นักเลงหัวไม้กับยัยแว่นสโลไลฟ์

สวัสดีค่ะ ยุกกี้ค่ะ(อันนี้ไม่ใช่ชื่อจริง แต่มันเท่ดี อิอิ) ยุกกี้เพิ่งเคยเขียนนิยายเป็นครั้งแรก พอดีไอเดียจากนักเลงแถวๆบ้านยกพวกตีกัน เลยคิดพล็อตได้ซะงั้น -..- ยังไงก็ขอฝากผลงานด้วยนะคะ ^^

(ข้อมูลตัวละคร จะอัพเดตทุกๆครั้งที่มีตัวละครเพิ่มขึ้น)

(ตรงไหนผิด บอกได้นะคะ จะแก้ให้ค่ะ)

มาเริ่มที่ตัวละครกันดีกว่าค่ะ

-ภูมิ นักศึกษาปี3 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีประเคนเกล้า คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล เป็นนักเลงหัวไม้ เป็นหัวโจกของแก๊งเลยก็ว่าได้ มักยกพวกต่อยตีกับนักศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีพนมวันที่เป็นสถาบันคู่อริอยู่เป็นจำ นิสัยมุทะลุ ไม่ชอบให้ใครมาหยามเกียรติ รักสถาบัน รักรุ่นน้อง รักแฟน>///< (โดนตบ) เป็นที่ชื่นชอบในหมู่สาวๆ เป็นที่เคารพในหมู่รุ่นน้องและในแก๊ง มีคติประจำใจที่ว่า เห็นอะไรครั้งแรกนั่นคือของๆเขา ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม

-กิ่งแก้ว (กิ่งไม้ =>ภูมิเรียก) นักศึกษาปี1 มหาวิทยาลัยจุรีรีตน์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาการออกแบบอุตสาหกรรม สาวแว่น ฮิปสเตอร์ อินดี้ ติสท์แตก ใช้ชีวิตวิถีสโลไลฟ์แบบโลว์คอส ไม่ประสีประสาเรื่องรักๆใคร่ๆ โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องของตนเอง โดยเฉพาะเวลาวาดรูป เวลาส่วนใหญ่มักหมดไปกับวิถีสโลไลฟ์ นั่งจิบกาแฟเย็นโบราณกับสเก็ตช์ภาพริมบึงน้ำที่สวนอัมพร 

-พริม เพื่อนสนิทที่สุดของกิ่งแก้วที่มีอยู่เพียงคนเดียวในคณะ นักศึกษาปี1 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาออกแบบภายใน เป็นคนร่าเริง อารมณ์ดี เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เป็นที่ชื่นชอบในหมู่เพื่อนๆ ดูแลเอาใจใส่กิ่งแก้วทุกเรื่อง มักจู้จี้กิ่งแก้วประจำ มักกัดกับเช็คเสมอ คอยสนับสนุนเรื่องกิ่งแก้วให้เช็ค

-เช็ค เพื่อนสนิทอีกคนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาไฟฟ้า เป็นคนชอบพูดจาเหน็บแนม ขี้เก๊ก จริงจังเกือบจะทุกเรื่อง แต่ก็จิตใจอ่อนโยน แพ้ทางผู้หญิงที่ชอบเหน็บแนมเหมือนตัวเอง ถ้าฟิลขาดจะมุทะลุ ไร้เหตุผล ไม่ฟังใคร เป็นหนุ่มฮอตหน้าหวานประจำคณะ ถึงขั้นเดือนคณะแค่เจ้าตัวปฏิเสธไม่อยากเป็น ไม่รู้ตัวว่าชอบกิ่งแก้ว จึงมักไปแกล้งอยู่บ่อยๆ

-พี หัวหน้าแก๊งนักเลงของประเคนเกล้า เป็นคนเยือกเย็น ใจเย็น แต่ถ้าอารมณ์ถึงขีดสุดจะทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า น่าเคารพนับถือของทุกคน เพราะคนที่ชอบดันเป็นคนเดียวกับนักเลงของพนมวัน จึงทำให้มีเรื่องชกต่อยกันประจำ เป็นคนที่ภูมิให้ความนับถือเหมือนเป็นพี่ชายตังเอง มีอดีตฝังลึกบางอย่างกับภูมิ

เรื่องย่อเรียกน้ำย่อย >///<

    ทุกวันของฉันมักจะใช้ชีวิตแบบสโลไลฟ์ เรื่อยๆเฉื่อยๆ ไม่ยุ่งกับใคร มันก็มีความสุขดีแหละนะ แต่วิถีสโลไลฟ์ของฉันกับถูกช่วงชิงไป เพราะตอนที่กำลังเดินทอดน่องไปสวนอัมพร ดันมีพวกนักเลงยกพวกตีกัน และทำให้ฉันได้เจอกับ “ภูมิ” เด็กช่างกล นักเลงหัวไม้แห่งเทคโนฯประเคนเกล้า แต่นั่นไม่ได้น่าประทับใจเลย เพราะเขาดันฉุดฉันวิ่งขึ้นรถเมล์ไปดงนักเลงซะงั้น และยังไม่พอ ยังลากฉันเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องวิวาทอีกนับครั้งไม่ถ้วน หมดกัน ชีวิตฉัน!!!!!