ย้อนเวลากลับมาขอร้องภรรยาให้ปล่อยสามีผู้นี้ไปเถิด.

คำโปรย

ชาติก่อนซ่งเทียนเหิงตายด้วยคมดาบของผู้เป็นภรรยา... ใต้เท้าเซี่ยนั่นลงดาบมาที่ตนผู้เป็นสามีได้อย่างหนักแน่นน่านับถือ ไม่สนด้วยซ้ำว่าพวกเขาอยู่กินด้วยกันมากี่ปี ไม่สนด้วยซ้ำว่ามีบุตรสาวด้วยกันมาแล้วหนึ่งคน ส่วนสาเหตุนั้นก็เป็นเพราะหลงเชื่อให้คำยุแยงของผู้คนมากมาย ซ้ำร้ายความสัมพันธ์ของพวกตนนั้นก็ไม่ได้เริ่มจากความรัก ไม่แปลกหากท่านแม่ทัพจะคิดเอาชีวิตของเขาโดยไม่ลังเล

ซ่งเทียนเหิงคือขุนนางขั้นที่เจ็ดที่ได้รับพระราชทานสมรสกับแม่ทัพเซี่ย ส่วนเหตุผลที่ทำให้คนที่สูงส่งเช่นท่านแม่ทัพต้องมาแต่งงานกับขุนนางยาจกเช่นตนก็มีเพียงสาเหตุเดียว คือฮ่องเต้หวั่นเกรงว่าตระกูลเซี่ยจะตบแต่งกับขุนนางตระกูลใหญ่ หากเป็นเช่นนั้นอำนาจกว่าครึ่งของหนิงอันคงไปอยู่ในมือของตระกูลเซี่ย หากจะให้ตบแต่งกับอ๋องคนใดคนหนึ่งก็เกรงว่าจะหนุนนำให้เกิดสงครามชิงบัลลังก์ จะให้แต่งกับรัชทายาทก็เกรงว่าขุนนางตระกูลอื่นจะไม่พอใจ

ราชสำนักคือการคานอำนาจระหว่างขุนนางหลายต่อหลายตระกูลและเชื้อพระวงศ์ ซ่งเทียนเหิงที่เป็นเพียงเศษธุลีที่ได้มาอยู่ในราชสำนักจึงเป็นทางเลือกที่ราชสำนักเลือกขึ้นมา...

สมรสพระราชทานมิอาจปฏิเสธได้ ซ้ำร้ายคนที่แต่งคู่กันนั้นมิอาจผลักไสให้ภรรยาหรือสามีพระราชทานไปเป็นอนุมีคนอื่นได้ หากแต่แม่ทัพเซี่ยแต่งกับขุนนางไร้ค่าเช่นซ่งเทียนเหิงแล้วย่อมไร้ประโยชน์ และไม่มีบุรุษจากไหนมายอมเป็นเล็ก ๆ ให้ท่านแม่ทัพเซี่ยอีกแน่...

นึกแล้วก็น่าขัน ฐานะอันต่ำศักดิ์ของซ่งเทียนเหิงนั้นมิได้ต่างอะไรกับเมียบ่าวในเรือนเสียด้วยซ้ำไป ทั้ง ๆ ที่เป็นบุรุษ แต่กลับต้องอยู่หลังสตรีผู้เป็นภรรยา

ทว่าคล้ายสวรรค์เวทนาในชะตาของเทียนเหิงผู้นี้ จึงได้ให้โอกาสกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง...

ซ่งเทียนเหิงก็ไม่หวังจะกลับไปใช้ชีวิตเช่นนั้นอีก!

คราวนี้ซ่งเทียนเหิงจะต้องทำให้ตนเองเป็นอิสระให้ได้!