เกมส์ร้ายพยศรัก

“โกหกหน้าด้านๆ” ... “ผู้หญิงไร้ยางอาย”.... “ผู้หญิงชั้นต่ำ”... “เธอมันเลว”....... ”แพศยา”

               แล้วคุณคิดว่าคนที่โดนด่าว่าอย่างนี้จะรู้สึกอย่างไร  หากเป็นแบบฉบับนางเอกโลกสวยก็คงอดทนไว้และไม่ต่อความยาวสาวความยืดอะไร  หรือจะเป็นอีกแบบที่โกรธจัดและพร้อมจะโต้ตอบกลับด้วยคำพูดที่น่ารังเกียจเผ็ดร้อนพอกันใช่ไหมล่ะ...แล้วถ้ามันเป็นอย่างนี้ล่ะ

              หญิงสาวยกท่อนแขนเรียวขึ้นเท้าศีรษะ  แล้วหัวเราะออกมาอีกครั้ง  “ทำไมนะเวลาได้ยินคุณว่าฉันแล้วรู้สึกสบายใจดีจัง”  รอยยิ้มพอใจปรากฏขึ้นอีกครั้ง                         
............................................................................................................................

                     “ไหนๆฉันก็ทำผิดศีลห้ามาสี่ข้อแล้ว  เอาให้ครบห้าข้อเลยดีกว่า...มาพนันกันไหมล่ะ..” หญิงสาวไม่ได้กลัวคำขู่นั้นเลย  รอยยิ้มปรากฏอีกครั้ง  แล้วเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่มตรงหน้า   จนอีกฝ่ายมองเห็นดวงตาสีน้ำตาอ่อนที่แสดงความพึงพอใจอะไรบางอย่างค่อยๆเลื่อนเข้ามาใกล้ได้อย่างชัดเจน  ก่อนที่ดวงหน้าสวยจะเข้ามาใกล้เขามากว่านั้น  ใบหน้าที่รกครึ้มด้วยหนวดก็ถอยหน้าออกห่าง

                  “ว่า...พ่อของคุณจะยอมเลิกกับฉันรึเปล่า”

คนที่คุมหมากการะดานนี่...คือฉันไม่ใช่นาย

                    “กลัวรึไง....”         

                    “ใครกลัว!”

                    เกมส์นี้ชักจะสนุกแล้วสิ...

                     ร่างสูงระหงลุกขึ้นจากเก้าอี้หนังแล้วเดินช้าๆพลางฮัมเพลงเบาๆเดินอ้อมไปด้านหลังของอีกฝ่ายที่นั่งอยู่  แล้วจงใจวางปลายนิ้วลงบนต้นคอที่แข็งเกร็งของชายหนุ่มก่อนออกแรงบีบช้าๆ 

มือแข็งตวัดมือข้อบีบของมือเล็กแน่นพร้อมหันไปเผชิญหน้ากับหญิงสาวด้านหลัง  นัยน์ตาดุจ้องเขม็งเพื่อหยุดการคุกคามของอีกฝ่ายนิ่ง

                     หัวคิ้วยกขึ้นสูง  ริมฝีปากอิ่มแย้มยิ้มหวาน “ทำไมค่ะฉันแค่จะนวดให้ก็เท่านั้นเห็นคุณดูเครียดๆ...กลัวฉันจะทำอะไรคุณหรือไง”  หญิงสาวสูดลมหายใจลึกอย่างอารมณ์ดี “ฉันอาจจะเลือดเย็นแต่ไม่โง่นะ...ดูก็รู้ว่าคุณนะยังมีประโยชน์กับฉันอยู่มาก”

                 “จริงสิเข้าเรื่องของเราต่อดีกว่าคุณจะพนันด้วยอะไร...ถ้าฉันแพ้พนันฉันสัญญาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวคุณอีก...ในชีวิตคุณและครอบครัวของคุณจะไม่มีผู้หญิงที่ชื่อนัยนา  วิเศษสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวอีกแน่นนอน”

               “เอาเป็นเงินเป็นไง! เมียน้อยระดับเธอ...อยากได้กี่ล้านล่ะว่ามา”  นัยน์ตาแข็งของชายหนุ่มอ่านออกได้ไม่ยากเลยว่าถึงขีดสุดของอารมณ์แล้ว  ยิ่งเรียกรอยยิ้มของหญิงสาวให้ยิ่งหวานมากขึ้น 

                “ไม่ค่ะ...ถ้าฉันชนะ  ยังไงก็ได้เงินอุดหนุนจากพ่อคุณอยู่แล้ว”

                “อยากได้อะไรก็ว่ามา  อย่ามาอ้อมค้อม”

               “โธ่ใจร้อนจัง...สิ่งที่ฉันอยากได้...อะไรดีน้า.....”หญิงสาวแสดงใบหน้าครุ่นคิด

                ”งั้น...เอาตัวคุณเป็นไง”

                “บ้า!”  ชายหนุ่มไม่อยากเชื่อหูตัวเอง  ในชีวิตไม่เคยพบเจอผู้หญิงกร้านโลกขนาดนี้มาก่อน

                “ไม่บ้าค่ะ...สุขภาพจิตฉันยังดีอยู่ร้อยเปอร์เซ็นต์”  หญิงสาวหัวเราะในลำคอ    “คุณนั้นแหละที่บ้า  ไม่ชอบผู้หญิงสวยๆอย่างฉันรึไง ”

               “ฮึ!อาจจะมีผู้ชายนับร้อยนับพันของผู้หญิงอย่างเธอ  แต่ในนั้นไม่มีฉันอยู่ด้วยแน่   จำไว้ว่าไม่มีวัน   ยิ่งเธอใช้เสน่ห์ยั่วฉันมากเท่าไหร่   ความรู้สึกที่มีให้ได้ก็คงมีแต่คำว่าเกลียดและเกลียดเท่านั้นล่ะ  ”  น้ำเสียงกระด้างลอดผ่านไรฟันฟังดูหยามเหยียดและรังเกียจหญิงสาวตรงหน้ามากมายจนยากจะบรรยาย  ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะผลักอีกฝ่ายไปที่ฝาผนังจนสุดแรงแล้วออกจากห้องไป
          ชายหนุ่มพูดออกไปโดยไม่ได้นึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันขาดเดาไม่ได้เลยสักนิด