คู่กรณีร้ายพ่ายรัก [E-Book ลดเหลือ 99 จาก 259]
คุณรู้แบบนี้ ก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ผมจะเอาคุณจนเบื่อ พอคุณท้อง คุณจะไปไหน ก็ไป เธอเปลี่ยนใจ เก็บเด็กคนนี้ไว้ แม้ว่า ลูก จะเกิดจากความไม่เต็มใจ แต่เธอก็จะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวให้ดีที่สุด
ผู้เข้าชมรวม
35,102
ผู้เข้าชมเดือนนี้
116
ผู้เข้าชมรวม
ลูก ท้อง แม่เลี้ยงเดี่ยว แก้แค้น ลักพาตัว โรแมนติก พระเอกใจร้าย นางเอกอ่อนหวาน นางบำเรอ ตั้งครรภ์ เด็กน้อย น่ารัก ง้องอน ขอคืนดี สามีภรรยา
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คู่กรณีร้ายพ่ายรัก
***ตัวอย่างบางฉาก บางตอน***
“ฉันทำตามที่คุณต้องการแล้ว คุณจะปล่อยฉันกลับเมื่อไร”
“เมื่อไร ก็เมื่อนั้น” เขาจงใจพูด เพื่อกวนประสาทเธอ
“หมายความว่ายังไง” ขอบฟ้ารีบรัวกระสุนคำถามใส่เขา
“คุณก็ต้องเป็นนางบำเรอ คอยปรนเปรอเซ็กซ์ให้ผมจนกว่าผมจะพอใจ” ในจุดนี้ ไม่ได้อยู่ในแผนการที่กล้าหาญวางไว้
ตอนที่เขาตื่นขึ้นมา เห็นเธอซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขา กล้าหาญรู้ดีว่าขอบฟ้าทำไป เพราะไม่รู้ตัว เธอเหนื่อยมาก เพราะเจอศึกหนัก เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมกลายเป็นคนไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ
แวบหนึ่งที่กล้าหาญคิดว่าถ้ามีผู้ชายคนอื่นมีเซ็กซ์กับขอบฟ้า เขาก็รู้สึกร้อนรน ทนไม่ได้ แค่คิด ก็ว้าวุ่นใจไปหมด
“แล้วเมื่อไรคุณจะพอใจ” ขอบฟ้าถามอย่างร้อนใจ
เขายักไหล่อย่างสบายๆ
“เมื่อไร ก็เมื่อนั้น”
ขอบฟ้ากำมือแน่น เธอพ่ายแพ้ต่อความอดทน เลยขยับไปใกล้ๆ กล้าหาญ ทุบกำปั้นใส่อกแน่นๆ ของเขาด้วยความโกรธ
“คนร้ายกาจ คนเลว คนนิสัยไม่ดี”
กล้าหาญรวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้
“ผมยังเอาคุณไม่หนำใจเลย”
ขอบฟ้าฟังที่เขาพูด แล้วเลือดขึ้นหน้า
“ขอเอาให้หนำใจ เอาให้เบื่อก่อน แล้วผมจะพาคุณกลับ”
“ฉันต้องทำงาน ฉันมีบ้านให้กลับ ถ้าฉันไม่กลับบ้าน คุณลุงจะสงสัย”
ประเด็นนี้ กล้าหาญหาทางออกไว้ให้ขอบฟ้าแล้ว
“คุณก็โทร.ไปบอกไอ้ลุงคนดีของคุณว่าคุณเป็นหวัดนิดหน่อย ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วก็โทร.ไปลางานสามวัน”
ขอบฟ้าสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อข่มความโกรธเอาไว้
“พอครบสามวัน คุณจะฉันกลับกรุงเทพฯ ใช่ไหม”
กล้าหาญทำหน้าครุ่นคิด
“ไม่รู้สิ ก็บอกแล้วว่าผมต้องเอาคุณให้หนำใจก่อน ผมอยากเห็นคุณท้อง เพราะนี่คือของขวัญที่ผมจะมอบให้ไอ้ขจร ถ้าสามวัน ไม่พอ ก็ต้องต่อเวลาไปอีก”
ขอบฟ้ามองกล้าหาญด้วยความเจ็บใจอย่างที่สุด ดวงตาวาวจ้าด้วยความโกรธ
“เลวไม่เลิกจริงๆ”
กล้าหาญหัวเราะชอบใจ
“จะถือว่าเป็นคำชม”
@@@@@@
“คุณไม่ได้ป้องกัน สิ่งที่คุณต้องการ น่าจะสำเร็จแล้ว คุณก็พาฉันกลับกรุงเทพฯ ได้แล้ว ฉันอยู่ที่นี่เป็นเดือนไม่ได้หรอกนะ คุณลุงกับพี่เขมต้องสงสัยแน่ๆ”
เรื่องนี้ กล้าหาญวางแผนไว้แล้ว เขายิ้มเหมือนตัวร้ายในละคร
“พอกลับถึงกรุงเทพฯ คุณก็ต้องเป็นนางบำเรอให้ผมจนกว่าคุณจะท้อง” ลึกๆ แล้ว กล้าหาญอยากเก็บขอบฟ้าไว้ใกล้ตัวด้วยความเห็นแก่ตัว ด้วยความเจ็บแค้นแทนน้ำหนึ่ง
ไหนๆ เธอก็เป็นได้แค่ของเล่น เพราะฉะนั้น เขาก็จะเล่นจนเบื่อ แล้วค่อยโยนทิ้ง
ขอบฟ้าโกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า มือกำเขาหากันแน่นมากชนิดที่ว่าแม้แต่แมลงตัวเล็กๆ ก็บินผ่านไม่ได้
“แล้วแต่คุณตัดสินใจ คุณจะไม่ทำก็ได้”
“ถ้าฉันไม่ทำ คุณก็จะฆ่าลุง แล้วก็ฆ่าพี่เขม” ขอบฟ้ายอมไม่ได้ เธอไม่เหลือใครอีกแล้ว
กล้าหาญยิ้มอย่างสบายอารมณ์ ผิดกับขอบฟ้าที่เรียกรอยยิ้มมาอยู่บนริมฝีปากไม่ได้ แววตามีแต่ความเจ็บปวด เจ็บแค้น
เพื่อไม่ให้ความใจอ่อนมารบกวนเขา เพื่อให้แผนแก้แค้นสำเร็จ กล้าหาญเลยทำเฉยๆ ไม่มีความสงสารมอบให้ขอบฟ้า
“คุณรู้แบบนี้ ก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ผมจะเอาคุณจนเบื่อ พอคุณท้อง คุณจะไปไหน ก็ไป”
“งั้นคุณก็ช่วยเบื่อฉันเร็วๆ ก็แล้วกัน” ขอบฟ้าพูดนิ่งๆ พยายามระงับอารมณ์โกรธไว้ เธอจะทำอะไร ก็ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของขจรกับเขมรักษ์
@@@@@@
กล้าหาญถูกเมินรอบสอง เขาอยากให้เธอด่าเขามากกว่าประหยัดคำพูดแบบนี้
ก็ดี ดีมากที่ขอบฟ้าทำแบบนี้ รอยยิ้มของกล้าหาญมีแต่ความเจ้าเล่ห์ เขาจับไหล่เธอ หมุนให้หันมา ประคองใบหน้าเธอไว้ แล้วจูบเธอ เพื่อลงโทษ
ขอบฟ้างงไปหมด อะไรของเขา จู่ๆ ก็มาจูบ เธออัดกำปั้นใส่หลังเขาอย่างแรง แล้วกำปั้นก็คลายออก เมื่อกล้าหาญเปลี่ยนจูบจากร้อนรุ่มเป็นนุ่มนวล ทำให้ขอบฟ้ามัวเมา แล้วจูบตอบได้อย่างง่ายดาย
กล้าหาญจูบเธอซ้ำๆ อย่างไม่รู้เบื่อ จนเขาอิ่มเอมกับความหอมหวานจากปากนุ่มสวยของเธอ เขาก็ค่อยๆ ผละริมฝีปากออกมา
ตอนนี้ สีแดงจับทั่วดวงหน้างดงามของขอบฟ้า กล้าหาญไม่รู้ว่าเธอโกรธหรืออายกันแน่ แต่แววตาของเธอ ก็แสดงความรู้สึกว่าอยากจะบีบคอเขาเหลือเกิน
“เป็นบ้าอะไรของคุณ มาจูบฉันทำไม”
กล้าหาญยิ้มขำๆ ที่ทำให้ขอบฟ้าอารมณ์เสียได้
“คุณก็จูบตอบผมนี่”
ที่เขาพูดมา เธอโต้กลับไม่ได้ จึงนับเลขในใจวนไป เพื่อไม่ให้ความโกรธระเบิดออกมา
“พูดได้แล้วนี่ เห็นนิ่งๆ เงียบๆ ไม่พูดไม่จา นึกว่าไม่ได้เอาปากมาด้วย ผมก็เลยต้องพิสูจน์หน่อย”
ขอบฟ้าเข้าใจแล้วว่าที่กล้าหาญจูบเธอ เพราะอะไร
@@@@@@
“ช่วงเวลาที่คุณเป็นของเล่นแก้เสียวให้ผม คุณก็อย่าทำหลายใจ ผมไม่ชอบ”
สายตาของขอบฟ้าที่มองกล้าหาญมีแต่ความงุนงง
“ฉันไม่ได้มีใจให้คุณ ฉันไม่ได้คบกับคุณ คุณจะว่าฉันหลายใจไม่ได้”
กล้าหาญอึ้งๆ ไป เถียงไม่ออก สีหน้าของเขาดูเลิ่กลั่ก
“อย่าลืมสิว่าคุณเป็นนางบำเรอของผม อย่าเที่ยวไปอ่อยผู้ชายคนอื่น รอผมเบื่อคุณก่อน คุณจะไปอ่อย ไปยั่วใครหน้าไหน ก็ตามสบาย แต่ตอนนี้ คุณเป็นของผม ผมไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับผู้ชายคนอื่น” แล้วเขาก็หาทางลงได้แบบแถๆ
ขอบฟ้ากำมือแน่นมาก ได้แต่มองกล้าหาญอย่างเจ็บใจ
“แค่นี้ใช่ไหมที่คุณจะพูด ฉันรับรู้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน” ถ้าขอบฟ้าอยู่นานกว่านี้ ก็เท่ากับว่าเธอหายใจร่วมกับเขามากขึ้น
กล้าหาญหัวเราะหึๆ
“หน้าที่ของนางบำเรอ ก็ต้องตอบสนองความอยากของผมทุกที่ ทุกเวลาตามที่ผมต้องการ”
@@@@@@
“ง่วง ก็ไปอาบน้ำ แล้วนอน มานั่งหลับตรงนี้ทำไม”
“ฉันก็ไม่รู้ว่าหลับไปตั้งแต่ตอนไหน”
“รีบไปอาบน้ำสิ จะได้นอนหลับ”
ขอบฟ้ามองเขาแวบหนึ่ง สายตาของเขาที่มองเธอในครั้งนี้ไม่ได้ดุกระด้าง
“คุณจะไม่ เอ่อ เอ่อ ไม่”
“อะไรล่ะ” กล้าหาญรีบถามด้วยความอยากรู้ เพราะขอบฟ้าไม่กล้าพูดต่อ
ขอบฟ้าจะเมินเฉยต่อความกระดากปาก แล้วถามเขาให้รู้เรื่องไปเลย
“ก็ให้ฉันปรนเปรอเซ็กซ์ให้คุณไง”
กล้าหาญอดขำไม่ได้ ที่แท้ สิ่งที่ขอบฟ้าจะพูด ก็คือเรื่องนี้นี่เอง
แก้มทั้งสองข้างของขอบฟ้ามีสีแดงปรากฏขึ้นมา กล้าหาญไม่แน่ใจว่าเธอโกรธหรืออายกันแน่ เขาเลยอยากแกล้งเธอ จึงจงใจมองเธอด้วยสายตาโลมเลีย
“คุณอยากละสิ ติดใจลีลาของผมสินะ คุณนี่ ขี้เอาไม่เบา”
“อ๊าย คนทุเรศ” ขอบฟ้าขอกรี๊ดหน่อยเถอะ เพราะสุดจะทนจริงๆ เธอหยิบหมอนอิงฟาดใส่แขนเขาอย่างแรง แต่เป็นหมอนที่นุ่มมากๆ กล้าหาญเลยเจ็บ เขาหัวเราะด้วยความชอบใจ
@@@@@@
“สิ่งที่คุณต้องการจากฉัน คุณก็ได้ไปหมดแล้ว” ขอบฟ้าหยิบที่ตรวจครรภ์ออกจากกระเป๋าสะพายข้าง แล้วยื่นให้เขา
“ฉันท้องแล้วค่ะ”
กล้าหาญมองสิ่งที่ขอบฟ้ายื่นให้เขาดู มีแถบสีแดงสองขีดปรากฏอยู่บนที่ตรวจครรภ์ น้ำตาแห่งความดีใจเอ่อล้นออกจากดวงตาคมที่แฝงด้วยความหวาน
“ลูก” กล้าหาญยิ้มอย่างยินดี จะดึงขอบฟ้ามากอด แต่เธอรีบถอยให้ห่างเขา
ขอบฟ้ามองกล้าหาญอย่างพิจารณา รอยยิ้มที่ปรากฏบนปากหยักลึก มันคือความดีใจที่การแก้แค้นของเขาสำเร็จแล้ว หรือเป็นความรู้สึกของผู้ชายคนหนึ่งที่ได้รับข่าวดีว่าเขาคือคุณพ่อป้ายแดง
‘พอกลับถึงกรุงเทพฯ คุณก็ต้องเป็นนางบำเรอให้ผมจนกว่าคุณจะท้อง’ แล้วถ้อยคำที่กล้าหาญเคยพูด ก็ดังก้องในหูของขอบฟ้า
เธอเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ฉะนั้นก็ตัดประเด็นคุณพ่อป้ายแดงออกไป
“คุณอย่าทำร้ายลุงกับพี่ชายของฉันเลยนะคะ ฉันท้องแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นตามที่คุณต้องการแล้ว คุณได้แก้แค้นแทนคุณน้ำ เอาคืนให้คุณน้ำแล้ว ให้มันจบเถอะนะคะ” ขอบฟ้าพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
@@@@@@
พระเอก
CR.Image : หัสวีร์ ภัคพงษ์ไพศาล
กล้าหาญ ภโวทัย (กล้า) อายุ 26 ปี
หล่อมาก รวยมาก นิสัยดี รักครอบครัว
ซีอีโอแห่งเคพี โลจิสติกส์
นางเอก
CR.Image : นลินทิพย์ สกุลอ่องอำไพ
ขอบฟ้า ไขแสงเกษม (ขิง) อายุ 22 ปี
อ่อนหวาน แต่ไม่อ่อนแอ จิตใจดี หน้าตาสวย
ร่วมด้วย
ของขวัญ ไขแสงเกษม (น้องกิฟต์) อายุ 1.1 ปี
สายเลือดแห่งรัก (ปนแค้น) ของกล้าหาญกับขอบฟ้า
หนูน้อยตัวกลม ทรงถังแก๊สรุ่นมินิ
CR.Image : https://pakmud.com/babygirl-hairstyles/
Non for comercial ***รูปภาพไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์แต่อย่างใด***
***ผู้เขียนนำมาประกอบให้ผู้อ่านสามารถมองเห็นภาพของตัวละครได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น***
@@@@@@
คู่กรณีร้ายพ่ายรัก เป็นลิขสิทธิ์ของศรัณภัสร์แต่เพียงผู้เดียว ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำหรือแก้ไขส่วนหนึ่งส่วนใดหรือเนื้อเรื่องทั้งหมดของนิยายเรื่องนี้โดยเด็ดขาด ไม่ว่าในรูปแบบใดๆ หรือวิธีการใดๆ ทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดฝ่าฝืน จะต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่ระบุไว้ และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
สถานะการอัพ : จะพยายามอัพทุกวันนะคะ ^_^
เริ่มเผยแพร่เนื้อหานิยายเรื่องนี้ที่เว็บไซต์เด็กดี 27-1-2566
แอดแฟนพันธุ์แท้ คอมเมนต์สักนิด โหวตสักหน่อย เพื่อเติมพลังใจให้คนเขียน
ติดตามนิยายโรมานซ์ได้ที่เพจ ศรัณภัสร์
https://www.facebook.com/saranphat.nicharas/
อ่านแล้วถูกใจ โปรดกดไลก์เพจเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
กดไลก์เลยจ้า ติดตามนิยาย ส่องผู้ชาย เมาธ์กระจาย เล่นเกมชิงหนังสือ
ผลงานอื่นๆ ของ ศรัณภัสร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ศรัณภัสร์
ความคิดเห็น