ไอ้ต้าวมาเฟียคนนี้เมียผม - นิยาย ไอ้ต้าวมาเฟียคนนี้เมียผม : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ไอ้ต้าวมาเฟียคนนี้เมียผม

    โดย crazy smile

    เมื่อเจ้าของบริษัทบอดี้การ์ดต้องมารับงานคุ้มครองมาเฟียหนุ่มหน้าหวาน ความวุ่นวายจึงมาพร้อมกับความคลั่งรัก ถ้าเขาจับมาเฟียมาทำเมีย จะโดนฆ่าตายก่อนมั๊ยว่ะ จากเด็กหน้านิ่่งในวันนั้นสู่เด็กปากจัดในวันนี

    ผู้เข้าชมรวม

    276

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    20

    ผู้เข้าชมรวม


    276

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    7
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 ธ.ค. 66 / 09:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

    “ปล่อยสิว่ะ ไอ้บ้า!!! ไอ้แก่ตัณหากลับจับอยู่ได้  ปล่อยยยยนะ...อ่าส์...อึก.. อ่ะ...ยะ อย่าดูดสิ.....อ่าส์  ปะ...ปล่อยสิโว๊ย อ่าส์...ซี๊ด...... แฮ่กๆๆๆ แฮ่กๆๆๆ

     เสียงหายใจหอบถี่พร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นเป็นพักๆ ภายในห้องที่แสงไฟมืดสลัว  บนเตียงนอนขนาดคิงส์ไซส์ ผู้ชายรูปร่างกำยำแข็งแรง ใบหน้าคมคายหล่อเหลา สีหน้าเรียบเฉย แต่ทว่าดวงตากลับเปล่งประกายแพรวพราวดูเจ้าเล่ห์ กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงยื้อยุดฉุดกระชากอยู่กับผู้ชายอีกคนที่ความสูงไล่เลี่ยกัน แต่ร่างกายบอบบางกว่ามาก  ร่างบางผิวขาวอมชมพู ใบหน้าเรียวสวยได้รูป ดวงตาคมสีฟ้าอ่อนดูเย่อหยิ่งแต่ขนตาที่หนาเป็นแพงอนยาวทำให้ใบหน้านั้นดูสวยหวานยิ่งกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก  ริมฝีปากบางรูปกระจับสีชมพูระเรื่อ เผยอขึ้นเล็กน้อยเพื่อสูดเอาอากาศภายนอกเข้าทางปาก  เหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า  ร่างกายเต็มไปด้วยรอยดูด รอยกัดเป็นจ้ำเลือดสีแดงจนเห็นได้ชัด

      อีกฝ่ายก็เจ็บไม่น้อยท่าทางเจ้าของร่างบางจะหมัดหนักไม่เบา ริมฝีปากหนาแตกจนมีเลือดซึมออกมา มีรอยกัดอยู่ทั่วตัวไม่ต่างกัน กัดมากัดกลับไม่โกง

    “หึ ปากกล้าดีนี่  ชักอยากจะรู้แล้วสิ ถ้านายต้องกลายมาเป็นเมียคนแก่ตัณหากลับอย่างฉัน ยังจะปากดีใส่ฉันแบบนี้อีกมั๊ย  

    ร่างหนาไม่พูดเปล่า มือหนึ่งรวบแขน2ข้างของร่างบางไว้เหนือหัว อีกมือลูบไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงท้องน้อยที่แบนราบ  ปากขบกัดไปที่ถันชมพูหวานเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยวอีกฝ่าย

     “เชอะ ฝันไปเถอะ ใครจะติดใจคนป่าเถื่อนอย่างคุณกัน   อะ โอ๊ย จะกัดทำไมเนี่ยเป็นหมารึไง   ซี๊ด...มันเจ็บนะ 

     “กัดให้จำไง ฉันเคยบอกนายแล้วใช่มั๊ยโนอาห์ว่าอย่าดื้อกับฉัน  เด็กดื้อก็ต้องถูกลงโทษ!!!

      “มีสิทธิ์อะไรมาลงโทษผม  ผมไม่ใช่คนของคุณซะหน่อย  ปึ๊ก!! 

    ร่างบางไม่ยอมแพ้พยายามดิ้นรนกระแทกเข่าใส่อีกฝ่ายเต็มแรง  ถึงจะโดนไม่เต็มที่นักแต่ก็ทำให้อีกฝ่ายเจ็บไม่น้อย   ร่างหนาขบฟันแน่น ถอนหายใจเบาๆ ไม่คิดว่าร่างบางจะดื้อแผลงฤทธิ์เดชกับเขาได้มากขนาดนี้

     “เดี๋ยวก็ได้เป็น  จาง....อี้....เฟย!! เมื่อไหร่นายจะหยุดดื้อสักที  ไม่เหนื่อยบ้างรึไงห๊ะ!! 

    สิ้นเสียงเรียกชื่อแบบเน้นคำต่อคำ ร่างบางหยุดชะงักทันที เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความตกใจ  ชื่อนี้ที่ตัวเขาเองก็แทบจะลืมมันไปแล้วด้วยซ้ำ  คิดไม่ถึงว่าจะมีคนเรียกให้ได้ยินอีกครั้ง

    “คะ...คุณเป็นใครกันแน่  คุณ...รู้ชื่อนี้ได้ไง  ทำไม ???

    ประโยคสุดท้ายร่างบางเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา  คนตรงหน้าที่กำลังสบตากับเขาอยู่ เป็นใครกันแน่ ทำไมถึง.....

                “เด็กดีไม่ดื้อสิ   จางอี้เฟย……….

    …………………..

    มือใหม่หัดแต่งนิยายวายเป็นเรื่องแรก ขอกำลังใจด้วยนะคะ ฝากติดตามติชมด้วยคร้าา

    #ไอ้ต้าวมาเฟียคนนี้เมียผม

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น