ทรายสะดุดรัก

---เรื่องราวความรักของสองบอดี้การ์ด ฮาริส และ อชิส จากเรื่องโอบรักดวงใจชีค สองเพื่อนเกลอที่มีนิสัยต่างกันสุดขั้ว โคจรมาเจอหญิงสาวที่ไม่น่าจะมาลงเอยกันได้ใน "ทรายสะดุดรัก" จ้า

ความรัก มักจะมาแบบไม่ให้ทันตั้งตัว ไม่มาเปล่าดันเอาความปวดหัวมาให้ด้วยน่ะสิ!!

ฮาริช ถูกมอบภารกิจให้ดูแลลูกพี่ลูกน้องของชีคคาในองคค์ชีคเรนอส เขาจะไม่ปวดหัวเลยถ้าเจ้าหล่อนทำตัวปกติเหมือนผู้หญิงคนอื่น! ไม่ใช่ซนเป็นลิงและเถียงเก่งเป็นที่หนึ่งแบบนี้!!

“วันนี้คุณหวานมีโปรแกรมจะไปไหนบ้างครับ” หลังจากปล่อยให้ว่าที่ด็อกเตอร์จอมเพี้ยนโบกมือจนพอใจเขาก็ถามขึ้น

“เมื่อคืนฉันลิสต์ไว้เยอะเลยคุณ” ลมหวานขยับแว่นแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงตัวยาวดีไซต์เก๋เพื่อหยิบโพยออกมาให้บอดี้การ์ดหนุ่มดู นัยน์ตาสีควันบุหรี่เบิกขึ้นเล็กน้อยกับรายการโพยที่ยาวเป็นหางว่าว มันเป็นหางว่าวจริงๆ เพราะกระดาษที่เจ้าหล่อนพับไปมาเมื่อกางมันออกส่วนหนึ่งก็ยาวไปนอนกับพื้น “รายการพวกนี้คือไปวันนี้วันเดียวนะ ฉันยังมีลิสต์ที่จะไปวันพรุ่งนี้ มะรืนนี้และวันต่อๆ ไปด้วย”

“ไม่พาไปครับ” ฮาริชสะกดจิตตัวเองว่าอย่าไปเอาสิ่งไร้สาระเข้ามาให้รกสมองแล้วจงปรับตัวให้รับได้กับความคิดที่ไม่เหมือนชาวบ้านของเจ้าหล่อน

“อ้าว” ลมหวานทำหน้าไม่เข้าใจ

“จนกว่าคุณลมหวานจะตัดรายการพวกนี้เหลือแค่ที่อยากไปจริงๆ ครับ” เขาเชื่อเลยว่าที่เจ้าหล่อนลิสต์มามันต้องมีไม่ถึงสิบรายการที่อยากจะไปจริงๆ คนปกติที่ไหนที่จะไปหลายที่ได้ในวันเดียวตามที่ตัวเขียนมา!

“ก็เนี่ยไง ทั้งหมดเลยที่อยากจะไปจริงๆ” ลมหวานขยับแว่นให้เข้าที่พลางทำหน้าขึงขังใช้มือกวาดรายการที่ยาวเป็นหางว่าวตัวเองว่าเธออยากจะไปมันทั้งหมดจริงๆ ฮาริชเริ่มใช้สายตาเย็นๆ ปราม เขาไม่น่าลืมเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนคนปกติทั่วไป เมื่อลมหวานเห็นสายตาดุนั้นปากเล็กที่เผยอจะพูดก็ค่อยๆ หุบเข้าอัตโนมัติ

“กรองใหม่ครับ”

“กรองใหม่ก็ได้” ลมหวานพูดอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงนักแต่ในใจกำลังหน้าหงิกและค้านหัวชนฝา ทำไมเธอต้องอดไปในที่ที่อยากไปด้วย ไอ้รายการที่เขียนไว้ทั้งหมดนี้เพราะเธออยากไปจริงๆ หรอก แต่นั่นแหละพูดมากไม่ได้ไงเดี๋ยวอดไป เลือกๆ ซักสิบยี่สิบรายการจากร้อยรายการนี้ก็ได้

ฮาริชที่ยืนมองดูหญิงสาวจอมแก่นถึงกับลอบถอนหายใจเมื่อแม่คุณใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเลือกสถานที่ที่อยากไปจริงๆ มาให้เขาดู ซึ่งมันดูจะไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก

“กรองอีกครับ ผมให้ไม่เกินห้าที่ต่อวัน” ใบหน้าเล็กงอง้ำ แต่พอเขาถลึงตาดุใส่แม่คุณก็รีบตั้งหน้าตั้งแต่เลือกอีกครั้งทันที ฮาริชลอบยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลมหวานกลัวหน้าดุๆ ของเขาเหมือนกัน ดี จะได้ปราบกันง่ายๆ หน่อย

“ขอสิบได้มั้ย” ใบหน้าหวานเงยขึ้นมาขอเสียงอ้อนพร้อมสงสายตาละห้อยผ่านแว่นตากลมใสอันโตที่คนมองรู้สึกขัดๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น ก่อนจะส่ายหน้าสะบัดความคิดแปลกๆ นั่นไปแล้วทำใจแข็ง

“ห้าครับ”

“เจ็ดอ่ะ”

“ห้าครับ”

“หก”

“สามครับ” ในเมื่อต่อราวกับซื้อของตามตลาดนัดเขาก็ลดจำนวนมันลงดื้อๆ เสียเลย ลมหวานถึงกับตาโต บ่นอุบแต่ก็ยอมโดยดี

“เฮ้ย! ทำไมลดล่ะ” แล้วเมื่อเงยขึ้นมาเจอสายตาดุๆ ก็ทำเสียงอ้อมแอ้มทันที “เอาห้าก็ได้”

(ฮาริช-ลมหวาน)

อชิส ถูกมอบหมายให้ตามหา นางพญาผึ้ง เพื่อถอดรากถอนโคนกลุ่มโจรทะเลทรายที่ก่อความเดือดร้อนให้กับประเทศ มันเป็นภารกิจที่ดูง่ายดาย ถ้าเขาไม่ติดกับดักน้ำผึ้งที่แสนหวานนั้นเข้าน่ะสิ อ่า... แม่นางพญาผึ้งป่า สวย คม ดุ แบบนี้สิสเป๊คเขาสุดๆ

“ได้แต่มองเท่านั้นแหละ” ชายหน้าบากพูดขึ้นพลางกระดกเหล้าเข้าปากเมื่อเห็นชายหนุ่มรุ่นลูกเอาแต่จ้องมองผู้นำสาวเขาตาไม่กระพริบ ก็เป็นแบบนี้กันทุกคนยามเมื่อเห็นแม่หญิงไอราครั้งแรก แต่บอกเลยว่าหากได้ลองหมัดแม่ประคุณซักลูกกับความโหดที่ผู้ชายแท้ๆ ยังขยาดจะไม่มองตาเยิ้มแบบนั้นแน่ “ไม่มีทางที่เจ้าจะได้เด็ดดมดอกไม้ป่าดอกนั้น ข้างนอกสวยสะดุดตา แต่มีพิษร้ายกาจเชียวล่ะ”

“ข้าอยากลองดูซักครั้ง” อชิสที่อยู่ในคราบนักพเนจรหน้าดำผมฟูหันมาเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะยิ้มเครื่องเล่นพื้นเมืองที่มีลักษณะคล้ายกีต้าร์ขึ้นมาดีดเป็นทำนองสะเนาะหู คนกลุ่มชายวัยกลางคนหัวเราะ

“หน้าตาอย่างเจ้าเนี่ยนะ คงได้แต่ฝัน ฮ่าๆ” อชิสแค่อมยิ้ม ไม่เอ่ยอะไรแล้วเล่นเพลงที่วงเหล้ามักเล่นกัน เรียกเสียงโห่ร้องถูกใจได้เป็นอย่างดี จากนั้นไม่นานก็มีคนอื่นมาสบทบ เสียงร้องเพลงคละเคล้าเสียงพูดคุยเริ่มขยายวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความสนุกสนาน

“นานแค่ไหนแล้วที่กองเราไม่ครึกครื้นอย่างนี้” อามินเอ่ยขณะมองดูเพื่อนพ้องร้องเพลงและเต้นรำอยู่รอบกองไฟด้วยความสนุกสนาน ดวงตาที่ฝาฟางตามกาลเวลานั้นโค้งลงด้วยความสุขใจ “เพราะชายหนุ่มคนนั้นแน่เชียว”

“ก็แค่คนพเนจร” ไอราเอ่ยด้วยความชอบใจชัดเจน เพราะดูเหมือนว่าทุกคนชื่นชมผู้ชายคนนั้นที่บังเอิญเข้ามาช่วยชีวิตเธอให้รอดจากคมดาบ แถมการต่อสู้ก็… เชอะ!! ไม่อยากจะชมหรอกนะ แต่มันก็น่าสงสัยว่าทำไมคนพเนจรถึงมีฝีมือการต่อสู้ดีขนาดนั้น

“แต่ก็ช่วยชีวิตท่านนะ ท่านหญิงนัสมี อัลฟารอห์” อามินเอ่ยพลางหรี่ตามองหญิงสาวยิ้มๆ สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือคนที่เขาเรียกว่าท่านหญิงพร้อมด้วยชื่อจริงๆ เต็มยศนั้น กอดอกแล้วทำแก้มป่องพลางเชิดใบหน้าขึ้นบ่งบอกถึงความไม่พอใจราวกับเด็กน้อย อามินได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วเดินกลับไปนั่งอ่านหนังสืออยู่มุมหนึ่งของกระโจม ปล่อยให้ท่านหญิงนัสมี อัลฟารอห์ บุตรสาวคนเดียวของท่านรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการเลิกทำสีหน้าไม่พอใจแล้วกลับมาจดจ่ออยู่กับแผนงานของตน …ใครเล่าจะรู้ว่าเหตุใดท่านหญิงคนงามถึงทิ้งชีวิตสุขสบายมาอยู่ในคราบนางโจร

(อชิส-ท่านหญิงนัสมี)

แล้วใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังความวุ่นวายในอัลจามาล ติดตามได้ใน "ทรายสะดุดรัก" เด้อ

**มันก็จะสโลว์ๆ ตามสไตล์นิดนึงนะ 5555+

รักคนอ่านทุกคนนะ จุ๊บๆ >3<

24/05/62