แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์...

   ...คนหนอ คนเราช่างแปลกประหลาดเสียนี่กระไร มีพิษดั่งงูร้าย เจ้าเล่ห์ดุจหมาจิ้งจอก ยามตกอับจนขีดสุดยังกล้าทำในสิ่งที่ไม่คาดมาก่อน สมองและจิตใจของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ช่างลึกล้ำพิศดาร ตั้งกฎต่างๆมากมาย เพื่ออย่างไรไม่ทราบ อาจเป็นเพราะใช้ควบคุมคนอื่น สิ่งมีชีวิตชนิดอื่น หรือใช้ควบคุมตนเอง ให้ไม่ออกจากลู่ทางที่คิดว่าดีว่างาม คนมองจักรวาลทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจักรวาลมองอย่างไร ความดี ความชั่ว ถูกตั้งขึ้น กำหนดขึ้นทั้งที่ไม่รู้ว่าดีและชั่ว ใช้สิ่งใดแบ่ง กระนั้นหรือ คนยังหลงคน ความไม่แน่นอนยังหลงความไม่แน่นอน ทั้งที่รู้ว่าไม่ดีหมดจด ยังหลงไปได้ แต่ถึงอย่างไรเส้นแห่งความถูกผิดนั้นก็บางจนยากที่คนจะคาดถึง...