สารคดีชีวิต ตอน เรื่องเล่าของพี่ชาย ( Y )

เนื้อเรื่อง

สารคดีชีวิต..ตอน เรื่องเล่าของพี่ชาย

                ก๊อบ กบ กุ้ง พวกเราเป็นแฝด 3 ไข่ใบเดียวกัน หน้าตาเหมือนกัน ส่วนสูงเท่ากัน

                ผม  ก๊อบ พี่คนโต ตัวผมมันเป็นชายแท้ สนแต่ ผู้หญิง แล้วหนุ่มนักกีฬาอย่างผมก็เป็นนักบาสของโรงเรียนซะด้วย  สาวๆหละติดตรึม

                น้องคนรองของผม  ไอ้กบ  เชื่อไม่เชื่อไม่รู้ แต่มันเป็น  ไบฯ ไบเซ็กซ์มั่วซะด้วยซิ  ฟันดะทั้ง ชาย หญิง ไม่เลือก วันๆมันเอาแต่เที่ยว  เรียนไม่เอา  กิจกรรมไม่สน แต่ก็นะ มันหน้าตาเหมือนผมนี่ ก็เลยมีทั้ง หนุ่มถึก สาวอึ๋ม  แม้กระทั่ง หนุ่มหน้าหวาน ทำงานมาส่งให้มัน จนสอบผ่านแบบเฉียดฉิวทุกเทอม

                ส่วน กุ้ง น้องคนเล็กของครอบครัว ผมไม่เข้าใจจริงๆ  เป็นแฝดกันแท้ๆ แต่มันดูบอบบางน่าทะนุทนอมสมเป็นลูกคนสุดท้อง ตัวมันนิดนึงสมชื่อ กุ้ง ทั้งๆที่สูงเท่ากัน แต่น้ำหนักมันน้อยกว่าผมเกือบ 10 โลฯ  ก็นะมันมีดีที่สมอง  เรียนเก่งซะเป็นที่เชิดหน้าชูตาของตระกูล  เสียอยู่อย่าง ทำยังไง๊ยังไง มันก็ไม่สนผู้หญิง  แถมตอนนี้ยังเป็นแฟนกับ ไอ้เบญ ที่อยู่ห้องเดี๋ยวกันซะอีก ผมหละกลุ้มกับน้องคนนี้จริงๆ

                นั้นไง..เจอละ  น้องคนเล็กของผมหนะครับ  เอาอีกแล้ว มายืนร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆอยู่คนเดียวตรงชั้นพักบันได เออะ ลืมบอกไป พวกผมถึงจะมีสมองคนละระดับ แต่อาจารย์เค้าก็จับพวกผมมาอยู่ห้องเดียวกัน ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่พวกผมจะเป็นเด็ก ม.ปลาย ผมนึกสงสารพ่อแม่นิดๆ ที่ต้องย้ายโรงเรียนเสียค่าโน้นนี่ทีคูณ 3 แต่ก็นะ มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้  เมื่อกี้ผมเอางานไปส่ง พอกลับมา น้องกุ้งของเราก็หายไปจากห้องซะแล้ว คนอย่าง กุ้ง น่ะเหรอโดดเรียน เป็น ไอ้กบ ผมหละจะไม่แปลกใจ  พอเดินไปดูหน้าห้องก็เห็น อยู่โน้น ชั้นพักบันได ห้องเรียนของผมอยู่ติดกับบันไดพอดีอ่ะครับ ร้องไห้กระซิกกระซิก ต้องทะเลาะกับไอ้เบญแฟนมันแน่ไม่ต้องสงสัย แล้วผมก็มองเข้าไปในห้องเรียนอีกที น่าน!!จริงด้วย  ไอ้ตัวดีนั้นนั่งกระเจอะกระแจ๊ะ กับสาวที่มีชื่อว่า กิ๊ฟ ก็เพื่อนในห้องอีกนั้นแหละ ที่น้องผมร้องไห้ก็เพราะเรื่องนี้ซินะ ผมเดินไปหามันกะจะโอ๋ เพราะถ้ามันโดดคาบนี้ผมก็จะไม่มีต้นฉบับลอกส่ง ไม่ช้าย!! เป็นเพราะผมรักน้องห่วงน้องต่างหาก แล้วผมก็โอบน้องชายมาร้องไห้แนบอก โอ๋ๆนิ่งซะ

                “ก๊อบ  เบญเค้าขอเลิกกับกุ้งอ่ะ เบญเค้าบอกว่าเค้าทนไม่ได้ที่จะโดนล้อว่าเป็นเกย์ ทำไมหละกุ้งไม่เข้าใจทำไมเพิ่งมารู้สึก  ตอนแรกๆที่เราคบกันทำไมไม่เลิกตั้งแต่ตอนนั้น..ฮึก..แล้วยังบอกอีกนะว่ายังรักกุ้งอยู่  ขอให้เราดีกันเหมือนเดิม กุ้งทนไม่ได้หรอกนะ ก๊อบ กุ้งจะทำไงดีอ่ะ”

            น้องผมปกติเป็นคนเงียบๆนิ่งๆ แต่เวลามีเรื่อง ก็ใส่ผมเป็นชุดๆ กุ้งมันถามว่าจะให้มันทำไงดี ผมก็ตอบไปซิครับ ว่าให้ทำใจ มองหาคนใหม่ น้องผมจะได้ลองมองเด็กผู้หญิงน่ารักน่ารักบ้าง

                “กุ้งยังรักเบญอยู่ หาคนใหม่ไม่ได้หรอก กุ้งทำใจคบกับใครไม่ได้ ในหัวยังมีแต่เบญเต็มไปหมด ขอบคุณมาก ก๊อบ แต่กุ้งขอเวลาลืมเบญก่อน จากนั้น กุ้งถึงจะมีใจมองผู้ชายคนอื่น”

                อ้าว...ผมหละหวังให้น้องผมคบผู้หญิงแต่มันยังบอกว่าลืมได้จะมอง ‘ผู้ชาย’ นั้นน้องคนรองผมวิ่งมาโน้นแล้ว วันนี้มันบอกจะไม่เข้าแต่ไหงมาอยู่แถวห้องได้ วิ่งหอบมาเชียว

                “กบ...”

                น่านเอาเข้าไป  เมื่อกี้หยุดร้องแล้วแท้ๆพอไอ้กบมา  มันก็ร้องต่อ กุ้งโผลงจากบันได เฮ้ยๆใจเย็นไอ้น้อง อ๊ะ..ไอ้กบรับไว้ทัน

                “เป็นไร กุ้ง โทรบอกให้มาหาเดี๋ยวนี้ เรื่องนั้นใช่มั้ย ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร คาบนี้ไม่ต้องเข้าแล้วกัน ยังไงกุ้งก็ยังมีกบนะ”

                ไอ้กบ มันโดนโทรตามมานี่เอง ถึงฉากนี้ทีไรผมก็รู้สึกเป็นคนนอกทุกที ทั้งที่ผม พยายามจะเป็นที่ปรึกษาให้น้องๆแต่ก็....เศร้า ถูกมองว่าไร้ประโยชน์ สรุป คาบนั้นผมก็ต้องจดงานเอง เวียนหัวจะตายชักจดตามอาจารย์สอน ก็ช่วยไม่ได้ ถ้าไม่จด พอไอ้กุ้งหายเศร้ามาตามงานแล้วไม่มีงานให้มัน ผมหละตาย

                ..................................................................

ห้องนอนพวกผมมันอยู่ห้องเดียวกัน เพราะ พ่อแม่ อยากให้ลูกรักกัน ดูแลกัน ในห้องมีโต๊ะหนังสือ 3 โต๊ะ ตู้เสื้อผ้า 1 ตู้ ชั้นหนังสือของกุ้ง กีต้าของไอ้กบ และรองเท้ากีฬาของผม เตียงนอนก็มีเตียง 2 ชั้น 1 เตียง แล้วก็เตียงเดียวอีกเตียงที่แยกไป นั้นหนะเตียงกุ้งมัน ส่วนผมยึดพื้นที่เตียงชั้นบน เสียสละให้ ไอ้กบน้องรักอยู่ชั้นล่าง

                และคืนนั้น...เสียงที่ผมไม่ได้ยินมาซะนานก็ดังขึ้นเป็นห้วงๆ   ตั้งแต่กุ้งเริ่มคบกับเบญ เสียงนี้ก็หายไปจากห้อง แต่นี่เพิ่งเลิกกันเมื่อกลางวัน คืนแรกก็เอาเลยเหรอวะ  อ๊า...อื้อ......อีกนิด.....อ๊ะ...กบ.. ฟังยังไงก็เป็นเสียงคนทำอย่างว่ากันใช่มั้ยครับ   ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ เฮ้อ..เมื่อปีก่อนตอนผม รู้ว่าพวกมันทำกันเองก็ตกใจ แต่ตอนนี้ปลงซะแล้ว

                “เฮ่ย...เบาๆกันหน่อย” ผมเตือนมันดีๆเพราะเสียงดังหยั่งกะเปิดหนังเอ็กซ์เซอร์ราว

                “ทำไม....ก๊อบลงมาเล่นด้วยมั้ยหละ”

อ้าว..ไอ้กบมันท้าผม ก็รู้อยู่ว่าผมอ่ะมันชายแท้

                “จะนอนโว๊ย....เบาๆหน่อย เสียงอ่ะ เสียง แม่เข้าได้ได้ยินจะแยกกันไม่ทัน” สงสัยประโยคสุดท้ายจะได้ผล เสียงเบาลง แต่ก็ยังดังจนผมนอนไม่หลับอยู่ดี ไอ้เด็กเปรตพวกนี้ก็น้า ทำกันได้ จนเกือบเช้า.....รุ่งขึ้นผมง่วงจนหลับในคาบ แต่พวกมัน...พวกมันกับนั่งหน้าระรื่น ไอ้กบที่เคยโดดเรียนประจำมันก็เข้า นั่งติดกับไอ้กุ้งเหมือนจะเสียบกันซะตรงนั้น  กุ้งที่ควรจะเศร้าก็ไม่ ยิ้มหัวเราะร่าเริง เกินปกติด้วยซ้ำ ผมเป็นพี่พวกมันรู้ดีว่า พวกมันทำประชดไอ้เบญ แถมได้ผลด้วย.....แต่ไอ้คนที่กลัวสายตาชาวบ้านก็ทำอะไรไม่ได้ตอนนี้มันคบสาวนี่

                ...................................................................

                เวลาผ่านไป.......จนถึงช่วงสอบปลายคาบ ไอ้กบมันเข้าเรียนตลอดจากที่ไม่เคยเข้าเลย มัน...มัน สอนเลขผมอ่ะ ทั้งๆที่ในห้องผมตั้งใจเรียนกว่ามัน...สภาพกุ้งก็ลืมทุกเรื่อง ในหัวมีแต่เรื่องเรียน ผมมันนักกีฬานี่ครับก็ต้องมีซ้อมบ้างเรียนไม่ทันบ้าง ก็เลยให้น้องกุ้ง ช่วยสอน ให้ไอ้กบมันสอน มันก็สอนคำด่าคำ  มันเป็นน้องผม 2 นาทีแท้ๆ  ด่าพี่หยั่งกะเพื่อน

                วันนี้เป็นวันหยุดเตรียมสอบที่โรงเรียนเค้าหยุดไว้ให้อ่านหนังสือ  พรุ่งนี้สอบวันสุดท้ายผมกะฟิตเต็มที่ ตื่นแต่เช้าจะมาอ่านหนังสือ อันที่จริงผมก็เข้ามหาลัยได้แล้วอ่ะนะ แต่ก็อยากให้เกรดเทอมสุดท้ายออกมาเป็นที่ภาคภูมิใจ ผมเข้าด้วยโครต้านักกีฬาบาส ก็เข้าวิทยาลัยพละนั้นแหละ สุดท้ายผมคงได้เป็นครูพละหรือไม่ก็โค้ชที่ไหนซักที่  ผมตื่นมาอาบน้ำ  เสร็จก็มาเจอะกะน้องชายคนรอง มันจะออกไปไหน พรุ่งนี้สอบนะเฟ้ย

                “ไปหละพี่ชาย จะไปค้างบ้านเพื่อน เจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้น้า อาดิโอส” 

เอาเข้าไป...อาดิโอส มันแปลว่า’ไรหละฟะ พักนี้ผมอารมณ์เสียกับน้องรองคนนี้อยู่เรื่อยๆ ไม่ใช่ว่ามันเรียนเก่งกว่าผม หรือว่ามันอาบ๊ทจามะกับกุ้งทุกคืน ( ถึงกุ้งจะอ่านหนังสือสอบแต่พวกมันก็ทำกิจกรรมก่อนนอนกันได้ประจำ ) หรอกครับ แต่เพราะมันเรียกผมว่า ‘พี่ชาย’ และทำเหมือนผมเป็นพี่เขยมัน

                “ไปแล้วเหรอ ...กบ”

อื้ม...น้องคนเล็กของผมโผล่ออกจากผ้าห่ม ไอ้กบมันเดินกลับเข้าห้องแล้วก็ก้มลงจุ๊บกัน  ไม่อายผีสางเทวดาบ้างเล้ย...แต่ก็น้องผมอ่ะครับ  ผมก็ปล่อยมันไป

                “คืนนี้กบไม่อยู่ ถ้าอยาก ก็ใช้ ก๊อบ ไปก่อนแล้วกันนะ”

ดูพวกมันคุยกัน  ลามปามผมอีกและ แทนที่กุ้งจะปฏิเสธหรืออะไร เปล่าเลย น้องคนเล็กผมตอบ

            “อื้ม”

แล้วก็พยักหน้าเข้าใจ ผมหละเครียด เอ้า..หันมองหน้าผมแล้วหัวเราะ เดี๋ยวพ่อ เอ๊ย พี่ก็จับเขกกะบานรายตัว

                ช่วงกลางวันวันนั้น ผมอ่านหนังสือ แต่มันก็ไม่เข้าหัว ก็น้องผมหนซิครับ นั่งจ้องผมทำหยั่งกะหน้าผมมีตัวอย่างข้อสอบ .....เฮ้ย  อย่ามองงั้นดิ พี่นะเฟ้ยนี่พี่ พี่เป็นชายแท้ มองเชิญชวนยังไงก็ทำไม่ได้ เอ๋!! ทำไมผมคิดว่ามันเชิญชวนผมหว่า คงเป็นเพราะคำพูดของไอ้กบแน่ๆ

                // ถ้าอยาก ก็ใช้ ก๊อบ ไปก่อนแล้วกันนะ //

                หึหึ...เครียดกับน้องๆไม่พอ ตอนนี้ชักเครียดกับความคิดตัวเองซะแล้ว  ไปอ่านในห้องดีกว่า หึหึ อยู่ห่างๆหน่อยดีกว่าเรา ชักไม่มั่นใจในตัวเอง ( ตอนนี้ผมกับกุ้งลงมาอ่านหนังสือที่ห้องนั่งเล่นอ่ะครับข้างบนห้องมันร้อน ) นั่งอ่านไปได้สองบรรทัด ก็เหม่อคิดเรื่องอย่างว่าของเหล่าน้องชาย เอ่อ มันก็ทำกันได้น้า ไอ้กบมันก็นะฟันดะกับน้องยังไม่เว้น กุ้งมันก็น่ารักจริงๆ เลิกกับไอ้เบญนั้นก็ไม่เห็นมีใครอีก  นี่ก็นานแล้วหรือว่ามัน จะจริงจังกับไอ้กบ พี่น้องกันนะเฟ้ย  คิดไปคิดมาก็มาจบลงที่สายตาเชิญชวนหรืออะไรนั้นของกุ้งเมื่อกี้ เฮ้อ...ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าน้องมันรักกัน พี่ก็ต้องสืบทอดทายาท จะเป็นเกย์ไปอีกคนไม่ได้ เฮ้ย..ผมคิดอะไรของผมเนี่ย ผมมันชายแท้ สนแต่ผู้หญิง  ติ๊ด!! เสียงรีโมทแอร์ดังขึ้น คนเปิดคือกุ้งนั้นเอง

                “แม่บอกให้มาเปิดแอร์อ่านหนังสือในห้อง ....แต่ก๊อบ..กุ้งอ่านจนไม่รู้จะอ่านอะไรแล้ว  เรามาทำอย่างอื่นกันเถอะนะ”

เอาแล้วไงไอ้น้องชายผม ตอนนี้ผมกางโต๊ะญี่ปุ่นนั่งอยู่กับพื้น มันก็มาคุกเข่ากอดด้านหลังผม

                “ไม่เอา...ทำกับไอ้กบคนเดียวเหอะ...นี่ชายแท้เฟ้ยไม่ใช่เกย์”

อ่า..ผมร้อนตัวไปเรียบร้อย

                “ไม่ได้บอกจะทำอย่างนั้นซะหน่อย แต่ถ้าท่าทางก๊อบจะหวังอย่างนั้น กุ้งก็กำลังอยากงั้นยืมใช้หน่อยนะ”

อ๊ากๆๆๆ....ผมโดนน้องจับกด.....เด็กเปรตมันถอดกางเกงผมแย้ว แง...ถ้าไม่อยากมันก็ต่อต้านได้ แต่ผมก็มีอารมณ์กับน้องไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ผม..ผะ..ผม เสร็จมันแน่  ผมไม่อยากเป็นเกย์ ป้มเป็นปู้ชายแต้ๆ ป้มเป็นปู้จายยยยยยยยย

                ‘กระซิกกระซิก’ เสียงร้องในใจของผมร่ำไห้ให้กับหนูน้อยที่ถูกบังคับให้เดินในทางต้องห้าม มันก็ดีนะ ดีมาก  แต่....แต่ ต่อไปผมจะมีหน้าบอกชาวบ้านได้เหรอ ว่าผมมันชายแท้ ในเมื่อผม...ฮือๆ โธ่ ความภาคถูมิใจของผม

                “ไม่ต้องคิดมากน่าก๊อบ  ทำหยั่งกะตัวเองโดนฟัน ฟันเค้าแท้ๆ”

ดูดิดูน้องผมมันพูด มันได้จูดี้ของผมไปแล้วนี่ ผมมองดูน้องคนเล็กที่ลุกจากเตียงไปห้องน้ำและเดินหอบหนังสือบางส่วนมานั่งอ่านหน้าตาเฉย  เมื่อกี้มันยังบอกว่าเบื่ออ่านหนังสือ พอมันได้ผมแล้วมันก็ทิ้งผมเลย นั้นมันครั้งแรกของผมนะ ( ที่ทำกะปู้จาย )

                สุดท้ายวันนั้นผมก็ไม่ได้อ่านหนังสือ แถมต้องระเห็จมาค้างบ้านเพื่อนอีก.....

                ..........................................................

                วันสอบที่ผมตั้งใจเป็นไปอย่างตะกุกตะกัก เมื่อคืนผมตั้งสติได้แล้วแท้ๆ ตอนเช้ามาเจอ กุ้ง ก็ทำตัวเป็นปกติ แต่พอเจอไอ้กบดิ มันมากระซิบข้างหูผม

                “อ้าว พี่ชาย ไหนบอกว่าเป็นชายแท้ ทำไมฟันน้องชายตัวเองได้หละ ต่อไปผมคงต้องระวังก้นแล้วซินะ” พอมันพูดจบผมก็ซีดไปเลย ไอ้กบมันกวนสมาธิผมแล้วก็หัวเราะจากไป  แงงงงง...ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำซักหน่อย ถึงจะหวังเล็กๆก็เถอะ

                ..............................................

                บ่ายกว่าๆพวกผมก็สิ้นสภาพนักเรียน ม.6 ชัวร์อยู่แล้วต้องมีกินเลี้ยง เหล้ายาปลาปิ้งพร้อม เฮฮากันเต็มที่ ผมได้โอกาส กินแม่งให้เมาเละลืมโลกไปเลย

                ................................................................

                ....................................................

                ..................................

                .................

                ความรู้สึกแรกคือ ปวดหัว จำอะไรไม่ได้ซักนิด โอ๊ย..โลกเบลอไปหมด....ที่นี่ที่ไหน มองไปมองมาก็บ้านผมนี่หว่า แต่บรรยากาศไม่คุ้น ใครฟะมานอนอยู่ข้างๆ   ......................................................... หรือว่าผมจะได้กับกุ้งอีกแล้ว หันไปมอง..................... ใช่!! อ๊า พระเจ้าลูกทำอะไรลงไป ผมจำไม่ได้ซักกะติ๊ด ไปล้างหน้าหน่อยดีกว่า....เอ่อ..พอผมเดินมาถึงห้องน้ำก็คิดขึ้นได้...เตียงที่ลุกมามันเป็นเตียงสองชั้นแถมชั้นล่างด้วย น้องเล็กของผมก็นอนอยู่บนเตียงเค้า...งั้นไอ้ที่ผมทำหละ..จะมีใครอื่นนอกจา...ก  ไอ้น้องเวนจอมฟันดะ ผมจับก้นตัวเอง เฮ้อ..โล่งอกนิดๆที่ไม่รู้สึกเจ็บ ปลอดภัย แต่ข้างหน้าก็ยังเหยอะ... เยิ้ม.............หลักฐานยืนยันว่าผมฟันมันแน่ๆไม่พลาด

                “ตกใจอะไร พี่ชาย..”

ผมหันไปสบตาด้วยสีหน้าเอ๋อแดก

                “จำไม่ได้เหรอ โธ่ เมื่อคืนออกจะสุดยอด”

เหอะๆ ถ้าจำได้ผมคงไม่เอ๋อขนาดนี่หรอก  ผมยิ่งซีดหนักเมื่อได้ยินคำว่า สุดยอด ผมทามอารายลงป๊ายยยยยยยยยย

                “เอ้า...ก็พี่ชายไปจับกุ้งกด แต่กุ้งมันดีกับไอ้เบญแล้วมันไม่เล่นด้วย พี่ชายเลยจับผมกดแทน พี่ชายนี่ประมาทไม่ได้เลยนะ ว่าพวกผมอย่างโน้นอย่างนี้สุดท้ายก็ฟันน้องสองคนไม่เหลือ เฮ้อ..เศร้า มีพี่ชายกลืนน้ำลายตัวเอง”

ดูมันพูด ฮือๆๆ....อยากจะหนี ให้ไกล ที่ไหนก็ได้ ให้ไกลแสนไกล ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องระวัง ไม่ต้องกลัวใครจะสนใจ...แล้วผมก็วิ่งเข้าห้องน้ำ  คนรอบข้างเค้าจะมองผมยังไง  ผมฟันน้องตัวเอง ฟันน้องชายทั้งสองของผมเอง ผมจะทำยังไง ใช่!!ไม่ว่ายังไง ผมก็คงต้องเดินต่อไป ..ผมจะเดินต่อไป แม้สายลมร้อนแรงและแสงแดดเผา ผมจะเดินต่อไป ไม่มีจุดหมายใดๆที่ผมหวังไว้  ผมจะเดินต่อไป อากาศหนาวววเย็นจับใจ เย็นจับใจจนรู้ถึงความปวดร้าวที่อยู่ท่ามกลาง ‘เหล่าน้องเกย์’ และในที่สุด ผมก็เป็นพวกเดียวกับมานนนนนนนนนน

ผมเพ้ออย่างนั้นอยู่ซักพัก ก็ปลงตก แต่เมื่อโดนไอ้กบมันล้อ ก็มีสะดุ้งสะเทือบบ้าง แต่ผมก็มีวิธีจัดการ มันล้อผม ผมก็จับมันกด  มันล้อผมอีก ผมก็จับมันกดอีก  จากคู่ที่เล่นกันประจำอย่าง กุ้งกับกบ ก็เปลี่ยนมาเป็น ผมกับไอ้กบ แทน ก็กุ้งมันดีกับแฟนมันแล้วนี่ครับ มันเลยไม่เล่นกับพวกผมอีก แต่บางทีที่พวกมันทะเลาะกัน ก็มีบ้างที่จะให้พี่ชายทั้งสองช่วยปลอบ แต่ก็แค่บางทีอ่ะครับ  ลืมบอกไป ผมอ่ะมีแฟนสาวเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว แต่กับน้องๆ ผมก็ยังเล่นกับพวกมัน ก็มันน้องผมนี่ครับ ผมรักพวกมันห่วงพวกมัน คนอื่นฟันได้ ผมก็ฟันได้เหมือนกัน

ตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาวิทยาลัยพละ หุ่นนักกีฬาแถมหน้าตาดีอย่างผม ก็มีสาวๆมาติดตรึมเหมือนเคย แต่ผมไม่สนก็ผมมีแฟนอยู่แล้วนี่ครับ แต่พักนี้ผมกับแฟนไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะต่างก็เข้ามหาลัยคนละที่ แล้วอีกอย่าง ผมก็ต้องเผื่อเวลาให้น้องๆผมด้วย แฟนผมเข้าใจครับ ว่าน้องๆผมสำคัญ ผมรักน้องมากมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยิ่งตอนนี้ ผมยิ่งรักพวกมันเข้าไปใหญ่ เมื่อก่อนพวกมันมองเหมือนผมเป็นคนนอก แต่ตั้งแต่มีเรื่องนั้นเกิดขึ้น น้องๆก็ดูจะรักผมและเห็นผมเป็นพี่ชายมากขึ้น  ก็นั้นแหละครับ อย่างที่แม่ผมเคยบอก ความรักของพี่น้องยังไงก็ตัดกันไม่ขาด ผมรักน้องๆของผม น้องๆก็รักผม ความสุขในครอบครัวที่อบอุ่นมันสุขที่สุดแล้วครับ ผมไม่รู้ว่าจะมีอะไรดีเท่านี้ได้อีกแล้ว

สุดท้ายที่ผมอยากบอก ความเป็น ‘เกย์’ ไม่ใช่โรคติดต่อนะครับ แต่ผมก็.........

FIN…ตอน เรื่องเล่าของพี่ชาย