คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #83 : SF ::Dont wanna know
Don’t wanna know
[MinhoxTaemin]
ค่ำคืนของวันศุกร์เต็มไปด้วยนักท่องราตรี ในวันศุกร์สุดสัปดาห์ ที่ภาระแห่งการทำงานแบกมาจนเต็มหลังถึงเวลาได้ปลดแอกและโยนมั้นทิ้งไกลๆ ไม่ว่าจะโดนนายด่า ลูกค้างี่เง่า สั่งงานเดี๋ยวนี้จะเอาเดี๋ยวนั้น ก็แค่ปล่อยวาง โยนมันทิ้งโครมลงบนพื้นฟลอ จากนั้นก็ปลดปล่อยลีลาตามจังหวะชักจูงของหัวใจและแอลกอฮอลล์
ใต้แสงไฟที่ประสานไปกับเสียงเพลงไม่มีใครมานั่งสนใจใคร และไม่มีใครจำว่าใครเป็นใคร ทุกคนโสด
พวกผมก็แค่ของเล่นที่เขาเรียกกันว่า ‘ของเล่นคนรวย’ จะถูกเลือกไปใช้เมื่อไหร่ก็แล้วแต่ตกลง สายตาของผมจับจ้องร่างผอมบางที่เอาแต่กระดกแอลกอฮอล์เข้าปากเป็นแก้วที่สอง เสื้อคลุมแขนยาวบดบังผิวเนียนๆที่กำลังต้องแสงไฟ เห็นเพียงปลายผมที่ถูกเสยขึ้นขึ้นมาไว้ด้านหลัง ทุกคนในงานกำลังสนุก ยกเว้นคนนี้คนเดียว
ท่าทางจะมีเรื่องทุกข์ใจ เพราะคนนี้เข้ามาที่ผับหลายวันแล้ว นั่งที่เดิมสั่งเครื่องดื่มชนิดเดิมๆ ดื่มด้วยสีหน้าเดิมๆแล้วก็จากไปเหมือนทุกคืน
ผมก็แค่อยากทำไปตามหน้าที่ อาจเพราะชินชากับการเป็นของเล่นคนรวย คนที่ย่างเท้าเข้ามาที่นี่ล้วนต้องการที่ปรึกษาทางกายทั้งนั้น พวกเราไม่ผูกพันธ์และผูกมัดกับใคร คืนเดียวเท่านั้น พอได้เงินความสัมพันธ์ของเราก็จบ
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ”
“เอ่อ....อืม”
เขาเงยหน้าขึ้นมามองผมเพียงชั่วครู่แล้วก็ก้มลงไปจรดริมฝีปากกับแก้วจินโทนิค เสียงเขาพ่นลมหายใจแรงๆเพราะความร้อนเริ่มไหลผ่านลำคอลงไป
เขาเป็นคนสวย เส้นผมสีดำขลับและใบหน้าเรียวได้รูป ถ้าเขายิ้มก็คงสวยกว่านี้
“คืนนี้ผมว่าง”
“แต่ฉันมีเงินไม่มากพอหรอกนะ”
เขาแค่นยิ้ม เอาแต่สนใจแก้วเหล้าตัวเอง เขาลุกขึ้นบวกกับท่าทางที่ดูไม่ค่อยไหว เขาเซ และผมเป็นคนประคองเขาเอาไว้
“กลับไหวไหมครับ?”
“ไหวสิ แค่นี้ไม่ตายหรอก”
เขายิ้ม วางเงินไว้บนโต๊ะค่าเป็นค่าน้ำในแก้ว จากนั้นเขาก็ไป ทิ้งไว้แต่สัมผัสหอมๆบนเส้นผมนุ่ม ที่ผมเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอด ตัวเล็กแค่นั้นจะมีเรื่องอะไรให้กังวลใจมากมาย
ในขณะที่ผมตั้งใจทำงาน สัปดาห์ถัดมาวันศุกร์ก็วนมาอีก ผมยังเห็นเขาคนเดิมที่เก้าอี้หน้าบาร์ตัวเดิม สั่งเครื่องดื่มแบบเดิม เพียงแต่วันนี้เขาสวมสเวตเตอร์สีน้ำเงินทึมๆ ตัวหลวมโคร่ง
และวันนี้แตกต่างจากเดิม ตรงที่เขาเรียกใช้บริการผม เขากระซิบและให้ทิปราคาแพงกับเด็กเสริพโดยรีเควสมาถึงผมว่าคืนนี้เขาจะค้างด้วย
ในเมื่อเขาขอมา....ผมก็มีหน้าที่สนอง
เราจูบกันนัวเนียในรถ นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมยอมเริ่มกับแขกโดยไม่คิดราคาอะไร และยังเต็มใจที่จะจูบริมฝีปากตึงๆนั่นด้วย เขาใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของผมด้วยท่าทีเขินอาย แล้วกระซิบข้างหูของผมว่าเขาต้องการต่อบนเตียงไม่ใช่ในห้องโดยสาร
เขากลัวมีใครรู้ หากแสงไฟจากหน้ารถสาดส่องเข้ามา แล้วเจอพวกเรากำลังเมคเลิฟ เขากลัวถึงขั้นนั้นและหยุดมือของผมที่กำลังล้วงเข้าใต้สเวตเตอร์ตัวโคร่ง เกือบจะได้สัมผัสความหวานของร่างกายเขาอยู่แล้วเชียว
พอมาถึงที่ห้อง เขากระซิบผมอีกแล้ว ด้วยน้ำเสียงแหบๆว่าไม่ต้องเปิดไฟ แน่นอนว่าผมทำตามเพราะเขาเป็นคนจ่ายเงินค่าตัวผมวันนี้ ขายาวๆของผมดูจะเกะกะไปสักหน่อย ผมเดินสะดุดตั้งแต่เข้ามาที่ห้องมืดๆนี้ จากนั้นความมืดก็ถูกแทนที่ด้วยแสงไฟจากโคมเล็กๆในห้องรับแขก
มาถึงตอนนี้ผมเห็นว่าตัวเขาช่างเล็กมากเสียจริง ทั้งเรียวขาบางๆเรื่อยมาจนด้านบนที่ถูกสเวตเตอร์ตัวหนาๆคลุมทับเอาไว้
“อยากได้เครื่องดื่มอะไรไหม?”
เขาถาม
“ทำงานเสร็จแล้วผมจะดื่มทีเดียว ในห้องคุณมีเกลือแร่ใช่ไหม?”
เขาพยักหน้าหงึกหงัก แล้วก็เตรียมตัวเข้าห้องน้ำ แต่ผมไวกว่า ก้าวเร็วปราดเดียวก็ดึงตัวเขาเข้ามากอดได้สำเร็จ จะบอกว่าเป็นเพราะผมใจร้อนอยากจะเริ่มต้นทำงานโดยที่เขาก็บ่นอุบว่ายังไม่พร้อม ปกติแล้วลูกค้าจะเป็นผู้ที่พร้อมก่อนเสมอ ลูกค้าเลือกแล้วว่าจะรับสินค้าชิ้นนี้ และแกะมันอย่างตื่นเต้นโดยไม่ได้ถนอมแพ็คเกจภายในมือนัก พวกเขามุ่งมั่นแต่จะใช้สินค้าที่ถูกอวดอ้างสรรพคุณ พวกเขาคิดแต่ว่าเมื่อฉันจ่าย ก็หมายความว่าคุณเป็นของฉัน ฉันจะทำยังไงกับคุณก็ได้
“ไม่อาบน้ำก่อนหรอ?”
“ทีเดียว”
ผมตอบ และเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกขัดใจลูกค้าคนนี้เหลือเกิน ผมละจูบจากริมฝีปากอันน่าหลงใหล ผลักเขาเข้าไปในห้องนอน จากนั้นก็เริ่มจูบที่ปากของเขา อีกมือก็ควานหาโคมไฟ เพื่อจะเปิดดูใบหน้าของเขาชัดๆ อยากจะเห็นเรือนร่างของเขาตอนที่เราทั้งสองคนสัมผัสกัน
“อย่าเปิดนะ.....มะ....ไม่ต้องเปิดไฟ”
เขารู้ และพยายามหยุดมือของผมและดึงความสนใจให้หันกลับมาใส่ใจกับเขาแทน
“แปลก....”
“…………..”
“ลูกค้าของผมทุกคน อยากเห็นผมตอนแก้ผ้าทั้งนั้น”
ผมเอ่ยแซว และก็จัดการร่างกายของเขาอย่างจาบจ้วง เสียงหอบหายใจของเขากระเส่าอยู่ข้างหู ร่างกายของเขาเริ่มร้อนมากทุกขณะ ผิวของเขาตอนที่ปราศจากสเวตเตอร์ช่างเนียนลื่นน่าหลงใหล ร่างกายของเขาช่างสมส่วน ผิวเนื้อแบนราบตั้งแต่หน้าอกเรื่อยมาจนถึงหน้าท้อง ไม่เห็นจะต้องปกปิดร่างกายของตัวเองจากแสงไฟและสายตาของผม
เขาสั่นสะท้านกระตุกไปทั้งร่าง ตอนที่ปลายลิ้นของผมเริ่มหยอกเย้าอยู่บนหน้าอกของเขา เรียวขาของเขาเกาะแน่นอยู่ตรงสีข้างของผม ผมไม่ค่อยชอบพูด แต่ชอบที่จะกระทำและมอบความสุขให้สมกับเงินที่เขาจ่ายเพื่อตัวผม
“อือ.....”
เสียงของเขาคราง และสัมผัสจากส่วนล่างของเขาเริ่มทำให้ผมรู้สึกเช่นกัน แต่กับคนนี้ เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกกระหายมากกว่าทุกที อยากจะจัดการเขาจนร้องครางไม่เป็นภาษาดิ้นพล่านเร่งให้ผมปลดปล่อยทุกสิ่งอย่างจากตัวเขา ผมสัมผัสได้ถึงความร้อนลุ่มภายในตัวเขา ทั้งที่เสื้อผ้าของผมก็ยังอยู่ครบทุกชิ้น
“ร้องออกมาดังๆเถอะ ในห้องนี้มีแค่ผมกับคุณ”
เขากอดผมแน่น แทบตะเกียกตะกายหาอากาศ ตอนที่ผมปลุกปั่นร่างกายจนร้อนลุ่มและเขาระเบิดความปรารถนาออกมาจนเต็มฝ่ามือของผม
“มีเจลมั้ย?”
ผมลืมตัวและเผลอเปิดไฟบนหัวเตียงทันทีที่ผมคลำได้ ผมละเมิดข้อตกลงตั้งแต่เริ่มต้น เขาตกใจจนถอยกรูดไปที่หัวเตียงและผมตกใจยิ่งกว่า ตรงที่เนื้อตัวของเขาในจินตนาการของผมต่างกันโดยสิ้นเชิง ผิวขาวๆของเขามีรอยแดงเป็นจ้ำ ทั้งรอยฟกช้ำจนขึ้นเขียว ตรงแก้มของเขาก็ด้วยอีกรอย
“พระเจ้า”
ไม่มีเสียงออกจากปากผม แค่ได้เห็นร่องรอยจากการถูกซ้อมบนตัวเขา สีหน้าของผมก็แย่เต็มทน
“คุณถูกข่มขืน?”
เขาส่วยหัว พยายามจะหลบหน้าผมให้ได้
“บอกมาเถอะ ไอ้เวรที่ไหนมันทำคุณ แบบนี้เกินไปนะ ผมจะพาคุณไปแจ้งตำรวจ”
“ไม่.....ไม่ต้อง”
เหตุผลนี้รึปล่าวที่เขาไม่ยอมให้ผมเปิดไฟ และสวมเสื้อตัวใหญ่ๆทุกทีที่เจอกัน
“ตรงนั้นของคุณก็ด้วย”
ผมสัมผัสผิวเนื้อของเขาอย่างอ่อนโยน ร่างบางเริ่มมีท่าทีผ่อนคลายขึ้นแต่ยังคงขดตัวอยู่ตรงหัวเตียงเช่นเดิม
“แฟนฉันเขาเป็นคนเริ่ม รอยพวกนี้”
เขาตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แน่นอนว่าไอ้หมาบ้านั่นต้องซาดิสก์เป็นอย่างมาก ถึงได้ซ้อมแฟนไปด้วยทารุณไปด้วย
“เขามีอะไรกับฉันแค่อาทิตย์ละสองครั้ง และทุกครั้งที่เขาขอมีอะไรด้วยเขาจะทำกับฉันแบบนี้ทุกครั้ง”
“คุณกำลังจะบอกผมว่าคุณชินกับการถูกทำแบบนี้หรอ?”
ร่างเล็กพยักหน้า สูดน้ำมูกแล้วก็เช็ดคราบน้ำตาที่กำลังไหลออกมาอย่างขมขื่น ร่างบางลุกขึ้นแล้วตรงไปที่ห้องรับแขกที่พึ่งผ่านมาสักครู่ เขาหยิบเงินปึกใหญ่แล้วโยนให้ผมบนเตียง
“รู้แล้วก็ไปซะ”
“ตลกหรือปล่าวคุณ”
เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกโมโห ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของผม ในเมื่อโดนกระทำขนาดนี้ทำไมถึงยังทน ไม่เจ็บตัวบ้างหรือยังไง เขาตกใจร้องเสียงดังตอนที่ผมรวบเขาและเหวี่ยงลงบนเตียง ผมเริ่มจัดการเขาในแบบที่ผมอยากจะทำ ตอนแรกเขาโวยวาย ขัดขืนและร้องว่าไม่อยากทำแล้วเพียงอย่างเดียว
จวบจนไม่สามารถหนีจากผมได้ เขาถึงจำใจยอมอย่างปวกเปียก เขาปล่อยให้ผมจับฉีกแข้งขาและซ้ำรอยเดิมด้วยสีหน้าเจ็บปวด
“อดทนหน่อยคุณ ผมไม่เหมือนเขาหรอก ผมสัญญา”
ตอนแรกตรงนั้นของเขา แม้จะบวมแดงจากการกระทำของแฟนของเขาเอง มันกลับโอบรัดร่างกายของผมจนแทบหายใจติดขัด เมื่อเขาเริ่มผ่อนคลายและเริ่มสนุกไปกับมัน ผมก็ช่วยเขาให้หายทุกข์และลืมความเจ็บปวดกับเซ็กส์แบบเดิมๆที่เขาเคยได้รับ
บางจังหวะที่เราจูบกันผมปล่อยให้เขาได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เขาดูตกใจพอผมพลิกตัวเขาขึ้นมาอยู่ด้านบน ท่าทางเงอะงะแต่ก็ไม่ได้โง่จนดูทำไม่เป็น เขาจัดการของเขาจนเสร็จ น้ำบางส่วนจากร่างกายของเขาฉีดใส่หน้าท้องและเลยขึ้นมาเปรอะบนแก้มของเขาเอง
เขาจัดการกับคราบน้ำตัวเองและของผมโดยไม่มีท่าทีรังเกียจ เขาใช้ปากเพื่อให้ผมเสร็จ และผมก็ตอบสนองเขาไม่แพ้กัน คืนนั้นทั้งคืนพวกเราทำรักกันอยู่หลายรอบ เขาอ่อนแรกและหลับคาอกของผม เขาจูบที่ปลายคางของผมโดยมีอ้อมกอดของผม กอดเขาไว้ทั้งคืน
ตอนเช้าที่เราต่างคนต่างมองหน้ากัน ผมตื่นก่อนและก็ได้มีเวลาสังเกตใบหน้าของเขา ตั้งแต่ดวงตา แก้ม ริมฝีปากและเนื้อตัวของเขา ผมสัมผัสผิวของเขาอย่างเพลินมือ และไม่นานเขาก็ตื่น เขาดูตกใจและเกือบจะผลักผมออก แต่เขาก็ช่างอ่อนแรง เขาทำได้เพียงพ่นลมหายใจแล้วก็ขยับเข้ามาใกล้ผมมากว่าทุกที
“ชื่ออะไรหรอ?”
“ผมไม่มีหน้าที่ต้องตอบคุณ หน้าที่ของผมคือสร้างความสุขให้คุณ”
“ฉันเพิ่มให้ 50,000 วอน ตอบได้หรือยัง”
“ชเวมินโฮ”
เขาพยักหน้ารับรู้
“ฉันชื่อลีแทมิน”
ผมพยักหน้า ส่งสีหน้ากวนๆทำตามเขา
“สัปดาห์ที่แล้วคุณพึ่งบอกว่าเงินไม่พอ”
“นั่นเป็นเรื่องของสัปดาห์ที่แล้ว แต่วันนี้ฉันมีเงินจ้างเธอ”
“เมื่อไหร่?”
“หืม?”
“เขาจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ คนที่ทำคุณเจ็บ”
“วันพุธกับพฤหัสบดี เขาจะค้างกับฉัน”
“แล้วเวลาที่เหลือ เขาไปหมกที่ไหน”
“เธอถามมากไปแล้ว ฉันเป็นลูกค้าไม่ได้มีหน้าที่ตอบ”
คุณคนสวยส่งยิ้มแรกที่ทำให้หัวใจของผมละลาย ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าเขาช่างสวยและยิ้มสวยมากจริงๆ
“ผมตอบในฐานะชู้ของคุณ”
“ชู้หรอ?”
ผมพยักหน้า เขาก็หลุดขำแล้วใช้นิ้วมือเกลี่ยไปตามกรอบหน้าของผมอย่างหยอกล้อ จนบางจังหวะที่เขาแกล้งลากนิ้วผ่านริมฝีปากและจงใจแหย่เข้ามาในปากให้ผมงับ
“ทุกวันนี้ฉันก็เป็นชู้ ฉันเลยไม่รู้จะเรียกเธอว่าอะไร”
ผมตาโตกว่าเก่า เห็นรอยยิ้มของเขาหุบลงและแทนที่ด้วยสีหน้าจริงจังกว่าเดิม
“จริงๆไม่ต้องรู้ก็ได้นะ เขาก็เก็บฉันไว้เป็นบ้านเล็กเหมือนกัน”
น่าขำสิ้นดี พอเจอคนที่ถูกใจก็ดันกลายเป็นคนที่ยืนอยู่จุดๆเดียวกัน
ชู้ของชู้อีกที
“แล้วมาซื้อผม แฟนของคุณรู้หรอ”
“ไม่รู้สิ เขาอาจจะถาม ว่ารอยพวกนี้มาจากไหน”
รอยบนตัวเขา ผมเป็นคนทำให้เกิดทุกตารางนิ้ว แม้กระทั่งช่องแคบสีชมพูตัดกับผิวดีๆของเขา มันก็แดงเถือก ถ้าแฟนเขาเห็นอาจจะตกใจมากและเขาคงโดนหนักกว่าเดิม
“คุณจะบอกเขาว่ายังไง?”
“ฉันจะบอกว่าเป็นฝีมือของเขา เขาเป็นเหมือนเด็กไม่รู้จักโต เขาชอบความรุนแรงเพราะเขาคิดว่านั่นเป็นทางเดียวที่จะทำให้ฉันกลัวและเลือกที่จะอยู่กับเขาแค่คนเดียว”
แทมินช่างมีความคิดในใจที่น่ากลัว ตอนเจอกันครั้งแรกดูจะเป็นคนเชื่องๆแต่ข้างในก็ร้ายใช่เล่น และตอนที่มือของแทมินแตะตัวของชเวมินโฮใต้ผ้าห่มและถลำลึกไปกว่านั้น
“เลิกกับเขาแล้วมาอยู่กับผมสิ”
“เขาอาจจะตามไปลากฉันกลับมา และเป่าหัวเธอ”
มินโฮยักไหล่ แสดงท่าทีหวาดกลัวอย่างคนแกล้งทำ เขากำลังล้อเลียนแฟนของแทมินและโชคชะตาบ้าๆที่ทำให้เขาสองคนมาเจอกัน
“แล้วจะซื้อผมอย่างนี้ทุกอาทิตย์เลยน่ะหรือ?”
“ไม่....ถ้าฉันเบื่อ ฉันก็อาจจะเลือกคนอื่น”
เขาตอบ สีหน้าเดียวกับตอนที่แอลกอฮอล์ไหลผ่านลำคอ เขากำลังปุกปั่นร่างกายของผมให้คลั่งในตัวเขามากมายทุกขณะ ผมขยับเอวตามมือของเขาที่กำรูดอยู่ใต้ผ้าห่ม เขาแกล้งขยับมืออย่างเชื่องช้าและเร่งเร็วขึ้นเมื่อผมแสดงสีหน้าทรมาน
“นั่นก็แล้วแต่คุณ ใส่ถุงหน่อยก็แล้วกัน”
จังหวะนั้นผมแทบบ้า เหมือนเขาแกล้งหยุดไปชั่วขณะเพราะนึกโมโหกับคำพูดของผม
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันยอมมีอะไรกับคนที่ไม่รู้จัก”
ผมอยากจะตบปากตัวเอง เขาลุกขึ้นทั้งที่ไม่สวมเสื้อผ้า เดินปึงปังออกไปทางประตู ปล่อยผมกับความรู้สึกคลั่งรักใต้ผ้าห่ม ผมตามเขาออกมาหลังจากนั้นไม่นาน ผมเห็นเขานั่งดูทีวีโดยที่ไม่สวมอะไรเลย ผมมองเลยไปด้านหลังเห็นรูปผู้ชายหน้าตาดีแต่มีอายุมากกว่าเขา อาจจะซักสามหรือสี่ปี ใส่สูทผูกไทน์ ถ้ามีครอบครัวเขาก็จัดว่าเป็นผู้ชายที่ดูดีดูอบอุ่น ดูไม่น่าจะใช้ความรุนแรงกับใครได้
“ผู้ชายคนนี้น่ะหรอ?”
“อืม เขาหล่อใช่มั้ยล่ะ?”
“ก็งั้นๆ ดูเป็นคนบ้างาน”
“เซ็กส์ของเขาห่วยแตก แย่ที่สุดถ้าเทียบกับเธอ”
มินโฮยิ้ม แล้วก็เดินเข้าไปนั่งซ้อนด้านหลังเบียดกันบนโซฟายาวๆ ร่างบางเอนหลังพิงกับหน้าอกแน่นๆของชเวมินโฮ ปล่อยให้มือของเขาแตะต้องร่างกายไปเรื่อยตามใจต้องการ
“โอ....ดีจริงเชียว คุณดูแปลก”
“ฉันหรอ?”
“อืม....ดูตื่นกลัว ดูอินโนเซนส์ทั้งที่จริง ตัวคุณน่ะทั้งร้าย ทั้งร้อน ผมยอมรับว่าติดใจ”
มินโฮถูกแทมินดึงเข้าไปจูบ จูบหวานๆจนต่างคนต่างนอนราบไปกับโซฟา ผิวเนื้อที่ปราศจากผืนผ้าบดบัง บดเบียดเข้าหากันอย่างตั้งใจ อารมณ์ที่ยังไม่คงที่คุกกรุ่นขึ้นมาอีกรอบ โดยที่ต่างคนต่างสมยอม
“จะพาฉันหนีไม่ใช่หรอ?”
“พร้อมหรือปล่าว”
“แสดงให้ดูหน่อยสิ”
แทมินส่งสีหน้าท้าทาย เหมือนจินโทนิคแก้วนั้นที่มีมะนาวเปรี้ยวๆประดับบนขอบแก้ว รอบๆปากแก้วก็มีเกลือโรยเอาไว้ ช่างลงตัวและร้อนไปจนถึงคอหอย
“อือ....อย่ากระแทกสิ!”
ร่างเล็กว่า ตอนที่เขาปล่อยให้เป็นอิสระ ไม่รู้ว่ากลั้นใจทำลงไปได้ยังไงกับการรับของเขาเข้าไปเต็มปาก มันขยายใหญ่และเสียดยาวเกือบถึงคอหอย แล้วตัวชายหนุ่มก็ดูพอใจเมื่อเห็นสีหน้าของแทมินทรมานจนเกือบสำลัก
“บนโซฟา คิดซะว่าเขากำลังจ้องเราอยู่”
แทมินยิ้มอย่างผู้ชนะ เขาไม่มีทางรู้หรอก ไม่รู้เลยจะดีกว่า หรือถ้าเขารู้ว่าแทมินพาชู้มาเริงรักในห้องชุดสุดหรูที่เขาซื้อให้ ก็อาจจะโดนตะเพิดเป่าหัวออกไปทั้งคู่ แต่ใครจะสน เขาก็แค่คนบ้างาน ขี้ขลาดที่ไม่กล้าเอาแทมินไปแสดงตัวต่อหน้าเมียหลวง ก็ดี.....ในเมื่อเขาไม่ซื่อสัตย์กับเมียและลูกของเขา ก็ไม่เห็นว่าต้องทำดีเรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้อย่างที่เขาอยากให้เป็น
“คุณร้ายกาจกว่าที่ผมคิดไว้ ลีแทมิน”
“เธอเป็นแค่สินค้า ไม่มีสิทธิ์เถียงคนกระเป๋าหนักอย่างฉัน”
“ยอมถวายหัวให้คุณเลย แล้วแต่จะบัญชามา ให้ฟรีเลยก็ยอม”
“ดี....พูดง่ายๆแบบนี้ ฉันชอบ”
แทมินช่างใจอยู่นานว่าจะไปดื่มอย่างเดียวหรือจะหิ้วหนุ่มๆกับมานอนห้องด้วยสักคน ชเวมินโฮทำให้แทมินแน่ใจและทำตามอย่างที่ต้องการ ตอนที่ได้เห็นรูปร่างของเขาแทมินก็รู้แล้วว่าต้องเขานี่แหละที่แทมินเลือกจะขึ้นเตียงด้วย
เพราะฉะนั้นถึงต้องปล่อยให้คิมจงฮยอนรุนแรง และตัวเองก็ยั่วเขาแสร้งให้เขาใช้กำลังสร้างรอยบนตัวแทมิน เผื่อว่าชเวมินโฮจะได้สงสารและก็เป็นไปตามนั้น ตอนที่ชเวมินโฮจงใจกระแทกเน้นย้ำและจัดการแทมินในแบบรุนแรง ความร้ายในหัวของแทมินมากขึ้นเรื่อยๆถึงกับอยากให้คิมจงฮยอนได้รู้เสียทีว่าเขาน่ะน่าเบื่อแค่ไหน
“จริงๆผมอยากมาหาคุณทุกวัน”
“แค่สองวันก็มากพอแล้ว”
ร่างเล็กซ่อนสีหน้าลิงโลดไว้ใต้ความซื่อ ดวงตากลมๆที่ถูกปั้นแต่งมาอย่างดี บังคับให้น้ำตาคลอได้ดังใจ
“ลูกกับเมียของคุณเขาอาจต้องการคุณมากกว่าฉัน”
“ถ้าอย่างนั้น ผมจะมาหาคุณวันพุธกับวันพฤหัสบดีนะครับ”
แทมินยิ้มเอาใจ หอมแก้มชายหนุ่มซ้ายขวา รักจะตายอยู่แล้วรีบไปให้พ้นๆเถอะ
เขาก็แค่ตั้งใจทำงาน ทำทีซื่อสัตย์กับภรรยาที่บ้านเผื่อบางทีเขาอาจสงสารลูกสาวที่ลุกขึ้นมาป่วยกลางดึก ต้องโทรตามกันดึกดื่นให้เสียอารมณ์ และหน้าที่ของแทมินก็แค่แสร้งเป็นคนดีต่อหน้าเขา ให้เขาเชื่อใจว่าคนที่เขาเลือกไม่มีทางทรยศเขาอย่างแน่นอน
ความลับมีกันทุกคน.....แต่ถ้าไม่รู้เลยจะดีกว่า
.............................................................................................................
ความคิดเห็น