"นาย...ทำไมถึงได้มาอยู่หน้าห้องฉันได้ล่ะ?"
ผมขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด...เอาอีกแล้ว...ในอาทิตย์นี้เจอหน้าหมอนี่สักร้อยๆรอบแล้วมั้งเนี่ย
"ฮะๆ เพราะผมอยู่ข้างๆห้องสึรุมารุคุงไงครับ เลยมาแนะนำตัวแล้วก็...นี่ของฝากครับ"
ชายหนุ่มเรือนผมสีน้ำเงินสวยผู้มีใบหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ...ท่าทางดูเป็นกันเอง แต่ว่า....
"ห๊า! นี่นาย...เดินตามฉันมาทั้งอาทิตย์ไม่พอยังมาซื้อห้องข้างๆฉันอีกเหรอ?!"
ผมรู้สึกเริ่มรำคาญหมอนี่ขึ้นมาพิกล...ควรจะดีใจหรือเสียใจดีที่ถูกชายงามตามสโตก(?)
"ผมจะได้ดูแลสึรุมารุคุงได้สะดวกไงครับ...ยังไงก็ตามเราก็ทำงานร่วมกันนี่ครับ ฮะๆ เวลาผมต้องการคำปรึกษาจะได้ถามได้ตลอด"
เจ้าเล่ห์...ท่าทางกับใบหน้าซื่อๆนั่นแฝงไว้ด้วยกับดัก จิตใจที่ซับซ้อนราวเขาวงกตที่ไม่สิ้นสุด ดวงตาที่พราวเสน่ห์แต่ก็เป็นแค่เครื่องมือกำบังความรู้สึกที่แท้จริงของเขา
"บะ..."
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรออกไป ชายหนุ่มร่างสูงหน้าห้องก็หยิบบางอย่างออกมา...
สิ่งของชิ้นนั้นผ่านสายตาของชายหนุ่มร่างบางหลังประตูคอนโด..
"หืมม?"
"นั่น...นั่นมัน"
จุดอ่อนของผมอยู่ในกำมือของเพื่อนร่วมงานที่รู้จักกันมานาน...
"ยังจำมันได้สินะครับ ถ้าอยากได้ล่ะก็...เชิญที่ห้องผมได้ทุกเวลานะครับ ห้องข้างๆทางซ้ายมือของคุณนั่นแหละครับ ฮะๆ"
"มิคาสึกิ...ไอ้ตาแก่บัดซบจอมเจ้าเล่ห์เอ๊ย!"
_____________________________________________________________________________________________
ไรต์กลับมาจากขุมอเวจีแล้วค่า...
ช่วงนี้มีงานเข้าเยอะมากเลยไม่มีเวลาเข้ามาดูเลยง่า
แต่ช่วงนี้จะเริ่มกลับมาอัพแล้วนะคะ
ขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะที่ปล่อยให้รอนานมาก
So Sorry. T///T
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น