สำหรับคุณ...สุดที่รัก

เนื้อเรื่อง

ม.4 ชีวิตใหม่ของเด็กม.ปลายคนหนึ่ง ฉันเป็นผู้หญิงที่รักความสนุกเป็นชีวิตจิตใจ ฉันได้มาอยู่ในห้องเรียนที่ค่อนข้างสมบูรณ์แบบ เพื่อนๆส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ม.ต้น ซึ่งทุกคนล้วนแต่มีจิตใจงดงาม มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เว้นแต่ “หัวหน้าห้อง” เขาเป็นคนที่เย็นชา ไม่รับรู้ความรู้สึกของคนอื่น ไม่ยินดียินร้ายกับเหตุการณ์ที่เป็นไปในแต่ละวัน ทุกๆวันของเขาคือวันธรรมดา สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเขาคือ เกมส์ออนไลน์ คอมพิวเตอร์ และโปรแกรมchat ที่ทำให้เขาได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ เขาไม่เคยสนใจความเป็นอยู่ของสมาชิกในห้องเรียนของเขา และสิ่งที่ทำให้ฉันไม่ชอบเขาเอามากๆเลยก็คือ เขาชอบพูดจาไม่สุภาพกับผู้หญิง เมื่อไม่พอใจเขาก็จะโมโหร้าย นี่เป็นสิ่งแรกในชีวิตม.ปลายที่ฉันไม่ชอบเอามากๆ

   หลังจากนั้น ฉันก็ได้รับรู้ว่า นายหัวหน้าห้องคนนั้น เขาไม่ได้เป็นคนที่ร้ายกาจมาตั้งแต่กำเนิด เพียงแต่ว่า พ่อ-แม่ ของเขาไม่ได้อยู่กับเขา เขาต้องอยู่กับป้าของเขา พูดง่ายๆก็คือ เขาเป็นเด็กมีปัญหา มันทำให้ฉันรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ตั้งแต่วันนั้นฉันจึงพูดดีกับเขาขึ้นมาในระดับหนึ่ง มันทำให้ฉันรู้ว่าการที่จะให้เขาพูดดีกับฉันมันยากกว่าการเข็นครกขึ้นภูเขาซะอีก ซ้ำยังทำให้อารมณ์ของฉันเดือดขึ้นสูง วันนั้นฉันตะคอกเขาแรงมาก คำพูดนั้นมันยังติดอยู่ในโสตประสาทของฉัน

“นั่นสิ ทำไมถึงไม่มีใครอยากคุยกับเธอ”

     ฉันเงียบ แล้วมันทำให้ฉันรู้สึกผิดมากๆ อย่างน้อยฉันก็ควรเดินออกไป ไม่ใช่ทิ้งคำพูดที่ทำให้เขารู้สึกน้อยใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ฉันรู้เขาโกรธ แต่เขาตอบมาเพียงว่า

“เธอจะพูดยังไงก็ช่าง เราชินแล้ว”

     หลังจากวันนั้น ฉันก็พยายามหลบหน้าเขา ฉันสงสารเขา แต่ทำอะไรไม่ได้ ฉันจึงตั้งปณิธานกับตัวเองเอาไว้ว่า “ฉันจะดัดนิสัย นายชาเย็น คนนี้เอง”

ฉันเริ่มสร้างความสนิทสนมกับเขาโดยการเรียกเขาว่า “พี่”

      ผ่านไป 3 ปี ตอนนี้ เขาเป็นเพื่อนรักของเพื่อนๆทุกคนในห้อง มันเป็นความภาคภูมิใจของฉัน จนวันนี้เราเป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ แล้วเค้าก็มาบอกฉันว่า

“เค้าไม่อยากเป็นแค่เพื่อน”

“เธอว่าเราอยากอยู่ห่างจากเธอเหรอ”

“เราชอบเธอมากๆนะ”

“เรารักเธฮนะ”

ฉันได้แต่ถามตัวเองอยู่เสมอว่า ทำไมเขาถึงมาบอกฉันตอนนี้ ทั้งๆที่ฉันรักเขามาตั้งนานแล้ว อยากอยู่ใกล้ๆเขา ฉันชอบเขาที่เขาโทรมาถามฉันว่า ทำอะไรอยู่ เขาชอบไล่ฉันไปนอนทั้งๆที่เขาชอบนอนดึก เขาไม่เคยรักษาสุขภาพของตัวเอง เขาเหมือนเด็กน้อยที่ต้องให้ดูแลตลอดเวลา เขาชอบว่าฉันว่าเป็นผู้หญิงอ่อนแอ ทั้งๆที่เขาแอบร้องไห้คนเดียว

ฉันไม่มีอะไรจะบอกเขา เพราะสิ่งที่ฉันจะบอกเขามันอยู่ในการกระทำที่ฉันทำเพื่อเขาหมดแล้ว

“เค้าก็รักพี่นะ”