คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : YOU ARE MY BABY : KOOK & MIN
J U N G K O O K & J I M I N
“ื้อ...ุ๊ี้อา”
“อะไรฮะ…”
“อะ..โอ๊ย..อะ..ะ..ใเย็นิ”
“อะไรอฮยอนี่เบาแล้วนะ”
“ะ..็ฮยอเ็บบ”
“โห่ ทนิฮะ อีนินะ”
“อ๊าาา...อุอาาาา..มะ..มะ..ไม่ไหวว..”
“เียบน่าฮยอ น่ารำาริๆเลยเนี้ย”
“ย่าาาาา ็มันเ็บนี่ว้อยยย ฮืออ"
“นอื่นเ้าไม่เห็นบ่นเลย เียบ !”
“อย่าุเส้ว้อย มันเ็บนี่ ปวไปหมแล้วนะ ฮืออ..ไม่เอาแล้ว ปล่อยนะ !!”
“ปล่อยๆๆๆ ย่าาา ปล่อยเส้ว้อยย ย๊า !!!!!!!!"
อนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!
อ!!!!!!!!!!!!!!!
ุ๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TT[ ] TT
--
หะ..หะ..แฮ่ๆ
เหนื่อย…
แฮ่..ฮะ..
เ็บ้วย…
อะ แ่ๆ แฮ่.ๆๆ ฮือ...
ฮือ..่ว้วย..
ะทรมานันให้ายเลยหรือไไอ้ไททั่น!!!
ปาร์ีมินนอนาลอย ปาน้อยอ้าพะาบๆหอบอาาศเ้าปอ ร่าน้อยนอนออยู่บนพื้นสภาพอย่าับอผ้าี้ริ้วเปีย
“ีมินนี่ ไหวมั้ยอ่า”
หัวไหล่เล็ถูเท้าออโฮอเี่ยสะิยิๆ ร่าน้อยยับามแรสะิอรุ่นพี่แ่าที่ลอยนั้นีมินยัูเหมือนุ๊าเ่าๆร่าปวเปียามลานัมือสอ
“ีมินนี่ นวาให้ฮยอหน่อยิ ฮยอร่าะแหลแล้วอา ฮือออ ไอ้แทมันแล้ฮยออาฮืออ นวๆๆๆ นวฮยอโหน้ยยย”
แม่..ทำไมถึแล้ทำเป็นมอไม่เห็น ทำไมไม่สาปให้ปาร์ีมินหายไปาสารระบบโลเหมือนที่อบแล้ันฮะ ทำไม…
“มานี่เลยยุนิฮยอ ีมินมัน็เหนื่อยแล้วูหน้าสิหน่ะหลับในไปแล้วมั้นั่น”
“โฮร้ยย ็ันเหนื่อยอะ ้อมบ้า้อมบออะไรันนัหนา แหแ้แหานาเเป้าแไปหลายัวแล้วเนี้ย ว้อยยยยยย”
ไปโวยวายที่อื่นไ้มั้ยฮะ..อร้อเถอะยุนิฮยอ ร่าผมะแหลแล้วอย่าให้หูผมหนว้วยเลย…
ร่าอยุนิฮยอโนลาออไปโยฝีมืออแทฮยอ นึอบใแทฮยอ็วันนี้แหละ าอผมมันเริ่มพร่ามัวลเรื่อยๆ ไม่อยาะยับเยื้อนร่าายไปไหนเลย โยเพาะ่วล่าที่มันร้าวระบมไปหมทุส่วน
นี่เป็นไออลหรือนัายรรมทำไม้อับมาแหแ้แหาันนานี้…
แล้วไอ้เ็บ้านั่น!!! ทำไมรูสอนเ้น้อมอบอำนาให้เป็นนนำ้อม้วย เป็นเ็นเอร์แล้วไ เป็นแ๊น์หลัแล้วไ อย่าไ็เป็นมัเน่อยู่ี
มัเน่วไหนเ้าใ้อำนาบวแรพลัวายมาบัับู่เ็นฮยอให้ทำามใัวเอแบบนี้้วยวะ!!!!!!
“ีมินอา ลุไปอาบน้ำนอนไป”
มาแล้ว พ่อเทพบุรอน้อ ฮือ ไม่ลุอะ ลุไม่ไหว อ้อน อ้อนไ้ไหมฮะ…
“ินฮยอ! ผมหิว้าวอะ้มมาม่าให้ินหน่อยิ”
มารัๆ.. ผมไ้แ่นอนมอินฮยอถูนัมุนฮยอลาออไปาห้อ้อม อนนี้ห้อไม่เหลือใรแล้ว เียบ ไม่มีเสียเี๊ยว้าว ไม่มีเสียเพล ไม่มีเสียุเสียบ่น อยานอน...หลับรนี้แหละ ไม่ไหวแล้ว…
“นี่! ลุเลยมานอนอะไรรนี้”
ไม่ลุ..ให้าย็ไม่ลุ..
“ฮยออา..ไปนอนห้อเถอะนะ”
ไม่้อมาโอ๋เลย…
“ีมินฮยอ ไปอาบน้ำเถอะะไ้หอมๆ”
อยู่แ่นี้ะมาระิบระาบทำไมวะ ไม่อาบแล้วน้ำอะเหนื่อยะายห่าแล้ว
ฟอ
“หื้มม นาไม่อาบน้ำยัหอมเลยอะ”
เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!
ีมินเ้ัวทันทีที่แ้มอวบถูมูโ่อไอ้เ็ที่้มลมาฟั ฮือ ูมัน..ูมันทำหน้าสะใ ยิ้มบ้าไรวะ!!!!!
“ไปไลๆเลยนะ!!!!!!!!!!”
“อะไรอ้าา เมื่อี้ยัไม่เห็นอยาไปไหนเลยนิราวนี้ละะมาไล่”
“ไปไลๆเลยไอ้เ็บ้า หมเวลา้อมแล้ว เลิ!!!”
อนอุยิ้มโว์ฟันระ่าย หาาระยับไป้วยรอยพับเป็นั้นๆเพราะเ้าัวำลัหัวเราะร่วนนไม่สามารถวบุมทรหน้าัวเอไ้ นรหน้าำลันั่เอามือุมแ้มอวบๆอัวเอ นามือเล็ๆอวบๆนั้นยัไม่่วยุมแ้มให้มิไ้เลยอะ
ูิ แระเรื่อเลย ูเ้ึ๋ๆเหมือน้นเ็เลย โฮร้ย ้อฟั แบบนี้้อฟั !!!!!!!!!!
“อะ..อะไร..ออไปไลๆเลยนะไอ้เ็บ้า!”
อุลานเ้าไปใล้ๆีมินที่ระเถิบัวถอยหลัหนี ยิ่ถอยอุยิ่เ้าใล้ ถอยนไม่ทันเห็นว่ามันไม่มีทาที่ะถอยแล้ว หลัิระแล้วว่ะีมิน
“เมื่อเย็นิน้าวไปี่ามอะฮยอ”
“ถามทำไม? - - “
“แอบุ้าวไว้ในแ้มป่ะเนี้ย ิๆๆๆๆๆๆ”
ไอ้บ้าเอ๊ย!!!!! เอานิ้วแออไปเลยนะ ิ้มแรไปแล้วแ้มนนะเว้ยไม่ใ่หมา
“ันไม่ใ่ลินะะมาอม้าวอมล้วยไว้ในระพุ้แ้มอะไอ้บ้า!!!”
“ริเหรอๆๆๆ ไหนๆๆ พิสูน์หน่อยๆๆ ิๆๆ”
อุโถมร่าัวเอเ้าหาีมิน สอมือให่อบุมใบหน้าเล็ ย้ำยี้แ้มอวบประหนึ่ำลัเล่นับลูหมาบีเิ้ล แววาส่อเป็นประายแวววาวยิ่เห็นีมินยิ่เหมือนำลัะโนิน
ลูวา ลูหมาน้อยอะไรที่แฟนลับเรียหน่ะ มันใ่ที่ไหน อนอุมันหมาป่าัๆ!!!
เฮือสุท้ายที่ลูหมาะรอเื้อมมืออสัว์ให่..
ผั้ววว!!!!!!!
“โอ๊ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!”
ร่าอนอุลอยระเ็นออาีมิน้วยแรถีบาู่แบบเ็มำลัเฮือสุท้าย ร่าน้อยหลุาเื้อมมืออมัเน่ปีศาแล้ว็รีบแ้นออไปาห้อ้อม ่อนออ็ยัไม่วายหันมาูำปั้นแล้วแลบลิ้นใส่น้อเล็ที่นอนแผ่หราอยู่ลาห้อ
ถีบะเ็มแรเียวนะ...ถีบแบบไม่ลัวโนเอาืนเลยนะีมินฮยอ..หึๆ
ีสอ..
สิทธิ์น้อเล็้อเป็นนอาบน้ำทีหลั ไหนวันนี้ันเป็นเวรล้าานอีว่าะอาบน้ำเสร็เินเ้าห้อมาทุน็หลับหมแล้ว
แล้วนี่..อใรเป็นอใรวะ???
ผมยืนมอบรราุุ๊่นุ๊า อนั่นนู้นนี่ระบุประเภทไ้ไม่หม ็อบรราแฟนลับที่พวฮยอมานั่รื้อแะแล้วเอามาอวเทับัน
ำถามือ...ทำไม้อมารื้อันบนที่นอนผมรับ?
รื้อและไม่เ็บ้วยรับ .. ีสอแล้วรับ
ในึะวามันลพื้นให้หมทั้เีย แ่็ห่วว่าะมีอะไรแหัึ้นมา หอไ้พัพินาศเพราะเหล่าฮยอแน่ๆ ะให้เ็บหมนี่็ไม่ไหวหรอนะ เหนื่อยโรๆแล้ววันนี้อะ ผม็อยานอนแล้วเหมือนัน
หันรีหันวา แหมะ..นอนันสบายเลย มีแ่สอนนั้นบนเียั้นบน ยุนิฮยอโนโฮบอมฮยอแย่เียสินะวันนี้เลย้อระเห็ไปนอนเบียับแทฮยอ นัมุนฮยอ็นอนอุ๊าัวโปรไม่เหลือที่ให้ผมไ้เบียล่ะ อีสอนนั้นไม่้อพูถึหรอ าไม่เลยอบเียออมา็บุแล้ว
เหลือนนั้นนเียวล่ะ โป๊ะเ๊ะเลย A__________A
“ื้อ…”
“อนอน้วยนะรับฮยอ”
“แท..ฮยอ..เหรอ?”
- - แหน่ะ..หิเลยนะเนี้ย แทฮยออบนอนไปทั่วสินะ
“ไม่ใ่สัหน่อย”
“อือ..”
“หลับแล้วเหรอฮะ?”
“อือ..”
“หลับแล้วอบไ้ไล่ะ?”
“อือ…”
อุุัวเ้าไปใ้ผ้าห่มผืนเียวับีมิน เ้าอเียนอนะแหันหลัให้ ร่าน้อยนอนอุ๊าหมาัวโแ้มเนียนหลัทำวามสะอาเป็นอย่าีนั้นาวนส่อสว่าในที่มืไ้แถมยัหอมนไม่ทันไ้มูลไปม็ไ้ลิ่น
“เอ..วันนี้ใ้โฟมล้าหน้าลิ่นอะไรอะฮะ”
เียบ…
“หอมมั้ยน้าา…?”
เียบ..
“้อลอมสัหน่อยละม้า”
ฟอ
แหมะ..มันื่นนนนนายยยยยยยยยยยยยยย A_________A
“อื้ออ..อุนอนเยๆไ้มั้ย”
“ทำไมละรับ ผมไม่ไ้ิ้นอะไรเลยนะนอนนิ่ๆเลย”
“แล้วมาหอมันทำไมเล่า..”
ีมินฮยอทำเสียอุบอิบในลำอ เหมือนะนอนหลับไปแล้วแฮะ แ่ไอ้เยิบัวเบียเ้ามาหานี่มันอย่าไรับ?
“หนาวมั้ยรับ”
“ไม่อะ อย่าวนใน่า ันะนอน”
“ผมไปวนใรไหนถามว่าหนาวหรือปล่าวแ่เนี้ย”
“อื้ออ..”
ปาบ่น่าแ่หันัวมาุนี่มันอย่าไ - -’
เส้นผมำสนิทนุ่มหอมผมใ้นิ้วเี่ยเล่นไปมา มูเล็เรียวเ้าับใบหน้าที่เ้าัวอุส่าห์เฝ้าลน้ำหนัมา แ่ในสายาผมปาร์ีมินเมื่อ่อน็ไม่น่ารัไม่แพ้ับอนนี้หรอ ผมิถึแ้มอวบๆแบบนั้นมาว่า
ว่าไปอนนี้็เริ่มอวบึ้นมาอีนะเนี้ย แ้มอฮยอมันึูผมเอนะ
แ้มาวถูลเบาๆ สูลิ่นหอมอ่อนๆ อืม..วันนี้ลิ่นนมแหะ แ้มนิ่มอวบๆแถมลิ่นน้ำนมแบบนี้มันหอมนหน้าินเินไปแล้วนะรับ ยิ่มูลไปยิ่ื่นใ ยิ่ไม่อยาถอนออ เอามูไว้อย่าี้ นอนสูอาาศที่เล็ลอเ้ามาผ่านเนื้อผอมๆอีมินฮยอแบบนี้ทั้ืนเลยน่าะี
แ่รู้สึว่ามันไม่พอแล้วอะ…
“อื้ออ..อุอา..หยุน่า”
“ไม่เอาอา ไม่หยุหรอ”
“อือ…”
าแ้ม้ายไล่วนไปแ้มวามูสูลิ่นหอม ริมฝีปาลไปูบลิ้มรสวามหวานอเนื้อนิ่ม พรมูบละเมียไปเรื่อยๆาแ้มทั้สอ้าไล่ไปหน้าผามน ปลายมูรั้นๆมัน้อโนับเล่นสัทีสอทีเล่นไ้แป็บเียว แ้มอวบ็ึผมลับไปอี ูบ สูลิ่นนเ็มปอทั้สอ้าเท่าไหร่็ไม่พอใ ะเอาอี..้อารอี..
ีมินราในลำอเบาๆเพราะอีนเริ่มไม่หยุอยู่แ่หอมแ้ม ริมฝีปาถูบูบทั้ๆที่าลืมไม่ึ้น อีนรุไล้เ้ามาเรื่อยๆหนัึ้นๆนีมิน้อปรือาึ้นมามอนเป็นน้อเล็ร่ายัษ์ที่เปลืออัวเอเหมือนทุวัน
“ไม่่วหรือไ?”
“เย่ว”
“ไม่เหนื่อยหรือไ?”
“หายแล้ว”
“แ่ฮยอเหนื่อยนะ เมื่อ้วย ปวัวไปหมแล้ว”
“็ทนปวอีสัั่วโมไม่เป็นไรหรอน่า น้าาา..”
“แม่…”
“น้าาา เี๋ยวยอมเป็นทาสสามวัน”
“อาทิย์นึ”
“ห้าวันอ่ะ”
“ไม่”
“โอเ”
“อื้อออออ..”
ี้เียฟัำ่อรออะไรทั้นั้นแล้ว ปาที่บ่นๆนั้นมันำลัวนให้ผมเ้าไปับแท้ๆ โทษัวเอเถอนะปาร์ีมิน
END
- okcat_kumabunny -
สั้นสุเท่าที่แ่ฟิมาเลยมั้เนี้ย?.. 55 ฟิสนอัหาัๆฮะ ริๆอยาลรูปน้อีมิแ้มย้วยมา แ่มันเป็นรูปาอาร์มี่รูม เอามาแปะโน่า -..- แ่ะบอเพราะรูปนั้นึเิเป็นฟินี้ึ้น อยาะสิร่าใรสันไปฟัแ้มน้อ หวยมาออที่มัเน่ปีศา ไล่ะๆๆ สมใแม่ยุ๊มินอะเส้ะ (รู้นะว่ามีุ่มอยู่เยอะ) ิ ,อให้สนุับฟิเหมือนเิม้า , อบุทุอมเม้นท์้วย
ปอลิ. ะทยอยอัพเรื่ออื่นามมานะะ ไรเอร์นา็ถนัแ่ฟิาๆแบบนี้ นานๆมะมีฟีลลิ่และวามยันในารสู้รบบมือับารอัพฟิในเว็บเ็ี ถถถ
สรีมฟิและนินทาไรเอร์ไ้ที่
Twitter : #ฟิไรเอร์นา
FB Page : Okcat_Kumabunny-BTS-Fanficion
ความคิดเห็น