ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
น่าเสียดายสามีข้าตายไปนานแล้ว

สตรีใกล้คลอดร้องโอดโอย การคลอดลูกสร้างความเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าบาดแผลใด ๆ ที่เคยได้รับ แต่ต่อให้เจ็บปวดปางตายเพียงใด ‘เหยียนหราน’ ก็ยังมีแรงด่าทอได้อย่างไม่ยั้งปาก
“เจ้าลูกเต่าบัดซบต้าเหลียน! ทิ้งข้าไปไม่พอ ยังทิ้งเจ้าปีศาจน้อยไว้ในท้องข้าอีก! ”
“โธ่เอ๊ย! รีบออกมาได้แล้ว! เจ้าปีศาจน้อย! ”
“มารดาเถอะ! เจ้าขี้ขลาดเช่นบิดาเจ้าหรืออย่างไรถึงไม่รีบออกมา! ”
หมอตำแยที่เฝ้าดูต่างเศร้าสลด ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ่อนล้าประหนึ่งกับกำลังต่อสู้อยู่ก็มิปาน ต่อให้ปลอบประโลมสตรีใกล้คลอดด้วยคำพูดแสนหวานแต่กระนั้นคำพูดผรุสวาทกลับด้านสะท้อนกลับ
ช่างเป็นการทำคลอดที่เหนื่อยเหลือเกิน...
#เฟิงเฟิงห้ามแม่เจ้าที
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบ การกระทำที่รุนแรง และดำเนินเรื่องอยู่ในดินแดนสมมติ ไม่ได้อ้างอิงมาจากประวัติศาสตร์ใด ตัวละคร เนื้อเรื่อง เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย