NOTHING AT ALL
[/size]
........................... ผมใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตในการมีความรัก...............................
...........................แต่อะไรที่ไม่ใช่ของของเรามันก็มักจะไม่อยู่กับเราได้นาน จริงไหม๊?.........................
-----------
“แมร่ง แล้วนี่จะให้กูทำไง”เสียงแหบหวานร้องโวยวายขึ้นมา หลังจากที่เพื่อนรักถือสตอรี่บอร์ดมหัศจรรย์โลกมาให้เขาดู ลี ฮยอกแจผู้กำกับโฆษณาและมิวสิควีดีโอฝีมือดีขมวดคิ้วสวยได้รูปฉับ ฉับ ฉับแบบนอนสตอป ก่อนจะโยนสตอรี่บอร์ดที่ว่าลงกับโต๊ะแล้วมองหน้าเพื่อนรักที่ยืนยิ้มเจื่อนๆ อยู่อีกฝั่งของโต๊ะ
กูจะไม่ว่าอะไรเลย..ถ้าแมร่งไม่คิดงานแบบนี้ไปแล้วเสือกผ่าน!
“แหมมึง...มึงเก่งอยู่แล้ว ยังไงก็ทำได้”ฮยอกแจอยากจะตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นกระชากคอไอ้คุณเพื่อนที่แสนดีมาตบกบาลเล่นซักสองที
“ที่กูถามว่าจะให้กูทำไง หมายถึงว่า กูจะไปเอานางแบบชื่อดังเป็นสิบคนไหนมาแก้ผ้าถ่ายโฆษณาให้พวกมึง...แล้วไอ้ ครีมบำรุงผิวนี่ก็นะ ผู้บริหารแมร่งหื่นกามกันมากรึไงถึงได้กล้าเลือกงานมึงเนี่ย คยูฮยอน”ด่าจบก็ถอนหายใจพรืด โจว คยูฮยอนครีเอทีฟของบริษัทหัวเราะแหะๆ ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงกันข้ามของเพื่อน อันที่จริงเขาเองก็รู้อยู่หรอกว่าถ้าไอ้งานแบบนี้ผ่านเพื่อนตัวเล็กของเขาจะ โวยวายแค่ไหน
แต่ทำไงได้...ในเมื่อเขาเลือกงานเรานี่นา ^^
“ยิ้มเชี่ยไร..แล้วมึงคิดรึยังว่าจะเอาใครมาเป็นพระเอก”เรียวปากอิ่มถาม คยูฮยอนขมวดคิ้วนิดนึง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาใครบางคน
“เออ...เข้ามาในห้องฮยอกแจหน่อย เร็วๆ “ว่าจบก็ปิดฝาพับของโทรศัพท์ลงแล้วหย่อนมันกลับที่เดิม ฮยอกแจเลิกคิ้วนิดนึงแล้วไหวไหล่เบาๆ
ใช้บริการสไตล์ลิสมือหนึ่งอีกแล้วสินะ . ....
ไม่นานนักประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ฮยอกแจเงยหน้าจากสตอรี่บอร์ดที่เพื่อนรักเอามาให้ดูมาส่งยิ้มให้คนมาใหม่ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะอีกมุมของห้อง
“กูว่าถ้าจะเอานางแบบดังๆ ที่คนรู้จักเยอะมาถ่ายโฆษณาแบบนี้ พระเอกโฆษณามึงคงต้องฮอทมากๆ แบบที่สาวๆ อยากแนบด้วย”คนที่เพิ่งมาว่าเสียงเรียบ ฮยอกแจกับคยูฮยอนพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย ก่อนที่ครีเอทีฟหนุ่มจะเอ่ยถาม
“แล้วตอนนี้ใครฮอทสุดวะ ทงเฮ”เจ้าของชื่อหันมองหน้าเพื่อนแล้วเอาปากกาในมือเคาะที่จมูกเบาๆ สองสามที
“ถ้าจะเอามาดูดพวกนางแบบ...คงต้องคิม คิบอมไฮโซนักเรียนนอก...เหมือนว่าวันก่อนนางแบบดังๆ เข้าตบกันอยู่หลังเวทีงานโชว์นาฬิกา เพราะว่าเกทับกันเรื่องพ่อคุณชายนี่แหละ”ทงเฮว่าเรียบๆ แล้วยิ้มออกมาบางๆ ฮยอกแจพยักหน้าเบาๆ ในหัวก็นึกหมั่นไส้ไอ้คุณชายนี่อยู่มาก
.......... มันจะสักเท่าไหร่กันเชียว!.......
“ทำหน้าเหมือนมึงไม่เชื่อว่าเขาหล่อ”ทงเฮหันมาถามเพื่อนอย่างนึกสงสัย ฮยอกแจยิ้มบางๆ แล้วไหวไหล่ให้
“เปล่า..ก็แค่คิดว่า ถ้าไม่มีเงิน ผู้หญิงพวกนั้นจะชอบไหม๊”ว่าพลางเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้อย่างเมื่อยๆ ตากลมสวยเสมองไปนอกหน้าต่างก่อนจะพบกับคนคนนึง...
ดวงตาสีนิลเข้มที่มองขึ้นมาที่เขาเช่นเดียวกัน สายตาทั้งสองคู่สดประสานราวกับต้องมนต์...ในชั่ววินาทีเดียวใบหน้าคมคายของ คนที่ยืนอยู่ด้านล่างของตัวตึกส่งยิ้มละไมมาให้ ใบหน้าใสยกยิ้มมุมปากเบาบางให้คนคนนั้น
“เป็นไรวะ”คยูฮยอนกระตุกแขนเสื้อเชิ้ตสีแดงลายจุดดำของเพื่อนเบาๆ พร้อมกับมองใบหน้าหวานที่ทำหน้าเหมือนกำลังอยู่ในภวังค์
“ห๊ะ!..เปล่า”เสียงแหบแหลมสะดุ้งนิดๆ แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนสองคนพยักรับ แต่มองที่ร่างโปร่งแบบสงสัยนิดๆ ก่อนจะคุยเรื่องงานกันต่อ ใบหน้าหวานเหลือบกลับไปมองที่เดิม แต่ก็พบแค่เพียงความว่างเปล่า...
............คนคนนั้นหายไปแล้ว...........
--- -
งานโฆษณาถูกเตรียมการเสร็จอย่างรวดเร็วในอาทิตย์ต่อมา โดยผู้กำกับคนเก่งหน้าใสได้แต่ทำคิ้วขมวดฉับๆ เพราะเขาเองยังไม่ได้เจอหน้าพ่อพระเอกโฆษณาของตัวเองเลย!
“ไอ้คยูฮยอน!!!”เสียงแหบแหลมตะโกนเรียกเพื่อนอย่างโมโห ครีเอทีพรูปหล่อวิ่งขาแทบขวิดจากม่านอาบน้ำที่เป็นฉาก
“ครับบบบบทั่นนนนน”ขานเสียงกวน ฮยอกแจขมวดคิ้วเป็นปมใหญ่กว่าเดิม ก่อนจะม้วนกระดาษในมือตัวเองตีหัวเพื่อนรักไปทีข้อหากวนตีน
“ไอ้พระเอกของมึงจะมาให้กูเห็นหนังหน้าวะไอ้คุณโจว ตั้งแต่วันประชุมงานแล้วนะ ไอ้รูปเริบมึงก็ไม่มีมาให้กูดู ถ้ากูเดินไปฉี่แล้วเจอจะรู้ไหม๊ว่าว่าเค้าเป็นพระเอกหนังกูเนี่ย”ว่าจบก็ ลากลมหายใจยาวแบบหงุดหงิด คยูฮยอนหน้าหล่อหันรีหันขวางมองไปรอบๆ อย่างหาตัวช่วย ก่อนจะบอกให้เพื่อนรักไปน่ะสงบใจรอพระเอกโฆษณาในห้องแต่งตัวพ่อพระเอกนั่น ก่อน
“น่าๆ มึงไปรอในห้องเค้าก่อนนั่นแหละ พอเค้ามาจะได้เจอตัวๆ กันไปเลย”ว่าไปพลางก็ดันหลังเพื่อนไปที่ห้องแต่งตัวพลาง ลี ฮยอกแจในเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้ากางเกงขาสั้นม่วงที่ดูสบายๆ เดินแบบเบื่อๆ ไปที่นั่น ในใจก็นึก กร่นด่าทั้งเพื่อนทั้งคุณพระเอก
ขาเรียวพาตัวเองมันกระแทกตัวลงนั่งที่เก้าอี้หน้ากระจก ต่เล็กมองหน้าตัวเองแบบเซ็งๆ ก่อนจะเรียวมือเรียวขึ้นปัดเรือนผมสีเข้มที่ปรกตาตัวเองออก ก่อนที่บานประตูจะถูกผลักเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมด้วยเสียงทุ้มที่เอื้อนเอ่ยทักอย่างนุ่มนวล
“สวัสดีครับ”ว่าพร้อมกับหันหน้ามามองร่างที่นั่งอยู่ในห้องหลังจากหัน กลับไปปิดประตู ฮยอกแจลุกขึ้นแล้วหัน ควับมาสบตากับอีกคนอย่างพอดิบพอดี ก่อนที่ภายในห้องจะมีเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ ของทั้งคู่ที่ดังอยู่เท่านั้น
“ชะ..ชั้น ...เอ่อ....ลี ฮยอกแจ เอ่อ...อึนฮยอกก็ได้...นะ นายคิบอมสิ...นะ”ใบหน้าติดหวานเอ่ยเก้อๆ เขินๆ ตาเรียวละสายตาจากตาคมคู่นั้นที่จ้องมองมาที่เขาพร้อมด้วยหน้าขาวใสที่เรื่อ แดง
“ครับ...คิม คิบอม ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับ คุณลี ฮยอกแจ”คิบอมว่าเสียงนุ่ม ตาคู่เดิมยังคงจ้องหน้าหวานใสอย่างยินดียิ่ง มือใหญ่ยื่นมาด้านหน้า เพื่อทักทายตามธรรมเนียมฝรั่ง
ฮยอกแจยื่นมือเรียวที่เย็นเฉียบออกมาสัมผัสกับมือชายหนุ่มตรงหน้าอย่าง เกร็งๆ ปากมือเม้มเข้าหากันตาเล็กพยายามจะหันกลับไปสบตากับอีกคนเพื่อไม่ให้ผิด มารยาท
“เห็นครีเอทีฟบอกว่าคุณอยากเจอผม มีธุระอะไรหรอครับ”
“เอ่อ...เออ เรื่องงานหน่ะ คุณคงพอรู้บทแล้วสินะ งั้นผมจะขอบรีฟกับคุณอีกที”ว่าพลางหยิบกระดาษที่เจ้าตัววางไว้บนโต๊ะมาเปิด ดู ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคนอย่างลืมตัว
“เราเคยพบกันแล้ว...ใช่ไหม๊ครับ”
------------------------*
ปาร์ตี้เล็กๆ ในผับใจกลางเมืองในคืนวันนั้น ฮยอกแจนั่งจิบเหล้าผสมน้ำอย่างเซ็งๆ ใบหน้าหวานมองภาพที่เพื่อนรักและทีมงานออกไปเต้นเย้วๆ เป็นวงบอยแบนด์เกิลแก็งค์กันอยู่กลางฟลอ แล้วเหลือบตาไปมองพ่อพระเอกโฆษณาที่นั่งแนบกับนางแบบสาวขาเรียว หุ่นบึ้ม ผมดำสลวย ในชุดเกาะอกสีแดงแปร๊ดทิ่มตาที่ดูท่าว่าจะหลวมมากซะจนน่มน๊มจะหลุดออมานอก เสื้อ
“ผู้กำกับไปอยากไปเต้นบ้างหรอคะ”เจ้าหล่อนเอ่ยพ้อมกับใช้สายตาจิกไล่เขา ฮยอกแจไหวไหล่กวๆ ก่อนจะเอนหลังพิงเบาะด้านหลังพร้อมเบือนหน้าหนี
...............อยาก แต่อยากดูหนังสดมากกว่า!!................
“ออกไปเต้นกันไหม๊ครับ..ผู้กำกับ”บอมเอ่ยชวนพร้อมกับลุกขึ้นผายมือเชิญ อย่างเป็นผู้ดี ฮยอกแจปรายตามองแม่นางแบบสาวที่อึ้งสนิทตาค้างมองนายแบบหนุ่มแล้วยิ้มออกมา บางๆ
“ชวนคุณแซมมี่ออกไปดีกว่า...ผมไม่ถนัด”ร่างบางบอกปัดไป นางแบบสาวยิ้มรับอย่างยินดี ก่อนที่คิบอมจะตอบกลับไปอย่างสุภาพ
“พอดีผมต้อการชวนคุณ...จะไม่ให้เกียรติกัยหน่อยหรอครับ”ว่าจบก็ยิ้มนุ่มจนฮยอกแจเผลอยิ้มตอบให้
“ก็ได้”
เพลงจังหวะเร็วยังคงถูกเปิดต่อไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้เสียอารมณ์ ฮยอกแจออกเสต็ปแดนซ์แรงขึ้นเรื่อยๆ จนคิบอมอดขำไม่ได้ เมื่อนึกถึงที่คนตัวบางนี่เคยบอก
“ผมไม่ถนัด...เนี่ยนะไม่ถนัด”ว่าแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“ยิ้มไร เต้นดิ”เรียวปากอิ่มว่า พร้อมกับดึงให้อีกคนมาเต้นกับเจ้าตัวและผองเพื่อน
“มีแฟนรึยัง”จู่ๆ ร่างเล็กก็เอ่ยถามขึ้น
“ถามทำไม จะจีบผมหรอ”คิบอมว่า พร้อมกับยิ้มล้อๆ ฮยอกแจหน้าแดงเล็กๆ ก่อนจะต่อยที่แขนอีกคนเบาๆ
“บ้าไง...คนอย่างผมไม่เคยจีบใครก่อน”ว่าแบบกระซิบ เมื่อเสียงเพลงลดลงเมื่อถึงท่อนจบ
“งั้น....”
“งั้นอะไร”เสียงแหบว่า พร้อมกับดวงตาเล็กที่จ้อมหน้าอีกคน
“งั้นผมจีบคุณละกัน คุณฮยอกแจ”
“ถ้ากล้า...ก็ลองดูสิ คุณคิบอม”
หลังจากวันนั้น บนโต๊ะของผู้กำกับคนดังก็มีช่อดอกไม้ช่อโตแวะเวียนมาเปลี่ยนกันทุกวัน ฮยอกแจมองแล้วลอบยิ้มบางๆ ก่อนตาสวยจะมองออกไปเห็นร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านนอกตึกในทุกๆ วัน
“ไอ้บ้า”ว่าแล้วก็หมุนตัวลงมานั่งที่เก้าอี้เขินๆ
“อินเลิฟจังนะ”เสียงแซวของเพื่อนรักดังมาจากนอกห้องพร้อมกับประตูที่ถูกผลักเข้ามาอย่างถือวิสาสะ
“อะไร”ถามอายๆ
“ทำงง ...เค้ารู้กันจะทั้งวงการแล้วล่ะครับคุณผู้กำกับฮยอกแจ ว่าคุณชายคิม คิบอมไล่จีบคุณ”ว่าพร้อมกับวางหนังสือพิมพ์ดาราลงบนโต๊ะทำงานของเพื่อน ฮยอกแจหยิบมาเปิดดู ก่อนจะชักสีหน้าเซ็งๆ
“ลงแบบนี้...ไอ้ซีวอนมันคนเขียนใช่มะ”ถามพลางนึกไปถึงนักข่างบันเทิง หน้าหล่อรางเทพบุตรที่ผันตัวจากนักข่างอาชญากรรมาเป็นบันเทิงเนื่องจากทำ ข่าวคนฆ่ากันทีไร มันก็จะไปช่วยชาวบ้านประชาฑัณฆาตกร
“เออ”คยูฮยอนตอบสั้นๆ ก่อนจะพูดต่อไปว่า
“แต่คนที่ให้ข่าวมันอ่ะ...คือพ่อนายแบบ ขวัญใจแม่ยกนั่นแหละ”
“???”
“ไม่ต้องมาทำหน้างง ก็ที่จริงแล้ว ไอ้ซีวอนกะคิบอมอ่ะ มันเป็นเพื่อนรักกัน วิ่งแก้ผ้าไล้จับก้นกันมาแต่เด็ก ทำไมแค่นี้มันจะทำไม่ได้ ค่อยดูซักวันกูว่ามันต้องลงข่าวที่มึงกับคิบอมโจ๊ะพรึมๆ กันชัวร์!”ว่าจบคยูฮยอนก็ทำท่าฟันธง ก่อนจะยักคิ้วกวนตรีนเพื่อนรักไปหนึ่งทีตามประสา
“โจ๊ะไรล่ะ...กูกับคิบอมไม่ใช่มึงกับทงเฮนะ ที่ยังไม่ทันตกลงปลงใจก็ไปนอนก่ายกัน”ว่าจบมือใหญ่ๆ ของเพื่อนรักก็ตบป๊าบมากลางหัว ก่อนจะโดนเพื่อนสะบัดบ๊อบงอนใส่
............................................... ตกลงคยูฮยอนมันเป็นรุกรึรับวะ สะบัดบ๊อบซะแรดเชียว..........................................
ครืด ครืด
โทรศัพท์ไอแค่กๆ ของร่างบางสั่นครืดๆ เสียงดัง มือเรียงหยิบมาไว้ในมือก่อนจะหยิบปากกาลูกลื่นมาจิ้มหน้าจอ
KIBUM
สองทุ่มผมจะไปรับนะครับที่รัก
---------------------------
............................... เวลา หรือดอกไม้ ...............................
...............ไม่สำคัญเท่ากับ การยอมรับหัวใจตัวเองจะเร็วจะช้าก็ต้องลงแบบนี้...............
..................... เพียงแต่ผมเร็วไปนิด เร็วตรงที่แค่เค้าจะจีบก็ยอมเป็นแฟนเค้าเลย........
.......……Rotate the world with love…………
END
taLk** เอิ่ม...หลายคนคงลืมกันไปแล้ว แหะๆ
ยอมรับผิดทุกข้อ เรียนหนักเน้อออออ ไม่ค่อยได้กระดิก ท่องศัพท์ทั้งวัน ((มันอ้าง))
มีอะไร อยากทวงไรก็ PM มาเน้อ มีเวลาจะตอบหมดทุกคนอย่างรวดเร็ว ^^
ขอบคุณคร้าบบบ[/b]
ความคิดเห็น