Broken heart รักข้างเดียว

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องความรักของสาวน้อยฝันหวานจะเป็นเช่นไร เชิญทุกท่านติดตามอ่านได้ ณ บัดนาว

เนื้อเรื่อง

ณ  Sing a long คาราโอเกะ

               ก็แค่เพียงรักข้างเดียว มันไม่จริงไม่มีรักที่สวยงาม ฉันคงได้แค่ฝันไป รักข้างเดียวคือเรื่องจริง ใจทั้งใจผิดหวังมาเท่าไรให้พอเสียที ……..

“ยัยฝัน แกเมามากแล้วนะ พอเถอะน่า” พู่กันพูดปรามเพื่อนสาวที่กำลังเมาอย่างหนัก

“ฮือๆ T______T แกทำไมช้านต้องแอบรักมานด้วยยย  ไม่เข้าจายยตัวเองเลยย ”

หญิงสาวร้องขึ้น  พู่กันส่ายศีรษะอย่างเอือมระอากับเพื่อนสาวของตน

“จะกลับยังไงล่ะทีนี้ เฮ้อ ดื่มหนักเกินไปแล้วนะยัยบ้า”

พูดแล้วพู่กันก็ยกตัวเพื่อนสาวเธอขึ้น เพื่อที่จะไปยังรถของเธอ เธอเดินเซไปมาตามน้ำหนักที่เพื่อนเธอโน้มตัว ทำให้เธอเซไปชนกับบางคนที่เดินผ่านมา

“อุ๊ย!! ขอโทษนะคะ เพื่อนฉันดื่มหนักไปหน่อย ” พู่กันกล่าวขอโทษแล้วเงยหน้าขึ้น

“อ้าว!! โก้ มาไงเนี่ย” แล้วเธอก็พบว่าคนที่เธอเดินชนนั้นคือ ชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นเพื่อนเอกเดียวกับเธอนั่นเอง

“ ไง พู่กัน แล้วนี่ใครอ่ะ” ชายหนุ่มพูดทักขึ้น

“ก็ยัยฝันน่ะสิ ไม่รู้เป็นอะไรชวนฉันมาร้องคาราโอเกะ แล้วสั่งเบียร์มาดื่ม ก็เลยเป็นแบบที่นายเห็นนั่นแหละ” ระหว่างที่พู่กันคุยกับนายโก้ ทันใดนั้นเอง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น       อ้วกกกกกกกกกก!!

“เฮ้ย!! ยัยฝันหวาน นี่มันเสื้อตัวโปรดฉันเลยนะเว้ยย เธอทำแบบนี้ได้ไง ยัยบ้า (-_-;)”

นายโก้สบถขึ้นหลังจากที่ฝันหวานอาเจียน รดเสื้อเขา

“ขอโทษแทนยัยฝันด้วยนะโก้ไปละนะ เจอกันที่มอ บายย” พู่กันรีบขอโทษนายโก้แทนเพื่อนสาวเธอแล้วรีบกลับแต่นายโก้เรียกไว้

“เดี๋ยวก่อนพู่กัน ฉันว่าฉันจะไปส่ง ยัยนี่เอง เธอกลับไปเถอะ” นายโก้อาสาที่จะไปส่งฝันหวาน

“ฝากละกันนะโก้ บ้านมันไม่มีใครอยู่ พ่อแม่มันไปต่างจังหวัดอ่ะ แล้วกุญแจบ้านมันซ่อนไว้ตรงกระถางหน้าบ้านนะ ไปละเหนื่อยมากกก”

จากนั้นชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวตรงไปที่รถของเขาที่จอดไว้หน้าห้างก่อนที่จะมารับตัวหญิงสาวจากพู่กัน

“รู้ตัวว่าคออ่อน ก็ยังจะดื่มหนักอีก ยัยบ๊อง” จากนั้นเขาก็ขับรถออกไปจากห้างสรรพสินค้าตรงไปยังบ้านหญิงสาว ซึ่งเขารู้จักทางไปบ้านหญิงสาวอย่างดี เพราะ อยู่หมู่บ้านเดียวกับเขา แต่คนละซอย

………………………………………………………………………………………………

30 นาทีต่อมา

“ฝัน ฝันหวาน ถึงบ้านเธอแล้ว ได้ยินมั้ย เฮ้!! ยัยฝันร้ายย ได้ยินฉัน มั้ยย คงได้อุ้มเข้าบ้านแล้วล่ะ” จากนั้นชายหนุ่มก็เปิดประตูรถไปอีกฝั่งหนึ่งแล้วอุ้มหญิงสาว ขึ้นไปยังห้องนอนเธอแล้ววางตัวเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล

“คนอะไร ตัวเบาอย่างกับนุ่นแน่ะ กินข้าวบ้างมั้ยเนี่ย คงต้องเช็ดตัวให้ก่อนล่ะ” พูดเสร็จเขาก็ตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อที่จะนำผ้าชุบน้ำ มาเช็ดตัวเธอให้สดชื่นขึ้น

“ฮือๆๆๆ T__________T พู่กานนนน ฉันรักเค้า แง๊ๆๆๆๆ” เสียงหญิงสาวร้องไห้ดังขึ้น

“ฝันหวานเธอเป็นอะไร ฉันอยู่ตรงนี้” ชายหนุ่มตกใจเมื่อได้ยินเธอร้องไห้ แล้วเธอ ก็กอดเขาไว้

ชายหนุ่ม อยากจะออกมาแต่เธอก็กอดเขาไว้แน่นแล้วร้องไห้ไม่หยุด เขาจึงปล่อยให้เธอกอดอยู่อย่างนั้น

“พู่กันน ถ้าฉันบอกรัก เค้าต้องโกรธและหนีหน้าฉันแน่เลย ฉันจะทำไงดี ฮือๆ ” ชายหนุ่มส่ายศรีษะไปมาให้กับความไร้เดียงสาของเธอ

“ไปแอบชอบใครเค้ามาล่ะเนี่ยย เก็บมาเพ้อได้ขนาดนี้ ยัยบ๊องง”

……………………………………………………………………………………

เช้าวันถัดมา

“โอ๊ยยย!! ปวดหัวจัง ไม่น่าดื่มเยอะเลยเรา -.-” หญิงสาวฟื้นตัวแล้วบ่นทันที

“อ๊ะ o.O หนักจังมือใครเนี่ย ”  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ><

หญิงสาวร้องดังลั่นบ้านทำให้ชายหนุ่ม ตกใจตื่น

“เฮ้ย!! ใครเป็นไร กรี๊ดดังซะลั่นบ้าน แก้วหูจะแตกก O.O” ชายหนุ่มบ่นอุบอิบหลังจากเขาตื่นด้วยเสียงร้องของหญิงสาว

“นาย มาอยู่ในห้องฉันได้ไง เวอร์จิ้นฉันยังเหลืออยู่มั้ยเนี่ยย โอ๊ย ฮือๆ ไม่น่าดื่มหนักเลย ไอ้บ้า เป็นเพราะนายคนเดียวเลย  ไม่นะเวอร์จิ้นของชั้นน T^T” หญิงสาวร่ายยาว

“พูดจบยังฉันจะได้อธิบาย (- -;) อ่านปากฉัน ดีๆนะ ฉัน-ไม่-ได้-ทำ-อะ-ไร-เธอ เมื่อคืนฉันไปเจอเธอที่ซิงอะลองกับพู่กัน เธอเมามาก แถมยังอ้วกใส่เสื้อตัวโปรดของฉันอีกต่างหาก ฉันเลยอาสาพู่กันมาส่งเธอ เพราะ บ้านเธอกับบ้านฉันมันอยู่ทางเดียวกัน แล้วเมื่อคืน เธอก็เป็นคนกอดฉัน ไม่ยอมให้ฉันกลับบ้าน เข้าใจตรงกันนะ”

ชายหนุ่มอธิบายเรื่องเมื่อคืนให้หญิงสาวฟัง

“ฉันเมาขนาดนั้นเลยเหรอ -///-” หญิงสาวทำหน้าเขินอายเมื่อเขาเล่าละเอียดขนาดนั้นก็แสดงว่าเธอเป็นคนผิด

“ใช่ เข้าใจรึยังล่ะยัยฝันร้ายย ” ชายหนุ่มตอบ

“ฉันชื่อฝันหวานย่ะ-//-”

“ฉันว่าเธอเหมาะกับชื่อฝันร้ายมากกว่า”

“นายอย่าเพิ่งกลับนะ ฉันจะทำข้าวต้มให้กิน”

“อื้อ”

หลังจากกินข้าวต้มเสร็จชายหนุ่มก็ขอตัวกลับ หญิงสาวจึงเดินมาส่งหน้าบ้าน

“โอ้ยอิ่ม อิ่มจังเลยย ขอบใจนะแม่สาวน้อยยที่ทำข้าวต้มให้พี่กิน ฮ่าๆ”

“ฉันต่างหากล่ะที่ต้องเป็นขอบคุณนาย ที่มาส่งฉันแล้วยังเช็ดตัวให้ฉันแล้วก็ขอโทษด้วยนะที่ฉันอ้วกใส่นายน่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันกลับก่อนนะ เจอกันที่มอละกัน แม่สาวน้อยฝันหวานนน”

              ชายหนุ่มกลับไปได้สักห้านาทีแต่หญิงสาวก็ยังยืนยิ้มโบกมือค้างอยู่หน้าบ้าน ในเวลาเดียวกันนั้นพ่อแม่ของเธอก็กลับจากต่างจังหวัด กำลังจะเข้าบ้านเห็นเธอยืนยิ้มอยู่หน้าบ้าน แม่ของเธอจึงเดินเข้ามาหาแล้วโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ พร้อมเรียกชื่อเธอ สติเธอจึงคืนมา

“ฝันหวาน”

“อ้าว แม่กลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะหนูไม่เห็นเลย” หญิงสาวถามขึ้นเมื่อได้สติ

“ก็จะเห็นได้ไง แม่เห็นเรายืนมองอะไรอยู่หน้าบ้าน ตาเยิ้มเชียวว” แม่ของเธอแซว

“แม่ก็ >///< ไม่มีอะไรหรอกค่ะ กลับมาเหนื่อยๆ เข้าบ้านกันเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูเอาน้ำเย็นมาให้ดื่ม”

………………………………….......................................................

ณ มหาวิทยาลัย

“แก เป็นไงบ้าง” พู่กันเอ่ยถามเพื่อนสาว

“ก็ยังมึนนิดๆอ่ะแก” ฝันหวานตอบ

“ก็ต้องมึนเป็นธรรมดาก็แกเล่นดื่มหนักซะขนาดนั้น นี่ถ้าฉันไม่ได้โก้ช่วยพาแกกลับแทนนะ มีหวังฉันต้องลากแกขึ้นห้องแน่” พู่กันบ่น

“ขอโทษละกันนะ พู่กันเพื่อนสุดสวยยของฝันหวาน^___^”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า แต่แกก็อย่าดื่มหนัก อีกนะ ไม่งั้นฉันจะทิ้งแกไว้ตรงนั้นแหละ”

“ไม่แล้วจร้า เพื่อนสาวว”

“พอๆ อาจารย์เข้าห้องแล้ว” พู่กันเอ่ยขึ้นเมื่ออาจารย์กำลังเดินเข้ามาในห้องเรียน

        หลังจากเลิกเรียนฝันหวานก็รีบไปที่โต๊ะข้างสนามฟุตบอลที่นายโก้ชอบมานั่งหลังเลิกเรียน

ขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปหานายโก้ ฝันหวานก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้าไปหาเขาก่อน

เธอจึงหยุดแล้วหาโต๊ะตัวอื่นนั่งรอเขาพูดกับหญิงสาวคนนั้นจบ เธอจึงจะเข้าไปหาเขา

เมื่อหญิงสาวคนนั้นออกไป เธอจึงลุกและเดินไปหาชายหนุ่มทันที

“เฮ้ย!! ไอ้โก้เสน่ห์แรงจริงว่ะ สาวคนนั้นเพิ่งจะลุกออกไป สาวคนใหม่ก็เดินเข้ามาหา ฮิ้วว”

เพื่อนของโก้ แซวขณะที่ฝันหวานเดินเข้ามาหา

“มีไรเหรอ ฝันหวาน” โก้เอ่ยถามฝันหวาน

“ฉันเอาเสื้อมาคืนน่ะ ฉันซักให้แล้วนะ” ฝันหวานตอบ

“อ้อ ขอบใจนะ”

“อื้อ ฉันไปก่อนนะ บายย”

……………………………………………………………………………………

ณ บ้านของฝันหวาน

“แก ฉันว่านะ ผู้หญิงคนที่เดินเข้าไปหานายโก้ต้องเป็นแฟนนายนั่นแน่ๆเลยอ่ะแก ฉันจะทำไงดีล่ะ ฮือๆๆ” ฝันหวานคุยโทรศัพท์กับพู่กันเรื่องเมื่อตอนเย็น

“แกอย่าเพิ่งคิดไปไกลสิ อาจจะไม่ใช่ก็ได้นะ อย่าคิดมากไปเลย” พู่กันพูดปลอบใจเพื่อนสาว

“ก็ขอให้อย่าเป็นแบบที่ฉันคิดเลยเถอะ สาธุ!!”

“อื้อ แล้วแกมีอะไรอีกมั้ย ฉันจะไปนอนแล้ว”

“ไม่มีไรแล้ว แกไปนอนเถอะ พรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีแก”

“เออ ฝันดี บายย”

“บายๆ”

           หลังจากวางสายพู่กันเสร็จ ฝันหวานก็เปิดคอม เล่นเฟสบุ๊ค และทุกครั้งที่เธอเข้าเฟสบุ๊ค เธอจะต้องเข้าไปส่องหน้าวอล์นายโก้เป็นประจำทุกวันราวเป็นกิจวัตรของเธอไปซะแล้ว จากนั้นเธอก็เปิดหน้าต่างแชทขึ้นมา แล้วทักไป

Sweet Dream: ทักทายย ^^

Coco_orio: ว่าไงฝันหวาน

Sweet Dream:เข้ามาทักเฉยๆน่ะ

Coco_orio:อ้อ แล้วยังไม่นอนเหรอ

Sweet Dream:เดี๋ยวก็จะนอนแล้ว นายล่ะทำไมยังไม่นอน??

Coco_orio:อ้อ ฉันดูบอลน่ะ วันนี้ทีมโปรดฉันแข่ง

Sweet Dream:อ๊ะ ทีมไรเหรอ??

Coco_orio:อาร์เซน่อล อ่ะ ไปนอนได้แล้วเธอน่ะดึกแล้วนะ!!

Sweet Dream:จร้าๆ ไปละฝันดีนะ ^___^

Coco_orio:ฝันดีเช่นกัน

            หลังจากจบการแชทกับนายโก้ แล้วฝันหวานก็ยิ้มดีใจที่ได้คุยกับนายโก้แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ  แต่เธอก็มีความสุขที่ได้คุยกับเขา

“คืนนี้คงจะฝันดีแล้วสินะยัยฝันหวานเอ้ย ” หญิงสาวคุยกับตัวเอง จากนั้นก็เอื้อมตัวไปปิดโคมไฟที่อยู่ข้างเตียงพร้อมกับหลับตาลงทั้งที่ยังยิ้มแก้มปริอย่างมีความสุข

……………………………………………………………………………………

ณ มหาวิทยาลัย

“นี่ๆยัยฝันแกรู้ยัง ว่าเอกเราจะจัดกิจกรรมจิตอาสาช่วยเด็กยากจนบนดอยกันน่ะ” พู่กันบอกข่าวให้กับฝันหวานที่เพิ่งมาถึงห้องเรียน

“อ้าวเหรอ!! ดีใจจังฉันชอบ ใฝ่ฝันมานานละ กิจกรรมแบบนี้น่ะ” ฝันหวานรู้สึกตื่นเต้นกับข่าวที่พู่กันนำมาบอก

“แล้วจะไปที่ไหนล่ะ ไปกี่วัน เมื่อไร”

“ถ้าแกจะถามรัวซะนะ ไปอมก๋อย 3 วัน 2 คืน น่าจะเป็นอาทิตย์หน้าล่ะมั้ง”

“อร๊ายยยยยย ><  ฟินอ่ะแก”

“อื้อ ดูหน้าแกฉันก็รู้แล้ว”

“>//<”

……………………………………………………………………………………

อาทิตย์ต่อมา…

“แกๆตื่นได้แล้ว เค้าลงรถกันหมดแล้วนะ”ฝันหวานปลุกพู่กันให้ตื่นหลังจากรถบัสมาจอดที่หน้าโรงเรียนที่พวกเธอมาทำกิจกรรม

“ถึงแล้วเหรอ ฮ้าวว -0-”พู่กันพูดขึ้นหลังจากที่ถูกฝันหวานปลุก

“เร็วๆ พี่เค้าเรียกแล้วนะ”

“เธอสองคนน่ะรีบลงรถได้แล้ว เพื่อนๆเค้าตั้งแถวรอกันแล้วเดี๋ยวก็โดนพี่เค้าลงโทษหรอก”หัวหน้าชั้นปี2ตะโกนบอกสองสาวให้รีบลงไปตั้งแถว

“จร้าๆ จะไปแล้วว” ฝันหวานรีบตะโกนตอบ

“น้องๆครับ วันนี้เรามาเข้าค่ายทำกิจกรรมจิตอาสากันที่โรงเรียนบ้านมูเซอแห่งนี้นะครับ แล้วเราก็จะมาจับกลุ่มทำกิจกรรมกันทั้งหมดห้ากลุ่มนะครับโดยเราจะแบ่งกลุ่มจากการนับเลขนะครับ”รุ่นพี่ชายคนหนึ่งได้กล่าวบรรยายเกี่ยวกับกิจกรรมการเข้าค่าย

“ใครนับได้ห้ามาอยู่ทางนี้นะ”นายโก้ประกาศ

“ฝันหวานเธอนับได้ห้าอ่ะไปสิ”พู่กันเย้าแหย่ฝันหวาน

“พู่กานน >///<”ฝันหวานเขินที่ถูกพู่กันแซว

          หลังจากคุยกับพู่กันเสร็จฝันหวานก็แยกทางกับเพื่อนสาวเพื่อไปยังกลุ่มที่เธอนับได้ซึ่งเป็นกลุ่มเดียวกับที่นายโก้นับได้

“เอาล่ะน้องๆคะ กิจกรรมแรกที่เราจะทำกันนั่นคือซ่อมแซมอาคารเรียนแล้วหลังจากพักกลางวันเราจะมาทาสีกันนะคะ”รุ่นพี่ผู้หญิงชี้แจงกิจกรรมแรกที่พวกเขาต้องช่วยกันทำ

“น้องผู้ชายให้ช่วยกันซ่อมแซมอาคารนะส่วนน้องผู้หญิงคอยบริการน้องผู้ชายละกันนะ”

“โก้ เอาน้ำเปล่าหรือโออิชิอ่ะ”ฝันหวานถือถังแช่น้ำมาถามนายโก้

“โออิชิละกัน ขอผ้าเย็นด้วยนะ”นายโก้ตอบ

“อ่ะนี่โออิชิเย็นๆกับผ้าเย็นไว้ซับเหงื่อ”ฝันหวานพูดพร้อมกับยื่นของให้นายโก้

“ไม่อ่ะมือฉันเปื้อน เช็ดเหงื่อให้หน่อยสิ”นายโก้พูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาหาฝันหวานเพื่อให้เธอเช็ดเหงื่อให้เขา

“>//<”ฝันหวานหน้าแดงจากการเขิน

……………………………………………………………………………………

วันที่สองของการเข้าค่าย……

“น้องๆครับกิจกรรมวันนี้คือ กิจกรรมนันทนาการ เราจะมาเล่นเกมกับเด็กๆนะครับ”รุ่นพี่ชี้แจงกิจกรรมที่สอง

“เกมแรกเราจะมาเล่นเป่ายิงฉุบเขียนหน้านะครับ ใครแพ้โดนเขียนหน้านะคร้าบบบ”

หลังจากที่รุ่นพี่ชี้แจงกิจกรรมเสร็จฝันหวานก็เดินไปหาพู่กันเพื่อที่จะจับคู่กับเธอ

“เสียใจย่ะแก แกมาช้าไปฉันคู่กับน้องหมูหยองแล้วว”พู่กันบอกกับฝันหวานว่าเธอมีคู่แล้ว

“เธอมันขี้โกง ยัยเพื่อนบ้าอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าแกกลัวว่าฉันจะเป่ายิงฉุบชนะแกแล้วจะโดนเขียนหน้าเลยจับคู่กะเด็ก”ฝันหวานพูดแบบรู้ทันเพื่อนสาวตัวเอง

“เถอะน่าแกก็ไปจับคู่กะนายโก้สิ”พู่กันบอกให้ฝันหวานไปจับคู่กับนายโก้

“แกก็แหกตาดูสิว่าเค้ากำลังจะมีคู่แล้ว เห็นยัยมีมี่นั่นมั้ยล่ะฮะ”

“แหะๆ แกก็จับคู่กะเด็กสิ เหลือตั้งหลายคนแน่ะ”

“ไม่ต้อง ฝันหวานเธอมาคู่กับฉันนี่”นายโก้เดินเขามาจับมือฝันหวานแล้วดึงเธอไป

“นายทำอย่างนี้ได้ไงโก้ ฉันเดินเข้ามาหานายนะ แล้วนายต้องคู่กับฉัน ไปพายัยฝันเน่า

นี่มาทำไมปล่อยมันไปคู่กับเด็กสิ ” มีมี่ท้วงเมื่อเห็นโก้ไปดึงตัวฝันหวานมา

“ฉันคู่กับฝันหวานแล้วเธอไปซะ”

เมื่อมีมี่เดินออกไปฝันหวานก็ถามนายโก้ด้วยความสงสัย

“ทำไมนายไม่จับคู่กับมีมี่ล่ะ เค้าอุตส่าห์เดินเข้ามาหานายนะ”ฝันหวานถาม

“ก็ฉันรำคาญน่ะ ยัยนั่นน่ารำคาญจะตายไป”นายโก้ตอบ

“อ้อฉันเป็นไม้กันหมาสินะL”ฝันหวานพูดอย่างน้อยใจ

“เถอะน่า เธอก็ไม่มีคู่ไม่ใช่เหรอ”

“อื้อ”

       ผลจากการเล่นเกมคือฝันหวานเป่ายิงฉุบแพ้นายโก้อยู่บ่อยครั้งจึงถูกเขียนหน้าเป็นรูปแมว

ส่วนนายโก้ถูกใส่แว่นกับมีหนวดเล็กน้อย

“ฮ่าๆๆ แมวน้อยย”นายโก้หัวเราะหน้าฝันหวานที่ถูกเขียนโดยเขา

“นายก็เหมือนกันแหละ ตาลุงหนวดเฟ้ยเอ้ยยย”ฝันหวานตอกกลับ

“น้อยกว่าเธอละกัน ยัยแมววว”

“ชิ L”

……………………………………………………………………………………

วันต่อมา

“พวกพี่กลับก่อนนะจ๊ะเด็กๆทั้งหลาย บ๊าย บายย”ทุกคนบอกลาเด็กๆโรงเรียนบ้านมูเซอ

บนรถ…..

“นี่ๆยัยฝัน ฉันว่ากลับจากค่ายแล้วเราไปเที่ยวกันมะ อยากเที่ยวอ่ะแก ><”พู่กันเริ่มชวนฝันหวานไปเที่ยวหลังจากขึ้นรถได้ไม่นาน

“แล้วแกว่าจะไปเที่ยวไหนอ่ะ ฉันอยากร้องเกะง่ะ ไปซิงอะลองกันมะ”ฝันหวานตอบ

“อีกละ คาราโอเกะอีกแล้วเหรอ ฉันเริ่มเบื่อแล้วนะ เมื่อไรๆแกก็ไปซิงอะลองอยู่นั่นล่ะ”พู่กันบ่น

“น่านะแก นะๆๆๆๆๆ ก็มีอารมณ์อยากร้องเกะนี่”ฝันหวานเซ้าซี้

“เออ ก็ได้ๆ แต่แกห้ามสั่งเบียร์มาดื่มเด็ดขาดนะ”พู่กันตอบตกลงเพื่อนสาวและกำชับเพื่อนสาวไม่ให้ดื่มเบียร์อีก

“อื้อ สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญเลยเอ๊า ><”

“งั้นเจอกันพรุ่งนี้ หกโมงละกัน”

หกโมงเย็นวันต่อมา….

อยากจะบอกให้เธอได้รู้ใจจริงๆ  ก็อยากบอกคำ คำนั้นไป แต่กลัวเหลือเกินว่าจะต้องเสียใจ หากเธอรับไม่ได้ เธอคงไม่ยอมให้อภัย กับคำนั้น……

“แกก็นะมาเมื่อไรก็ร้องเพลงแนวนี้ตลอดเฮ้อ” พู่กันบ่น

“แหะๆ”ฝันหวานยิ้มเก้อๆ

“ถ้าชอบมากขนาดนั้นแกก็บอกเค้าไปเลยดิ”

“ก็ฉันกลัวอ่ะ ว่าเค้าจะรับไม่ได้แล้วจะหนีหน้าฉันอ่ะแก”

“ก็ถ้าแกไม่บอก แกก็เก็บไว้อย่างนี้แหละ คนอื่นที่เค้ากล้าบอกความรู้สึกตัวเองเค้าจะได้เอาไปครอบครอง ยัยเบบี๋เอ้ยย เชื่อฉันเถอะนะแก”

“ถ้าพร้อมเมื่อไรฉันจะบอกเขาเอง”

“จ้ะแม่นางเอก กลับกันเถอะดึกแล้วเดี๋ยวฉันโดนแม่ด่า”

“อื้อ”

หลังจากร้องเพลงเสร็จทั้งสองก็ออกจากห้องแล้วทั้งสองก็ได้พบนายโก้

“เฮ้ โก้ไม่นึกว่าจะเจอนายที่นี่ชอบมาเหมือนกันเหรอ”พู่กันทักนายโก้

“อ้าวพู่กัน ฝันหวาน มานานยังเนี่ย”นายโก้ตอบ

“ก็นานละ กำลังจะกลับนายก็จะกลับเหมือนกันเหรอ เอ้อ!! นี่ฝากยัยฝันไปด้วยดิ ฉันจะกลับบ้านละ เดี๋ยวแม่ด่า” ฝันหวานได้ทีฝากฝันหวานกับนายโก้  

“เฮ้ย!!นี่จะทิ้งกันง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอยัยพู่กันบ้า”ฝันหวานร้อง

“ก็บ้านแกอยู่ทางเดียวกับโก้นิ บ๊ายบายยไปละนะยัยเพื่อนเลิฟ”พูดเสร็จพู่กันก็ชิ่งหนี

“เฮ้อ!!ขอโทษละกันนะ ฉันกลับแท็กซี่ก็ได้ไปนะ”ฝันหวานลานายโก้

“เดี๋ยวก่อน ฉันจะไปส่งเธอเองแต่ฉันขอไปต่อหน่อยนะ”

“อื้อ พ่อแม่ฉันไปต่างจังหวัด ฉันกลับดึกได้”

“พ่อแม่เธอนี่ไปต่างจังหวัดบ่อยเนาะ”

“พ่อแม่ฉันทำงานไม่เป็นที่น่ะ ไปจังหวัดนั้นบ้างจังหวัดนี้บ้าง ฉันเลยต้องอยู่บ้านกับแมว”

“อื้อๆขึ้นรถกันเถอะ”

30 นาทีต่อมา……………

“เอาวอดก้า มาหน่อยพี่”นายโก้สั่งเหล้า

“เนี่ยเหรอที่นายบอกจะมาต่อ ฉันว่านายก็ดื่มจากซิงอะลองมาพอสมควรละนะ”ฝันหวานถามขึ้นเมื่อเห็นนายโก้พาเธอมาต่อที่ผับแห่งหนึ่ง

“นั่นมันก็แค่เบียร์ธรรมดา มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก นานๆทีฉันจะดื่มน่ะขอทีเถอะนะ เธอไม่ว่าใช่มั้ย”

“ดื่มก็ดื่ม แต่อย่าดื่มเยอะนะเดี๋ยวขับรถไม่ไหว”

“ไม่เมาหรอกน่า”

หลายนาทีต่อมา….

“เนี่ยนะไม่เมาของนาย เฮ้อ!! ฉันก็ขับรถไม่เก่งด้วยสิแต่จะพยายามละกันนะ”ฝันหวานพูดกับร่างชายหนุ่มที่เมาไม่รู้ตัว 

พูดเสร็จเธอก็ลากร่างอันหนักของชายหนุ่มไปที่รถ

“ดาวว” ชายหนุ่มละเมอ

“ฮะ อะไรนะนายว่าอะไรนะ” ฝันหวานถามเมื่อได้ยินเขาละเมอ แล้วก็เงียบไป

จากนั้นเธอก็ขับรถออกจากผับไปยังบ้านของชายหนุ่ม

……………………………………………………………………………………

ณ  บ้านของนายโก้

เมื่อถึงบ้านชายหนุ่ม เธอก็จัดการลากชายหนุ่มไปนอนที่โซฟาหน้าทีวี แล้วก็ไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้เขา ในขณะที่เธอกำลังเช็ดตัวให้เขา เขาก็จับมือเธอ แล้วพูดออกมา

“ดาวเธออย่าทิ้งฉันนะ เธออย่าไปจากฉันเลย ฉันขอร้องกลับมาหาฉันได้มั้ย ฉันรักเธอได้ยินมั้ยว่าฉันรักเธอ” ชายหนุ่มจับมือเธอแล้วพูดออกมาเหมือนกำลังร้องไห้

“นี่สินะ สาเหตุที่นายดื่มหนัก  ขอโทษที่ฉันไม่ใช่ดาว” หญิงสาวอึ้งเมื่อได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของเขา เธอไม่เคยรู้เลยว่าเค้าคบกับดาว ซึ่งเป็นดาวคณะและเรียนเอกเดียวกับเธอ

ซึ่งดาวเป็นที่หมายปองของคนทั้งเอก ด้วยรูปร่างหน้าตาที่น่ารักและน่าทะนุถนอมจึงไม่แปลกที่นายโก้จะรักเธอ แต่เขาสองคนคบกันโดยที่ไม่มีใครรู้เพราะดาวอยากปิดให้เป็นความลับเนื่องจากกลัวส่งผลกระทบต่อชีวิตส่วนตัวของเธอ   หญิงสาวจึงดึงมือของเธอกลับและรีบลุกออกจากที่ตรงนั้น เธอวิ่งออกจากบ้านชายหนุ่มพร้อมน้ำตากลับไปยังบ้านของเธอ

“แก นายโก้คบกับยัยดาว ดาวคณะอ่ะ”หญิงสาวโทรไปหาพู่กันด้วยน้ำตา

“เฮ้ยยยย!! เรื่องจริงอ่ะ แล้วทำไมไม่มีใครรู้”พู่กันตกใจกับสิ่งที่เพื่อนเธอได้เล่าให้ฟัง

“คงเป็นเพราะ ดาวไม่อยากให้ใครรู้มั้ง แล้วตอนนี้ยัยดาวก็ไปคบกับพี่เบนซ์ที่อยู่วิทยาลัยนานาชาติอ่ะ นายโก้เลยเสียใจดื่มอย่างหนัก ฉันไปส่งที่บ้านแล้วก็กลับมาเนี่ย”ฝันหวานเล่ารายละเอียดที่เธอรู้มาให้พู่กันฟัง

“เหลือเชื่อจริงๆ แกก็ฉวยโอกาสนี้บอกความในใจไปเลยสิ โอกาสนี้ไม่ได้มีง่ายๆนะ ตอนที่เค้ากำลังเสียใจเนี่ย แกก็เข้าไปดูแลเค้า เค้าจะได้สนใจแก”

“ฉันไม่อยากทำอย่างนั้นว่ะแก มันรู้สึกไม่ดีแต่ฉันจะบอกความในใจไป ฉันรู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีทางที่เค้าจะมาสนใจฉัน แต่ฉันก็อยากจะบอกให้เขารู้”

“เออ สู้ๆละกันนะ ใครไม่รักแก แต่ฉันรักแกนะเพื่อน”พู่กันปลอบใจเพื่อนสาว

………………………………………………………………………………………………

ณ  โต๊ะข้างสนามบอล  เวลาหกโมงเย็น

“ฝันหวาน เธอเรียกฉันมามีไรเหรอ”นายโก้ถามเมื่อมาถึง

“นายเรียนเสร็จแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง”

“อื้อ ก็ดีนะรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ว่าแต่เธอมีอะไรรึเปล่า หน้าซีดๆนะ ไม่สบายเหรอ”พูดแล้วนายโก้ก็เอามือแตะที่หน้าผากฝันหวาน แต่ฝันหวานหันหน้าหนี

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่เป็นไร”ฝันหวานตอบ

“ก็เห็นเธอหน้าซีด ก็นึกว่าไม่สบาย”

“ฉันมีเรื่องจะบอกนาย นายฟังให้จบนะ”

“คือ…..ฉันแอบชอบนายมานานแล้ว ชอบตั้งแต่กิจกรรมรับน้อง ฉันกลัว…..ฉันกลัวว่าถ้านายรู้แล้วนายจะเกลียดฉัน นายไม่อยากเจอฉัน นายจะหนีหน้าฉัน ฉันรู้ รู้นะว่านายไม่ได้ชอบฉันหรอกแต่ฉันก็อยากจะบอกความรู้สึกฉันเท่านั้นเอง ฉันขอโทษนะ ขอโทษที่ฉันคิดกับนายเกินเพื่อน นายไม่ต้องบอกหรอกว่านายคิดยังไงกับฉัน ฉันรู้ว่านายคิดยังไงกับฉัน ได้โปรดอย่าพูดคำนั้นออกมา ฉันขอร้อง”พูดเสร็จฝันหวานก็ลุกและจะเดินออกมา แต่นายโก้เรียกไว้ก่อน

“ฝันหวาน แต่ฉันก็ต้องบอกเธอนะ เธออย่าห้ามฉันพูดเลยเพราะมันคือความจริง ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อน ฉันไม่เคยมองเธอในฐานะอื่นเลย เธอเป็นที่ดีของฉันตลอดมา แล้วเราก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ขอบคุณที่เธอรู้สึกดีๆกับฉัน แต่ฉันก็ต้องขอโทษที่ฉันคิดกับเธอเกินกว่านี้ไม่ได้ ฉันขอโทษเธอจริงๆนะฝันหวาน”นายโก้ตอบความรู้สึกทั้งหมดที่ตนเองมีต่อฝันหวาน

“นายไม่ผิด นายไม่ผิดเลยนะโก้ ฉันเองที่ผิด ฉันเองที่เป็นคนคิดไปไกล ไปนะ”

หญิงสาวพูดพร้อมน้ำตา เธอเจ็บตรงหัวใจเหลือเกินเจ็บตรงที่เขารับรู้ว่าเธอรักเขา แต่เขาไม่สามารถที่จะรักเธอกลับ รักข้างเดียวมันยาก ยากเหลือเกินที่จะสมหวัง มีน้อยนักที่รักข้างเดียวนั้นจะสมหวังตามที่เราหวัง มันก็เหมือนสุภาษิตที่ว่า ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง

Sweet Dream: เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป

                                       ถูกใจ . แสดงความคิดเห็น .แชร์