@#
SwiftyTaylor | 5 มิ.ย. 59
2
0
ความคิดเห็น